Ο Κωνσταντίνος Λαλένης (1946-2020) ήταν διακεκριμένος ιατρός Καρδιολόγος. Πέρα από την επιτυχημένη επιστημονική του πορεία, ασχολήθηκε ενεργά με τα κοινά στον δήμο Περιστερίου, αφήνοντας πίσω του σπουδαίο κοινωνικό έργο.
Ο Κωνσταντίνος Λαλένης γεννήθηκε στην Καβάλα. Η καταγωγή του είναι από την Ανατολική Θράκη. Ο προπάππος του, Χαράλαμπος Λαλένης, έζησε στη Στέρνα της Ανατολικής Θράκης ασχολούμενος με αγροτικές εργασίες (αμπέλια). O παππούς του, Κωνσταντίνος Λαλένης, ήταν δάσκαλος κι έζησε έως τον Οκτώβριο του 1922 στη Στέρνα. Προσέφερε τεράστιο κοινωνικό έργο. Ήταν παντρεμένος με την Άννα Λαλένη. Απέκτησαν μαζί δύο αγόρια: τον Χαράλαμπο και τον Στέλιο, αλλά και τρία κορίτσια. Τα κορίτσια όμως πέθαναν σε μικρή ηλικία κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας.
Ο παππούς του από τη μεριά της μητέρας του ονομαζόταν Γιάννης Λαζαρίδης, ήταν ράφτης και καταγόταν από το Μοναστήρι, ενώ η γιαγιά του, η Καλλιόπη, καταγόταν από τη Μαρώνεια. Η οικογένεια ζούσε αρχικά στην Ξάνθη, αλλά με την απελευθέρωση της Ανατολικής Μακεδονίας μεταφέρθηκε στην Καβάλα.
Ο αδερφός του πατέρα του, Στέλιος Λαλένης, ήταν δικηγόρος. Συμμετείχε στην Αντίσταση κατά των Γερμανών και φυλακίστηκε στη Δράμα. Ο αδερφός της μητέρας του, Δημήτρης Λαζαρίδης, ήταν έφορος αρχαιοτήτων Φιλίππων, Καβάλας και Θάσου. Αργότερα, υπήρξε γενικός διευθυντής αρχαιοτήτων στο Υπουργείο Πολιτισμού. Η δικτατορία τον απέλυσε. Τότε τον προσέλαβε ο Οίκος Δοξιάδη για να συγγράψει την Ιστορία του Ελληνικού Έθνους και συγκεκριμένα το κομμάτι που αφορά την κλασική αρχαιολογία. Το συγγραφικό του έργο είναι πλούσιο και αναφέρεται κυρίως στη Θάσο, την Καβάλα και τους αρχαίους Φιλίππους. Για περισσότερα από δεκαπέντε χρόνια έκανε ανασκαφές στα Άβδηρα και τους Φιλίππους και ανέσυρε σημαντικά ευρήματα από την Αμφίπολη. Το έργο του συνέχισε η κόρη του, Καλλιόπη Λαζαρίδη, επίσης αρχαιολόγος. Μετά την πτώση της δικτατορίας επανήλθε στη γενική επιθεώρηση αρχαιοτήτων του Υπουργείου Πολιτισμού. Διετέλεσε επίσης τακτικός Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης.
Ο πατέρας του, Χαράλαμπος Λαλένης, γεννήθηκε το 1910 στο Μυριόφυτο της Θράκης. Το 1922 ήρθε στην Ελλάδα ως πρόσφυγας. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με κληροδότημα του δήμου Καβάλας και των καπνεμπόρων εκείνης της εποχής. Μετά την αποφοίτησή του διετέλεσε έκτακτος καθηγητής. Στα χρόνια της κατοχής ήταν καθηγητής στη Νεάπολη Βοΐου και μετά την απελευθέρωση σε γυμνάσιο αρρένων της Θεσσαλονίκης. Από εκεί απολύθηκε λόγω της συμμετοχής του ως Έλληνας πατριώτης στο Ε.Α.Μ. Το 1949 διορίστηκε ξανά στο γυμνάσιο αρρένων Καβάλας, όπου υπηρέτησε αρκετά χρόνια για να συνταξιοδοτηθεί το 1976 ως λυκειάρχης από το γυμνάσιο θηλέων Καβάλας.
Παρόλο που του δόθηκαν ευκαιρίες για μεγαλύτερες θέσεις, προτίμησε την παραμονή του στην πόλη που τον σπούδασε. Η προσφορά του στην πολιτιστική ζωή της Καβάλας ήταν πολύ μεγάλη. Το 1950 συμμετείχε με άλλους ανθρώπους των γραμμάτων στην ίδρυση του Συνδέσμου Φίλων Γραμμάτων και Τεχνών. Στον Σύλλογο αυτό, που ήταν το μοναδικό πνευματικό κέντρο της πόλης της Καβάλας, προήδρευε για είκοσι χρόνια. Από τον χώρο αυτό παρήλασαν: ο Ηλίας Βενέζης, ο Ι.Μ. Παναγιωτόπουλος, ο Σωκράτης Καραντινός (γενικός διευθυντής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος), ο Κακριδής (καθηγητής και πρύτανης του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης), ο Ευάγγελος Παπανούτσος, ο Πράτσικος (διευθυντής κλασικού χορού), ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Μάνος Χατζιδάκις κ.ά. Ήταν τόση η αίγλη του Συλλόγου, που ο Καραντινός ζήτησε ν’ αναβιώσει το αρχαίο θέατρο Φιλίππων-Θάσου και από τότε οι παραστάσεις συνεχίζονται έως και σήμερα με Φεστιβάλ τον Ιούλιο και τον Αύγουστο. Η δικτατορία αναγκάζει τον Πρόεδρο του Συλλόγου σε παραίτηση. Το 1972 ο Χαράλαμπος Λαλένης οργανώνει άλλο πολιτιστικό σύλλογο, τη «Θρακική Εστία», η οποία απέκτησε πανελλήνια προβολή που διατηρείται έως σήμερα. Στον Σύλλογο αυτό διετέλεσε Πρόεδρος συνεχώς έως το 1997, για εικοσιτέσσερα χρόνια.
Ο Χαράλαμπος Λαλένης παντρεύτηκε τη Φανή, το γένος Λαζαρίδη, υπάλληλο του Υγειονομικού Κέντρου Καβάλας και απέκτησαν ένα παιδί, τον Κωνσταντίνο Λαλένη.
Ο βιογραφούμενος Κωνσταντίνος Λαλένης γεννήθηκε στην Καβάλα το 1946, όπου πέρασε τα παιδικά και μαθητικά του χρόνια. Τελείωσε το γυμνάσιο αρρένων Καβάλας και έδωσε με επιτυχία εξετάσεις στην Ιατρική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου και πέρασε δέκατος πέμπτος, την περίοδο 1964-65. Τελείωσε τις σπουδές του κανονικά στα έξι χρόνια και υπηρέτησε την στρατιωτική του θητεία ως έφεδρος ανθυπολοχαγός σε Χίο, Αθήνα και Καβάλα. Μόλις αποστρατεύτηκε, επιστρατεύτηκε ξανά με τη γενική επιστράτευση του 1973, όπου και υπηρετεί σε προχωρημένες μονάδες του Έβρου.
Αργότερα εκπαιδεύθηκε στην Πανεπιστημιακή Παθολογική Κλινική του Ευαγγελισμού, υπό τη διεύθυνση του καθηγητή Κ. Γαρδίκα. Απέκτησε τον τίτλο του ειδικού παθολόγου τον Νοέμβριο του 1977. Στη συνέχεια, εκπαιδεύτηκε στην Πανεπιστημιακή Καρδιολογική Κλινική του Ιπποκράτειου, υπό τη διεύθυνση του καθηγητή Δ. Αυγουστάκη. Απέκτησε τον τίτλο της ειδικότητας της καρδιολογίας τον Αύγουστο του 1979. Ανακηρύχθηκε σε διδάκτορα του Πανεπιστημίου της Αθήνας τον Μάρτιο του 1978. Πήρε ενεργό μέρος σε εκπαιδευτικά προγράμματα στα νοσοκομεία: Ευαγγελισμός και Νοσοκομείο Πατησίων. Υπηρέτησε ως επιμελητής για μια πενταετία στο Νοσοκομειακό Ίδρυμα της Εκκλησίας της Ελλάδος (Νομαρχιακό Νοσοκομείο Πατησίων). Υπηρέτησε από το 1973 ως καρδιολόγος στο Ι.Κ.Α. Περιστερίου. Από το 1985 οργάνωσε σύγχρονο διαγνωστικό καρδιολογικό κέντρο στο Περιστέρι.
Εκλέχθηκε Δημοτικός Σύμβουλος στον δήμο Περιστερίου το 1998. Από θέσεις ευθύνης, ως Πρόεδρος του Οργανισμού Κοινωνικής Αλληλεγγύης του δήμου, των Δημοτικών Βρεφονηπιακών Σταθμών και ως αντιπρόεδρος των ΚΑΠΗ, συνέβαλλε στην προαγωγή της ποιότητας της ζωής και της υγείας των πολιτών, εφαρμόζοντας συγχρόνως και καινοτόμα προγράμματα. Επίσης, διετέλεσε Διοικητής του Θριάσιου Νοσοκομείου, θέτοντας μέσα από πολλούς αγώνες το Νοσοκομείο σε εφημερία.
Το 2002 υπέβαλλε την υποψηφιότητά του ως Δήμαρχος Περιστερίου και συνέχισε -ως επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης- να συμβάλλει με τη συμμετοχή του και την προσφορά του στην ανάδειξη και βελτίωση των περιβαλλοντικών, πολιτιστικών, αναπτυξιακών και κοινωνικών θεμάτων της πόλης.
Παντρεύτηκε την παιδίατρο Ειρήνη Φράγκου και απέκτησαν δύο παιδιά: τον Χαράλαμπο και τον Γιώργο. Ο Χαράλαμπος γεννήθηκε το 1977 και εργάζεται σήμερα ως διαγνωστικός και επεμβατικός ακτινολόγος με θέση Επιμελητή στο Νοσοκομείο της πόλης Merano στη Βόρειο Ιταλία. Είναι έγγαμος και έχει αποκτήσει μία κόρη, τη Σοφία. Ο Γιώργος γεννήθηκε το 1980. Εργάζεται ως χειρουργός οφθαλμίατρος στο Περιστέρι.
Ο Κωνσταντίνος Λαλένης έφυγε από τη ζωή στις 4 Ιανουαρίου 2020. Χάθηκε ένας λαμπρός επιστήμονας, ένας εξαίρετος φίλος, ένας τίμιος και ακέραιος άνθρωπος, ένας αγωνιστής για τα ιδεώδη της πατρίδας μας, όπως και οι πρόγονοί του.