Η Μαρία Γιδαράκου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1976. Είναι Γεωπόνος-Αρχιτέκτων Τοπίου και Διδάκτωρ του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Σήμερα εργάζεται στην οικογενειακή επιχείρηση, που περιλαμβάνει μία πρότυπη μονάδα παραγωγής και εμπορίας φυτών εξωτερικού χώρου, με έδρα τη Γανόχωρα του Νομού Πιερίας.
Οι ρίζες της βιογραφούμενης, από την πλευρά του πατέρα της, βρίσκονται στη Σαμαρίνα του Νομού Γρεβενών. Ο προπάππους της ήταν Βλάχος και κάποια στιγμή εγκαταστάθηκε στην Κατερίνη. Στην Κατερίνη ασχολήθηκε με το εμπόριο κρασιού την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Η γυναίκα του, προγιαγιά της βιογραφούμενης, ζούσε ήδη στην Κατερίνη πριν την απελευθέρωση της πόλης από την Οθωμανική Αυτοκρατορία το 1912. Όταν η πόλη απελευθερώθηκε από τον Ελληνικό Στρατό, ο προπάππους κέρασε με κρασί τους απελευθερωτές Έλληνες στρατιώτες.
Ο παππούς της βιογραφούμενης, από την πλευρά του πατέρα της, ονομαζόταν Περικλής Γιδαράκος και γεννήθηκε στο χωριό Κανάλια του Νομού Καρδίτσας. Η οικογένεια του, επτά γενιές πίσω, είχε καταγωγή από τη Μάνη και συγκεκριμένα από το χωριό Πολυάραβος στην περιοχή της Αρεόπολης του Νομού Λακωνίας. Από τη Μάνη έφυγε σχεδόν όλη η οικογένεια του Περικλή Γιδαράκου και όσοι έμειναν στη Μάνη κράτησαν το επίθετο Γιδάρης αντί Γιδαράκος. Όταν η οικογένεια έφυγε από τη Μάνη, κάποια μέλη της εγκαταστάθηκαν στη Λαμία και οι υπόλοιποι πήγαν στα Άγραφα του Νομού Καρδίτσας, στο χωριό Κανάλια. Ο Περικλής Γιδαράκος ήταν ο μικρότερος σε ηλικία από τα πέντε παιδιά της οικογένειας. Εκείνη την εποχή έπρεπε ένα από τα παιδιά της οικογένειας οπωσδήποτε να σπουδάσει και έτσι όλοι φρόντισαν να σπουδάσει ο μικρότερος. Ο Περικλής Γιδαράκος σπούδασε γεωπόνος και διορίστηκε στη Διεύθυνση Γεωργίας στην Κατερίνη Πιερίας, όπου και έζησε την υπόλοιπη ζωή του. Ήταν ένας πολύ πρόσχαρος άνθρωπος, που με τη δράση του ευεργέτησε πολύ κόσμο στην περιοχή. Την περίοδο της Γερμανικής Κατοχής (1941-44), ως γεωπόνος, ήταν υπεύθυνος για τα σιτηρά. Τότε βοήθησε πολλούς συνανθρώπους του, στερώντας πολλές φορές τον εαυτό του και την οικογένειά του από τα απαραίτητα αγαθά για την επιβίωσή τους.
Στην Κατερίνη ο Περικλής Γιδαράκος γνώρισε και παντρεύτηκε με τη Μαρίκα Σαμαλή, μία από τις ελάχιστες γυναίκες που τελείωσε το Γυμνάσιο εκείνης της εποχής. Η ίδια ήθελε να συνεχίσει τις σπουδές της στο Πανεπιστήμιο, αλλά δεν μπόρεσε να εκπληρώσει το όνειρό της αφού παντρεύτηκε. Γνώριζε τη Λατινική και παρέμεινε ως το τέλος της ζωής της μία πολύ δραστήρια γυναίκα και ένας άνθρωπος πρωτοπόρος για την εποχή της. Ήταν μέλος του Ερυθρού Σταυρού και εθελόντρια νοσοκόμα.
Ο Περικλής και η Μαρίκα Γιδαράκου, το γένος Σαμαλή, απέκτησαν από τον γάμο τους τέσσερα παιδιά, τρία αγόρια και ένα κορίτσι. Τον Δημήτριο, τον Χρήστο, τον Κωνσταντίνο, πατέρα της βιογραφούμενης, και τη Μαγδαληνή.
Ο παππούς Περικλής έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 45 ετών ενώ η γιαγιά Μαρίκα σε ηλικία 72 ετών.
Ο πατέρας της βιογραφούμενης, Κωνσταντίνος Γιδαράκος, γεννήθηκε το 1947 στην Κατερίνη του Νομού Πιερίας. Έγινε στρατιωτικός και συνταξιοδοτήθηκε νωρίς επειδή υπηρέτησε στις Ειδικές Δυνάμεις του Στρατού. Ήταν άνθρωπος μετρημένος, οργανωτικός και δημιουργικός. Μετά τη συνταξιοδότησή του στράφηκε στον γεωπονικό τομέα. Το 1990 το πάθος για τη φύση και το όραμα για την τροποποίηση του υπάρχοντος αστικού περιβάλλοντος οδήγησε τον Κωνσταντίνο Γιδαράκο στη δημιουργία μίας πρότυπης μονάδας παραγωγής και εμπορίας φυτών εξωτερικού χώρου. Στη μονάδα αυτή εργάζεται μέχρι και σήμερα.
Ο Κωνσταντίνος Γιδαράκος παντρεύτηκε με την Ευφροσύνη Σαμακόβλη. Η Ευφροσύνη Σαμακόβλη είναι οδοντίατρος στην Κατερίνη. Όπως αναφέρει η βιογραφούμενη, η μητέρα της είναι μία πολύ εργατική γυναίκα, υπομονετική και βρίσκεται πολύ κοντά στην οικογένειά της. Το ζευγάρι από τον γάμο του απέκτησε τρεις κόρες: την Ιωάννα, τη βιογραφούμενη Μαρία και τη Δανάη.
Η Ιωάννα Γιδαράκου είναι Οδοντίατρος-Ορθοδοντικός. Είναι παντρεμένη με στρατιωτικό και το ζευγάρι έχει αποκτήσει από τον γάμο του τρεις κόρες.
Η Δανάη Γιδαράκου είναι διακοσμήτρια και ιδιοκτήτρια του καταστήματος «ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ» στην Κατερίνη. Είναι παντρεμένη και μητέρα ενός κοριτσιού και ενός αγοριού.
Ο προπάππους της βιογραφούμενης, από την πλευρά της μητέρας της, ονομαζόταν Λάζαρος Καλαφάτης και καταγόταν από τον Γάνο Ανατολικής Θράκης. Τα Γανόχωρα της Ανατολικής Θράκης ήταν μια περιοχή καθαρώς ελληνική. Η περιοχή αυτή εποικίστηκε, για πρώτη φορά, γύρω στα 700-750 π.Χ., από Σάμιους έποικους, που μετέφεραν και την καλλιέργεια της αμπέλου και την παραγωγή κρασιού πολύ καλής ποιότητας. Εξάλλου, μέχρι και σήμερα ο τόπος είναι σταφυλοπαραγωγός. Είχε λίγους Τούρκους στα χωριά Μυριόφυτο, Περίσταση και Μηλιό. Τα άλλα χωριά ήταν αμιγώς χριστιανικά, ελληνικά χωριά. Οι κάτοικοι μιλούσαν μόνο την ελληνική γλώσσα. Τα Γανόχωρα ανήκαν διοικητικά στον Νομό Ραιδεστού και υπάγονταν στη γενική διοίκηση Θράκης με πρωτεύουσα την Αδριανούπολη. Αποτελούνταν από τα χωριά Mυριόφυτο, Περίσταση, Mηλιό, Στέρνα, Kαλαμίτσι, Πλάτανος, Χώρα, Κερασιά, Γάνος, Eυδήμιον (Aυδήμη), Ηρακλείτσα, Λούπιδα, Λυμνίσκη, Tσαγκαροχώρι. Στην περιοχή οι κάτοικοι έφυγαν πρόσφυγες ομαδικά στις 20-22 Οκτωβρίου 1922. Ήρθαν στην Ελλάδα με φορτηγά ελληνικά πλοία.
Ο Λάζαρος Καλαφάτης γνώρισε στην Κωνσταντινούπολη τη μετέπειτα σύζυγό του, Ευφροσύνη Σαράβελα, η οποία κατάγονταν, επίσης, από τον Γάνο. Με την ανταλλαγή των πληθυσμών, όλοι οι κάτοικοι από τα Γανόχωρα ήρθαν στην Ελλάδα και δημιούργησαν το χωριό Γανόχωρα στον Νομό Πιερίας. Η Γανόχωρα είναι πεδινό χωριό του νομού Πιερίας, σε υψόμετρο 75 μ. Υπάγεται διοικητικά στον Δήμο Κατερίνης και αποτελεί φερώνυμο Δημοτικό Διαμέρισμα, με έναν οικισμό. Η θέση της είναι στα βόρεια της Κατερίνης. Η απόστασή της από την Κατερίνη είναι 5 χλμ. Οι κάτοικοι ασχολούνται κυρίως με την καλλιέργεια καπνού και επίσης με τα ακτινίδια και τα αμπέλια. Πολλοί από τους κατοίκους του χωριού έχουν μεταναστεύσει στο εξωτερικό, κυρίως στη Βοστώνη των ΗΠΑ. Ο κεντρικός ναός της Γανόχωρας είναι αφιερωμένος στον Άγιο Νικόλαο, ενώ υπάρχει και το εξωκλήσι του Αγίου Γεωργίου. Το χωριό κατοικήθηκε μετά το 1922 από πρόσφυγες προερχόμενους από τα Γανόχωρα της Ανατολικής Θράκης. Αρχικά το χωριό ήταν ένα δάσος. Η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Τουργία ή Τουργιά. Η ονομασία είναι τούρκικη (durya) και σημαίνει “αλτ!” και ήταν προσταγή των Τούρκων σε όσους έβρισκαν, για να καθίσουν εκεί. Η Τουργία ονομάστηκε Γανόχωρα το 1926. Το 1930 κατασκευάστηκε στο χωριό νέο διδακτήριο. Ενδιαφέρον στο χωριό παρουσιάζει η γιορτή του Αγίου Γεωργίου αλλά και του Αγίου Ιωάννη του Ριγανά τον Ιούνιο, οπότε οι κάτοικοι ανάβουν φωτιές.
Ο Λάζαρος και η Ευφροσύνη Καλαφάτη, το γένος Σαράβελα, έμειναν στη Γανόχωρα και απέκτησαν ένα παιδί, την Ιωάννα, γιαγιά της βιογραφούμενης.
Ο παππούς της βιογραφούμενης, από την πλευρά της μητέρας της, ονομαζόταν Γαρύφαλλος Σαμακόβλης και κατάγονταν από το Σαμάκοβο της Ανατολικής Ρωμυλίας. Το Σαμάκοβο ήταν ελληνικό χωριό και σήμερα ανήκει στη Βουλγαρία. Ο Γαρύφαλλος Σαμακόβλης είχε άλλα τρία αδέλφια
Ο Γαρύφαλλος Σαμακόβλης ήταν αγρότης και άνθρωπος μετρημένος. Εργάστηκε πολύ σκληρά, μαζί με τη γυναίκα του Ιωάννα. Και οι δύο δούλευαν μαζί και αποφάσιζαν για τα πάντα μαζί. Ο παππούς Γαρύφαλλος δούλευε στα χωράφια και η γιαγιά στην οργάνωση. Η γιαγιά Ιωάννα ήταν μία πολύ δυναμική γυναίκα. Το ζευγάρι ήταν από τους καλύτερους καπνοπαραγωγούς στην περιοχή. Αγαπούσαν και οι δύο πολύ τη γη τους.
Ο Γαρύφαλλος και η Ιωάννα Σαμακόβλη απέκτησαν από τον γάμο τους δύο παιδιά, ένα αγόρι και ένα κορίτσι, την Ευφροσύνη, μητέρα της βιογραφούμενης.
Η βιογραφούμενη, Μαρία Γιδαράκου, γεννήθηκε το 1976 στη Θεσσαλονίκη. Τελείωσε το Δημοτικό σχολείο, το Γυμνάσιο και το Λύκειο στην Κατερίνη και στη συνέχεια, σπούδασε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, στη Γεωπονική Σχολή. Στις εισαγωγικές εξετάσεις για το Πανεπιστήμιο ήρθε πρώτη μεταξύ των συμμαθητών της και διατήρησε την πρώτη θέση και στα πρώτα χρόνια των σπουδών της. Όταν ολοκλήρωσε τις σπουδές της, ήρθε δεύτερη στη σειρά κατάταξης.
Ταυτόχρονα με τις σπουδές της στο Πανεπιστήμιο εργάστηκε στο φυτώριο του πατέρα της, μοιράζοντας μαζί του το ίδιο πάθος για τη φύση, το μεράκι και την αγάπη για τα φυτά. Στη συνέχεια, πήγε για μεταπτυχιακές σπουδές στο Newcastle της Αγγλίας, όπου έλαβε πτυχίο Master στην Αρχιτεκτονική Τοπίου με βαθμό «Άριστα». Παράλληλα, στην Αγγλία εργάστηκε πάνω στον τομέα της για να αποκτήσει επιπλέον τεχνογνωσία. Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα, ξεκίνησε το διδακτορικό της στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Ταυτόχρονα με την απόκτηση Διδακτορικού τίτλου στην Αρχιτεκτονική Τοπίου του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης εργάστηκε στον χώρο της κηποτεχνίας. Εκπόνησε τη διδακτορική διατριβή της στο 2009. Το αντικείμενο του διδακτορικού της είναι οι θεραπευτικοί κήποι σε ιδρύματα που φιλοξενούν άτομα με ειδικές ανάγκες και οι ιδιωτικοί χώροι ευζωίας.
Η Μαρία Γιδαράκου είναι η συγγραφέας των βιβλίων: «Θεραπευτικοί Κήποι» και «Καλλιέργεια της Τρούφας». Είναι μελετήτρια έργων πρασίνου, ενώ παράλληλα συνεχίζει να εργάζεται συστηματικά στο φυτώριο του πατέρα της.
Η κύρια φιλοδοξία της εταιρείας είναι να μεταδώσει τις γνώσεις και τις εμπειρίες της στον ενδιαφερόμενο που επιθυμεί να αλλάξει το περιβάλλον όπου ζει, έτσι ώστε αν αισθάνεται γαλήνια και όμορφα να εμφυσήσει στους γύρω του την αγάπη για την οικολογία και τη φύση. Το φυτώριο έχει έδρα στη Γανόχωρα Κατερίνης του Νομού Πιερίας και διαθέτει μία ευρύτατη γκάμα φυτών, την οποία εμπλουτίζει συνεχώς με ποικιλίες από όλο τον κόσμο. Επιπλέον, διαθέτει και τμήμα με υδροχαρή φυτά, τα οποία είναι ιδιαίτερα αγαπητά στους λάτρεις των υδρόκηπων. Το πελατολόγιο της επιχείρησης εκτείνεται από πελάτες λιανικής και κηποτέχνες έως δήμους, τεχνικές εταιρείες και αρχιτέκτονες τοπίου. Καλύπτει την ανάγκη απόκτησης μιας γλάστρας φυτού έως και την κατασκευή ενός κήπου με εξεζητημένα υλικά, όπως ξύλο, γυαλί, πέτρα, σιντριβάνια, λίμνες. Εφαρμόζοντας κατάλληλα σχεδιαστικά προγράμματα προσομοίωσης η υπάρχουσα εικόνα του κήπου μπορεί να τροποποιηθεί, για να αποδώσει τη μελλοντική όψη του. Στηριζόμενοι στις αρχές της Αρχιτεκτονικής Τοπίου ο κάθε κήπος μπορεί να μεταμορφωθεί σε μία όαση πρασίνου, γαλήνης και ευεξίας.
Η Μαρία Γιδαράκου παντρεύτηκε με τον Μιχάλη Κιναλή, με καταγωγή από τη Θεσσαλονίκη. Ο Μιχάλης Κιναλής είναι οικονομολόγος και σήμερα εργάζεται στην οικογενειακή επιχείρηση, μαζί με τη γυναίκα του και τον πεθερό του Κωνσταντίνο Γιδαράκο. Το ζευγάρι από τον γάμο του έχει αποκτήσει δύο αγόρια. Το πρώτο τους παιδί, ο Δημήτριος, γεννήθηκε το 2004 και ο Κωνσταντίνος το 2009. Και τα δύο παιδιά είναι σήμερα μαθητές.