Ο Ηλίας Λαλαούνης (1920-2013) υπήρξε διακεκριμένος χρυσοχόος, κοσμηματοποιός και σχεδιαστής κοσμήματος. Το 1969 ίδρυσε την δική του επιχείρηση κοσμημάτων ενώ το 1993 ίδρυσε το Μουσείο Κοσμήματος Ηλία Λαλαούνη.
Οι ρίζες της οικογένειας του Ηλία Ι. Λαλαούνη ξεκινούν τον 19ο αιώνα, στην Παρνασσίδα ή την ευρύτερη περιοχή της Άμφισσας, του νομού Φθιώτιδος.
Οι γονείς του Ηλία Λαλαούνη ήταν ο Ιωάννης Λαλαούνης και η Κατίνα Ζαφειρίου. Παντρεύτηκαν το 1909 και απέκτησαν τέσσερα παιδιά, τη Σοφία, τη Φωτεινή, τη Μαρία και τον βιογραφούμενο Ηλία.
Ο Ιωάννης Λαλαούνης, γεννήθηκε στην Τοπόλια (σημερινός Ελαιώνας) Άμφισσας το 1878. Αφού τελείωσε το Γυμνάσιο, σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ κατά τη διάρκεια των σπουδών του ήταν γραμματέας της Εφορίας στην Άμφισσα. Μετά το γάμο του με την Κατίνα Ζαφειρίου (1909) άνοιξε με συνεταίρο το σύγαμπρό του, Ευθύμιο Ζολώτα, χρυσοχοείο στην οδό Αιόλου 82. Το κατάστημα αναπτύχθηκε γρήγορα, καθώς ο Ιωάννης με την εντιμότητα και την εργατικότητά του ενίσχυσε αποτελεσματικά το έργο του σύγαμπρού του Ευθύμιου Ζολώτα, ο οποίος ήταν εξαίρετος χρυσοχόος. Ο Ιωάννης Λαλαούνης έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 85 ετών.
Οι γονείς του Ιωάννη, ήταν ο Ηλίας και η Φωτεινή Λαλαούνη. Είχαν αποκτήσει, εκτός από αυτόν, ακόμη τρία παιδιά, τον Κοσμά και το Δαμιανό (μετέπειτα μοναχούς στο Άγιο Όρος) όπως και την Αγγελική (σύζυγο του Δημητρίου Πιλάλα). Ο Ηλίας Λαλαούνης, ήταν Υπίλαρχος και σχεδιαστής στρατιωτικών χαρτών. Υπάρχει, μάλιστα, διαταγή της εποχής, με την οποία ο Αρχιστράτηγος Βασιλιάς Κωνσταντίνος συγχαίρει τον Ηλία Λαλαούνη για την υποχώρηση στο Δομοκό κατά τον ατυχή Ελληνοτουρκικό Πόλεμο του 1897. Ασχολήθηκε με τις αγροτικές εργασίες, ενώ, παράλληλα, ήταν ιεροψάλτης και ιεροκήρυκας.
Η Κατίνα Ζαφειρίου γεννήθηκε το 1890 στην Άμφισσα, όπου τελείωσε το σχολείο. Μετέδωσε στα παιδιά τις θεμελιώδεις αρχές και αξίες ενώ οι σπάνιες αρετές και η κοινωνικότητά της την είχαν κάνει πολύ αγαπητή στον περίγυρό της. Οι γονείς της Κατίνας, ήταν οι Ξενοφών και Σοφία Ζαφειρίου.
Ο Ξενοφών Ζαφειρίου ήταν χρυσοχόος και ωρολογοποιός. Ο «σοφός Ξενοφών», όπως τον αποκαλούσαν, ήταν ένας άνθρωπος καλλιεργημένος και με μεγάλη μόρφωση. Από μικρός ασχολήθηκε με την μηχανολογία, ενώ ήταν ο πρώτος που έφερε μηχανικό ελαιοτριβείο στην γενέτειρά του, την Άμφισσα. Με την πρώτη του σύζυγο απέκτησε την Κωνσταντίνα (αργότερα σύζυγο του Ευθυμίου Ζολώτα και μητέρα του Ξενοφώντα Ζολώτα) και με τη δεύτερη σύζυγό του, Σοφία, καταγόμενη από τους Δελφούς, απέκτησε τρεις κόρες, τη Ζαφειρούλα (σύζυγο του πατρός Μάρκου Τσακτάνη), την Αικατερίνη (Κατίνα, μητέρα του βιογραφούμενου Ηλία Λαλαούνη) και την Παναγούλα (σύζυγο του πατρός Άγγελου Νησιώτη). Ο πατέρας της Σοφίας ήταν, επίσης, ωρολογοποιός και κατασκεύασε το ρολόι της Μητρόπολης της Άμφισσας, το οποίο λέγεται ότι κατέβασαν οι Γερμανοί στον B΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η οικογένεια, παρά την ενασχόλησή της με την τέχνη της ωρολογοποιίας, συνέχισε να ασχολείται και με τις γεωργικές εργασίες που αφορούσαν σε εκτάσεις γης με ελαιόδεντρα και ελαιοτριβεία.
Ο Ηλίας Λαλαούνης γεννήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 1920 στην Αγία Αικατερίνη της Πλάκας, στην Αθήνα και αποφοίτησε από το Έκτο Γυμνάσιο Αθηνών. Άνηκε στην τρίτη γενεά οικογένειας κοσμηματοποιών.
Σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων και Οικονομικά στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, ενώ φοίτησε και στη Νομική. Παρακολούθησε μαθήματα σχεδίου από τον ζωγράφο Αλέξανδρο Αλεξανδράκη και μελέτησε την βυζαντινή μουσική. Πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του πραγματοποιώντας εκτενή έρευνα, αντλώντας την έμπνευσή του, από πληθώρα θεμάτων.
Το 1940, αναλαμβάνει την οικογενειακή επιχείρηση «ΖOLOTAS», την οποία είχε ιδρύσει ο θείος του, Ευθύμιος Ζολώτας, το 1895. Την δεκαετία του ’50, ενώ η Ελλάδα προσπαθούσε να ορθοποδήσει από τον πόλεμο, γεννήθηκε το όραμα του Ηλία Λαλαούνη: αποφάσισε να δώσει νέα ζωή στα ελληνικά μουσειακά αντικείμενα και να τα μετατρέψει σε κοσμήματα, αναβιώνοντας αρχαίες τεχνικές, όπως η κωκκίδωση, η συρματερή, η σφυρήλατη τεχνική κ.ά. χρησιμοποιώντας, ταυτόχρονα, τη σύγχρονη τεχνολογία. Σαν σχεδιαστής και χρυσοχόος, σκοπός του ήταν η δημιουργία αντικειμένων υψηλής αισθητικής, ενώ αναζητούσε να εκφράσει τους συμβολισμούς, συνδέοντάς τους με το ιστορικό παρελθόν των αντικειμένων. Σε αυτά τα δύσκολα, για την χώρα, χρόνια, τόσο κοινωνικοπολιτικά, όσο και οικονομικά, ο Ηλίας Λαλαούνης κατάφερε να εφεύρει νέους αποδοτικούς τρόπους προώθησης της επιχείρησης εισάγοντας καινοτόμα στοιχεία στις δημιουργίες του, όπως η χρήση της αλυσίδας και έπειτα η κοπή πετρών για την διακόσμηση των κοσμημάτων και των μικρογλυπτών.
Η φιλία του με τον Κωνσταντίνο Τσάτσο και μία παραίνεσή του, αποτέλεσε το ερέθισμα να ασχοληθεί με τη σύγχρονη τέχνη και μόδα.
Τον Σεπτέμβριο του 1957 οργανώνει την πρώτη ελληνική ομαδική έκθεση κοσμημάτων στη Διεθνή Έκθεση της Θεσσαλονίκης. Εκθέτει σύγχρονα κοσμήματα εμπνευσμένα από αρχαίους ελληνικούς πολιτισμούς. Από εκείνη τη στιγμή αρχίζει η αναγέννηση της ελληνικής χρυσοχοΐας. Την ίδια χρονιά ιδρύει με μια μικρή ομάδα συναδέλφων του και δραστηριοποιεί το Σύλλογο Χρυσοχόων. Οργανώνει μαθήματα τέχνης και χρυσοχοΐας στο ΕΛΚΕΠΑ για τους Αθηναίους χρυσοχόους.
Το 1969 ίδρυσε τη δική του εταιρεία που σήμερα ονομάζεται ILIAS LALAOUNIS – ΗΛΙΑΣ ΛΑΛΑΟΥΝΗΣ GREEK GOLD ΑΒΕΕ. Αρχικά, η επιχείρηση εγκαινίασε υποκαταστήματα σε ελληνικά νησιά, ενώ αργότερα βρέθηκε να παρουσιάζει το έργο του σε περισσότερα από 38 καταστήματα, σε όλο τον κόσμο.
Προσέλκυσε το κοινό του με την τεράστια ποικιλία των σχεδίων και των εξαιρετικών χειροποίητων κοσμημάτων του, σε βαθμό ευρείας αναγνώρισης. Έγινε δημοφιλής από το Λονδίνο μέχρι την Νέα Υόρκη και από την Κωνσταντινούπολη μέχρι το Τόκιο, ενώ εξέθεσε τις δημιουργίες του σε πάνω από 70 ατομικές εκθέσεις σε όλο τον κόσμο.
Από το 1969 μέχρι και το 2002, δίνει σειρές διαλέξεων και διοργανώνει εκθέσεις σε όλο τον κόσμο, όπως ενδεικτικά αναφέρουμε την Κύπρο, το Παλάτι της Τεχεράνης, το Smithsonian Institute, το Τόκιο, το Χονγκ Κονγκ, το Πανεπιστήμιο της Φιλαδέλφειας, την Πενσυλβάνια, το Χιούστον, τη Chapelle de la Sorbonne, την Ιερουσαλήμ, το Ibrahim Pasha της Κωνσταντινούπολης και το Victoria and Albert Museum, ενώ συνεργάζεται εκθεσιακά με μεγάλους οίκους όπως τους Bulgari, Van Cleef & Arpels, Rene Kern, Harry Winston και με συμμετοχή του ιδίου. Παρουσίασε 50 συλλογές σε 18.000 διαφορετικά σχέδια. Πάνω από 25 συλλογές είναι εμπνευσμένες από την ιστορία της Αρχαίας Ελλάδας, από την Προϊστορική Εποχή, μέχρι το Βυζάντιο. Τα αρχαία ευρήματα πυροδότησαν την έμπνευση του καλλιτέχνη, αλλά δεν αποτέλεσαν την μοναδική πηγή έμπνευσης για την δημιουργία των σχεδίων των κοσμημάτων για την γυναίκα του σήμερα. Η γνώση του για την τέχνη και την ιστορία των πρώιμων πολιτισμών, οδήγησαν στην δημιουργία 15 συλλογών βασισμένων σε διάφορους πολιτισμούς της Ευρώπης, της Ασίας και της Αμερικής. Κατά τη δεκαετία του ’70, απέδειξε την ανεξάντλητη ικανότητά του να δημιουργεί και να αναζητά συνεχώς νέες ιδέες, με αποτέλεσμα, θεαματικά σχέδια βασισμένα στη μοντέρνα τεχνολογία, την αστρονομία, τη φύση και τη βιολογία.
To 1993, εγκαινιάζει τα γραφεία της επιχειρήσεως ILIAS LALAOUNIS GREEK GOLD ΑΕΒΕ, καθώς και το πρότυπο εργαστήριο στην Κάτω Κηφισιά. Το 1994 εγκαινίασε το Μουσείο Σύγχρονου κοσμήματος στην περιοχή της Ακρόπολης στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας.
Μουσείο Κοσμήματος Ηλία Λαλαούνη
Το Μουσείο Κοσμήματος Ηλία Λαλαούνη είναι το μοναδικό Μουσείο για το σύγχρονο κόσμημα στην Ελλάδα. Το ΜΚΗΛ ιδρύθηκε ως Ν.Π.Ι.Δ. Αστική Mη Κερδοσκοπική Εταιρεία πολιτιστικού ενδιαφέροντος, αναγνωρισμένο από τα Υπουργεία Οικονομικών και Πολιτισμού το 1993 και άνοιξε στο κοινό τον Δεκέμβριο του 1994.
Το Μουσείο στεγάζεται σε ένα κτηριακό συγκρότημα, στους πρόποδες της νότιας κλιτύος της Ακρόπολης και περιλαμβάνει μέρος της πατρικής οικίας και των παλαιών εργαστηρίων κοσμηματοποιίας της εταιρείας του Ηλία Λαλαούνη. Ο χώρος του Μουσείου ανακαινίσθηκε υπό την επίβλεψη του Βασίλη Γρηγοριάδη σε σχέδια του Γάλλου αρχιτέκτονα Bernard Zehrfuss και άνοιξε με την μουσειολογική μελέτη της Ιωάννας Λαλαούνη.
Σήμερα, το ΜΚΗΛ στεγάζει την παρακαταθήκη του Ακαδημαϊκού Ηλία Λαλαούνη φιλοξενώντας 4.500 κοσμήματα και μικρογλυπτά, το αρχείο των σχεδίων του, παραδοσιακά και σύγχρονα εργαλεία από τα εργαστήριά του, καθώς και την ερευνητική βιβλιοθήκη. Από το 2001, οι συλλογές του Μουσείου συνεχώς εμπλουτίζονται με αντιπροσωπευτικά δείγματα διακοσμητικών τεχνών από ιδιωτικές συλλογές, σύγχρονα κοσμήματα Ελλήνων και διεθνώς καταξιωμένων καλλιτεχνών κοσμήματος, καθώς και ιστορικά κοσμήματα.
Το Μουσείο οργανώνει περιοδικές εκθέσεις, πολιτιστικά-εκπαιδευτικά προγράμματα, εκδόσεις και ερευνητικά προγράμματα. Το κοινωνικό του έργο επικεντρώνεται σε εκπαιδευτικές δραστηριότητες για μαθητές σχολείων, φοιτητές, καλλιτέχνες και άτομα με κινητικά προβλήματα και αναπηρίες.
Το ΜΚΗΛ, από το 2017, συστήνει, για πρώτη φορά σε Ευρωπαϊκό Μουσείο, δύο νέα προγράμματα:
- Το Hephaistos Summer Program, www.jss.gr που απευθύνεται σε ενήλικες και διδάσκει την ιστορία του δυτικού κοσμήματος, από την Αρχαιότητα έως τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
- Το Jewelry Artist in Residence Program, JaIR, το οποίο υποστηρίζεται από δύο ζωντανά εργαστήρια με σκοπό την προώθηση του σύγχρονου εικαστικού κοσμήματος και εγκαινιάστηκε με την αποκλειστική δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος.
Το ΜΚΗΛ είναι ένας ζωντανός και σύγχρονος οργανισμός με εκθέματα, δραστηριότητες και χώρους για μικρούς και μεγάλους. Ατενίζοντας το μέλλον, το Μουσείο εστιάζει τους στόχους του στην εξέλιξή του, ως ένα διεθνές κέντρο προαγωγής της ιστορίας του κοσμήματος, αλλά και των διακοσμητικών τεχνών.
Συλλογές (Ανά ημερομηνία πρώτης παρουσίασης)
- Μινωικά και Μυκηναϊκά-Minoan and Mycenean (1957)
- Κλασικά και Ελληνιστικά-Classical and Hellenistic (1957)
- Κύκνοι και Δελφίνια-Swans and Dolphins (1957)
- Μπόνι και Κλάιντ-Bonnie and Clyde (1968)
- Κοσμήματα Σώματος-Body Jewelry (1969)
- Παλαιολιθικά και Νεολιθικά-Palaeolithic and Neolithic (1969)
- Ζώδια-Signs of the Zodiac (1970)
- Βυζαντινά-Byzantine (1970)
- Αγριολούλουδα-Wild Flowers of Greece (1970)
- Βιοσύμβολα-Biosymbols (1972)
- Μικρογλυπτά από την μινωική μέχρι την ελληνιστική περίοδο-Microsculptures from the Minoan to the Hellenistic Period (1972)
- Ασημένια παιχνιδίσματα-Silver Frolics (1973)
- Νεογεωμετρικά-Neo Geometric (1973)
- Κίνηση στο Διάστημα-Motion in Space (1974)
- Μικρόκοσμος-Microcosm (1974)
- Κυκλαδική-Cycladic (1974)
- Executive Boxes (1974)
- Γλαύκες και Ανθέμια-Owls and Anthemia (1975)
- Σταγόνες και Χιτώνες-Drops and Chitons (1975)
- Από το Λουριστάν στην Περσέπολη-From Luristan to Persepolis (1975)
- Η Χαραυγή της Τέχνης-Dawn of Europe (1976)
- Παίχτες του γκολφ-Players (1976)
- Χορογραφισμός-Choreographism (1977)
- Αλογοπόδαρα-Horseshoes (1977)
- Χρυσοτεχνήματα-Chrysotektonemata (1977)
- Η ασπίδα του Αχιλλέα-The Shield of Achilles (1978)
- Χείλια και Κοχύλια-Seashells (1978)
- Κατερίνη Λ.-Katerini L. (1980
- Δήμητρα Λ.-Dimitra L. (1981)
- Άπω Ανατολή-Far East (1981, 1982)
- Ίλιον-Ilion (1983)
- Πλατεία Βεντόμ-Place Vendôme (1983)
- Για την Νίκη κάθε Γυναίκας-For Every Woman’s Victory (1984)
- Από τα τείχη της Κωνσταντινούπολης ως τον Πύργο του Λονδίνου: συλλογή Τύδωρ-From the Walls of Constantinople to the Tower of London: the Tudor Collection (1985)
- Μεσοποταμία-Mesopotamia (1986)
- Άγιοι Τόποι-Holy Land (1987)
- Αραβουργήματα-Arabesques (1988)
- Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής-Süleyman the Magnificent (1988)
- Αμερίντιαν-Amerindian (1990)
- Valentine (1990)
- Η φύση και η Τέχνη μου-Nature and my Art (1990)
- Παστοράλε-Pastorale (1990)
- Κυπριακά-Cypriot (1991)
- Κέλτικα-Celtic (1991)
- Βίκινγκς-Vikings (1991)
- Σκυθικά-Scythian (1997)
- Προ-Κολομβιανά – Pre-Columbian (1995)
- Μετά-Βυζαντινά – Post-Byzantine (1996)
- DNA (2001)
- Χάος-Chaos (2002)
Εκδόσεις
- Ilias Lalaounis (ed.). Metamorphoses. Athens, 1984. (βραβείο THORLET της Γαλλικής Ακαδημίας Καλών Τεχνών)
- Anna Beatriz Chadour-Sampson and Ioanna Lalaounis-Tsoukopoulou (eds.), Ilias Lalaounis: Modern Revival of Ancient Gold. Athens, 1998
- Ηλίας Λαλαούνης (εκδ.). Ευρωπαϊκή χαραυγή. Αθήνα, 1988
- Ilias Lalaounis (ed.). Dawn of Europe. Athens, 1988
- Ηλίας Λαλαούνης (εκδ.). Objets d’ art. Αθήνα, 1989
- Ilias Lalaounis (ed.). Objets d’ Art. Athens, 1989
- Ilias Lalaounis (ed.). Amerindian. Athens, 1990
- Ilias Lalaounis (ed.). Arabesques. Athens, 1990
- Ilias Lalaounis (ed.). Holy Land. Athens, 1990
- Ιωάννα Λαλαούνη-Τσουκοπούλου (εκδ.). Ίλιον. Αθήνα, 1994
- Ioanna Lalaounis Tsoukopoulou (ed.). Ilion. Athens, 1994
- Ηλίας Λαλαούνης (εκδ.). Art glyptique: le bouclier d’ Achilles. Athènes, 1995
- Ilias Lalaounis (ed.). Art glyptique: le bouclier d’ Achilles. Athènes, 1995
- ILJM (ed.), Artists’ Jewelry in Contemporary Europe: A Female Perspective. Athens, 2000
Βραβεύσεις
1984: Επίτιμος Δημότης του Χιούστον, Τέξας, για την προσφορά του στην παγκόσμια χρυσοχοΐα.
1985: Βραβείο Γαλλικής Ακαδημίας Καλών Τεχνών για την έκδοση «Μεταμορφώσεις» που εκδίδεται σε τρεις γλώσσες.
1986: Του απονέμεται ο τίτλος «Άρχων Έξαρχος» από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως υπό την αιγίδα του Πατριάρχη Δημητρίου και την αιγίδα του Αρχιεπισκόπου Βορείου και Νοτίου Αμερικής, Ιάκωβο.
1986: Εκλέγεται Membre Correspondant της Academie des Beaux Arts στο Παρίσι.
1990: Εκλέγεται μέλος «Associé Etranger» στην Γαλλική Ακαδημία Καλών Τεχνών, ο πρώτος χρυσοχόος/έμπορος/κοσμηματοποιός που εκλέγεται στην ιστορία της Ακαδημίας.
1991: Τιμάται με τον τίτλο του Επίτιμου Διδάκτορα, από το Πανεπιστήμιο Άντελφι, στο Λονγκ Άιλαντ της Πολιτείας της Νέας Υόρκης των ΗΠΑ.
1991: Απονέμεται από τον Πρόεδρο της Ιταλικής Δημοκρατίας παράσημο και ο τίτλος “Commendatore Dell’ Ordine All Merito Della Republica Italiana”.
1993: Παράσημο του «Commandeur des Palmes Academiques» του Υπουργείου Πολιτισμού και Παιδείας της Γαλλίας.
1995: Παράσημο της «Λεγεώνας της Τιμής» (Chevalier de la Legion d’ Honneur, Ordre National de Legion d’ Honneur) από τον Πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας.
1995: Το Ελληνικό Κέντρο Αργυροχρυσοχοΐας του απονέμει χρυσό μετάλλιο για την προσφορά του στην ελληνική αργυροχρυσοχοΐα και την ίδρυση του πρώτου Μουσείου Κοσμήματος στην Ελλάδα.
1997: Ανακηρύσσεται «Eπίτιμος Πολίτης» της Πολιτείας της Τζώρτζια, στην Ατλάντα των ΗΠΑ από τον Κυβερνήτη της Πολιτείας, Λιούις Μάσει.
1999: Απονομή του μεταλλίου της Πόλεως των Αθηνών, από το Δήμαρχο Αθηναίων κ. Δημήτρη Αβραμόπουλο, εις αναγνώριση της πολιτιστικής προσφοράς του εις την τέχνη και την ιστορία του κοσμήματος στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
2002: Δίπλωμα Τιμής από τον Εμπορικό Σύλλογο Αθηνών για την πεντηκονταετή ενεργό συμμετοχή του στον ΕΣΑ.
2004: Βραβείο στην Γκρηκ Γκολντ – Ηλίας Λαλαούνης ΑΕ, από το Σύλλογο Επιχειρηματικότητας.
2009: Εκλέγεται τιμητικό Μέλος της Academia di Casale e del Monferrato per L’ arte, La Letteratura, Scienze, La Storia e le Varie Umanita.
2011: Τιμητικό Δίπλωμα από την EMAS, (Ευρωπαϊκή Μεσογειακή Ακαδημία Τεχνών και Επιστημών), για την προσφορά του στις τέχνες.
Ο ίδιος πίστευε πως όλες οι τιμές που έτυχε κατά την πορεία των εξήντα και πλέον χρόνων στο χώρο του κοσμήματος, δεν ανήκουν σε εκείνον. Ανήκουν σε όλους τους Έλληνες χρυσοχόους που κατάφεραν να κάνουν τη χρυσοχοΐα το μόνο, ίσως, κλάδο της Ελληνικής Οικονομίας, που εκπροσωπεί την ελληνική δημιουργία σε κεντρικά διεθνή σημεία των μεγάλων πόλεων, όπως είναι η Ζυρίχη, η Γενεύη, το Παρίσι, το Λονδίνο, η Νέα Υόρκη, το Τόκιο και άλλα.
Ο Ηλίας Λαλαούνης παντρεύτηκε το 1957 την Αγγελική Αλτσιτζόγλου, με καταγωγή από την Καισάρεια της Μικράς Ασίας. Απέκτησαν μαζί τέσσερις κόρες, την Αικατερίνη, τη Δήμητρα, τη Μαρία, οι οποίες σήμερα έχουν αναλάβει την λειτουργία της επιχείρησης, και την Ιωάννα η οποία διευθύνει το Μουσείο.
“…Κάθε κόσμημα έχει και μία ιστορία να διηγηθεί…”