O Γεώργιος Νιαπάς γεννήθηκε στον Ξυλοσύρτη Ικαρίας το 1958. Είναι γιος του Παντελή Νιαπά και της Ευανθίας Πούλου με καταγωγή από την Ικαρία. Σπούδασε Μηχανικός Αεροσκαφών στην Τεχνική Σχολή ΔΕΛΤΑ Αθηνών και Μηχανικός Αυτοκινήτων στη Νέα Υόρκη. Σήμερα είναι συνταξιούχος. Είναι μέλος του Συλλόγου «Ικαριωτών» και μέλος του Συλλόγου ΑΕΚ Νέας Υόρκης. Είναι παντρεμένος με την Πόπη Μαλαχία και πατέρας ενός παιδιού.
Ο παππούς του βιογραφούμενου, από την πλευρά του πατέρα του, ονομαζόταν Νικόλαος Νιαπάς και κατάγονταν από το πανέμορφο χωριό της Ικαρίας, τον Ξυλοσύρτη. Πρόκειται για ένα αμφιθεατρικά χτισμένο και καταπράσινο παραλιακό χωριό, που βρίσκεται μόλις λίγα χιλιόμετρα δυτικά του Αγίου Κηρύκου. Δίπλα από την παραλία του χωριού υπάρχει το “Αθάνατο νερό”, μια πηγή που αναβλύζει ιαματικό νερό μέσα από τη Γη και είναι κατάλληλο για διάφορες ασθένειες. Κοντά στο χωριό βρίσκεται ένα μνημείο αφιερωμένο στον Ίκαρο και ένα αμφιθέατρο – θέατρο, το οποίο φιλοξενεί διάφορες παραστάσεις και εκδηλώσεις.
Ο Νικόλαος Νιαπάς ήταν αγωγιάτης με δικά του ζώα και μετέφερε προϊόντα από τον Άγιο Κήρυκο στο χωριό. Παντρεύτηκε με τη Λεμονιά, με καταγωγή από το όμορφο νησάκι Θύμαινα, του συμπλέγματος Φούρνων. Η Θύμαινα βρίσκεται μεταξύ Σάμου και Ικαρίας. Κατά μία εκδοχή το όνομα Θύμαινα πιστεύεται ότι οφείλεται στα πολλά θυμάρια που υπάρχουν στο νησί. Είναι το δεύτερο μεγαλύτερο σε έκταση νησί του συμπλέγματος μετά τους Φούρνους και ο πληθυσμός της σύμφωνα με την τελευταία απογραφή (2011) είναι 136 κάτοικοι που διαμένουν στους δύο οικισμούς του νησιού την Θύμαινα και την Κεραμειδού.
Η γιαγιά Λεμονιά είχε καταπληκτική φωνή και πριν τον γάμο της τραγουδούσε σε διάφορες εκδηλώσεις. Όταν παντρεύτηκε, ασχολήθηκε με τα οικιακά και την ανατροφή των παιδιών της. Το ζευγάρι απέκτησε δέκα παιδιά, έξι αγόρια και τέσσερα κορίτσια. Τον Ιωάννη, την Καλλιόπη, τη Μαρία, τον Γεώργιο, τον Εμμανουήλ, τον Παντελή, πατέρα του βιογραφούμενου, τη Σοφία, τον Δημήτρη, τη Δέσποινα και τον Χρήστο.
Ο Ιωάννης Νιαπάς μετανάστευσε στη Βερόνα της Πενσυλβανίας, παντρεύτηκε και από τον γάμο του απέκτησε τρία παιδιά.
Η Καλλιόπη Νιαπά παντρεύτηκε στην Αθήνα.
Η Μαρία Νιαπά μετανάστευσε στο Οχάιο των ΗΠΑ, παντρεύτηκε και από τον γάμο της απέκτησε επτά παιδιά.
Ο Γεώργιος Νιαπάς έγινε ναυτικός και τον δολοφόνησαν στο Μπαγκλαντές, μέσα στο καράβι κατά τη διάρκεια κλοπής. Η σωρός του ετάφη εκεί.
Ο Εμμανουήλ Νιαπάς παντρεύτηκε και απέκτησε από τον γάμο του τέσσερα παιδιά. Έφυγε από τη ζωή, μετά από ατύχημα που είχε με μοτοσυκλέτα στην Ικαρία.
Η Σοφία Νιαπά μετανάστευσε στην Αμερική και απέκτησε από τον γάμο της τέσσερα παιδιά.
Ο Δημήτρης Νιαπάς μετανάστευσε στις ΗΠΑ, παντρεύτηκε και από τον γάμο του απέκτησε πέντε παιδιά. Έφυγε από τη ζωή, ενώ ζούσε στην Καλιφόρνια.
Η Δέσποινα Νιαπά παντρεύτηκε στην Αθήνα και απέκτησε από τον γάμο της τέσσερα παιδιά.
Ο Χρήστος Νιαπάς παντρεύτηκε στην Αθήνα και από τον γάμο του απέκτησε τρία παιδιά.
Ο παππούς Νικόλαος Νιαπάς, μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής το 1915. Εγκαταστάθηκε στην Πενσυλβανία και εργάστηκε, ως εργάτης, στην εταιρεία που κατασκεύαζε τη σιδηροδρομική γραμμή. Τότε η αμοιβή του ήταν 50 σεντς την ώρα. Στην εργασία αυτή έμεινε πέντε χρόνια και στη συνέχεια επέστρεψε για πάντα στην Ικαρία. Δεν επέστρεψε ποτέ στην Αμερική. Ο ίδιος είχε πει τη φοβερή φράση πως «οι Αμερική είναι για μερικούς».
Ο πατέρας του βιογραφούμενου, Παντελής Νιαπάς, γεννήθηκε το 1920 στην Ικαρία. Φοίτησε στο Δημοτικό σχολείο και στη συνέχεια έγινε αγωγιάτης, όπως ο πατέρας του. Σε ηλικία 17 ετών έφυγε και πήγε στην Αθήνα, όπου ζούσε η αδελφή του Καλλιόπη. Έγινε εθελοντής και υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία έως το 1941, που ξεκίνησε η Γερμανική Κατοχή (1941-44). Τότε για να επιβιώσουν, λόγω της φτώχειας τους και της πείνας από την Κατοχή, έφτιαξε ένα καρότσι και έφευγε από την πλατεία Κάνιγγος και πήγαινε στην Κερατέα, μία τεράστια διαδρομή, για να πάρει φρούτα, να επιστρέψει και να τα πουλήσει. Επίσης, έφτιαξε έναν πάγκο με τάβλες και πουλούσε με τις αδελφές του τσιγάρα και γλυκά στους περαστικούς. Πριν τελειώσει η Κατοχή, τα τρία αδέλφια θέλησαν να επιστρέψουν στην Ικαρία με μία μικρή βάρκα τριών μέτρων, που είχε δύο ζευγάρια κουπιά. Ξεκίνησαν από το Λαύριο και στη διαδρομή για την Ικαρία συνάντησαν μεγάλη φουρτούνα στην Κύθνο και αποκλείστηκαν. Ό,τι είχαν μέσα στη βάρκα, βράχηκε. Έτσι, αντάλλαξαν λίγο ύφασμα που είχαν και πήραν λίγο ψωμί, για να φάνε. Το ταξίδι τους μέχρι την Ικαρία με τα κουπιά διήρκεσε 15 ημέρες και τελικά κατάφεραν να φτάσουν και οι τρεις σώοι στο νησί. Μετά την επιστροφή τους στην Ικαρία, ο Παντελής εργάστηκε και πάλι σαν αγωγιάτης.
Το 1945 ο Παντελής Νιαπάς παντρεύτηκε με την Ευανθία Πούλου, γεννημένη το 1922 στην Ικαρία. Η Ικαρία είναι ένα Ελληνικό νησί του ανατολικού Αιγαίου και αποτελεί την ομώνυμη Περιφερειακή Ενότητα Ικαρίας. Πρωτεύουσα και επίνειο του νησιού είναι ο Άγιος Κήρυκος στη ΝΑ ακτή της νήσου, ενώ δεύτερος αναπτυσσόμενος λιμένας είναι ο Εύδηλος στη βόρεια ακτή. Η Ικαρία είναι ένα από τα μεγαλύτερα νησιά του ανατολικού Αιγαίου και περιλαμβάνει την Ικαρία και τις γειτονικές της νησίδες. Η τοπογραφία της παρουσιάζει αντιθέσεις, καθώς εμφανίζει καταπράσινες πλαγιές και γυμνούς απότομους βράχους. Το νησί είναι ορεινό στο μεγαλύτερο μέρος του. Η πλειονότητα των χωριών χαρακτηρίζονται ορεινά, κάτι που οφείλεται στην ανάγκη προστασίας των κατοίκων από τις πειρατικές επιδρομές στο Μεσαίωνα. Σύμφωνα με την Ελληνική μυθολογία, το νησί ονομάζεται Ικαρία από το μύθο του θρυλικού Ικάρου, που με τον θάνατό του έδωσε, το όνομά του στο Ικάριο πέλαγος. Η Ικαρία έχει παράδοση στην παραγωγή ενός δυνατού κόκκινου κρασιού, γνωστού από τον Όμηρο ως “Πράμνειος Οίνος”.
Χαρακτηριστική απασχόληση των Ικαριωτών από τα τέλη του 19ου αιώνα μέχρι και τα μέσα του 20ου αιώνα ήταν η παραγωγή και εμπορία ξυλοκάρβουνου. Κομπανίες Ικαριωτών ταξίδευαν για μήνες αρχικά στην Μικρά Ασία και μετά το 1922 σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας για τον σκοπό αυτό. Στη συνέχεια η μεγάλη μετανάστευση, κυρίως στις Η.Π.Α., περιόρισε και μηδένισε τη δραστηριότητα αυτή. Η παροικία των Ικαρίων στις Η.Π.Α. είναι σήμερα μεγάλη και ιδιαίτερα δυναμική, εξακολουθεί δε να έχει ιδιαίτερους δεσμούς με τον γενέθλιο τόπο. Το νησί είχε τρομακτικές απώλειες σε έμψυχο και άψυχο δυναμικό κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και τη Γερμανική και Ιταλική Κατοχή. Δεν υπάρχουν ακριβή νούμερα ως προς το πόσοι άνθρωποι λιμοκτόνησαν, αλλά στο χωριό Καραβόσταμο πάνω από 100 άτομα πέθαναν από ασιτία. Είναι ένα νησί αρκετά απόμακρο από τη χερσαία Ελλάδα και δεν είναι τυχαίο που το νησί επιλέχτηκε ως τόπος εξορίας στη νεοελληνική ιστορία. Οι κάτοικοι ασχολούνται κυρίως με τη ναυτιλία, ή με τοπικά επαγγέλματα, οι δεσμοί τους είναι στενοί και φημίζονται για το ότι δε συνηθίζουν να παίρνουν τα πράγματα πολύ σοβαρά. Χαρακτηριστική ήταν η ανταλλακτική εργασία: όταν κάποιος πχ. έχτιζε, άλλοι τον βοηθούσαν, με αντάλλαγμα την βοήθεια του αργότερα στις δικές τους ανάγκες (“μεταχεριά”, ή “αλλαξιά”).
Η οικονομία ήταν ανταλλακτική και δεν χρησιμοποιούσε νόμισμα πριν τα τέλη του 19ου αιώνα. Παρά ταύτα οι Ικαριώτες είναι πολύ κοινωνικοί, φιλικοί και φιλόξενοι. Είναι επίσης χαρακτηριστικό το γεγονός της οικειοθελούς συμβολής των κατοίκων για την ανάπλαση του νησιού, όπως για παράδειγμα η κατασκευή σκαλοπατιών σε μία πολυσύχναστη παραλία ή παρεμφερή τεχνικά έργα. Στην Ικαρία υπάρχουν αμέτρητα πανηγύρια όλο τον χρόνο και σημαντικά αξιοθέατα, όπως αρχαιολογικοί χώροι και μοναστήρια. Τα Ιαματικά Λουτρά της Ικαρίας είναι φημισμένα και συνδεδεμένα με την ιστορία του τόπου από την αρχαία Ελλάδα έως σήμερα. Τύχη καλή προίκισε την Ικαρία με τον ανεκτίμητο πλούτο των ιαματικών υδάτων της. Οι πηγές της Ικαρίας θεωρούνται μεταξύ των πλέον ραδιενεργών πηγών του κόσμου.
Η Ευανθία Πούλου έμαθε πριν τον γάμο της την τέχνη της μοδιστρικής. Όταν παντρεύτηκε με τον Παντελή Νιαπά αφιερώθηκε στην ανατροφή των τεσσάρων παιδιών της. Τα παιδιά της οικογένειας είναι η Δανάη, ο Νικόλαος, ο Διαμαντής και ο βιογραφούμενος Γεώργιος.
Η Δανάη Νιαπά γεννήθηκε το 1946. Σε ηλικία 21 ετών παντρεύτηκε με τον Μιχάλη, με καταγωγή από την Κρήτη. Το ζευγάρι εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και απέκτησε τρία παιδιά, δύο αγόρια και ένα κορίτσι. Τον Αντώνη, τον Παντελή και τη Μαριάνθη.
Ο Νικόλαος Νιαπάς γεννήθηκε το 1949. Σπούδασε Μηχανικός στο Εμπορικό Ναυτικό και αργότερα μετανάστευσε στις ΗΠΑ. Παντρεύτηκε με την Αικατερίνη, με καταγωγή από την Κρήτη, και το ζευγάρι απέκτησε μία κόρη, την Ευανθία.
Ο Διαμαντής Νιαπάς γεννήθηκε το 1951. Σήμερα εργάζεται ως οδηγός ασθενοφόρου. Είναι παντρεμένος με τη Μαρία και το ζευγάρι έχει αποκτήσει τέσσερα παιδιά, τρία αγόρια και ένα κορίτσι. Τον Παντελή, τον Δημήτρη, τον Γιάννη και την Ευανθία.
Ο πατέρας του βιογραφούμενου, Παντελής Νιαπάς, κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου (1946-49) κλήθηκε να υπηρετήσει και πάλι στον στρατό, αν και είχε ανήλικο κορίτσι 2,5 ετών. Στις επιχειρήσεις στον Γράμμο, έπειτα από μάχη τραυματίστηκε από θραύσμα όλμου, που τον χτύπησε στη σπονδυλικό στήλη. Μετά τον τραυματισμό σύρθηκε μόνος μέχρι έναν σημείο και εκεί τον βρήκαν και τον μετέφεραν σε ένα σχολείο, στο χωριό Κυψέλη, κοντά στη Βέροια. Κατόπιν τον μετέφεραν στη Θεσσαλονίκη και αργότερα επέστρεψε στην Ικαρία. Στη συνέχεια η κυβέρνηση του έδωσε άδεια και άνοιξε περίπτερο στα Λουτρά, στα Θερμά Ικαρίας. Το περίπτερο το λειτουργούσε τα καλοκαίρια και τον υπόλοιπο χρόνο εργαζόταν ως αγωγιάτης. Ο ίδιος ήταν ένας δυναμικός άνθρωπος, με πείσμα και αγωνιστής οικογενειάρχης. Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 87 ετών, το 2007.
Η μητέρα του βιογραφούμενου Ευανθία ζει μόνιμα στην Ικαρία και είναι 96 ετών.
Ο παππούς του βιογραφούμενου, από την πλευρά της μητέρας του, ονομαζόταν Τριαντάφυλλος Πούλος και ήταν πετροκόπος στο επάγγελμα. Παντρεύτηκε με τη Χρυσούλα και το ζευγάρι απέκτησε από τον γάμο του οκτώ παιδιά, τέσσερα αγόρια και τέσσερα κορίτσια. Την Ευανθία, μητέρα του βιογραφούμενου, την Πηνελόπη, τον Στυλιανό, τον Βασίλειο, την Ουρανία, τη Σοφία, τον Νικόλαο και τον Γεώργιο.
Η Πηνελόπη Πούλου παντρεύτηκε στην Ικαρία και από τον γάμο της απέκτησε έξι παιδιά.
Ο Στυλιανός Πούλος ήταν ναυτικός για μία περίοδο και στη συνέχεια μετανάστευσε στην Αμερική. Είναι παντρεμένος και πατέρας τριών παιδιών.
Ο Βασίλειος Πούλος εργάστηκε στη ΔΕΗ και σήμερα ζει στην Αθήνα. Είναι παντρεμένος και πατέρας ενός κοριτσιού.
Η Ουρανία Πούλου μετανάστευσε στη Βραζιλία, παντρεύτηκε και έχει αποκτήσει από τον γάμο της τέσσερα παιδιά. Σήμερα η οικογένεια ζει στην Ικαρία.
Η Σοφία Πούλου μετανάστευσε στη Βραζιλία.
Ο Νικόλαος Πούλος πήγε στην Αθήνα και εργάστηκε ως νοσοκόμος στο ΙΚΑ μέχρι που συνταξιοδοτήθηκε. Είναι παντρεμένος και πατέρας τεσσάρων παιδιών.
Ο Γεώργιος Πούλος μετανάστευσε στη Βραζιλία, παντρεύτηκε και από τον γάμο του απέκτησε τρία παιδιά.
Ο βιογραφούμενος, Γεώργιος Νιαπάς, γεννήθηκε το 1958 στον Ξυλοσύρτη Ικαρίας. Ήταν ένα ήσυχο και δημιουργικό παιδί. Φοίτησε Δημοτικό σχολείο στην Αθήνα και την Ικαρία, Γυμνάσιο πήγε στον Άγιο Κήρυκο και μετά την αποφοίτησή του σπούδασε Μηχανικός Αεροσκαφών στην ιδιωτική Τεχνική Σχολή ΔΕΛΤΑ. Από εκείνη την περίοδο ο ίδιος διατηρεί πολύ όμορφες αναμνήσεις. Στις 28 Νοεμβρίου 1978 παρουσιάστηκε στην Τρίπολη, στην Αεροπορία, για να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία. Έλαβε την ειδικότητα του σμηνία μηχανικού αεροσκαφών F5. Συνολικά η θητεία του διήρκεσε 26 μήνες και κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου δημιούργησε φιλίες, που διατηρεί έως σήμερα. Το 2016, έπειτα από δική του πρωτοβουλία, διοργανώθηκε συνάντηση με τους συνυπηρετούντες στην Αεροπορία. Βρέθηκαν στην Πτέρυγα στις 20-21 Αυγούστου 2016 και θυμήθηκαν τα παλιά. Αποφάσισαν μάλιστα η 349 Μοίρα τακτικής αναγνωρίσεως να συναντηθεί και πάλι την επόμενη χρονιά. Τον Ιανουάριο του 1981 ο βιογραφούμενος απολύθηκε από τον στρατό και επέστρεψε στη Ικαρία. Τότε εργάστηκε ως οικοδόμος προκειμένου να μαζέψει τα αναγκαίο ποσό για τα εισιτήρια του ταξιδιού του στην Αμερική.
Μόλις πήρε την πρόσκληση από τον πατέρα του, τον Φεβρουάριο του 1982, έφυγε αμέσως και πήγε στην Αμερική. Εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη και έπιασε δουλειά νυχτερινή βάρδια σε βενζινάδικο. Για τρεις μήνες εργάστηκε τη νύχτα και μετέπειτα το απόγευμα, καθώς το πρωί παρακολουθούσε μαθήματα Μηχανικής Αυτοκινήτων. Μετά από την αποφοίτησή του από τη Σχολή έπιασε δουλειά, ως μηχανικός, σε συνεργείο αυτοκινήτων στη Νέα Υόρκη.
Τον Μάιο του 1984 ο Γεώργιος Νιαπάς παντρεύτηκε με την Πόπη Μαλαχία, γεννημένη τον Σεπτέμβριο του 1957 στο Μίσιγκαν των ΗΠΑ. Το ζευγάρι είχε γνωριστεί στην Ικαρία το 1975, όταν η Πόπη είχε έρθει στο νησί για διακοπές, και διατήρησε τη σχέση του μέσω αλληλογραφίας. Η Πόπη είναι κόρη του Γεώργιου και της Αργυρώς Μαλαχία και έχει άλλα δύο αδέλφια. Τη Λεμονιά και τον Σταμάτη. Η Λεμονιά Μαλαχία ζει στο New Jersey και έχει δύο παιδιά, τον Ιουστίνο και τον Φίλιππο. Ο Σταμάτης Μαλαχίας ζει στη Νέα Υόρκη. Η ίδια σπούδασε στο Hunter College και σήμερα εργάζεται σε λογιστήριο. Όπως αναφέρει ο βιογραφούμενος, «είναι μία καταπληκτική γυναίκα ήπιων τόνων».
Το 1987 ο βιογραφούμενος επέστρεψε στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Τότε άνοιξε συνεταιρικά ένα βενζινάδικο στην Καλλιθέα, που το λειτούργησε μόνο οκτώ μήνες. Όπως αναφέρει, «αναγκάστηκα να διακόψω τη λειτουργία της επιχείρησης αυτής λόγω της γραφειοκρατίας, του λαδώματος και της λαμογιάς που αντιμετώπισα και βίωσα». Αμέσως μετά επέστρεψε στην Αμερική και μέχρι το 1990 εργάστηκε ως μηχανικός αυτοκινήτων.
Το 1990 προσλήφθηκε, ως τεχνικός, στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης με την ιδιότητα του συντηρητή. Εργάστηκε εκεί έως το 2014, όπου του συνέβη ένα ατύχημα, στο οποίο χτύπησε άσχημα το αριστερό του γόνατο. Το γεγονός αυτό τον υποχρέωσε να βγει εκτός αγοράς εργασίας με αναπηρική σύνταξη.
Ο Γεώργιος Νιαπάς και η Πόπη Μαλαχία απέκτησαν από τον γάμο τους έναν γιο, τον Παντελή.
Ο Παντελής Νιαπάς γεννήθηκε το 1996. Φοίτησε έως την εβδόμη τάξη στο Ελληνοαμερικανικό σχολείο του Αγίου Νικολάου, στο «Flushing». Σήμερα βρίσκεται στο τρίτο έτος σπουδών στο Queen College, όπου σπουδάζει Πληροφορική και Οικονομικά. Ο ίδιος ήταν από μικρός πρόσκοπος και σήμερα αφιερώνει τον ελεύθερο χρόνο του στη νέα τεχνολογία και την κολύμβηση.
Ο βιογραφούμενος, Γεώργιος Νιαπάς, είναι μέλος του Συλλόγου «Ικαριωτών», του οποίου διετέλεσε Γραμματέας για δύο χρόνια. Επίσης, είναι μέλος του Συλλόγου ΑΕΚ Νέας Υόρκης. Τα αγαπημένα του χόμπι είναι το κυνήγι και το ψάρεμα. Κάθε καλοκαίρι ταξιδεύει και πηγαίνει στο πατρικό του σπίτι στην Ικαρία. Του αρέσει να ασχολείται με τη μαγειρική και παίζει μπουζούκι. Το όνειρό του είναι να έχει υγεία, τόσο ο ίδιος όσο και η οικογένειά του.