Μενού Κλείσιμο

Πάπαρη Ιωάννα (Άννα)

• Έτος Γεννήσεως: 1972
• Επάγγελμα: Δικηγόρος
• Τόπος Καταγωγής: Ζυρίχη, Ελβετία
• Τόπος Διαμονής: Ζυρίχη, Ελβετία

H Ιωάννα (Άννα) Πάπαρη γεννήθηκε στη Ζυρίχη το 1972. Είναι κόρη του Οδυσσέα Πάπαρη με καταγωγή από την Τρυπητή Ολυμπίας του Νομού Ηλείας και της Χαρίκλειας Αλεφαντζή με καταγωγή από τη Μεσσήνη του Νομού Μεσσηνίας. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Ζυρίχης. Σήμερα είναι μια εκ των τριών εταίρων της δικηγορικής εταιρείας με την επωνυμία «Müller & Paparis», που έχει έδρα επί της οδού Bahnhofstrasse 44, μια από τους δημοφιλέστερους οδούς παγκοσμίως που βρίσκεται στο κέντρο της Ζυρίχης.

Ο προπάππους της βιογραφούμενης, Αλέξης Πάπαρης, καταγόταν από το Φανάρι του Νομού Ηλείας. Παντρεύτηκε με την Κωστούλα Κουτσογιαννάκη, με καταγωγή από την Τρυπητή Ολυμπίας, και το ζευγάρι απέκτησε τέσσερα παιδιά. Τον Μανούσο, τον Γρηγόρη, τη Λαμπρινή και τη Βασιλική.

Ο Μανούσος Πάπαρης, παππούς της βιογραφούμενης, γεννήθηκε στην Τρυπητή και ήταν αγρότης στο επάγγελμα. Ήταν ένας ήρεμος άνθρωπος, ιδιαίτερα φιλόξενος, εξαιρετικά εργατικός και καλός οικογενειάρχης. Νυμφεύθηκε με τη συγχωριανή του, Αναστασία το γένος Μαχαιρά και το ζευγάρι απέκτησε από τον γάμο του εννέα παιδιά. Τον Οδυσσέα, πατέρα της βιογραφούμενης, την Ελένη, τη Λίτσα, τον Αλέξη, την Παναγιώτα, τον Βασίλειο, τον Γιώργο, τον Δημήτρη και την Κωνσταντίνα.

Η γιαγιά Αναστασία προέρχονταν από αγροτική οικογένεια και έμεινε ορφανή από τους δύο γονείς της σε μικρή ηλικία. Πρώτα έχασε τη μητέρα της Ελένη Παναγούλια και στη συνέχεια, όταν ήταν μόλις πέντε ετών, έχασε τον πατέρα της Βασίλη, ο οποίος σκοτώθηκε στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ο παππούς Μανούσος έφυγε από τη ζωή το 1985 ενώ η γιαγιά Αναστασία απεβίωσε το 2007.

Ο πατέρας της βιογραφούμενης, Οδυσσέας Πάπαρης, γεννήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 1937 στην Τρυπητή Ηλείας. Όσοι τον γνωρίζουν μιλούν για έναν φιλόξενο, φιλεύσπλαχνο και εργατικό άνθρωπο, που υπήρξε υπόδειγμα καλού οικογενειάρχη.

Το 1961, ο Οδυσσέας Πάπαρης αναζητώντας μία καλύτερη ζωή αποφάσισε να  μεταναστεύσει στην Ελβετία. Αρχικά, προσλήφθηκε σε μία ελβετική σοκολατοποιία και στη συνέχεια εργάστηκε στo τυπογραφείο ενός εκδοτικού οίκου. Αργότερα, προσλήφθηκε στη γνωστή αεροπορική εταιρεία Swissair, όπου παρέμεινε μέχρι τη συνταξιοδότησή του.

Το 1964, παντρεύτηκε με τη σύντροφο της ζωής του Χαρίκλεια Αλεφαντζή, η οποία γεννήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 1935 στη Μεσσήνη.  Ο πατέρας της Χαρίκλειας,  Ιωάννης Αλεφαντζής, κατάγονταν από τη Μάνη και συγκεκριμένα από τον Κούνο Οιτύλου ενώ η μητέρα της, Ανδρομάχη Καραστάθη, είχε καταγωγή από τη Μεσσήνη. Το ζευγάρι είχε άλλα δύο παιδιά, τον Δημήτρη και τον Χρήστο.

Η μητέρα της βιογραφούμενης, Χαρίκλεια, είναι μία πολύ δυναμική γυναίκα που γνωρίζει καλά την τέχνη της ραπτικής. Πέραν της επαγγελματικής της εμπειρίας πολλοί την επαινούν και για την νόστιμη μαγειρική της. Μετά τον γάμο της έγινε μία υπέροχη σύζυγος και στοργική μητέρα. Όσοι την έχουν γνωρίσει μιλούν για έναν ιδιαίτερα ειλικρινή και φιλόξενο άνθρωπο. Όταν μετανάστευσε στην Ελβετία, εργάστηκε σε γουναράδικο για αρκετά χρόνια και κάποια στιγμή άνοιξε δικό της ατελιέ στη Ζυρίχη ράβοντας και κάνοντας μεταποιήσεις σε γούνες και δερμάτινα. Διατήρησε την επιχείρησή της μέχρι το 1995 που συνταξιοδοτήθηκε.

Ο Οδυσσέας και η Χαρίκλεια Πάπαρη, το γένος Αλεφαντζή, απέκτησαν από τον γάμο τους τρία παιδιά. Τον Μανούσο, την Αναστασία και τη βιογραφούμενη Άννα.

Ο Μανούσος Πάπαρης γεννήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου του 1965 στη Ζυρίχη. Από μικρός έδειξε ιδιαίτερη έφεση στα γράμματα και υπήρξε άριστος μαθητής. Όταν δεν μελετούσε, ασχολούνταν με τον αθλητισμό. Ήταν πολύ καλός αθλητής στο ποδόσφαιρο, στα χειμερινά σπορ, στο σκουός, αλλά και στις πολεμικές τέχνες. Σπούδασε Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο του St. Gallen της Ελβετίας και όταν αποφοίτησε, προσλήφθηκε αμέσως σε μία από τις μεγαλύτερες τράπεζες στον κόσμο, την Goldman Sachs. Ο Μανούσος έθετε πάντα υψηλούς στόχους στη ζωή του και αποτελούσε πρότυπο για την οικογένεια, αλλά, κυρίως, για τη μικρότερη αδελφή του, Άννα. Τον Ιανουάριο του 1994 νυμφεύθηκε τη Σεβαστή Φαλαγγά, γεννημένη στην Αμερική και με καταγωγή από την Άνδρο. Ο δρόμος που ανοίγονταν για το ζευγάρι θα έλεγε κανείς πως ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα, όμως, η ζωή τους επιφύλασσε λίγους μήνες μετά το χειρότερο γεγονός. Ο Μανούσος έφυγε ξαφνικά από τη ζωή τον Μάρτιο του 1994 έχοντας αφήσει πίσω του μία κόρη που δεν πρόλαβε να δει και να γνωρίσει, αφού γεννήθηκε δύο μήνες μετά τον θάνατό του. Σήμερα η Δανάη – Εμμανουέλα Πάπαρη, γεννηθείσα στις 16 Μαΐου του 1994, είναι απόφοιτη του Αμερικανικού Πανεπιστημίου. Το πλήγμα από τον πρόωρο χαμό του Μανούσου υπήρξε βαρύ για όλη την οικογένεια.

Η Αναστασία Πάπαρη γεννήθηκε στις 24 Ιουλίου 1968 στην Ζυρίχη. Είναι μία γυναίκα με δυναμικό και ανεξάρτητο χαρακτήρα, πολύ κοινωνική και ανοιχτόκαρδη με τους ανθρώπους. Σπούδασε Παιδαγωγική και  απασχολήθηκε στον τομέα αυτό μέχρι την γέννηση του παιδιού της. Από τον γάμο της με τον Cosimo Palumbo, Ιταλικής καταγωγής, έχει αποκτήσει έναν γιο, τον Ανδρέα, που η βιογραφούμενη έχει τη χαρά να είναι και νονά του.  Ο Ανδρέας, γεννηθείς στις 26 Απριλίου του 2007, είναι μαθητής στο Δημοτικό σχολείο.

Η βιογραφούμενη, Άννα Πάπαρη, γεννήθηκε στις 10 Απριλίου 1972 στη Ζυρίχη. Ως παιδί ήταν ζωηρή, αεικίνητη, καλή μαθήτρια και διακεκριμένη αθλήτρια. Τελείωσε το Δημοτικό σχολείο και το Γυμνάσιο στη Ζυρίχη και παράλληλα φοίτησε στο ελληνικό σχολείο της Ζυρίχης. Από τα παιδικά της χρόνια θυμάται με νοσταλγία τις διακοπές που έκανε κάθε καλοκαίρι στην Ελλάδα, στο χωριό των παππούδων της, στην Τρυπητή. Αναπολεί τις όμορφες, ξένοιαστες μέρες που περνούσε εκεί παίζοντας όλη μέρα με τα παιδιά του χωριού και ακούγοντας τα βράδια συναρπαστικές ιστορίες από τον παππού της. Ακόμη και σήμερα φέρνει συχνά στο νου της τον παππού της, όπως ύψωνε το ποτήρι με το κρασί την ώρα του φαγητού, για να τους δώσει μια ευχή, είτε επειδή τους καλωσόριζε είτε για να τους αποχαιρετήσει. Τούτες οι στιγμές της αντάμωσης και οι στιγμές του χωρισμού με τους παππούδες της, και ειδικά με την πολυαγαπημένη της γιαγιά Ανδρομάχη, έχουν χαραχθεί βαθιά στη μνήμη της.

Η Άννα Πάπαρη συνέχισε τις σπουδές της στο Λύκειο, από όπου αποφοίτησε το 1991. Όλα αυτά τα χρόνια ο αθλητισμός διαδραμάτιζε σημαντικό ρόλο στη ζωή της, κυρίως το ποδόσφαιρο και η καλαθοσφαίριση. Είχε καλές επιδόσεις στα αγωνίσματα και τούτος ήταν ο λόγος που δέχτηκε προτάσεις, για να ενταχθεί στην εθνική ομάδα καλαθοσφαίρισης της Ελβετίας και ποδοσφαίρου της Ιταλίας. Όπως μας διηγείται η ίδια, «τις στιγμές που δεχόμουν μία πρόταση η αντίδρασή μου ήταν πανομοιότυπη και συνοψίζονταν σε μία  φράση: μόνο ελληνική φανέλα θα μπορούσα να φορέσω». Εκτός από ποδόσφαιρο και καλαθοσφαίριση, η βιογραφούμενη έπαιζε βόλεϊ, σκουός, τένις και γενικά της άρεσε όποιο άθλημα είχε μπάλα. Τούτος ήταν ο λόγος που η ίδια ήθελε να σπουδάσει στη Γυμναστική Ακαδημία, όμως, οι γονείς της διαφωνούσαν, γιατί ήθελαν να ακολουθήσει τις θετικές επιστήμες. Έτσι, ύστερα από παρότρυνση του αγαπημένου της αδελφού, που μαζί συζήτησαν τα μειονεκτήματα και τα πλεονεκτήματα της κάθε επιλογής της, αποφάσισε να σπουδάσει Νομική. Άλλωστε, εκείνος θα τελείωνε οικονομικά και τα δύο αδέλφια με τον τρόπο αυτό θα μπορούσαν να έχουν μία άριστη συνεργασία.

Τελικά η βιογραφούμενη ξεκίνησε τις σπουδές της στη Νομική. Όμως, ενώ βρισκόταν στο τέταρτο εξάμηνο των σπουδών της, ήρθε ο τραγικός χαμός του αδελφού της και τότε έχασε τη γη κάτω από τα πόδια της. Το πένθος της ήταν τόσο μεγάλο που έχασε κάθε ενδιαφέρον για το οτιδήποτε και ήθελε να παρατήσει τις σπουδές της. Καθοριστικής σημασίας ήταν τα λόγια ενός επιστήθιου φίλου του αδελφού της, ο οποίος μίλησε στην καρδιά της και την παρακίνησε να ακολουθήσει το όνειρο που είχε ο αδελφός της για εκείνη. Πράγματι, το 1998, πήρε το πτυχίο της Νομικής από το Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης.

Στη συνέχεια, για ένα χρόνο έκανε την πρακτική της άσκηση σε δικηγορικό γραφείο και το 2001 αποφάσισε μαζί με έναν καλό της φίλο από τα χρόνια του σχολείου και συμφοιτητή της να ανοίξουν δική τους δικηγορική εταιρεία. Έτσι, άνοιξε το πρώτο της δικηγορικό γραφείο μαζί με τον Rolf Müller κι έμειναν στο ίδιο γραφείο τα επόμενα δύο χρόνια. Όταν οι εργασίες του γραφείου αυξήθηκαν και μπήκε στην εταιρεία, ως εταίρος, ο Georges Müller, αδελφός του Rolf, μετακόμισαν σε μεγαλύτερα γραφεία. Το 2012 μεταφέρθηκαν σε μία από τις καλύτερες περιοχές του κέντρου της Ζυρίχης, και συγκεκριμένα στη Bahnhofstrasse 44, όπου η δικηγορική εταιρεία «Müller & Paparis» μέχρι και σήμερα διατηρεί γραφεία στον δεύτερο και τρίτο όροφο του κτιρίου.

Η Άννα Πάπαρη είναι πλέον μία καταξιωμένη δικηγόρος. Ταξιδεύει συχνά στην Ελλάδα, καθώς μέρος του πελατολογίου που εξυπηρετεί είναι φυσικά και νομικά πρόσωπα που εδρεύουν στην Ελλάδα. Η ίδια είναι μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Ζυρίχης, μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Ελβετίας και μέλος του Ελληνικού Ακαδημαϊκού Συλλόγου Ζυρίχης. Επιπλέον, είναι μέλος Διοικητικού Συμβουλίου σε διάφορες Ελβετικές εταιρείες.

Στον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο της παίζει τα αγαπημένα της αθλήματα, που είναι το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ και το γκολφ ενώ λατρεύει και τα ταξίδια. Σημαντικό, επίσης, μέρος του χρόνου της αφιερώνει στην οικογένειά της, στον ανιψιό και βαφτισιμιό της, αλλά και στους καλούς φίλους της. Αγαπάει με πάθος την Ελλάδα και όταν αναφέρεται σε αυτήν συγκινείται και μερικές φορές δακρύζει. Η Ελλάδα βρίσκεται πάντα στην καρδιά και στο μυαλό της και κάθε φορά που τη ρωτούν για την καταγωγή της, δηλώνει «γνήσια Ελληνίδα».