Μενού Κλείσιμο

Γκόλφη Κωνσταντίνα

Η Κωνσταντίνα Γκόλφη γεννήθηκε στο Αγρίνιο Αιτωλοακαρνανίας το 1967. Είναι Νηπιαγωγός και επιχειρηματίας, ιδιοκτήτρια του Παιδικού Σταθμού με την επωνυμία «Το Ρόδι», επί της οδού Αγίου Χριστοφόρου 94, στην πόλη του Αγρινίου.

Οι ρίζες της βιογραφούμενης, από την πλευρά του πατέρα της, βρίσκονται στην Κεφαλονιά και συγκεκριμένα στον Δήμο Πυλαρέων.
Ο προ-προπάππους της βιογραφούμενης, από την πλευρά του πατέρα της, ονομαζόταν Ευστάθιος Σόκαρης και ήρθε στο χωριό Μαχαιράς Αιτωλοακαρνανίας το 1825. Ο Μαχαιράς είναι χωριό χτισμένο σε υψόμετρο 157 μέτρων. Διοικητικά ανήκει στον Δήμο Ξηρομέρου του Νομού Αιτωλοακαρνανίας, με έδρα του δήμου τον Αστακό. Η ονομασία του χωριού προέρχεται από κάποιον κάτοικο της περιοχής που ήταν γνωστός τεχνίτης «μαχαιράς» και έφτιαχνε μαχαίρια και γιαταγάνια. Στο χωριό υπάρχουν οι εκκλησίες του πολιούχου Αγίου Χριστόφορου, του Αγίου Νικολάου, του Αγίου Δημητρίου και της Αγίας Παρασκευής.

Ο Ευστάθιος Σόκαρης, όταν ήρθε στον Μαχαιρά, άλλαξε το επώνυμό του σε Γκόλφης για να μην εντοπιστεί από τους Τούρκους που τον καταδίωκαν, στους οποίους ήταν γνωστός ως “Τουρκοφάγος”. Το 1826, έλαβε μέρος στην Έξοδο του Μεσολογγίου. Η Έξοδος του Μεσολογγίου ή, κατά ορισμένους συγγραφείς, Ολοκαύτωμα του Μεσολογγίου αναφέρεται στην έξοδο που πραγματοποίησαν οι πολιορκημένοι στρατιώτες και άμαχοι του Μεσολογγίου, όταν οι δυνατότητες συνέχισης της άμυνας απέναντι στα τουρκικά και αιγυπτιακά στρατεύματα είχαν χαθεί. Το γεγονός συνέβη την νύχτα μεταξύ 10ης και 11ης Απριλίου 1826, κατά τη διάρκεια της επανάστασης του 1821, και συγκαταλέγεται στα σημαντικότερα γεγονότα της παγκόσμιας στρατιωτικής ιστορίας. Το όνομα του Ευστάθιου Γκόλφη αναφέρεται από τον ιστορικό Κοσομούλη στο βιβλίο του «Ενθυμήματα Στρατιωτικά».

Ο Ευστάθιος Γκόλφης από τον γάμο του απέκτησε τρία αγόρια, τον Χρήστο, τον Γεώργιο και τον Θεόδωρο. Η βιογραφούμενη προέρχεται από τη γενιά του Χρήστου Γκόλφη.

Ο προ-προπάππους της βιογραφούμενης, Χρήστος Γκόλφης, σύναψε δύο γάμους. Από τον πρώτο γάμο του απέκτησε δύο γιους, τον Λάμπρο και τον Βασίλη, προπάππου της βιογραφούμενης. Από τον δεύτερο γάμο του απέκτησε ακόμη έναν γιο, τον Λευτέρη.

Ο προπάππους της βιογραφούμενης, Βασίλης Γκόλφης, από τον γάμο του απέκτησε τρεις γιους, τον Χαράλαμπο, τον Χριστόφορο, παππού της βιογραφούμενης, και τον Γιώργο.

Ο παππούς της βιογραφούμενης, Χριστόφορος Γκόλφης, γεννήθηκε περίπου το 1911. Φοίτησε στη Σχολή Δασοπονίας της Βυτίνας, ωστόσο, δεν ολοκλήρωσε τις σπουδές του εξαιτίας του θανάτου του πατέρα του. Μετά τον θάνατο του πατέρα του, επέστρεψε στο χωριό και ανέλαβε την οικογενειακή περιουσία. Έξυπνος και δραστήριος, δημιούργησε τη δική του επιχείρηση με εμπόριο αλεύρων. Η επιχείρηση στεγάστηκε στο ισόγειο του διώροφου νεοκλασικού, ενός από τα πιο όμορφα και μεγαλόπρεπα σπίτια της περιοχής, που όμως κάηκε στον πόλεμο, το 1942. Αργότερα, ασχολήθηκε ξανά με το εμπόριο και το χονδρεμπόριο και με τα καπνά ως μεσίτης «βαθμολόγος» στις εταιρείες Commercial, Σακελλαρίδη, Καπέρδα και Κεράνη. Ο Χριστόφορος Γκόλφης παντρεύτηκε την Κωνσταντίνα Μπούρχα, μια απλή, γλυκιά και πολύ εργατική γυναίκα, με καταγωγή από το ίδιο χωριό. Απέκτησαν δύο παιδιά, τον Βασίλη (1932) και τον Χρήστο, πατέρα της βιογραφούμενης.

Ο παππούς της βιογραφούμενης, από την πλευρά της μητέρας της, ονομαζόταν Χριστόφορος Κραββαρίτης και γεννήθηκε στο Αγρίνιο. Ο ίδιος έμεινε ορφανός από την ηλικία των δέκα ετών. Με σκληρή δουλειά κατάφερε να δημιουργήσει μία αρκετά μεγάλη περιουσία. Ήταν ένας πολύ άξιος άνθρωπος και ιδιαίτερα αγαπητός στην κοινωνία του Αγρινίου. Ο Χριστόφορος Κραββαρίτης παντρεύτηκε τη Σπυριδούλα Τζίμα και απέκτησαν έξι παιδιά, μεταξύ των οποίων, τη Ζαφειρούλα, μητέρα της βιογραφούμενης. Ο πατέρας της βιογραφούμενης, Χρήστος Γκόλφης, γεννήθηκε το 1936 στον Μαχαιρά Αιτωλοακαρνανίας. Φοίτησε στο Δημοτικό σχολείο του χωριού και στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στο Αγρίνιο. Φοίτησε στο «Παπαστράτειο» οκτατάξιο Γυμνάσιο Αγρινίου και μετά την αποφοίτησή του υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία. Στη συνέχεια, διορίστηκε στον Οργανισμό Καπνού, όπου εργάστηκε για τρία χρόνια περίπου. Αργότερα, δημιούργησε από κοινού με τον αδελφό του επιχείρηση ενοικίασης αυτοκινήτων και σχολής οδηγών.

Το 1967-68, ο Χρήστος Γκόλφης προσελήφθη στην εταιρεία «ΕΔΟΚ ΕΤΕΡ», μία από τις μεγαλύτερες κατασκευαστικές εταιρείες, με έδρα την Αθήνα. Στην εταιρεία εργάστηκε ως Προϊστάμενος στο Γραφείο Κίνησης.

Το 1966, ο Χρήστος Γκόλφης παντρεύτηκε τη Ζαφειρούλα Κραββαρίτη, με καταγωγή από το Αγρίνιο. Από τον γάμο τους απέκτησαν δύο παιδιά, τη βιογραφούμενη Κωνσταντίνα και τον Χριστόφορο. Ο Χριστόφορος Γκόλφης γεννήθηκε το 1969, είναι ηλεκτρονικός και τα τελευταία χρόνια ασχολείται με τον στατικό και τηλεκατευθυνόμενο μοντελισμό. Είναι παντρεμένος με την Ευθυμία Αθανασίου, νοσηλεύτρια, και έχουν αποκτήσει μία κόρη, τη Ζαφειρούλα Γκόλφη.

Η βιογραφούμενη Κωνσταντίνα Γκόλφη γεννήθηκε στις 6 Αυγούστου 1967 στο Αγρίνιο. Φοίτησε στο 2ο Δημοτικό σχολείο, στο 5ο Γυμνάσιο και στο 1ο Λύκειο Αγρινίου. Μετά την αποφοίτησή της, ολοκληρώνει την εκμάθηση της αγγλικής και γαλλικής γλώσσας. Το 1986, ξεκίνησε τις σπουδές της ως παιδαγωγός στην Αθήνα, ενώ παράλληλα εργαζόταν στο αντικείμενό της, μέχρι την ολοκλήρωση των σπουδών της, σε ελληνόφωνα και αγγλόφωνα νηπιαγωγεία.

Από το 1990 η Κωνσταντίνα Γκόλφη είναι παντρεμένη με τον Θεόδωρο Νικολάου, γεννημένο στον Πρόδρομο Ξηρομέρου του νομού Αιτωλοακαρνανίας. Ο Θεόδωρος Νικολάου είναι πτυχιούχος της Α.Σ.Ο.Ε.Ε. (Ανώτατης Σχολής Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών) και σήμερα εργάζεται στην Εθνική Τράπεζα. Η Κωνσταντίνα με τον σύζυγό της Θεόδωρο απέκτησαν δύο παιδιά, την Έλενα και τον Βασίλη. Η Έλενα Νικολάου γεννήθηκε το 1991 στο Αγρίνιο. Είναι απόφοιτη του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Πατρών. Ασχολείται με τον εθελοντισμό ως μέλος οργανώσεων (AIESEC, Ερυθρός Σταυρός, κ.ά.). Επίσης, κατέχει μεταπτυχιακό τίτλο από το Ιόνιο Πανεπιστήμιο (Κέρκυρα), «Η μουσική στην εκπαίδευση».

Ο Βασίλης Νικολάου γεννήθηκε το 1996 στο Αγρίνιο. Σήμερα, σπουδάζει στο Οικονομικό τμήμα του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Ασχολείται με την Ιστιοπλοΐα και τον αθλητισμό.
Η βιογραφούμενη από το 1990 έως το 1995 εργάστηκε στον Ραδιοφωνικό Σταθμό Αιτωλοακαρνανίας (ΤΕΔΚ), ως παραγωγός ζωντανών ραδιοφωνικών εκπομπών ποικίλων θεμάτων: την ειδησεογραφική εκπομπή «Φλας στον κόσμο», την εκπομπή «Για την γυναίκα» με ιατρικά θέματα, ακόμη την παιδαγωγική εκπομπή «Το παιδί μια νέα αντιμετώπιση» και την παιδική εκπομπή «Κόκκινη κλωστή δεμένη στην ανέμη τυλιγμένη». Η εκπομπή κατά καιρούς φιλοξενούσε συγγραφείς παιδικών βιβλίων (Ευγένιος Τριβιζάς 1992, κ.ά.). Παράλληλα, εργάστηκε στην τοπική εφημερίδα «ΑΡΑΜΠΑΣ» του εκδότη και συγγραφέα παιδικών βιβλίων Παντελή Φλωρόπουλου (παιδική στήλη) και ως νηπιαγωγός για 4 χρόνια.

Την περίοδο 1992-1997, παρουσίαζε την παιδική εκπομπή ψυχαγωγικού – παιδαγωγικού χαρακτήρα με τίτλο: «Χρωματιστό Μπαλόνι» στον τηλεοπτικό σταθμό Αγρινίου «ΑΧΕΛΩΟΣ TV», όπου συμμετείχαν παιδιά ηλικίας πέντε έως δεκαπέντε ετών. Στην εκπομπή γίνονταν παρουσιάσεις βιβλίων, μουσικών συνόλων, ομαδικά παιχνίδια και επισκέψεις στα φυσικά τοπία του Νομού Αιτωλοακαρνανίας. Ανάμεσα στους καλεσμένους της εκπομπής ήταν συγγραφείς παιδικών βιβλίων (Αγγελική Βαρελά 1993, κ.ά.).

Το 1996, η Κωνσταντίνα Γκόλφη ίδρυσε στο Αγρίνιο τον Βρεφονηπιακό Σταθμό «Το Ρόδι». Ο Βρεφονηπιακός Σταθμός ήταν ένα «όνειρο ζωής» και δημιουργήθηκε για να υπερασπιστεί την παιδικότητα στην προσχολική ηλικία. Ανήκει στα «σχολεία υπερασπιστές των παιδιών» της UNICEF. Ο Βρεφονηπιακός Σταθμός «ΤΟ ΡΟΔΙ» λειτουργεί μέχρι σήμερα και απασχολούνται σε αυτόν μια ομάδα νέων εκπαιδευτικών προσχολικής αγωγής. Το σχολείο είναι μέλος του ΠΑ.Σ.Ι.Π.Σ. (Πανελλήνιου Συλλόγου Ιδιοκτητών Παιδικών Σταθμών). Η βιογραφούμενη είναι μέλος της επιτροπής αδειοδότησης παιδικών σταθμών.

Η ίδια μιλάει για το σχολείο και το επάγγελμά της: «Το σχολείο μας ακολουθεί πιστά τις αρχές της παιδοκεντρικότητας, εκεί που το σχολείο υπηρετεί πραγματικά τις ανάγκες των παιδιών, όπως αυτές προκύπτουν από την ίδια τους τη φύση και ο παιδαγωγός είναι διευκολυντής σε αυτή τη διαδικασία. Στο «ΡΟΔΙ» δίνεται έμφαση στην ομαλή ψυχοσυναισθηματική και υγιεινή ανάπτυξη του παιδιού, στην παροχή συμβουλευτικής ενημέρωσης και υποστήριξης στις οικογένειές τους, καθώς και στην υλοποίηση ενός οργανωμένου και πλήρους προγράμματος δραστηριοτήτων που καλύπτουν όλους τους τομείς της προσχολικής αγωγής». Και η βιογραφούμενη συνεχίζει: «Η αγάπη μου για τα παιδιά και η θέλησή μου να τους προσφέρω όσα περισσότερα μπορούσα με οδήγησαν σε αυτό το χώρο. Τώρα, μπορώ να απολαμβάνω αυτό που πάντα ονειρευόμουνα, να διδάσκω και να διδάσκομαι από τα παιδιά.

Όταν διδάσκεις, χαρίζεσαι και χαρίζεις. Χαρίζεσαι στην παιδικότητα, στη ζωή και στη ζωντάνια της. Κάθε μέρα βρισκόμαστε σε μια παιδική θάλασσα γέλιου και χαράς που έχει ανάγκη τη φροντίδα, τη αγάπη, την τρυφερότητα, το σεβασμό. Κάθε μέρα οι γονείς εμπιστεύονται στα χέρια σου την ίδια τους τη ζωή, τα παιδιά τους. Είναι μικρά, αφήνουν το οικείο περιβάλλον του σπιτιού. Είσαι εκεί λοιπόν ως δάσκαλος, αλλά και ως «γονεϊκό υποκατάστατο». Δεν χάνεις το κύρος σου, αν δώσεις τρυφερότητα στα παιδιά. Θα χρειαστεί να τα διδάξεις πώς να εκφράζουν τα συναισθήματά τους, πώς να κάνουν φίλους, πώς να εκτιμούν τον ίδιο τους τον εαυτό. Θα βιώσουν εσωτερικές συγκρούσεις και θα χρειαστούν παρηγοριά. Θα χρειαστούν μια αγκαλιά, ένα γνήσιο ενδιαφέρον σε ό,τι τα απασχολεί. Τα παρατηρείς που παίζουν, τους χαρίζεις ένα χαμόγελο όταν θα σε κοιτάξουν. Αυτό τα κάνει να νιώσουν ότι είναι σημαντικά για σένα και θα πάρουν την επιβεβαίωση που χρειάζονται. Τα κοιτάζεις με αποδοχή και αγάπη στα μάτια. Από το βλέμμα μας αξιολογούν τον εαυτό τους. Εκπαιδευτικός γεννιέσαι, είναι χάρισμα, τέχνη, ευλογία και πηγάζει από την καρδιά. Γιατί πλάθεις ψυχές και πλάθοντας ψυχές, πλάθεις ανθρώπους.»

Η ίδια πιστεύει ακράδαντα στο απόφθεγμα του Βίκτορα Ουγκώ ότι «Τα παιδιά είναι φτιαγμένα από χρυσάφι».