Ο Κωνσταντίνος Τσιπλάκης γεννήθηκε το 1959 στην Αγία Ελένη Σερρών. Είναι πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του Δ.Π.Θ. και πτυχιούχος του μεταπτυχιακού τμήματος Ποινικών Επιστημών του Α.Π.Θ. Την περίοδο 2000-2007 διετέλεσε Βουλευτής με το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας. Διατηρεί δικηγορικό γραφείο στις Σέρρες, όπου διαμένει με τη γυναίκα του και τα δύο του παιδιά.
Ο Κωνσταντίνος Τσιπλάκης έλκει την καταγωγή του από την Αγία Ελένη Σερρών. Η Αγία Ελένη βρίσκεται στο κεντρικό τμήμα του νομού Σερρών, σε πεδινή περιοχή, βόρεια της τεχνητής κοίτης του ποταμού Στρυμόνα. Απέχει από τις Σέρρες περίπου 15 χιλιόμετρα. Κατοικείται κυρίως από πρόσφυγες που είχαν έρθει από την Ανατολική Θράκη ενώ στην απογραφή του 2011 αριθμούσε 476 κατοίκους. Μέχρι το 1927, η Αγία Ελένη ονομαζόταν Κακαράσκα. Το γνωστότερο έθιμο του χωριού είναι τα «Αναστενάρια». Πρόκειται για μια πανάρχαια τελετουργία πυροβασίας που γίνεται στο χωριό κατά την πανήγυρη των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, 20 και 21 Μάη, αλλά και στο μικρό πανηγύρι, το χειμωνιάτικο, την παραμονή και την ημέρα της γιορτής του Αγίου Αθανασίου (17 και 18 Γενάρη). Το ιστορικό του εθίμου αναφέρεται σε έναν θρύλο κατά τον οποίο η εκκλησία του χωριού Κωστί της Ανατολικής Θράκης, αφιερωμένη στους Αγίους Κωνσταντίνο και Ελένη, πήρε φωτιά και οι κάτοικοι του χωριού, προσπαθώντας να σώσουν τις εικόνες και τα ιερά κειμήλια, μπήκαν μέσα στο φλεγόμενο Ναό και άρπαξαν ό,τι βρήκαν μπροστά τους. Διαπίστωσαν έπειτα ότι κανείς δεν είχε καεί ή τραυματιστεί. Το απέδωσαν στη Χάρη του Αγίου κι από τότε τελούν το έθιμο αυτό.
Ο παππούς του βιογραφούμενου από την πλευρά του πατέρα του, Γεώργιος Τσιπλάκης, γεννήθηκε το 1900 στην Ανατολική Ρωμυλία και έφτασε στις Σέρρες το 1922, βιώνοντας τη φρίκη του πολέμου όταν Βούλγαροι σκότωσαν μπροστά στα μάτια του τον πατέρα του. Η τραυματική αυτή εμπειρία τον σημάδεψε για πάντα, μην θέλοντας να γυρίσει ποτέ πίσω. Ήταν παντρεμένος με την Ματηνή Θεοδωράκη, επίσης από την Ανατολική Ρωμυλία και απέκτησαν τέσσερα παιδιά, τον Κωνσταντίνο, τη Βενετία, τον Αθανάσιο και την Καλλιόπη. Ο Γεώργιος Τσιπλάκης ήταν γεωργός στο επάγγελμα. Άνθρωπος μερακλής, ευγενέστατος και ικανότατος, έκανε και εργασίες μαραγκού καθώς ήταν πολύ καλός σε ό,τι καταπιανόταν. Ο ίδιος απεβίωσε σε ηλικία 89 ετών ενώ η γυναίκα του σε ηλικία 82 ετών.
Ο πατέρας του βιογραφούμενου, Αθανάσιος Τσιπλάκης, γεννήθηκε το 1926 στην Αγία Ελένη Σερρών και απεβίωσε το 2015. Τα δύσκολα χρόνια της Κατοχής, υπηρέτησε ως λοχίας κυρίως στην περιοχή των Παπάδων Δράμας. Τα χρόνια του εμφυλίου, σε μία περιπολία στο βουνό, έπεσε μαζί με στρατιώτες του σε μία νάρκη, όπου ευτυχώς ήταν τα καψούλια της ανάποδα και έτσι ενώ έσκασε, δεν τραυμάτισε κανέναν. Ωστόσο η έκρηξη της νάρκης προκάλεσε διπλωματικό επεισόδιο, καθώς η περιπολία έγινε κατά λάθος σε βουλγαρικό έδαφος. Χρόνια αργότερα, επέστρεψε στο σπίτι του πατέρα του στην Ανατολική Ρωμυλία, βρίσκοντάς το ακριβώς όπως το είχε εκείνος αφήσει φεύγοντας, ερειπωμένο όμως πλέον.
Από την πλευρά της μητέρας του, ο παππούς του βιογραφούμενου λεγόταν Κωνσταντίνος Γκελεβές και γεννήθηκε το 1880 στο χωριό Κωστί της Ανατολικής Ρωμυλίας. Ήρθε πρόσφυγας στην Αγία Ελένη Σερρών το 1922 και ήταν αγρότης στο επάγγελμα. Ήταν παντρεμένος με την Πλουμία Μουτζέλου και απέκτησαν τέσσερα παιδιά, τη Βενετία, τη Σωτηρία, τον Μαρίνο και τον Γεώργιο. Ο παππούς Κωνσταντίνος διεκδίκησε τη γιαγιά Πλουμία, καβαλώντας ένα άλογο και μπαίνοντας μέσα στο παντοπωλείο που διατηρούσε ο πατέρας της για να την εντυπωσιάσει. Εκείνη ήταν αρραβωνιασμένη με άλλον άντρα, με τον οποίο όμως χώρισε και παντρεύτηκε τον παππού.
Ο Αθανάσιος Τσιπλάκης παντρεύτηκε τη Βενετία Γκελεβέ και από τον γάμο τους απέκτησαν δύο παιδιά, τον Γεώργιο, ο οποίος γεννήθηκε το 1953 και είναι εργοδηγός δημοσίων έργων και τον βιογραφούμενο Κωνσταντίνο.
Ο βιογραφούμενος θυμάται τη μητέρα του που τη θερινή περίοδο μάζευε το σανό από τα στάχυα. Το άχυρο φορτωνόταν στα κάρα και οι γυναίκες συνήθιζαν να ανεβαίνουν και να κάθονται πάνω από τα άχυρα. Μία μέρα, η μητέρα του καθόταν πάνω στο κάρο όταν σε έναν χωματόδρομο αυτό γύρισε, με αποτέλεσμα να πέσει και να τραυματιστεί, βγάζοντας τον ώμο της. Ευτυχώς θεραπεύτηκε από έναν πρακτικό ιατρό. Η Βενετία απεβίωσε σε ηλικία 62 ετών από εγκεφαλικό.
Ο βιογραφούμενος, Κωνσταντίνος Τσιπλάκης, γεννήθηκε τον Μάιο του 1959 στην Αγία Ελένη Σερρών.
Είναι πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης και πτυχιούχος του μεταπτυχιακού τμήματος Ποινικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και ασχολήθηκε επιστημονικά με το ζήτημα της «Ποινικής ευθύνης των μελών του Υπουργικού Συμβουλίου».
Υπήρξε Πρόεδρος της Νομαρχιακής Επιτροπής της ΟΝΝΕΔ Σερρών την περίοδο 1979-1981 και ήταν από τα πρωτοκλασάτα στελέχη της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, της φοιτητικής παράταξης προσκείμενης στη Ν.Δ.
Κατά τη διάρκεια της δικηγορικής του καριέρας υπεράσπισε διάφορες κοινωνικές ομάδες όπως αγρότες, επαγγελματίες κ.ά., αγωνιζόμενος για τα δίκαιά τους. Από το 1993 και μετέπειτα ήταν επίμονος εκφραστής των θέσεων της Ν.Δ. στα ΜΜΕ του Νομού.
Ως βουλευτής (2000-2007) υπήρξε μέλος της Διαρκούς Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου, μέλος της Διαρκούς Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Δημόσιας Διοίκησης, Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως, μέλος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Εξωτερικών και Άμυνας και μέλος της Επιτροπής Ισότητος και Δικαιωμάτων του ανθρώπου. Επιλέχθηκε και συμμετείχε στην Επιτροπή Αναθεώρησης του συντάγματος (περίοδος συνεδριάσεων τέλος 2006-αρχές 2007). Κατείχε την θέση του Αντιπροέδρου της Ομάδας βουλευτών διακρατικής φιλίας Ελλάδος-Εσθονίας και συμμετείχε σε παρόμοιες Ομάδες Φιλίας μ’ άλλα κράτη (Ρωσία-Ιαπωνία-Αυστραλία-Κίνα).
Στα πλαίσια της κομματικής λειτουργίας της Ν.Δ., υπήρξε Τομεάρχης Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, Αν. Τομεάρχης Εμπορικής Ναυτιλίας, Υπεύθυνος «Περιβαλλοντικής» Γεωργίας, Μέλος του Τομέα Δημοσίας Τάξεως και Υπεύθυνος εναρμόνισης της Ελληνικής νομοθεσίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση στον Τομέα Δικαιοσύνης.
Σύμφωνα, δε, με στοιχεία του περιοδικού του Ελληνικού Κοινοβουλίου «Βουλή και Ευρωβουλή», από πλευράς «μετρήσιμης κοινοβουλευτικής δράσης» ήταν 15ος στο σύνολο των 300 βουλευτών σε ομιλίες και 5ος σε γραπτές ερωτήσεις.
Επίσης, υπήρξε εισηγητής εκ μέρους της Ν.Δ. πολλών νομοσχεδίων και ομιλητής ‒κατά τον κανονισμό της βουλής‒ σε πολλές επερωτήσεις. Εκτός από τα προβλήματα που αφορούν το σύνολο της χώρας και στα οποία εξέφρασε κοινοβουλευτικά τις απόψεις του, ανέδειξε διεκδικώντας λύσεις πολλά προβλήματα που αφορούσαν τον Νομό (περιφερειακή ενότητα) Σερρών αγροτών, μικρομεσαίων, επιχειρηματιών, συνταξιούχων, πολυτέκνων και κυρίως της νεολαίας σχετικά με τις προοπτικές απασχόλησης κ.ά.
Την τρέχουσα περίοδο συνεχίζει λειτουργώντας επίμονα και αγωνιστικά υπέρ των γενικότερων συμφερόντων και μάλιστα των συμφερόντων και της ‒κατά τα τελευταία χρόνια δυστυχώς φθίνουσας από πλευράς ανάπτυξης‒ Περιφερειακής Ενότητας Σερρών.
Στην προσωπική του ζωή, είναι παντρεμένος με τη Χρυσούλα Ραμπότα, η οποία γεννήθηκε το 1964 στις Σέρρες. Από τον γάμο τους απέκτησαν δύο παιδιά, τον Αθανάσιο το 1985 και τη Βενετία το 1990, τα οποία σπούδασαν Νομική, με επιδίωξη την άσκηση δικηγορίας.
Σήμερα διατηρεί το δικηγορικό του γραφείο στις Σέρρες, όμως η γενική του πορεία και δυνατότητα εξαντλείται σε απασχόληση (σχετική) πανελλαδική και σε θέματα κυρίως ποινικού και δημοσίου (διοικητικού) δικαίου.