Γιαννέλος Θεόδωρος

Ο ιατρός Παθολόγος Θεόδωρος Γιαννέλος γεννήθηκε το 1949 στη Σαμοθράκη και απεβίωσε το 2017 σε ηλικία 67 ετών. Η έντονη δραστηριότητά του σε επιστημονικό, πολιτιστικό και πολιτικό επίπεδο τον κατέστησε ιδιαίτερα αγαπητό στην κοινωνία της Αλεξανδρούπολης όπου έζησε και εργάστηκε.

Ο παππούς του, Μιχαήλ Γιαννέλος, γεννήθηκε στη Σαμοθράκη και πέθανε το 1956, σε ηλικία 80 ετών. Κύρια ασχολία του ήταν η γεωργία, ενώ συγχρόνως διετέλεσε και επίτροπος της εκκλησίας. Παντρεύτηκε τη Μαρία Κατσίκα, επίσης από τη Σαμοθράκη, η οποία πέθανε το 1920 σε ηλικία 45 ετών και απέκτησε μαζί της τον Ελευθέριο, τον Δημήτριο, τον Παναγιώτη, τον Αθανάσιο και την Ευστρατία.

Ο πατέρας του, Παναγιώτης Γιαννέλος, γεννήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 1919, στη Χώρα Σαμοθράκης. Τελείωσε την Αμερικανική Γεωργική Σχολή της Θεσσαλονίκης και γι’ αυτό εθεωρείτο από τους πλέον εγγράμματους κατοίκους του νησιού. Ήταν, επίσης, γνώστης της αγγλικής γλώσσας. Υπηρέτησε 4 χρόνια στον Στρατό Ξηράς ως Αρχιλοχίας και το 1940 έλαβε μέρος στην πρώτη γραμμή στον πόλεμο της Αλβανίας. Μάλιστα, σε κάποια συμπλοκή με τους Γερμανούς τραυματίσθηκε στον αριστερό αστράγαλο, στη διάρκεια οπισθοχώρησης. Από την ομάδα εκείνη των πολεμιστών διεσώθησαν μόνο έξι ή επτά άτομα. Μετά τον πόλεμο, επέστρεψε στη γενέτειρά του και έλαβε τη θέση του αγρονόμου. Παράλληλα, χρημάτισε και δάσκαλος σε χωριά του νησιού. Το 1952, ύστερα από φοίτηση στην Ιερατική Σχολή Θεσσαλονίκης (στην περιοχή της Πυλαίας), έγινε ιερέας. Τα δύο πρώτα χρόνια λειτουργούσε στο χωριό Προφήτης Ηλίας και επί 30 χρόνια στην εκκλησία Κοίμησις της Θεοτόκου στη Χώρα της Σαμοθράκης. Υπήρξε άνθρωπος με πλούσια κοινωνική δράση. Ήταν μέλος πολλών εκκλησιαστικών επιτροπών με έντονη κοινωνική δραστηριότητα και χαρακτήρα, καθώς και πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων στο Λύκειο.

Παντρεύτηκε τη Ζαχάρω Ρηγοπούλου (1914-1981), κόρη του ιερέα Ραξή, που λειτουργούσε στα Αλώνια Σαμοθράκης και της Ειρήνης Χατζηβασιλείου, με αδέλφια τον Παναγιώτη, την Ελισάβετ, τη Μαρία και τον Χρήστο. Το ζεύγος Γιαννέλου απέκτησε από τον γάμο του δύο παιδιά, τον Θεόδωρο και τη Μαρία (1944-2021).

Ο Θεόδωρος Γιαννέλος γεννήθηκε την 1η Σεπτεμβρίου 1949. Τελείωσε το δημοτικό σχολείο στη Χώρα Σαμοθράκης, με δασκάλους τον Απόστολο Βασιλειάδη, την Τριανταφυλλιά Αργυριάδου, τον Στυλιανό Παππά (Μαθηματικό) και τον Δημήτριο Παπαράλλη (Φιλόλογο). Συγχρόνως, παρακολουθούσε μαθήματα κατηχητικού σχολείου. Το 1967 εισήχθη, μετά από επιτυχείς εξετάσεις, στη Γεωπονική Σχολή Θεσσαλονίκης και το 1970 μετεγγράφηκε στην Ιατρική Σχολή, την οποία ολοκλήρωσε το 1976, αποφοιτώντας με βαθμό πτυχίου Λίαν Καλώς, με κοσμήτορα τον κ. Παπαπαναγιώτου και πρύτανη τον κ. Δεληγιάννη. Ήταν μέλος της Επιτροπής της ΕΦΕΕ στο έτος του και το 1975 αιρετό μέλος της Ένωσης του πρώτου Μεταδικτατορικού Παμμακεδονικού Συνεδρίου. Το χρονικό διάστημα από το 1977 έως τον Μάιο του 1980, υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία ως ανθυπίατρος στη Λήμνο και στη Σαμοθράκη. Αμέσως μετά, έως το 1982, έκανε το αγροτικό του στη Σαμοθράκη και διετέλεσε και Διευθυντής στον Υγειονομικό Σταθμό της Χώρας. Απέκτησε τον τίτλο της ειδικότητας του Ειδικού Παθολόγου στην Πανεπιστημιακή Κλινική Αλεξανδρούπολης. Πραγματοποίησε την εκπαίδευσή του στα πλαίσια της ειδικότητας από τις 3 Αυγούστου 1982 έως την 1η Οκτωβρίου 1985.

Διατηρούσε ιδιωτικό ιατρείο από το 1985 έως το 2017, για σχεδόν 32 έτη, στην πόλη της Αλεξανδρούπολης. Διετέλεσε μέλος της Επιστημονικής Εταιρείας και του Ιατρικού Συλλόγου της πόλης και κατά καιρούς είχε προβεί σε ομιλίες ιατρικού ενδιαφέροντος, απευθυνόμενος σε κοινωνικές ομάδες και οργανισμούς, όπως σε σχολεία, στον ΟΣΕ και τον ΟΤΕ. Έχει συγγράψει εργασία με θέμα «Αναισθησία στη Γυναικολογία-ανώδυνος τοκετός». Επίσης, έχει εκπονήσει διάφορες ιατρικές μελέτες που έχουν σχέση με το αντικείμενο της ειδικότητάς του. Έχει μετάσχει σε στρογγυλή τράπεζα σε συζήτηση με διεθνή συμμετοχή σε ειδικά ιατρικά θέματα (Αρτηριακή Υπέρταση-Σακχαρώδης Διαβήτης-ΧΑΠ). Έχει λάβει μέρος σε διάφορα συνέδρια της ειδικότητάς του ως Ιατρού Παθολόγου στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.  Από το 1988 έως το 2008 υπήρξε ωρομίσθιος καθηγητής Υγιεινής στη μέση Κρατική Τουριστική Σχολή στην Αλεξανδρούπολη.

Από το 1990 έως και το 1993 διετέλεσε Γενικός Γραμματέας της ΝΟΔΕ Έβρου, υπεύθυνος οργανωτικού για πολλά χρόνια και πρόεδρος κομματικής δεοντολογίας (πειθαρχικού) της ΝΟΔΕ Έβρου. Επί 10 χρόνια υπήρξε Πρόεδρος του πολιτιστικού Συλλόγου Σαμοθρακιτών Ν. Έβρου «Η Νίκη της Σαμοθράκης» με πλούσια δράση. Ήταν μέλος του Φιλανθρωπικού Ιδρύματος Χατζηβασιλείου.

Από το 1990 μέχρι και τον θάνατό του το 2017 εκλεγόταν Δημοτικός Σύμβουλος του Δήμου Αλεξανδρούπολης. Διετέλεσε αντιδήμαρχος Αλεξανδρούπολης από το 1990 έως το 1993 επί Δημαρχίας Νίκου Κουκουράβα και από το 2010 έως το 2014 επί Δημαρχίας Ευάγγελου Λαμπάκη. Και τις δύο φορές στον τομέα του Πρασίνου και της Καθαριότητας. Επιπρόσθετα, στο πλαίσιο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, υπήρξε τακτικό μέλος του Δ.Σ. του Συνδέσμου των Ιαματικών Πηγών Ελλάδος με έδρα τη Θεσσαλονίκη, πάλι εκπροσωπώντας τον Δήμο Αλεξανδρούπολης ως Δημοτικός Σύμβουλος. Διετέλεσε και τακτικό μέλος της διαδημοτικής επιτροπής πολιτιστικών και αναπτυξιακών θεμάτων των Δήμων Αλεξανδρούπολης-Σαμοθράκης.

Το 1990 προσλήφθηκε από την Υπηρεσία του Ο.Σ.Ε. ως Ιατρός Εργασίας για την περιοχή του νομού Έβρου και με ανάθεση έως και την περιοχή του νομού Σερρών. Υπηρέτησε τη θέση αυτή έως τον θάνατό του. Από το 1990 έως το 1993 διετέλεσε μέλος του Δ.Σ. του Γενικού Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Αλεξανδρούπολης και επί δύο χρόνια αντιπρόεδρος του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Αλεξανδρούπολης.

Το 2018 τιμήθηκε μετά θάνατον από τον Ιατρικό Σύλλογο Έβρου για την πολυετή προσφορά του στην Υγεία των κατοίκων του νομού Έβρου.

Στην προσωπική του ζωή ο Θεόδωρος Γιαννέλος ήταν παντρεμένος με την αγαπημένη του Σταυρούλα Γιαννέλου το γένος Χρυσικού, με την οποία απέκτησαν δύο γιους, τον Παναγιώτη, Ιατρό και τον Επαμεινώνδα, Μηχανολόγο Μηχανικό.

Του άρεσε και ήξερε να ψέλνει εξαιρετικά, καθώς κατά την παιδική του ηλικία ήταν πάντα δίπλα στον αγαπημένο ιερέα πατέρα του. Ήταν πάντα εξωστρεφής, με πηγαίο πνευματώδη αστεϊσμό, γεμάτος ενέργεια για δημιουργία και μάθηση. Του άρεσε να ταξιδεύει και επισκέφθηκε χώρες και στις πέντε ηπείρους.

Ο Θεόδωρος Γιαννέλος είχε μια πολύ πλούσια δράση σε επίπεδο πολιτικό, πολιτιστικό και επιστημονικό. Χαρακτηριστικά του ήταν η άρτια επιστημονική κατάρτισή του και το σπάνιο ήθος του. Το βασικό του ενδιαφέρον εστιαζόταν στον άνθρωπο.

Ο θάνατός του, ύστερα από ξαφνική καρδιακή επιπλοκή, συγκλόνισε την τοπική κοινωνία της Αλεξανδρούπολης καθώς χάθηκε ένας εξαιρετικός και φιλεύσπλαχνος άνθρωπος που με την ιδιότητα του ιατρού πρωτίστως, αλλά και μέσω των υπόλοιπων θέσεων που υπηρέτησε, βοήθησε ταπεινά και αφιλοκερδώς ανθρώπους που ήταν σε ανάγκη.