Ο Αθανάσιος Ξυνογαλάς γεννήθηκε το 1943 στην Αθήνα. Σπούδασε στην Οδοντιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και από το 1967 διατηρεί το ιδιωτικό του ιατρείο στην Κυψέλη. Απέκτησε με τη σύζυγό του Καίτη τρία παιδιά και έξι εγγόνια.
Ο παππούς του, Αθανάσιος Ξυνογαλάς, γεννήθηκε στη Βυτίνα. Η Βυτίνα είναι ορεινό χωριό της Πελοποννήσου, στον Νομό Αρκαδίας. Βρίσκεται σε υψόμετρο 1.033 μέτρων, στο όρος Μαίναλο. Το όνομά της κατά την επικρατέστερη άποψη προέρχεται από τη λέξη «Βυθός» επειδή αρχικά ήταν κτισμένη σε λεκάνη ανάμεσα σε λόφους. Φέρεται να κτίσθηκε μετά τη διάλυση της αρχαίας πόλης Μεθύδριο, τα ερείπια της οποίας βρίσκονται σε απόσταση 5 χιλιομέτρων. Στην Ελληνική Επανάσταση του 1821, η Βυτίνα είχε αναγνωριστεί ως βακούφιο, θεωρούμενος τόπος ιερός. Υπήρξε κέντρο ανεφοδιασμού, με αποτέλεσμα η πόλη να παίξει καθοριστικό ρόλο στη διάρκεια του πολέμου και με συνέπεια να πυρποληθεί επτά φορές από τον Ιμπραήμ. Από τη Βυτίνα κατάγονται πολλές προσωπικότητες του δημόσιου βίου, όπως ο Δημήτριος Παπαρρηγόπουλος, πατέρας του ιστορικού Κωνσταντίνου Παπαρρηγόπουλου, ο νομοδιδάσκαλος Βασίλειος Οικονομίδης, ο γεωγράφος και περιηγητής Παναγιώτης Ποταγός, ο λαογράφος Παναγιώτης Παπαζαφειρόπουλος, ο Εθνικός Ευεργέτης Παναγιώτης Τριανταφυλλίδης, ο ήρωας Κόλλιας ο Βυτινιώτης κ.ά.
Το επάγγελμα του παππού του βιογραφούμενου ήταν έμπορος κυρίως τυροκομικών προϊόντων και πηγαινοερχόταν μεταξύ Βυτίνας και Παλαιόπυργου, που παλιότερα ονομαζόταν Ποντιά ‒τοπωνύμιο με πιθανή σλάβικη προέλευση. Παντρεύτηκε την Ελένη και απέκτησαν επτά παιδιά. Τον Ιωάννη, τον Σταύρο (τον πατέρα του Αθανάσιου), τον Γεώργιο, τον Αναστάσιο, την Αντωνία, τη Μαρία και τον Κωνσταντίνο. Ήταν άτομο δραστήριο και δημιουργικό, εξαίρετος οικογενειάρχης και πατέρας. Πολύ κοινωνικός και πολύ αγαπητός στον περίγυρο και όλοι τον σέβονταν και τον εκτιμούσαν. Πέθανε σε ηλικία 88 ετών.
Η γιαγιά Ελένη γεννήθηκε στη Βυτίνα. Βοήθησε πολύ τον σύζυγό της στις διάφορες εργασίες και ήταν μόνιμα το στήριγμά του σε όλες τις φάσεις της ζωής του, ενώ παράλληλα είχε την ανατροφή και την επιμέλεια της πολυμελούς οικογένειάς της. Χαρακτήρας με έντονη προσωπικότητα, η οποία είχε ένα μοναδικό προσόν, να επιβάλλεται και μόνο με την παρουσία και τη γνώμη της. Εξαιρετικά αγαπητή σε όλους, ανέθρεψε τα παιδιά της με αγάπη και καλοσύνη, εμφυσώντας σε αυτά αρχές και ηθικές αξίες. Πέθανε σε ηλικία 85 ετών περίπου.
Ο πατέρας του βιογραφούμενου, Σταύρος Ξυνογαλάς, γεννήθηκε το 1896 στη Βυτίνα. Πήγε στο Σχολαρχείο και σε ηλικία 14 ετών μετανάστευσε στην Αμερική προσβλέποντας σε μία καλύτερη τύχη. Εκεί όμως έμεινε μόνο 3 χρόνια, καθώς μετά τις πολλές και επίμονες παρακλήσεις της μητέρας του με συνεχείς επιστολές που του έστελνε, πείσθηκε και γύρισε τελικά πίσω. Επιστρέφοντας, ασχολήθηκε με το εμπόριο μαζί με τον πατέρα του, αρχικά στη Βυτίνα και στον Παλαιόπυργο αργότερα. Κατόπιν, έρχεται στην Αθήνα και ανοίγει ένα κατάστημα, ένα παντοπωλείο, κυρίως με τυροκομικά αλλά και άλλα προϊόντα, στην οδό Θεμιστοκλέους στα Εξάρχεια. Το κατάστημα αυτό το κράτησε πάνω από 30 χρόνια μέχρι τη συνταξιοδότησή του. Πήρε μέρος στον πόλεμο της Μικράς Ασίας και με τους συντρόφους του έφθασε μέχρι το Αφιόν Καραχισάρ. Μάλιστα, τιμήθηκε από την Ελληνική Κυβέρνηση επ’ ανδραγαθία με τον Πολεμικό Σταυρό Γ΄ Τάξεως, μαχόμενος με την 4η Μεραρχία του Ελληνικού στρατού. Παντρεύτηκε την Αγγελική Λεβιδιώτη και απέκτησαν δύο παιδιά, την Ελένη και τον Αθανάσιο.
Ο πατέρας του βιογραφούμενου ήταν ένας άνθρωπος δραστήριος, τρομερά έντιμος και προικισμένος με πολλές ικανότητες. Εξαιρετικά εργατικός αλλά και άριστος οικογενειάρχης. Αν και ήταν ο μόνος από τα επτά αδέλφια που δεν σπούδασε, ήταν παρ’ όλα αυτά ένα άτομο καλλιεργημένο, είχε μεγάλο ταλέντο στο γράψιμο και του άρεσε πολύ να διαβάζει και γενικά να ενημερώνεται επί παντός επιστητού. Χαρακτήρας κοινωνικός και πολύ αγαπητός από όλο τον περίγυρο, ιδιαίτερα δοτικός με όλο τον κόσμο αλλά και με μικρές δόσεις εσωστρέφειας. Στις σχέσεις του με τα παιδιά του ήταν απόλυτα δημοκρατικός, αφήνοντάς τα ελεύθερα να έχουν τις δικές τους προσωπικές επιλογές σε ό,τι αφορούσε την επαγγελματική τους αποκατάσταση. Ήταν βαθιά θρησκευόμενος άνθρωπος και του άρεσε να πηγαίνει συχνά στην εκκλησία. Πέθανε σε ηλικία 86 ετών.
Η μητέρα του βιογραφούμενου, Αγγελική Λεβιδιώτη, γεννήθηκε το 1906 στην Τρίπολη και εκεί τελείωσε και το σχολείο. Δεν εργάστηκε ποτέ και μετά τον γάμο της αφοσιώθηκε αποκλειστικά στην οικογένειά της. Άτομο χαμηλών τόνων, με αρκετές εξάρσεις όμως, ήταν ζωντανός χαρακτήρας και ιδιαίτερα κοινωνική και πολύ αγαπητή από όλους, έξυπνη, με πολύ αναπτυγμένο το αίσθημα του χιούμορ. Σαν μητέρα, ήταν τρυφερή με τα παιδιά της αλλά όπου χρειαζόταν να κρατήσει ισορροπίες αυστηρότητας το έκανε, για να έχουν εκείνα τη σωστή ανατροφή και να γαλουχηθούν με ηθικές αξίες. Πέθανε σε ηλικία 89 ετών με πλήρη διαύγεια πνεύματος μέχρι το τέλος της ζωής της. Την χαρακτήριζε η καλοσύνη αλλά και η αγάπη με την οποία την περιστοίχιζαν οι παρέες και οι φίλες της, που και η ίδια αγαπούσε και εκτιμούσε πολύ. Ο πατέρας της λεγόταν Κωνσταντίνος Λεβιδιώτης, γεννημένος και εκείνος στην Τρίπολη. Το επάγγελμά του ήταν έμπορος σιτηρών και αλεύρων αλλά και άλλων ειδών. Η μητέρα της ήταν η Ελένη Παπαντωνίου, γεννημένη στο Στενό Αρκαδίας και προερχόταν από πολυμελή οικογένεια πέντε αδελφών (τρία αγόρια και δύο κορίτσια). Απέκτησαν τέσσερα παιδιά, τον Δημήτρη, τον Νότη (Παναγιώτη) που σκοτώθηκε στον Αλβανικό πόλεμο, τον Αναστάσιο και την Αγγελική.
Ο Αθανάσιος Ξυνογαλάς γεννήθηκε το 1943 στην Αθήνα. Πήγε δημοτικό στα Εξάρχεια και γυμνάσιο στο Ε΄ Αθηνών ‒και αυτό στην περιοχή των Εξαρχείων. Επιτυγχάνει και στο Πανεπιστήμιο Αθηνών αλλά και της Θεσσαλονίκης στην Ιατρική και στην Οδοντιατρική Σχολή, δίνοντας εξετάσεις ξεχωριστά σε κάθε μία σχολή. Επέλεξε τελικά να φοιτήσει στην Οδοντιατρική, επηρεασμένος από τους θείους του, τους τρεις αδελφούς του πατέρα του, που ήταν ήδη οδοντίατροι. Υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία στο Ναυτικό ως σημαιοφόρος αξιωματικός επί 29 μήνες στη Σαλαμίνα, στον Ναύσταθμο, προσφέροντας τις υπηρεσίες του ως οδοντίατρος και μάλιστα εργάστηκε πάρα πολύ εκεί, αποκτώντας πολύτιμη εμπειρία.
Στην αρχή της στρατιωτικής του θητείας παντρεύτηκε την Αικατερίνη Παφύλια, γεννημένη στην Τρίπολη, η οποία εξασκεί και η ίδια το επάγγελμα της οδοντιάτρου. Όταν απολύθηκε από το Ναυτικό, άνοιξε μαζί με τη σύζυγό του Καίτη οδοντιατρείο στην Κυψέλη, το οποίο είχε ήδη ξεκινήσει να λειτουργεί κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας, όπου και ο ίδιος απασχολείτο τις ελεύθερες ώρες του. Διατηρεί με την πολύτιμη συνεργασία της συζύγου του το ιατρείο αυτό από το 1967, επί 54 συνεχή έτη και έχουν αναπτύξει όλα αυτά τα χρόνια πολύ ζεστές ανθρώπινες σχέσεις με τους ασθενείς τους, αναλλοίωτες στο χρόνο. Έχουν αποκτήσει τρία παιδιά, τον Σταύρο που γεννήθηκε το 1975, τη Γιάννα που γεννήθηκε το 1977 και τον βενιαμίν, τον Σπύρο, που γεννήθηκε το 1979.
Ο Σταύρος έχει σπουδάσει στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο Ηλεκτρολόγος-Μηχανολόγος Ηλεκτρονικών Υπολογιστών. Στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο έχει κάνει και το διδακτορικό του. Είναι παντρεμένος με την Ιωάννα Ρουσσάκη, Ηλεκτρολόγο-Μηχανικό Ηλεκτρονικών Υπολογιστών και έχουν αποκτήσει δύο παιδιά. Τον Θάνο που γεννήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2008 και την Έλια, που γεννήθηκε στις 3 Ιουλίου 2010. Η Ιωάννα Ρουσσάκη είναι σήμερα Επίκουρη Καθηγήτρια στη Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών Ηλεκτρονικών Υπολογιστών του ΕΜΠ.
Η Γιάννα έχει σπουδάσει στη Σουηδία, στην Οδοντιατρική Σχολή Katolinska της Στοκχόλμης (το Πανεπιστήμιο αυτό έχει πολύ υψηλές και αυστηρές προδιαγραφές και δέχεται ελάχιστα άτομα από όλο τον κόσμο). Η Γιάννα γνωρίζει απταίστως τη Σουηδική και την Αγγλική γλώσσα. Τελειώνοντας στο Πανεπιστήμιο Katolinska στη Στοκχόλμη, παίρνει το βραβείο της καλύτερης φοιτήτριας και των τεσσάρων Σχολών Οδοντιατρικής που λειτουργούν στη Σουηδία. Στη συνέχεια, ειδικεύεται στην Αμερική, στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια, στην Περιοδοντολογία και ολοκληρώνοντας τις σπουδές της βραβεύεται από την Ακαδημία Περιοδοντολογίας της Αμερικής με την υποτροφία Richard Lazzara. Η διάκριση αυτή αποτελεί υψηλή τιμή τόσο για την ίδια και την οικογένειά της, όσο και για τη χώρα μας. Είναι επιστημονικός συνεργάτης στο Πανεπιστήμιο και έλαβε το Διδακτορικό της με Άριστα το 2013, ενώ εργάζεται στο οδοντιατρείο των γονιών της. Είναι παντρεμένη από το 2012 με τον Αλέξη Πόθο, ιατρό μαιευτήρα-γυναικολόγο και έχουν αποκτήσει δύο παιδιά, τον Κωνσταντίνο (2015) και τον Θάνο (2016).
Ο Σπύρος έχει σπουδάσει οδοντίατρος στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και αφού ολοκλήρωσε τη στρατιωτική του θητεία, ειδικεύτηκε στην προσθετική και στα εμφυτεύματα στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης. Μετά το τέλος των σπουδών του επέστρεψε στην Ελλάδα και σήμερα ασκεί το επάγγελμα του οδοντιάτρου. Παντρεύτηκε το 2016 τη Manasee Joshi με καταγωγή από τη Βομβάη της Ινδίας, η οποία ήταν συμφοιτήτριά του στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης με ειδικότητα στα εμφυτεύματα. Έχουν αποκτήσει μία κόρη, τη Ζωή, το 2019, ενώ η δεύτερη κόρη τους αναμενόταν τον Ιούλιο του 2021.
Τον ελεύθερο χρόνο του, ο Αθανάσιος Ξυνογαλάς τον αφιερώνει σε ταξίδια τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Του αρέσει επίσης το διάβασμα, ενώ παράλληλα παρακολουθεί τις τελευταίες εξελίξεις επάνω στο αντικείμενό του. Στο σημείο αυτό θέλει να τονίσει ιδιαίτερα ότι σε όλη τη διάρκεια της ζωής του είχε την αμέριστη συμπαράσταση και υποστήριξη της αγαπημένης του συζύγου Καίτης Ξυνογαλά. Επισημαίνει επίσης ότι τόσο η επαγγελματική, όσο και η οικογενειακή του ζωή του έχουν χαρίσει άπειρες χαρές και αξέχαστες ευτυχισμένες στιγμές. Τέλος, πιστεύει ότι η προσπάθεια του Οικουμενικού Ελληνισμού αξίζει συγχαρητηρίων και οποιασδήποτε υποστήριξης.