Ο Χρύσανθος Κετίκογλου, του Γεωργίου και της Διαμάντως, γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1964. Είναι δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω, απόφοιτος της Νομικής Σχολής του Α.Π.Θ., κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου στον τομέα του αστικού, αστικού-δικονομικού και εργατικού δικαίου του Α.Π.Θ. Διατηρεί το δικό του δικηγορικό γραφείο στη Θεσσαλονίκη, που αναλαμβάνει αστικές υποθέσεις εμπράγματου, κληρονομικού, αλλά και εργατικού και οικογενειακού δικαίου, όπως επίσης και διοικητικές και ποινικές υποθέσεις. Έχει πάρα πολλές παραστάσεις στα Ανώτατα Δικαστήρια της χώρας.
Οι ρίζες του βιογραφούμενου από τη μεριά του πατέρα του είναι από τον Πόντο της Μ. Ασίας και από τη μητέρα του από την Κωνσταντινούπολη και την Καστανομή της Μ. Ασίας (Παφλαγονία).
Ο παππούς του, Δημήτριος Κετίκογλου του Προδρόμου, γεννήθηκε στο Τσόρουμ (βυζαντινά Ευχάιτα) του δυτικού Πόντου κοντά στην Αμάσεια το 1880. Το 1914, όταν οι Τούρκοι πρώτη φορά επιστράτευσαν και χριστιανούς, υπηρέτησε στον Οθωμανικό Στρατό και κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, το 1916, συνελήφθη αιχμάλωτος από τους Ρώσους, όταν εισέβαλαν στον ανατολικό Πόντο και μεταφέρθηκε στη νότιο Ρωσία. Εκεί ως Χριστιανός αφέθηκε ελεύθερος και υπηρέτησε ένα Ρώσο Ευγενή. Μετά την επανάσταση του 1917 και την επικράτηση της, εκδιώχθηκε από τη Ρωσία, και λόγω του εμφυλίου πολέμου αναγκάστηκε και ταξίδεψε με υπερσιβηρικό σιδηρόδρομο και έφτασε στην πρωτεύουσα της Σιβηρίας, το Ιρκούτσκ. Εκεί έλαβε βεβαίωση από το ελληνικό Προξενείο ότι ήταν Έλληνας Χριστιανός Ορθόδοξος και μέσω Βλαδιβοστόκ, αρχικά με το τρένο και μετά ακτοπλοϊκά μέσω Καντώνας, Κίνας και διώρυγας του Σουέζ, επέστρεψε με μεγάλη ταλαιπωρία στην Κωνσταντινούπολη, το 1924, όταν είχε γίνει ήδη η ανταλλαγή πληθυσμών μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή και τη Συνθήκη της Λωζάνης. Όλη η οικογένειά του είχε πάει στην Ελλάδα. Στην Ελλάδα είχαν έρθει οι δύο αδερφές του χήρες με τα παιδιά τους, καθώς οι σύζυγοί τους απήχθησαν από τους Τούρκους στα Τάγματα Εργασίας (Αμελέ Ταμπουρού) και εξαφανίστηκαν. Όταν ήρθε ο Δημήτριος στη Θεσσαλονίκη να τις βρει, διαπίστωσε ότι είχαν μεταφερθεί ως πρόσφυγες για εγκατάσταση στο Σιδηρόκαστρο Σερρών, όπου και όταν τις βρήκε τελικά, εγκαταστάθηκε και ο ίδιος. Εκεί ο παππούς ασχολήθηκε με τη χρυσοχοΐα και με τις αγροτικές εργασίες, αφού αν και αστός αποκαταστάθηκε σε αγροτική περιοχή. Στο Σιδηρόκαστρο γνώρισε τη Δέσποινα Χρυσοχοΐδου του Γεωργίου από την Αμάσεια του Πόντου και παντρεύτηκαν.
Ο Δημήτριος και η Δέσποινα απέκτησαν τέσσερα παιδιά, τον πατέρα του βιογραφούμενου Γεώργιο, τη Χαρίκλεια, την Αναστασία και τον Πρόδρομο. Ο παππούς Δημήτριος απεβίωσε το 1942 μετά από άγριο ξυλοδαρμό Βουλγάρων στρατιωτικών, γιατί είχε βοηθήσει τους Έλληνες αντάρτες τροφοδοτώντας και κρύβοντάς τους και ήταν μέλος του ΕΑΜ. Τον κατήγγειλαν βουλγαρόφρονες γείτονές του για τη δράση του και είχαν έρθει για να τον συλλάβουν και να τον εκτελέσουν. Απεβίωσε στο νοσοκομείο και το σώμα του θάφτηκε σε άγνωστο κοινό τάφο. Η συμμετοχή του στην Εθνική Αντίσταση αναγνωρίστηκε το 1982 με δικαστική απόφαση και απονεμήθηκε Μετάλλιο συμμετοχής του στην Εθνική Αντίσταση στην οικογένειά του προς τιμήν του. Η γιαγιά Δέσποινα επίσης ξυλοκοπήθηκε από τους Βούλγαρους την ίδια μέρα του 1942 με αποτέλεσμα να μείνει ανάπηρη από κάταγμα της μέσης μέχρι το τέλος της ζωής της. Την οικογένεια ανέλαβε αρχικά ο πατέρας της Δέσποινας, Χατζηγιώργης Χρυσοχοΐδης και ο πατέρας του βιογραφούμενου Γεώργιος ως προστάτης οικογενείας, όταν ενηλικιώθηκε το 1946.
Ο προπάππους του βιογραφούμενου, Χατζηγιώργης Χρυσοχοΐδης, ήταν πολύ γνωστός στην πατρίδα του, Κιουμούς Μαντέν (Αργυρούπολη) Χατζήκιοϊ του Δυτικού Πόντου. Εκεί υπήρχαν μεταλλεία αργύρου. Η οικογένεια της Δέσποινας είχε μεταφερθεί από την Γκιουμούσχανε Αργυρούπολης το 1856, όταν είχαν ανακαλυφθεί εκείνα τα μεταλλεία επί βασιλείας του Σουλτάνου Αβδούλ Μετζίτ. Ο Χατζηγιώργης ήταν επιφανής χρυσοχόος και έγινε προύχοντας επικεφαλής των Ελλήνων Χριστιανών της περιοχής του. Μάλιστα πήρε το προσωνύμιο Χατζής διότι μέχρι το 1914 είχε πάει τρεις φορές στους Αγίου Τόπους. Ήρθε στην Ελλάδα με τα παιδιά του. Απεβίωσε το 1968 σε ηλικία 105 ετών.
Ο μητρικός παππούς του βιογραφούμενου, Χρύσανθος Μαντζουρίδης, γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1898. Είχε καταγωγή από τη Βόρειο Ήπειρο από την πλευρά του πατέρα του, Αναστάσιου, που ήταν από το Λεσκοβίκι. Ο Χρύσανθος έμεινε στην περιοχή της Βλάγκας στην Κωνσταντινούπολη. Ο πατέρας του ήταν αργυραμοιβός (ζαρίφης). Ήταν ευκατάστατη οικογένεια και για να μην καταταγεί ο Χρύσανθος στον Οθωμανικό Στρατό, ο πατέρας του τον έστειλε το 1911 στη Λυών της Γαλλίας. Από εκεί επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη το 1923 και το επόμενο έτος έφυγε με τα αδέλφια του για την Ελλάδα. Μέσω Πειραιά έφτασαν στη Θεσσαλονίκη, όπου έκανε διάφορες εμπορικές εργασίες. Επίσης είχε ένα περίπτερο στην παραλία, απέναντι από το γνωστό ξενοδοχείο «Mediterrane» μέχρι το 1968 που συνταξιοδοτήθηκε. Παντρεύτηκε το 1929 την Κοραλία Μερακλόγλου, με καταγωγή από την Κασταμονή της Μικράς Ασίας (Παφλαγονία). Ήρθε στην Ελλάδα με την ανταλλαγή, όπου μέσω Πρέβεζας και Κέρκυρας έφτασε στη Θεσσαλονίκη όπου εγκαταστάθηκε με την πατρική οικογένειά της. Με τον παππού Χρύσανθο απέκτησαν δύο παιδιά, τη μητέρα του βιογραφούμενου Διαμάντω και τον Στέφανο. Ο παππούς απεβίωσε το 1989. Η μητέρα του βιογραφούμενου, Διαμάντω Μαντζουρίδου, γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1932.
Ο πατέρας του βιογραφούμενου, Γεώργιος, γεννήθηκε το 1928 στο Σιδηρόκαστρο. Το 1946 αναγκάστηκε να έρθει στη Θεσσαλονίκη, όπου έμαθε την τέχνη του χρυσοχόου, ακολουθώντας την οικογενειακή παράδοση της μητρικής του οικογένειας και εργάστηκε για να θρέψει την πατρική του οικογένεια, αφού ήταν ο «προστάτης» της μετά τον φόνο του πατέρα του από τους Βούλγαρους κατακτητές. Επίσης, ασχολήθηκε με τη νόμιμη εμπορία αρχαίων ειδών και αντικών. Ήταν ο μόνος, επί δεκαετίες, που είχε επίσημη άδεια από το Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης και αγόραζε αρχαία αντικείμενα από οποιαδήποτε πηγή, δηλώνοντάς τα στο Αρχαιολογικό Μουσείο. Το Μουσείο κρατούσε τα αντικείμενα που θεωρούνταν μεγάλης αξίας. Ο Γεώργιος είχε τελειώσει τη Σχολή Ξεναγών και είχε ειδικότητα στην εκτίμηση κυρίως νομισμάτων και μάλιστα ήταν ο μόνος στη Βόρειο Ελλάδα ορισμένος, κάθε χρόνο με δικαστικές αποφάσεις, εκτιμητής αυτών ως πραγματογνώμονας. Ασχολήθηκε με αυτό το αντικείμενο μέχρι το 1993 που συνταξιοδοτήθηκε.
Οι γονείς του βιογραφούμενου παντρεύτηκαν και απέκτησαν δύο παιδιά, τον Δημήτριο το 1960 και τον βιογραφούμενο. Η μητέρα τους δεν εργάστηκε εκτός οικογενειακής εστίας. Ήταν πάρα πολύ καλή νοικοκυρά. Ο πατέρας του βιογραφούμενου απεβίωσε το 1998. Ο Δημήτριος σπούδασε Ιατρική και έλαβε την ειδικότητα της Καρδιολογίας. Είναι Διευθυντής της Στεφανιαίας Μονάδας του Ιατρικού Διαβαλκανικού Κέντρου και μέλος του Δ.Σ. της Ελληνικής και Πανευρωπαϊκής Καρδιολογικής Εταιρείας. Είναι γνωστότατος για την επιστημονική του επάρκεια σ’ όλη την Ελλάδα και κυρίως βέβαια στη Βόρειο, ενώ οι εισηγήσεις του σε ιατρικά συνέδρια παγκοσμίως τυγχάνουν μεγάλης εκτίμησης. Είναι παντρεμένος με την Αλεξάνδρα Λασκαρίδου.
Ο βιογραφούμενος, Χρύσανθος Κετίκογλου, γεννήθηκε στις 3 Αυγούστου 1964 στη Θεσσαλονίκη. Τελείωσε το 2ο Γυμνάσιο-Λύκειο Θεσσαλονίκης όπως πολλοί επώνυμοι συμπολίτες του, όπως ο Ε. Βενιζέλος, ο Ν. Χριστιανόπουλος, ο Κ. Βουτσάς και άλλοι. Διέμενε στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, στην οδό Μενελάου 4 μέχρι το 1981. Τελείωσε το Λύκειο το 1982 και σπούδασε στη Νομική Σχολή του ΑΠΘ. Μετακόμισε στην περιοχή της Καλαμαριάς. Αποφοίτησε το 1987 και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο ΑΠΘ στο Αστικό, Δικονομικό και Εργατικό Δίκαιο. Μιλάει αγγλικά και γαλλικά. Υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία τα έτη 1988-1989. Έχοντας την ειδικότητα «πληροφοριών» από τη Σχολή στρατοπέδου Σακέττα στην Αθήνα, είχε διαβάθμιση για άκρως απόρρητα έγγραφα. Υπηρέτησε στις Φέρες Έβρου στο 535 Τάγμα Πεζικού, στη Σταυρούπολη Ξάνθης και στη Νέα Σάντα του Κιλκίς. Από το 1987 έκανε άσκηση επαγγέλματος και έγινε Δικηγόρος τον Ιανουάριο του 1990. Το 1995 προήχθη σε Δικηγόρο παρ’Εφέταις και το 1998 σε Δικηγόρο παρ’Αρείω Πάγω. Διατηρεί το δικό του γραφείο από το 1990, αρχικά με άλλο συνεργάτη και από το 1992 με τον μακαρίτη πεθερό του, Ανδρέα Παπαϊωάννου του Μιχαήλ, που ήταν επώνυμος καταρτισμένος Δικηγόρος από το 1961.
Ο βιογραφούμενος ασχολήθηκε με υποθέσεις κυρίως αστικές εμπραγμάτου, κληρονομικού και εργατικού δικαίου, αλλά και διοικητικές και σοβαρές ποινικές υποθέσεις. Έχει πάρα πολλές παρουσίες στα Ανώτατα Δικαστήρια της χώρας. Οι αποφάσεις, στις οποίες έλαβε μέρος, έχουν δημοσιευτεί σε νομικά περιοδικά και στις Τράπεζες Νομικών Πληροφοριών «ΝΟΜΟΣ» και του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ» και είναι άνω των 60, κυρίως Ανώτατων Δικαστηρίων. Ο βιογραφούμενος έχει λάβει μέρος σε υποθέσεις που έγιναν πανελληνίως γνωστές, όπως στην υπόθεση του θανάτου ενός μικρού κοριτσιού ηλικίας 13 ετών σε Μοναστήρι Παλαιοημερολογιτών στην Κάτω Καμήλα Σερρών για την οποία έδωσε συνέντευξη σε γνωστή εκπομπή του Κώστα Χαρδαβέλλα το 2007. Η δεύτερη γνωστή υπόθεση ήταν η απαγωγή του Βιομηχάνου Μυλωνά από την ομάδα του Β. Παλαιοκώστα, σαν συνήγορος υπεράσπισης ενός εκ των φερόμενων ως συμμετεχόντων στην απαγωγή μαζί με τον Παλαιοκώστα. Ο βιογραφούμενος ασχολείτο με τον αθλητισμό και ήταν μέλος της ομάδας στίβου του Ηρακλή Θεσσαλονίκης, όπου ασχολήθηκε με το άλμα εις μήκος και με τον δρόμο 400 μέτρων μετ’ εμποδίων, υπό την καθοδήγηση του αείμνηστου Νίκου Ζαχαριάδη. Αργότερα, γυμναζόταν για πολλά χρόνια συστηματικά. Επίσης είναι συλλέκτης και «λάτρης» της ιστορίας, κυρίως της ελληνικής, με την οποία ασχολείται από παιδί ποικιλοτρόπως.
Ο βιογραφούμενος παντρεύτηκε το 1996 με την Κωνσταντία Παπαϊωάννου του Ανδρέα, γεννημένη το 1969 στη Θεσσαλονίκη. Η Κωνσταντία εργάζεται ως Συμβολαιογράφος στα Βασιλικά Θεσσαλονίκης. Με τον βιογραφούμενο απέκτησαν δύο παιδιά, την Αδαμαντία (Μαντώ) και τον Γεώργιο-Ανδρέα.
Η Αδαμαντία γεννήθηκε το 1999 και είναι φοιτήτρια της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ (Τμήμα Φιλολογίας), ενώ με το πρόγραμμα “Erasmus” επιλέχθηκε λόγω επιδόσεων και φοίτησε με επιτυχία για ένα εξάμηνο στο φημισμένο πανεπιστήμιο του Παρισιού “Sorbonne IV”. Επίσης ασχολήθηκε με τον σύγχρονο και κλασικό χορό για πολλά χρόνια και συμμετείχε σε παραστάσεις στο Βασιλικό Θέατρο Θεσσαλονίκης, «Μελίνα Μερκούρη» Καλαμαριάς και αλλού. Ο Γεώργιος-Ανδρέας γεννήθηκε το 2005. Είναι μαθητής Λυκείου στο Πειραματικό Λύκειο Θεσσαλονίκης με καλές επιδόσεις.