Η Λάδη είναι ένα ήσυχο χωριό του Έβρου, χτισμένο σε υψόμετρο 90 μέτρων, βόρεια του Ερυθροποτάμου και ανατολικά της μεθοριακής γραμμής με τη Βουλγαρία. Διοικητικά υπάγεται στον Δήμο Διδυμοτείχου και σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει πληθυσμό 180 κατοίκους.
Το Κρυονέρι είναι χωριό του Δήμου Λαγκαδά, χτισμένο σε υψόμετρο 610 μέτρων στις πλαγιές του όρους Βερτίσκου, κοντά στη λίμνη Βόλβη. Απέχει 40 χιλιόμετρα από τη Θεσσαλονίκη και 15 χιλιόμετρα από τον Λαγκαδά.
To Κουφόβουνο είναι χτισμένο σε έναν χαμηλό λόφο κοντά τη δεξιά όχθη του Ερυθροπόταμου, στον βόρειο Έβρο. Απέχει 4,5 χιλιόμετρα από το Διδυμότειχο και…
H Κορνοφωλιά είναι χωριό του Έβρου, χτισμένο σε μια καταπράσινη λοφοπλαγιά, στον εθνικό δρόμο που οδηγεί στο Σουφλί. Η ονομασία του προέρχεται από τις πολλές κουρούνες, δηλαδή τα κοράκια, που φώλιαζαν στις φτελιές που βρίσκονταν πάνω από το παλιό πηγάδι του χωριού. Έτσι, ονόμαζαν οι Έλληνες κάτοικοι τον τόπο τους από την περίοδο της Τουρκοκρατίας, ενώ οι Τούρκοι το έλεγαν Ντερβεν Καραμπουρνάρ, δηλαδή Μαυροπήγαδο της Κλεισούρας από τη στενωπό και το πηγάδι που υπάρχει μέχρι σήμερα δίπλα στην κεντρική πλατεία.
H Καρωτή είναι ένα από τα 13 χωριά των Μάρηδων, της ομάδας γηγενών Θρακών με δική τους ενδυμασία και γλωσσικά ιδιώματα. Βρίσκεται στο βόρειο τμήμα του Έβρου, σε απόσταση 10,5 χιλιομέτρων από το Διδυμότειχο. Κατά την απογραφή του 2011 κατοικούσαν στο χωριό 271 άτομα, τα περισσότερα εκ των οποίων ασχολούνται με τη γεωργία και την κτηνοτροφία.
Το Καλαμωτό είναι ένα πεδινό χωριό που απέχει 50 χιλιόμετρα από τη πόλη της Θεσσαλονίκης. Διοικητικά υπάγεται στον Δήμο Λαγκαδά και αριθμεί γύρω στους 800 κατοίκους.
Το Θρυλόριο είναι ένα Ποντιακό χωριό χτισμένο λίγα χιλιόμετρα έξω από την Κομοτηνή που φέρει το όνομα ενός Αυστραλού. Συγκεκριμένα, πήρε την ονομασία του προς τιμήν του Αυστραλού Ταγματάρχη George Devine Treloar, ο οποίος κατά την περίοδο 1922-1926 ήταν Επίτροπος για τους Πρόσφυγες της Κοινωνίας των Εθνών στη Βόρεια Ελλάδα και βοήθησε χιλιάδες επιζώντες της Γενοκτονίας των Ποντίων.
Ο Μέριχας είναι το λιμάνι της Κύθνου, άρα και το πρώτο μέρος του νησιού που αντικρίζει ο επισκέπτης. Είναι ένας παραδοσιακός κυκλαδίτικος οικισμός με ωραία παραλία και καλή τουριστική υποδομή. Απέχει 7 χιλιόμετρα από τη Χώρα και, κατά την απογραφή του 2011, αριθμούσε 369 κατοίκους.
H Δρυοπίδα είναι χτισμένη στο κέντρο του νησιού της Κύθνου σε ένα απάνεμο σημείο μεταξύ δύο λόφων και αθέατη από τη θάλασσα. Χαρακτηριστικά της στοιχεία είναι τα παραδοσιακά σπίτια με τις κεραμοσκεπές, οι μικρές πλατείες, τα γραφικά σοκάκια με τις καμάρες και οι παλιές εκκλησίες. Απέχει 7 χιλιόμετρα από το λιμάνι του Μέριχα και 8 χιλιόμετρα από τη Χώρα.
Η Ερυμάνθεια είναι χτισμένη στους δυτικούς πρόποδες του Ερύμανθου, ο οποίος έδωσε και την ονομασία του στο χωριό. Απέχει περίπου 40 χιλιόμετρα από την Πάτρα και κατά την απογραφή του 2011 αριθμούσε 173 κατοίκους.
Η Βοβούσα (ή Βωβούσα) είναι ένα πανέμορφο χωριό το Ανατολικού Ζαγορίου, χτισμένο σε υψόμετρο 1.000 μέτρων σε μια κοιλάδα που χωρίζεται στα δύο από τον ποταμό Αώο. Ένα πέτρινο τοξωτό γεφύρι, κατασκευασμένο από το 1748, συνδέει τους δύο μαχαλάδες του χωριού που βρίσκονται στις δύο πλευρές του ποταμού. Το μαγικό σκηνικό συμπληρώνεται από υπέροχα πυκνά δάση με οξιές, έλατα και μαυρόπευκα, καθώς η Βοβούσα αποτελεί μία από τις εισόδους προς τον Εθνικό Δρυμό της Βάλια Κάλντα.
Η Χώρα ή Σαμοθράκη είναι η πρωτεύουσα του νησιού, χτισμένη αμφιθεατρικά στις πλαγιές του όρους Σάος, μέσα στα πεύκα και στη «σκιά» του μεσαιωνικού κάστρου των Gatilluzzi που δεσπόζει στην άκρη της. Τα πετρόχτιστα διώροφα με τις κεραμιδωτές σκεπές και τα πλακόστρωτα δρομάκια της έχουν χαρίσει στη Χώρα τον τίτλο του παραδοσιακού, διατηρητέου οικισμού.
Ο Προφήτης Ηλίας είναι το πιο ορεινό χωριό της Σαμοθράκης, χτισμένο στην πλαγιά του ομώνυμου λόφου, σε υψόμετρο 360 μέτρων, με θέα προς την Ίμβρο, τη Λήμνο και το Άγιο Όρος. Απέχει 12,5 χιλιόμετρα από τη Χώρα και 13 χιλιόμετρα από την Καμαριώτισσα, το λιμάνι του νησιού. Οι κάτοικοί του (189 σύμφωνα με την απογραφή του 2011) ασχολούνται με την κτηνοτροφία και τη γεωργία.
Τα Αλώνια είναι ένα μικρό παραδοσιακό χωριό της Σαμοθράκης που απέχει μόλις 3 χιλιόμετρα από τη Χώρα, την πρωτεύουσα του νησιού.
Το Τσιλιβί, από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς της Ζακύνθου τα τελευταία χρόνια χάρη στην όμορφη παραλία του, είναι χτισμένο σε έναν απάνεμο κόλπο σε απόσταση μόλις 5 χιλιομέτρων από την πόλη του νησιού.
Οι Άνω Μπουλαριοί είναι ένας παραδοσιακός μικρός οικισμός της Μάνης με ελάχιστους κατοίκους. Αναφορά στον οικισμό γίνεται σε υπόμνημα που έστειλαν οι Μανιάτες στον Δούκα του Νεβέρ, το έτος 1618. Η προέλευση της ονομασίας του οικισμού έχει συνδεθεί με την αρχαία Ιππόλα, η θέση της οποίας πιθανόν ταυτίζεται με τη θέση στην οποία βρίσκεται ο οικισμός των Μπουλαριών (Ιππολάριοι – Μπολάριοι – Μπουλαριοί). Εξίσου πιθανή είναι η καταγωγή του τοπωνυμίου, είτε από το σλαβικό όνομα Boljar (Μπολγιάροι) ίσως αρχοντική οικογένεια του Ταϋγέτου, είτε από τη βυζαντινή λέξη εµβολάριος που σημαίνει επαίτης.
Το Σαραντάπορο είναι χτισμένο σε ένα στενό που σχηματίζεται μεταξύ της οροσειράς των Καμβουνίων και της οροσειράς των Πιερίων, το οποίο αποτελεί φυσικό πέρασμα μεταξύ της Θεσσαλίας και της Δυτικής Μακεδονίας. Διοικητικά υπάγεται στον Δήμο Ελασσόνας και έχει, σύμφωνα με την απογραφή του 2011, 580 κατοίκους που ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία και την κτηνοτροφία.
Τα Δερβενάκια είναι ένα μικρό χωριό της Κορινθίας αλλά γνωστό σε όλους από την περίφημη Μάχη των Δερβενακίων όπου το 1822 οι Έλληνες αγωνιστές με αρχηγό τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη κατατρόπωσαν τον στρατό του Δράμαλη. Σήμερα το χωριό υπάγεται στον Δήμο Νεμέας και στην απογραφή του 2011 είχε μόλις 67 κατοίκους. Το όνομα του χωριού προέρχεται από τον πρώτο κάτοικο που διέμεινε εκεί, ενός Έλληνα δερβέναγα που ήταν επικεφαλής στρατιωτικού τμήματος που φρουρούσε τα στενά περάσματα, τα δερβένια. Η ιστορία του οικισμού ξεκινά το 1750 όταν κάποιοι Αρκάδες κυνηγημένοι από τους Αρβανίτες κατέφυγαν σε εκείνο το στενό πέρασμα για να προστατευτούν.
Ο Βρονταμάς είναι ένα πεδινό χωριό της Λακωνίας που βρίσκεται σε απόσταση 40 περίπου χιλιομέτρων από τη Σπάρτη. Ο κάμπος του Βρονταμά διασχίζεται από τον ποταμό Ευρώτα. Διοικητικά υπάγεται στον Δήμο Ευρώτα και στην απογραφή του 2011 αριθμούσε 784 κατοίκους. Κύρια ασχολία των κατοίκων είναι η γεωργία, ειδικά η καλλιέργεια ελαιόδεντρων και η αμπελουργία, ενώ αρκετοί ασχολούνται επίσης με την κτηνοτροφία και τη μελισσοκομία. Ο Βρονταμάς αναπτύχθηκε στις αρχές του 20ού αιώνα με χρήματα καταγόμενων από το χωριό που είχαν μεταναστεύσει στην Αμερική. Οι κατοικίες του χωριού έχουν την τυπολογία και αρχιτεκτονική των Λαγκαδιανών μαστόρων.
Ο Άγιος Ιωάννης είναι ένα πανέμορφο χωριό χτισμένο στους πρόποδες του Ταϋγέτου, με πηγές με τρεχούμενα νερά μέσα σε πλούσια βλάστηση που συνθέτουν ένα τοπίο μοναδικό. Βρίσκεται σε απόσταση 5 περίπου χιλιομέτρων από τη Σπάρτη. Κεντρική εκκλησία του χωριού είναι η Αγία Τριάδα, ενώ υπάρχουν πολλά ακόμα εκκλησάκια. Κοντά στον Άγιο Ιωάννη βρίσκεται μια τεχνητή λίμνη που αδειάζει το καλοκαίρι και γεμίζει με τις πρώτες βροχές από το νερό που πέφτει από έναν καταρράκτη. Σε εκείνο το σημείο βρισκόταν ένα λατομείο το οποίο εγκαταλείφθηκε και με τα χρόνια δημιουργήθηκε ένας κρατήρας ανάμεσα σε βράχια που μετά από μια μεγάλη βροχή πλημμύρισε και μετατράπηκε σε μια υπέροχη λίμνη.
Τα Τσέρια είναι χωριό της Μεσσηνιακής Μάνης, χτισμένο στους πρόποδες του Ταϋγέτου και σε απόσταση 36 χιλιομέτρων από την Καλαμάτα και 12 χιλιομέτρων από την Καρδαμύλη. Βρίσκεται σε υψόμετρο 600-750 μέτρων έχοντας ανατολικά το φαράγγι του Βυρού, βόρεια το βουνό και δυτικά και νότια έναν ανοιχτό ορίζοντα. Η πανοραμική θέα που προσφέρει το χωριό του έχει χαρίσει το προσωνύμιο το «μπαλκόνι της Μάνης».
Η Σοχά είναι ένας μικρός οικισμός του Δήμου Σπάρτης με λιγοστούς κατοίκους, χτισμένος σε υψόμετρο 856 μέτρων. Κοντά στο χωριό σώζεται υστεροβυζαντινός πύργος που χρονολογείται στον 14ο ή 15ο αιώνα και στο βουνό από πίσω του, στο βάθος του φαραγγιού, υπάρχουν υπολείμματα από το μεσαιωνικό κάστρο-οικισμό της Σοχάς. Πιθανολογείται ότι ο πύργος ήταν μέρος του αμυντικού συστήματος του κάστρου.
To Κυπαρίσσι είναι ένα «κουκλίστικο» παραθαλάσσιο χωριό της Λακωνίας χτισμένο εκεί που τελειώνουν οι πλαγιές του Πάρνωνα και αρχίζουν τα καταγάλανα νερά του Μυρτώου Πελάγους. Ένας γαλήνιος οικισμός που μέχρι τη δεκαετία του 1970 ήταν προσβάσιμο μόνο δια θαλάσσης ή μέσω ενός απότομου ορεινού μονοπατιού. Σήμερα, η πρόσβαση είναι εύκολη και το γαλήνιο χωριουδάκι της Πελοποννήσου προσφέρει απλόχερα μια ατμόσφαιρα που μοιάζει με αυτή αιγαιοπελαγίτικου νησιού.
Τα Κόκκινα Λουριά είναι ένα χωριό που ανήκει στα αποκαλούμενα Μπαρδουνοχώρια στα βόρεια σύνορα της Μάνης σε μια ορεινή περιοχή κοντά στον ποταμό Σμήνος. Τα Μπαρδουνοχώρια που κατοικούνταν από Έλληνες και Τουρκαλβανούς πήραν το όνομά τους από το ισχυρότατο κάστρο της Μπαρδούνιας που έκτισαν οι Βενετοί και μετά το 1715 διαμόρφωσαν οι Τούρκοι.