O Κορναρόπουλος Εμμανουήλ σπούδασε Αρχιτεκτονική στη Ρώμη. Έχει δικό του αρχιτεκτονικό γραφείο στη Ρόδο.
Ο Ευγένιος, Μητροπολίτης Κωνσταντινούπολης, πήγε να λειτουργήσει στη Σμύρνη. Ο Ευγένιος όταν έγινε Μητροπολίτης Καρπάθου, έφερε μαζί του τον Ιωάννη Κορναρόπουλο. Ο ιστορικός Μητροπολίτης Ευγένιος, κατά κόσμο Αριστείδης Μαστοράκης, υπήρξε δημοδιδάσκαλος του περασμένου αιώνα στην Κάσο. Εκεί χειροτονήθηκε ιερέας και αργότερα στην Κωνσταντινούπολη χρήσθηκε Μητροπολίτης. Ανέλαβε τη Μητρόπολη στα Βουρλά της Μ. Ασίας. Εκεί συνάντησε και προσέλαβε κοντά του, τον δεκατετράχρονο τότε, Ιωάννη Γεωργίου Κορναρόπουλο. Κοντά στον άξιο Μητροπολίτη, ο Γιάννης έλαβε καλή μόρφωση και τον συνόδευε σε όλες τις περιοδείες του. Κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στο Λονδίνο, ο Γιάννης εκπαιδεύτηκε στη σκοποβολή, σε τέτοιο σημείο, που χειριζόταν άριστα και με τα δύο χέρια το περίστροφο, που έφερνε πάντα μαζί του. Αυτή η ικανότητα φάνηκε πολύ χρήσιμη, όταν με τον Μητροπολίτη βρέθηκαν στη Μακεδονία να βοηθήσουν τον Αγώνα. Σε μια επιδρομή μάλιστα, όταν οι κομιτατζήδες συνέλαβαν και προσπάθησαν να στραγγαλίσουν τον Μητροπολίτη, επενέβη ο Γιάννης Κορναρόπουλος που τον ακολουθούσε και σκοτώνοντας δύο κομιτατζήδες, έτρεψε τους άλλους σε φυγή. Τα τραγικά γεγονότα εκείνης της εποχής και η ηλικία, κλόνισαν τελικά την υγεία του γενναίου Μητροπολίτη και το 1909, όταν ο αγώνας έληξε μετά την επανάσταση των Νεοτούρκων, ζήτησε μετάθεση και επέστρεψε, πάντα μαζί με τον αγαπημένο του Γιάννη, στη γενέτειρά του, ως Μητροπολίτης Καρπάθου – Κάσου. Κατά την επιστροφή του έγινε με ενθουσιασμό δεκτός από τα πλήθη. Σε μια εκδήλωση όλοι μαζί τραγουδούσαν για αυτόν.
Οι απλοϊκοί εκείνοι άνθρωποι δεν γνώριζαν ότι μόνο ο Μητροπολίτης Ρόδου έχει δικαίωμα να εκλέγει και εκλέγεται Πατριάρχης. Ο Ιεράρχης παρέμεινε στον Μητροπολιτικό θρόνο Καρπάθου – Κάσου, ως το θάνατό του, το 1912. Ο Ιωάννης Κορναρόπουλος του παραστάθηκε αφοσιωμένα ως το τέλος. Συχνά θυμόταν τη Μακεδονία και τους αγώνες της. Και άλλοι Δωδεκανήσιοι τότε τους είχαν ακολουθήσει. Γιατί ο πόθος για την ελευθερία ήταν στην ψυχή κάθε Έλληνα που στέναζε κάτω από του Τούρκου τη σκλαβιά. Ο Ιωάννης Κορναρόπουλος, ώριμος πια, έγινε ένας καλός νοικοκύρης. Ο Ιωάννης καταγόταν από τα Βουρλά της Σμύρνης, από εύπορη οικογένεια. Γνωρίστηκε στην Κάρπαθο με τη Φωτεινή Μιχαήλ Σακέλλη, παντρεύτηκαν και απέκτησαν ένα μοναχοπαίδι, τον Ευγένιο, το 1915, (τον οποίο ονόμασαν έτσι, προς τιμήν του Μητροπολίτη), και πατέρα του βιογραφούμενου. Απέκτησαν μια ευτυχισμένη οικογένεια με τη σύζυγό του, όσο αυτός έζησε. Τον ηρωικό Ιεράρχη τον τιμούν και τον θυμούνται πάντα στην πατρίδα του.
Το επίθετο προέρχεται μάλλον από βενετσιάνικες ρίζες, Κορνάρος σε Κορναρόπουλος. Ο Ιωάννης πέθανε το 1918, πολύ νέος. Η Φωτεινή ήταν 20 ετών τότε. Ήταν γεννημένη το 1898 και καταγόταν από τη Μ. Ασία. Τα αδέρφια της ήταν η Ανίτσα, (η μητέρα του Γιώργου Χιωτάκη, της Μαρίας Κανελλάκη της Φωτεινής Μακρή και της Καλλιόπης Παπαδοπούλου. Η Καλλιόπη και η Μαρία έζησαν στην Αφρική). Η Κατερίνα, η οποία πέθανε πολύ νέα στη Μ. Ασία. Ο Μανώλης, που έφυγε να βρει την τύχη του. Ο γιος της Φωτεινής, Ευγένιος, που τότε τελείωσε στην Αθήνα την Οδοντιατρική, το 1937, πήγε στην Αμερική να βρει τον θείο του, Μανώλη. Έμεινε μαζί του τρία χρόνια και τον βρήκε ο πόλεμος εκεί. Πήρε μέρος στην απόβαση στη Νορμανδία, ως εθελοντής στον Αμερικανικό στρατό, όπου και υπηρέτησε για τεσσεράμισι χρόνια. Η Φωτεινή, η μητέρα του, ψάχνοντάς τον, έστειλε επιστολή στις Αρχές και έλαβε απάντηση ότι ο γιος της ζει, είναι καλά και θα επιστρέψει σύντομα στην πατρίδα του.
Ο Ευγένιος γύρισε το 1945 στην Κάρπαθο. Παντρεύτηκε την Καλλιόπη Χρυσίδη στις 9 Νοεμβρίου του 1947, κόρη του Δημήτρη Χρυσίδη και της Φωτεινής Ορφανίδη. Οι γονείς του Δημήτρη, ήταν ο Νικήτας Χρυσίδης που πέθανε στο Σουδάν και η Σεβαστή Παπαγεωργίου, που ξαναπαντρεύτηκε. (Ο σύζυγος της είχε δύο γιους, το Μανώλη και τον Μιχαλάκη). Ο Δημήτρης Χρυσίδης είχε τρία αδέρφια, τη Μαριγώ, τον Γιώργο και τον Νικήτα Χρυσίδη. Η Φωτεινή Ορφανίδη είχε γιο τον Βασίλη Ορφανίδη και την Καλλιόπη Κουμπή. Οι Κουμπήδες είχαν καταγωγή από τα Μέγαρα. Τα αδέρφια της Φωτεινής Ορφανίδη – Χρυσίδη είναι ο Νίκος, ο οποίος γεννήθηκε το 1892, έζησε στην Αμερική και πέθανε στην Κάρπαθο, και έμεινε άκληρος. Ο Μελέτιος γεννήθηκε το 1896, έζησε και πέθανε στην Αμερική και ήταν άκληρος. Ο Ιωάννης, ο οποίος γεννήθηκε το 1906, ήταν μαθηματικός και πέθανε πολύ νέος στην Αθήνα, 27 ετών, από φυματίωση. Ο Παναγιώτης γεννήθηκε το 1909. Ήταν αεροπόρος και ο πρώτος Έλληνας πιλότος που σκοτώθηκε στον πόλεμο. Υπάρχει σήμερα προτομή του στο Απέρι Καρπάθου. Επίσης προς τιμήν του δόθηκε το όνομα του σε κεντρικό δρόμο της Ρόδου. Μόνο η Φωτεινή, από όλα τα αδέλφια, έκανε οικογένεια.
Το καλοκαίρι του 1948 οι γονείς του βιογραφούμενου έφυγαν για την Αμερική. Ταξίδεψαν με το υπερωκεάνιο «ΝΕΑ ΕΛΛΑΣ». Γιατρός στο πλοίο ήταν ο Σταμπολής, πολύ φίλος του Ευγένιου. Η Φωτεινή λόγω προβλημάτων με τα χαρτιά της ακολούθησε λίγο αργότερα με τη βοήθεια του γιατρού Σταμπολή. Στις 9 Νοεμβρίου του 1948 γεννήθηκε ο πρώτος γιος, ο Ιωάννης, στην Οκλαχόμα της Αμερικής, όπου ζούσε και ο θείος του. Ο Ευγένιος πήγε κατόπιν στο Σεν Λούις, Μιζούρι, για μεταπτυχιακό στη Χειρουργική Οδοντιατρική. Εκεί γεννήθηκε και ο Δημήτρης, ο δεύτερος γιος, ο οποίος έγινε αρχιτέκτονας, ο Τζίμης, όπως τον αποκαλούσαν. Είναι παντρεμένος και εργάζεται στην Ιταλία. Παντρεύτηκε με τη Μαρία – Ευγενία Πατσιέντι και απέκτησαν δύο παιδιά, τον Ευγένιο, Πολιτικό Μηχανικό και την Έλενα, Αρχιτέκτονα.
Ο Γιάννης, παντρεμένος με τη Χαρούλα Μόσχου έχει ένα γιο, τον Ευγένιο, ο οποίος είναι Ηλεκτρολόγος Μηχανικός Ηλεκτρονικών Υπολογιστών, με Διδακτορικό στη Βιοϊατρική από το Βερολίνο. Το Νοέμβριο του 1951, οι γονείς Ευγένιος και Πόπη, επέστρεψαν στην Ελλάδα μαζί με τους δύο γιους και τη γιαγιά Φωτεινή. Η μητέρα Πόπη, ήταν έγκυος κατά τη διάρκεια του ταξιδιού και γέννησε τον Μάνο στη Ρόδο, τον Φεβρουάριο του 1952. Ο Νίκος, ο τέταρτος γιος, γεννήθηκε στη Ρόδο, στις 2 Μαΐου του 1956. Έγινε Ηλεκτρολόγος – Μηχανολόγος Μηχανικός. Ζει και αυτός στη Ρόδο. Σύζυγός του είναι η Ελένη Κοκκίνου, Μαθηματικός, με καταγωγή από τη Νίσυρο. Είναι κόρη του Μιχάλη Κόκκινου, γνωστού για την απασχόλησή του με τα κοινά. Ο αδερφός του, Μάνος Κόκκινος, Δικηγόρος, έγινε Δήμαρχος της Ρόδου και μετά Νομάρχης Κερκύρας. Ο Νίκος και η Ελένη έχουν δύο γιους, τον Ευγένιο Ηλεκτρολόγο Μηχανικό με Μάστερ στη Βιοϊατρική και σπουδαστή Διδακτορικού στο Παρίσι και τον Μιχάλη, ιατρό ειδικευόμενο στη χειρουργική. Η Φωτεινή, η μοναδική κόρη και πέμπτο παιδί του Ευγένιου και της Πόπης, η οποία γεννήθηκε στις 30 Οκτωβρίου του 1958 είναι παντρεμένη με το Γιώργο Χατζηαντωνίου, που είναι διευθυντής ξενοδοχείου. Απέκτησαν 2 παιδιά, την Πόπη, ειδικευμένη στα τουριστικά επαγγέλματα και το Νίκο, Ηλεκτρονικό, οι οποίοι ζουν στη Ρόδο.
Ο Ευγένιος Κορναρόπουλος πέθανε στις 4 Απριλίου του 1996, σε ηλικία 81 ετών, ενώ η Πόπη είναι εν ζωή.
Αδέλφια της Πόπης Χρυσίδη – Κορναροπούλου, είναι η Παναγιώτα, που γεννήθηκε το 1931 στο Χαρτούμ, ο Νικήτας που γεννήθηκε το 1933 στην Κάρπαθο και η Βασιλική το 1940 στο Χαρτούμ. Όταν έφθασε όλη η οικογένεια Χρυσίδη στο Σουδάν, τα παιδιά πήγαν στο σχολείο «Εκπαιδευτήριο Ελληνικής Κοινότητας Χαρτούμ». Η Πόπη έκανε εκεί την Οικοκυρική Σχολή. Ο Δημήτρης Χρυσίδης, ο πατέρας τους, είχε πάει στο Σουδάν, όπου έκανε επιχειρήσεις με οικοδομικά υλικά και οικιακά είδη. Οι κλιματολογικές συνθήκες ήταν πολύ άσχημες και ο Δημήτρης αρρώστησε. Όλοι επέστρεψαν αργότερα στην Κάρπαθο. Το 1951 παντρεύτηκε η Παναγιώτα με τον Ιωάννη Γεργατσούλη. Το 1961 παντρεύτηκε η Βασιλεία με τον Μιχάλη Τσαγκάρη, Μαθηματικό. Ο Νικήτας τελείωσε την Ιατρική σχολή στην Αθήνα και πήγε στο Λίβερπουλ να κάνει ειδικότητα Ορθοπεδικού. Εκεί παντρεύτηκε με τη Ζωή Μαραγκού από την Πελοπόννησο. Αργότερα επέστρεψαν στην Αθήνα, όπου ζουν με τα τρία παιδιά τους.
Ο βιογραφούμενος σπούδασε Αρχιτεκτονική στη Ρώμη, μαζί με τον αδερφό του, τον Τζίμη. Έκανε στη Ρώμη και μεταπτυχιακό στις Αναστυλώσεις Μνημείων. Στη Ρόδο, ξεκίνησε το 1979 σε ιδιωτικό Αρχιτεκτονικό γραφείο. Είναι Μέλος του ΤΕΕ Δωδεκανήσου και έχει διατελέσει τελευταία και εκλεγμένος Πρόεδρος της Αντιπροσωπείας του.
Παντρεύτηκε το 1977 την Αστερόπη Ιωαννίδου, η οποία ήταν Δικηγόρος και το 1977 γεννήθηκε η κόρη τους, Σωτηρία, που σπούδασε Αρχιτεκτονική στην Αθήνα και αργότερα συνέχισε με Μάστερ στον Βιομηχανικό σχεδιασμό, στην Ολλανδία. Η Σωτηρία πήγε κατόπιν στις Βρυξέλλες για να εργαστεί σε ιδιωτικό Αρχιτεκτονικό γραφείο, όπου και παντρεύτηκε τον Φρέικ Πέρσυν, έναν από τους τρεις ιδιοκτήτες του. Πριν από 2 χρόνια, απέκτησαν και ένα γιο, τον Κίμωνα.
Το 1987 γεννήθηκε και ο γιος τους, ο Ευγένιος, που τελείωσε Επιστήμη των Υπολογιστών, στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Έκανε κατόπιν Μάστερ στο Ηράκλειο και τώρα βρίσκεται στο Πρόβιντενς του Ρόουντ Άιλαντ, Πολιτείας που πήρε το όνομα της, από τη Ρόδο. Εκεί, στο Πανεπιστήμιο Μπράουν, κάνει το Διδακτορικό του. Η Αστερόπη, μητέρα της Σωτηρίας και του Ευγένιου, σύζυγος του Μάνου Κορναρόπουλου, πέθανε το 1994 στην Ρόδο, νικημένη από τον καρκίνο.