Μενού Κλείσιμο

Βακράς Βασίλειος

• Έτος Γεννήσεως: 1940
• Επάγγελμα: Πρωτοπρεσβύτερος
• Τόπος Καταγωγής: Χώρα Σάμου, Σάμος, Βόρειο Αιγαίο, Ελλάδα
• Τόπος Διαμονής: -

Ο π. Βασίλειος Βακράς (1940-2018) γεννήθηκε στη Χώρα Σάμου. Φοίτησε στην Ιερατική Σχολή των Ιεροσολύμων. Το 1974 διορίσθηκε εφημέριος στην ενορία της Ζωοδόχου Πηγής Μύλων Σάμου, την οποία διηκόνησε με ευλάβεια, σεμνότητα και αφοσίωση επί 44 συναπτά έτη.

 

Ο π. Βασίλειος Βακράς, γόνος πολύτεκνης οικογένειας, γεννήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 1940 στη Χώρα Σάμου. Το μεσόγειο αυτό ιστορικό κεφαλοχώρι υπήρξε η πρωτεύουσα του νησιού από το 1600 μέχρι το 1854, αλλά και η γενέτειρα τεσσάρων Πατριαρχών Ιεροσολύμων. Σε ηλικία επτά ετών ασθένησε βαρέως, αλλά διασώθηκε χάρη στη θαυματουργή επέμβαση του Αγίου Παντελεήμονος διά της ιεράς του εικόνος από τον ομώνυμο ναό στα Περιβόλια Χώρας. Μετά την αποφοίτησή του από το Δημοτικό Σχολείο Χώρας μετέβη το 1952, σε ηλικία δώδεκα ετών, στα Ιεροσόλυμα επί των ημερών του εκ Χώρας Σάμου αοιδίμου Πατριάρχου Ιεροσολύμων κυρού Τιμοθέου Α΄ του Θέμελη (†31 Δεκεμβρίου 1955). Εκεί σπούδασε επί έξι χρόνια τα ιερά γράμματα στην Πατριαρχική Σχολή της Αγίας Σιών. Το 1959 μετέβη στο Αμμάν της Ιορδανίας, όπου εργάσθηκε επί επτά χρόνια. Εκεί γνώρισε τη Νάαμε, την οποία νυμφεύθηκε το 1963. Στις 7 Οκτωβρίου 1964 χειροτονήθηκε διάκονος στον Πανίερο Ναό της Αναστάσεως στα Ιεροσόλυμα από τον Σάμιο Μητροπολίτη Ελευθερουπόλεως κυρό Χρύσανθο Λυμπέρη (†21 Φεβρουαρίου 1978), ο οποίος στις 9 Οκτωβρίου 1964 τον χειροτόνησε στον ίδιο Ναό πρεσβύτερο.

Κατόπιν διορίσθηκε εφημέριος στη Ναμπλούς, τα Ραφίδια και την Τουλκαρέμ, ενώ απέκτησε και δύο τέκνα, τον Θεοφάνη και την Αικατερίνη. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του τους καλοκαιρινούς μήνες στην ιστορική Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου του Χοζεβίτου, είχε την ιδιαίτερη ευλογία να γνωρίσει σε ηλικία δεκαοκτώ ετών τον εκ Ρουμανίας ταπεινό ασκητή και νεοανακηρυχθέντα άγιο από το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων στις 31 Ιανουαρίου 2016, Άγιο Ιωάννη τον Χοζεβίτη (23 Ιουλίου 1913- †5 Αυγούστου 1960), ο οποίος τα τελευταία επτά χρόνια του επίγειου βίου του ασκήτευσε στο ευρισκόμενο πλησίον της Μονής Χοζεβά σπήλαιο της Αγίας Άννης.

Αξιοθαύμαστο είναι το γεγονός ότι το 1980, είκοσι δηλαδή χρόνια μετά την κοίμησή του, έλαβε χώρα η ανακομιδή του ιερού του λειψάνου, το οποίο βρέθηκε άφθαρτο και ευωδιάζον. Ο μοναδικός επιζών μέχρι το 2016 που έζησε τις τελευταίες στιγμές του επίγειου βίου του ταπεινού ασκητού και μετέπειτα νεοφανούς αγίου της Εκκλησίας μας Ιωάννου του Χοζεβίτου, κλείνοντάς του τα μάτια στις 5 Αυγούστου 1960, κατά την ημέρα δηλαδή της οσιακής τελευτής του, ήταν ο π. Βασίλειος Βακράς. Γι’ αυτό και εκλήθη από τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων κ. Θεόφιλο να καταθέσει τη συγκλονιστική και ανεπανάληπτη αυτή εμπειρία που είχε βιώσει με τον σύγχρονο αυτό ασκητικό άγιο, προκειμένου να ολοκληρωθεί η συγγραφή του πονήματος περί του νεοφανούς αγίου, τον οποίο ο π. Βασίλειος είχε σε όλη του τη ζωή ως πνευματικό καθοδηγητή και ασκητικό πρότυπο.

Το 1969 επέστρεψε στην Ελλάδα και στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την εύανδρο νήσο Σάμο. Στις 17 Φεβρουαρίου 1974 και επί αρχιερατείας του αοιδίμου Μητροπολίτου Σάμου και Ικαρίας κυρού Παντελεήμονος Χρυσοφάκη (του και μετέπειτα Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης) διορίσθηκε εφημέριος στην ενορία της Ζωοδόχου Πηγής Μύλων Σάμου, την οποία διηκόνησε με ευλάβεια, σεμνότητα και αφοσίωση επί 44 συναπτά έτη μέχρι της εκδημίας του στις 30 Οκτωβρίου 2018.

Το χωριό Μύλοι, το οποίο κατοικήθηκε τον 16ο αιώνα από Πατμίους οικιστές και αποτέλεσε την πρώτη πρωτεύουσα του νησιού κατά τα έτη 1550-1600, συνδέθηκε στη μακραίωνη ιστορική του πορεία και θρησκευτική παράδοση με τη διέλευση από την περιοχή του χωριού, περί τα μέσα του 18ου αιώνα, του Αγίου Μακαρίου του Νοταρά Αρχιεπισκόπου Κορίνθου. Ο Άγιος Μακάριος, γόνος της αρχοντικής οικογένειας των Νοταράδων, γεννήθηκε το 1731 στα Τρίκαλα Κορινθίας, εξελέγη το 1765 Μητροπολίτης Κορίνθου και μετά από μία καρποφόρα ιεραποστολική δράση και περιοδεία στο Άγιο Όρος και σε νησιά του Αιγαίου κατέληξε στη Χίο, όπου ασκήτευσε τα τελευταία δώδεκα χρόνια της επίγειας βιοτής του μέχρι της οσιακής του κοιμήσεως στις 17 Απριλίου 1805. Πλησίον του χωριού Μύλοι ανεγέρθηκε το 1825 ναός επ’ ονόματι του θαυματουργού Αγίου Μακαρίου με δαπάνη και μέριμνα του μοναχού Κωνστάντιου, πνευματικού τέκνου του Αγίου, ενώ προς τιμήν του καθιερώθηκε από παλαιοτάτων χρόνων να τελείται στους Μύλους πανσαμιακή πανήγυρη στις 16 Μαΐου.

Ο π. Βασίλειος Βακράς συνδέθηκε πνευματικά και προσευχητικά με τον Άγιο Μακάριο και τον ομώνυμο ιστορικό ναό, αφού υπήρξε ο προστάτης του άγιος, ενώ τον αποκαλούσε «Γέροντα». Γι’ αυτό και κατά τη διάρκεια της 44χρονης ιερατικής του διακονίας στους Μύλους Σάμου επισκεπτόταν τακτικότατα τον ναό του Αγίου Μακαρίου και συνομιλούσε με τον προστάτη του άγιο με τα πάμπολλα θαύματα, όπως τα έχει διασώσει η προφορική παράδοση της περιοχής. Άλλωστε θεραπεύτηκε από τον ίδιο τον άγιο, αφού τον Μάρτιο του 2006, μετά από εγχείρηση στον πνεύμονα στο νοσοκομείο των Αθηνών «Σωτηρία» παρουσιάσθηκε ο άγιος ενώπιόν του και δίνοντας την ευλογία του, έλαβε την επόμενη ημέρα εξιτήριο από το νοσοκομείο και επέστρεψε υγιής στη Σάμο. Αναλαμβάνοντας το 1974 ο π. Βασίλειος Βακράς την ενορία της Ζωοδόχου Πηγής Μύλων, αναλώθηκε με ξεχωριστό ζήλο, αλλά και με προσωπική εργασία στην ανέγερση του νέου ενοριακού ναού επ’ ονόματι του Αγίου Χαραλάμπους, ο οποίος αποπερατώθηκε το 1976 και εφάπτεται με τον παλαιό ιστορικό ναό της Ζωοδόχου Πηγής που κοσμείται με ξυλόγλυπτο τέμπλο του 1739. Παράλληλα, ανήγειρε εκ θεμελίων το ερειπωμένο εξωκκλήσιο της Αγίας Τριάδος, ανακαίνισε το παρεκκλήσιο της Αγίας Παρασκευής και κατά τα τελευταία χρόνια της διακονίας του ανήγειρε το εξωκκλήσιο του Αγίου Φανουρίου.

Διακρίθηκε για την αβραμιαία φιλοξενία και την αρχοντική του απλότητα, αναδείχθηκε δε άξιος και ευσυνείδητος λειτουργός του Υψίστου που διηκόνησε την Εκκλησία του Χριστού και την ελληνορθόδοξη παράδοση με συνέπεια, σεμνότητα, αυταπάρνηση και υψηλή συναίσθηση της ιερατικής του αποστολής. Ο ενάρετος και ευλαβέστατος Αγιοταφίτης π. Βασίλειος Βακράς, αφού εκπλήρωσε στο ακέραιο την αποστολή και προσφορά του στην Εκκλησία του Χριστού, εκοιμήθη μετά από σύντομη ασθένεια στις 30 Οκτωβρίου 2018.

 

*Συντάκτης βιογραφίας: κ. Αριστείδης Θεοδωρόπουλος (εκπαιδευτικός)