O Δημοσθένης Παπακριβόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1960. Είναι πτυχιούχος του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, με μεταπτυχιακές σπουδές στην Αγγλία. Εργάζεται στην εταιρεία «ΑΚΤΩΡ» επί τριάντα τρία (33) χρόνια. Είναι παντρεμένος με την Αλεξάνδρα Τσιαντή και έχουν αποκτήσει δύο παιδιά.
Ο παππούς του βιογραφούμενου, από την πλευρά του πατέρα του, ονομαζόταν Δημοσθένης Παπακριβόπουλος και κατάγονταν από την Καρδίτσα. Ο Δημοσθένης Παπακριβόπουλος ήταν δικηγόρος. Παντρεύτηκε τη Σπυριδούλα Κόφα, με καταγωγή από την Καρδίτσα. Από τον γάμο τους απέκτησαν τρία παιδιά, τον Ιωάννη, πατέρα του βιογραφούμενου, τον Αριστοτέλη και την Ευγενία. Ο Δημοσθένης Παπακριβόπουλος σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια του πολέμου, ως αξιωματικός, καταπλακωμένος από έναν τοίχο του ξενοδοχείου που διέμενε, μετά από σεισμό, πριν καν φτάσει στο μέτωπο.
Ο πατέρας του βιογραφούμενου, Ιωάννης Παπακριβόπουλος, γεννήθηκε στην Καρδίτσα, το 1927. Ήταν Πολιτικός Μηχανικός στο Υπουργείο Δημοσίων Έργων. Το 1955 μετετέθη στον Βόλο, όπου γνώρισε τη Σοφία Τσακνάκη. Το ζευγάρι παντρεύτηκε το 1958. Έζησαν σχεδόν όλη τους τη ζωή στην Αθήνα. Από τον γάμο τους απέκτησαν δύο παιδιά: τον Αλέξανδρο και τον βιογραφούμενο Δημοσθένη. Ο Ιωάννης Παπακριβόπουλος πέθανε σε ηλικία 56 ετών από καρκίνο. Έτσι όλα τα οικογενειακά βάρη ανέλαβε η μητέρα του βιογραφούμενου Σοφία, κυρίως δε τις σπουδές του μικρότερου υιού Αλέξανδρου. Ο Αλέξανδρος Παπακριβόπουλος είναι γιατρός ΩΡΥΛΑ και ζει στην Αθήνα.
Ο προπάππους του βιογραφούμενου, από την πλευρά της μητέρας του, ονομαζόταν Θεμιστοκλής Τσακνάκης. Ήταν πλούσιος κτηματίας του Πηλίου, είχε κτήματα με πολλές ελιές και άλλα δέντρα, καθώς και ελαιοτριβείο. Απέκτησε από τον γάμο του επτά παιδιά, από τα οποία σπούδασαν τα δύο, ο Ιωάννης, παππούς του βιογραφούμενου, και ο Κωνσταντίνος, ο οποίος σπούδασε Οδοντιατρική στην Αθήνα.
Ο παππούς του βιογραφούμενου, Ιωάννης Τσακνάκης, γεννήθηκε το 1904 στον Άγιο Βλάσιο Πηλίου. Ο Άγιος Βλάσιος είναι χωριό του Νομού Μαγνησίας, χτισμένο σε υψόμετρο 300 μ. στις πλαγιές του Πηλίου, σε απόσταση περίπου 15 χλμ. από τον Βόλο. Η ονομασία του οφείλεται στην εκκλησία του χωριού, που είναι αφιερωμένη στον ομώνυμο άγιο και κτίστηκε το 1836.
Ο Ιωάννης Τσακνάκης σπούδασε Παιδιατρική στη Γαλλία. Παντρεύτηκε την Ελευθερία Καταροπούλου, με καταγωγή από τον Άγιο Γεώργιο Νηλείας. Ο Άγιος Γεώργιος Νηλείας του Νομού Μαγνησίας είναι παλαιό κεφαλοχώρι του Πηλίου και από το 2011 εντάχθηκε στο Δήμο Νοτίου Πηλίου. Βρίσκεται χτισμένος σε υψόμετρο 700 μ. περίπου σε μία αμφιθεατρική τοποθεσία με θέα τον Παγασητικό, περίπου 20 χλμ. ανατολικά από τον Βόλο. Σύμφωνα με την παράδοση, ο Άγιος Γεώργιος Νηλείας χτίστηκε περί τον 15ο αι. από βοσκούς που βρήκαν σε έναν θάμνο την εικόνα του στρατηλάτη αγίου. Οι δύο βοσκοί έχτισαν εκκλησία προς τιμήν του αγίου και γύρω από την εκκλησία χτίστηκε το ομώνυμο χωριό. Στον Άγιο Γεώργιο, υπάρχει και δεύτερη εκκλησία αφιερωμένη στον Άγιο Αθανάσιο, την οποία έκτισε ο μάστορας Δήμος Ζηπανιώτης ή Ζαπανιώτης το 1795 και αποτελεί ένα από τα ωραιότερα δείγματα λαϊκής αρχιτεκτονικής του 18ου αι. Επειδή οι πρώτοι κάτοικοι του χωριού ήταν βοσκοί είχαν τη συνήθεια να διαμένουν στον Άγιο Γεώργιο το καλοκαίρι και τον χειμώνα να κατεβαίνουν στα καλύβια τους που είχαν σε χαμηλότερα σημεία (Αγία Τριάδα, Άνω και Κάτω Γατζέα). Η συνήθεια αυτή διατηρήθηκε μέχρι τα τέλη του 20ού αι. Κατά την Ελληνική Επανάσταση του 1821, οι κάτοικοι του Αγίου Γεωργίου ξεσηκώθηκαν, αλλά το 1822, ο Δράμαλης κατέπνιξε την επανάσταση και έκαψε το χωριό. Για τον λόγο αυτό, τα πιο παλαιά σπίτια του χωριού -όσα διασώζονται- είναι του ύστερου 19ου αι. Το προσδιοριστικό προσωνύμιο «Νηλείας» μπήκε στην ονομασία του χωριού με την απελευθέρωση της Θεσσαλίας, όταν συστάθηκε ο Δήμος Νηλείας. Το χωριό γνώρισε ιδιαίτερη ακμή από τα τέλη του 19ου αι. μέχρι τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Τότε ο Άγιος Γεώργιος Νηλείας, χώρος εύφορος και με πολλά νερά, ήταν πλούσιος από την παραγωγή και το εμπόριο ελαιών και μήλων. Πολύ χρήμα εισέρρεε επίσης από Αϊγιωργείτες που είχαν ξενιτευτεί στην Αίγυπτο και αλλού. Κατά την περίοδο της Κατοχής και κατόπιν κατά τον Εμφύλιο Πόλεμο, το χωριό γνώρισε δύσκολες ημέρες. Πολλοί κάτοικοί του αναγκάστηκαν να το εγκαταλείψουν εξαιτίας των επιδρομών των Γερμανών και της παρουσίας ντόπιων παραστρατιωτικών ομάδων. Με το τέλος του Εμφυλίου, ο Άγιος Γεώργιος Νηλείας άρχισε να παρακμάζει. Σήμερα στον Άγιο Γεώργιο διαμένουν λίγοι κάτοικοι, αλλά πολλά σπίτια έχουν αναστηλωθεί. Από τον Άγιο Γεώργιο Νηλείας κατάγεται ο γλύπτης Νικόλας (Νικόλαος Παυλόπουλος, 1909-1990), ο οποίος δώρισε στο χωριό ένα μεγάλο μέρος από τα έργα του καθώς και μεγάλο χρηματικό ποσό. Σήμερα στο χωριό λειτουργεί το Δημοτικό Μουσείο Γλύπτη Νικόλα. Λίγο έξω από τον Άγιο Γεώργιο Νηλείας, στο παλιό αλώνι του χωριού, υπάρχει και το υπαίθριο Θέατρο «Αλώνι».
Η γιαγιά του βιογραφούμενου, Ελευθερία Καταροπούλου, γεννήθηκε το 1912-14 στο Κάιρο, όπου ο προπάππους του βιογραφούμενου, Δημήτρης Καταρόπουλος είχε ποτοποιείο. Παντρεύτηκε τη Σοφία και απέκτησαν τέσσερα παιδιά. Την Αλεξάνδρα, την Μαρία, την Ελευθερία και τη Ναυσικά. Όλες οι κόρες τους γεννήθηκαν στο Κάιρο και παντρεύτηκαν στην Ελλάδα με μορφωμένους νέους Θεσσαλούς. Η Αλεξάνδρα Καταροπούλου παντρεύτηκε τον χειρούργο Τριχόπουλο στον Βόλο. Το οίκημα του ποτοποιείου πουλήθηκε αναγκαστικά πριν είκοσι χρόνια από τη γιαγιά και τις θείες του βιογραφούμενου.
Ο Ιωάννης και η Ελευθερία Τσακνάκη, το γένος Καταροπούλου, απέκτησαν από τον γάμο τους δύο παιδιά. Τη Σοφία, μητέρα του βιογραφούμενου, και την Ελένη.
Ο βιογραφούμενος, Δημοσθένης Παπακριβόπουλος, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1960. Φοίτησε στο Δημοτικό σχολείο, και το εξατάξιο Γυμνάσιο (Βαρβάκειος Πρότυπος Σχολή) στην Αθήνα. Στη συνέχεια, φοίτησε στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο στη σχολή Πολιτικών Μηχανικών. Κατόπιν, για διάστημα δύο ετών, έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην Αγγλία. Όταν τελείωσε τις σπουδές του, ξεκίνησε την επαγγελματική του σταδιοδρομία, αρχικά στην «Τεχνική Εταιρεία Βόλου», η οποία αργότερα συγχωνεύτηκε με την «Ελληνική Τεχνοδομική» και τον «ΑΚΤΩΡ». Σήμερα η εταιρεία ονομάζεται «ΑΚΤΩΡ». Ο βιογραφούμενος εργάζεται στην εταιρεία συνολικά τριάντα τρία (33) χρόνια.
Ο Δημοσθένης Παπακριβόπουλος παντρεύτηκε την Αλεξάνδρα Τσιαντή, με καταγωγή από την Αγία Τριάδα Φαρσάλων. Η Αλεξάνδρα Τσιαντή είναι Χημικός Μηχανικός, η οποία, αρχικά, εργαζόταν στον «ΑΚΤΩΡ», στον τομέα του ποιοτικού ελέγχου. Τα τελευταία χρόνια ασχολείται με την κτηματική περιουσία της οικογένειας, εφαρμόζοντας βιολογικές, βιοδυναμικές καλλιέργειες δημητριακών και κηπευτικών. Παράγει αλεύρι στον πετρόμυλο, ο οποίος είναι σύγχρονης κατασκευής αλλά λειτουργεί με σκληρές πέτρες Νάξου. Παράγει αποκλειστικά πιστοποιημένα προϊόντα.
Το ζευγάρι από το γάμο του απέκτησε δύο παιδιά: τον Γιάννη και τον Βασίλη.
Ο Γιάννης Παπακριβόπουλος είναι διπλωματούχος της σχολής Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών (κλάδος Φυσικής) του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Ήδη βρίσκεται στη Γενεύη στο CERN (Ευρωπαϊκό Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών) όπου και εργάζεται παράλληλα με το Διδακτορικό του.
Ο Βασίλης Παπακριβόπουλος είναι διπλωματούχος Πολιτικός Μηχανικός (Γεωτεχνικός κλάδος) του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Μετά την ολοκλήρωση ενός Master of Science στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο Delft της Ολλανδίας, εργάζεται σε μία μεγάλη Ολλανδική εταιρεία μελετών.