Μενού Κλείσιμο

Δρυλλεράκης Ιωάννης

• Έτος Γεννήσεως: 1937
• Επάγγελμα: Δικηγόρος
• Τόπος Καταγωγής: Νεάπολη Κρήτης, Κρήτη, Ελλάδα
• Τόπος Διαμονής: Αθήνα, Στερεά Ελλάδα, Ελλάδα

Ο Ιωάννης Δρυλλεράκης γεννήθηκε το 1937 στη Νεάπολη Κρήτης. Είναι δικηγόρος.

 

Ο βιογραφούμενος, Ιωάννης Δρυλλεράκης, γεννήθηκε το 1937 στη Νεάπολη Μεραπέλλου Κρήτης, όπου τελείωσε τη βασική και τη μέση εκπαίδευση. Μάλιστα, το Γυμνάσιο στο οποίο φοίτησε, ήταν από τα αρχαιότερα της Κρήτης. Είχε αναγνωρισθεί το 1885 ως ισότιμο με τα Γυμνάσια της τότε Ελλάδας. Υπήρξε άριστος μαθητής και, μάλιστα, μπήκε δεύτερος στη σειρά στις εισαγωγικές εξετάσεις στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Συνέχισε τις σπουδές του στο Οικονομικό Τμήμα της Νομικής. Αποφοίτησε το 1961. Υπηρέτησε στην Αεροπορία ως οικονομικός αξιωματικός. Όταν απολύθηκε, άρχισε να δικηγορεί και τον Φεβρουάριο του 1965 πήρε την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος.

Είναι δικηγόρος Αθηνών παρ’ Αρείω Πάγω και ΣτΕ με πενήντα έξι χρόνια εμπειρία στη συμβουλευτική και δικαστηριακή πρακτική. Είναι ιδρυτής, εταίρος και Διευθύνων Σύμβουλος της δικηγορικής Εταιρείας «ΔΡΥΛΛΕΡΑΚΗΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ», η οποία ειδικεύεται στο επιχειρηματικό δίκαιο (εμπορικό, αστικό, οικονομικό και φορολογικό, συγχωνεύσεις, δίκαιο ανταγωνισμού κλπ.) και κατατάσσεται μεταξύ των καλύτερων δικηγορικών εταιρειών, με δυναμικό τριάντα πέντε (35) δικηγόρων και με διεθνή προβολή και πελατεία.

Ο βιογραφούμενος ήταν επί 10 έτη Διευθυντής Νομικών και Φορολογικών Υπηρεσιών των θυγατρικών επιχειρήσεων της Exxon (Esso) και εν συνεχεία της Shell στην Ελλάδα, καθώς και μέλος των Διοικητικών Συμβουλίων τους και των Ομάδων Διοικήσεώς των. Διαθέτει μεγάλη εμπειρία στο management και στη διαδικασία λήψης επιχειρηματικών αποφάσεων, στις διεθνείς συναλλαγές και σε οικονομικά θέματα και συνδυάζει άψογα τις γνώσεις νομικής με τη συμβουλευτική στον τομέα των επιχειρήσεων.

Έχει υπάρξει τακτικό μέλος των ανεξάρτητων αρχών «Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς» επί 3 έτη και της Εθνικής «Επιτροπής Ανταγωνισμού» επί 5 έτη. Διετέλεσε μέλος επιστημονικών επιτροπών για τη σύνταξη νομοσχεδίων και μέλος επιτροπών μελέτης διαφόρων προς νομοθετική ρύθμιση θεμάτων. Η πολλαπλή αυτή εμπειρία βοηθά στην ευρύτερη κατανόηση των θεμάτων που αφορούν στη Δημόσια Διοίκηση, όχι μόνο από νομική αλλά και από καθαρά πρακτική και αποτελεσματική άποψη, ώστε να εξευρίσκονται βιώσιμες και πρακτικά εφαρμόσιμες λύσεις.

Επίσης, έχει μακρόχρονη και εκτενή εμπειρία στον τομέα των επενδυτικών κινήτρων, συνδυάζοντας την επιστημονική θεωρία με την πράξη (συγγραφέας ενός εκ των δύο κλασικών βιβλίων στην Ελληνική νομική βιβλιογραφία για την προστασία των κεφαλαίων εξωτερικού βάσει του Ν.Δ. 2687/53, συμμετοχή σε νομοπαρασκευαστικές επιτροπές στον τομέα των κινήτρων και, περαιτέρω, τακτικές εκδόσεις με ανάλυση των εκάστοτε αναπτυξιακών νόμων). Με έντονη την πρακτική δραστηριότητα (έχοντας εκπροσωπήσει πολυεθνικές και σημαντικές Ελληνικές επιχειρήσεις σε πλειάδα υποθέσεων επιχορηγήσεων τόσο ενώπιον του ΣτΕ όσο και ενώπιον των αρμοδίων Διοικητικών Αρχών) σε αρκετές περιπτώσεις έχει συμβάλλει σε καινοτόμους τρόπους εφαρμογής της σχετικής νομοθεσίας.

Έχει υπάρξει μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου πολλών ελληνικών ανωνύμων εταιρειών, εισηγμένων και μη στο Χρηματιστήριο. Είναι μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, της Διεθνούς Ένωσης Φορολογικού Δικαίου (International Fiscal Association-IFA). Υπήρξε Πρόεδρος και είναι μέλος του Δ.Σ. του Συνδέσμου Δικηγορικών Εταιρειών Ελλάδος και του Δ.Σ. του Ελληνικού Συμβουλίου Εταιρικής Διακυβέρνησης (φορέα του ΣΕΒ και του Χρηματιστηρίου Αθηνών). Είναι Ταμίας της Ελληνικής Ένωσης Ευρωπαϊκού Δικαίου και μέλος του Δ.Σ. της Ελληνικής Εταιρείας Φορολογικού Δικαίου και Δημοσιονομικών Μελετών, του Συνδέσμου Ελλήνων Εμπορικολόγων και της Επιστημονικής Εταιρείας Διοικητικής Δικαιοσύνης.

Έχει συμμετάσχει με παρουσιάσεις σε πολλά νομικά συνέδρια, Ελληνικά και διεθνή, στην Ελληνική και Αγγλική γλώσσα, έχει πραγματοποιήσει πολλές διαλέξεις σε θέματα νομικά και οικονομικά, έχει διδάξει ελληνικό φορολογικό δίκαιο στα θερινά μαθήματα του Αμερικάνικου Πανεπιστημίου Temple καθώς και στα πλαίσια των μαθημάτων του μεταπτυχιακού προγράμματος Δημοσίου Δικαίου των Πανεπιστημίου Αθηνών και Θράκης και σε πολλά νομικά σεμινάρια, έχει δε πραγματοποιήσει πληθώρα παρουσιάσεων σε νομικά θέματα ιδίως εμπορικού δικαίου και δικαίου ανωνύμων εταιρειών ως και ανταγωνισμού.

Είναι γνωστός συγγραφέας πολλών νομικών βιβλίων καθώς και πληθώρας άρθρων που δημοσιεύθηκαν σε νομικά και οικονομικά περιοδικά, στα οποία είναι τακτικός συνεργάτης και μέλος των συντακτικών επιτροπών τους. Κλασσικό είναι το ογκώδες σύγγραμμα του «Οδηγός για τις ανώνυμες εταιρείες» και το «Λογιστικό Δίκαιο», όπως και η «Συλλογή της νομοθεσίας Ελεύθερου Ανταγωνισμού και Επενδυτικών Κινήτρων».

Σε προσωπικό επίπεδο, παντρεύτηκε την Αλίκη Δρυλλεράκη, το γένος Σταμπούζου. Η σύζυγός του κατάγεται και αυτή από τα Χανιά και είναι συνταξιούχος δικηγόρος. Απέκτησαν δύο γιους, τον Κωνσταντίνο και τον Εμμανουήλ, που τους χάρισαν τέσσερα εγγόνια.

Ο γιος του, Κωνσταντίνος, γεννήθηκε το 1968. Έχει σπουδάσει Φυσική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, είναι διδάκτωρ του Αγγλικού Πανεπιστημίου Imperial και είναι στέλεχος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις Βρυξέλλες, υπεύθυνος για την ανάπτυξη συστημάτων πληροφορικής. Είναι παντρεμένος και έχει δύο παιδιά, τον Γιάννη και τον Μιχάλη. Ο δεύτερος γιος του βιογραφούμενου είναι ο Εμμανουήλ, ο οποίος γεννήθηκε το 1971. Έχει σπουδάσει Νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Πανεπιστήμιο Lille στη Γαλλία και είναι δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω και ΣτΕ. Είναι εταίρος και διαχειριστής στη δικηγορική Εταιρεία «ΔΡΥΛΛΕΡΑΚΗΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ». Είναι παντρεμένος και έχει δύο γιους, τον Αντώνη και τον Μάρκο.

Ο παππούς του βιογραφούμενου Ιωάννης Δρυλλεράκης γεννήθηκε στο χωριό Τζερμιάδων του Νομού Λασιθίου. Το Τζερμιάδο, όπως λέγεται σήμερα, είναι το μεγαλύτερο χωριό του Οροπεδίου Λασιθίου και έδρα του δήμου Οροπεδίου Λασιθίου στην Κρήτη. Έχει δημοτικό σχολείο, γυμνάσιο και λύκειο, υποκαταστήματα τραπεζών και ταχυδρομείο. Οι κάτοικοί του ασχολούνται κυρίως με την καλλιέργεια πατάτας και άλλων οπωροκηπευτικών. Το επάγγελμα του παππού του βιογραφούμενου ήταν αγρότης και καλλιεργούσε τη δική του κτηματική περιουσία. Παντρεύτηκε και απέκτησε τέσσερα παιδιά. Τα παιδιά του ήταν η Βασιλική, ο Δημήτρης, ο οποίος χάθηκε στον πόλεμο της Μ. Ασίας, ο Κωνσταντίνος και η Αριστέα. Ήταν άτομο πολύ δραστήριο και δημιουργικό.

Ο πατέρας του βιογραφούμενου, Κωνσταντίνος Δρυλλεράκης, γεννήθηκε το 1905 στο Τζερμιάδο. Τελείωσε τη βασική εκπαίδευση στο χωριό και συνέχισε στο Γυμνάσιο Νεάπολης. Στη συνέχεια, σπούδασε στην Παιδαγωγική Ακαδημία των Χανίων και έγινε δάσκαλος. Υπηρέτησε στα Χανιά αλλά κυρίως στη Νεάπολη αλλά και στο Νομό Λασιθίου γενικότερα. Παντρεύτηκε τη Μαριάνθη Σερέπετζη, επίσης, δασκάλα και απέκτησαν δύο παιδιά, τη Μαίρη και τον Ιωάννη. Ο πατέρας του βιογραφούμενου ήταν εξαιρετικά δυναμικός χαρακτήρας και πολύ δραστήριο άτομο. Ήταν Πρόεδρος των φοιτητών όταν σπούδαζε και μάλιστα, υπάρχει ο λόγος που είχε εκφωνήσει στην αποφοίτησή τους. Εφάρμοζε προοδευτικές εκπαιδευτικές μεθόδους προσαρμοσμένες στις κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες της δύσκολης εποχής των μέσων του 20ού αιώνα, παρέχοντας ουσιαστική γνώση στα παιδιά -που τον υπεραγαπούσαν- αλλά και πρακτικά εφόδια για τη μετέπειτα πορεία τους στη ζωή. Επέμενε στα μαθηματικά, στη γλώσσα και στην ορθογραφία όσο ήταν επιεικής στα ιστορικά. Είναι χαρακτηριστικό ως παιδαγωγική μέθοδος ότι στα διαγωνίσματα των ιστορικών μαθημάτων, αφού έδιδε το θέμα, επέτρεπε στους διαγωνιζόμενους να συμβουλευτούν για πέντε λεπτά τα βιβλία τους με τη βεβαιότητα ότι αυτό δεν προσέφερε καμιά δυνατότητα καλής αποδόσεως, ενώ βοηθούσε τους επιμελείς να ξεπεράσουν το απαραίτητο τρακ που συνοδεύει κάθε διαγωνιζόμενο. Παράλληλα, σε εποχές που τα σχολεία αυτοσυντηρούνταν, φρόντιζε με τη συμμετοχή των παιδιών να καλύπτει τις οικονομικές τους ανάγκες με κάλαντα στις εορτές, με δημιουργία σχολικού κήπου και καλλιέργεια λαχανικών που τα διέθεταν στην αγορά. Έτσι μπορούσαν με τα πενιχρά έσοδα να αγοράζουν κιμωλίες, γραφική ύλη και άλλα βασικά για τις ανάγκες της λειτουργίας των σχολείων. Στα χωριά που υπηρετούσε φρόντιζε να κινητοποιεί τους γονείς των μαθητών σε κοινωνική συνεισφορά με αποτέλεσμα να φτιάχνουν εποπτικά μέσα (π.χ. ένα ξύλινο τετραγωνικό μέτρο διηρημένο σε παλάμες και εκατοστά) ή ακόμα και να χτίζουν σχολεία ή άλλες εγκαταστάσεις π.χ. τουαλέτες, θέμα πολιτισμού για τις δύσκολες εκείνες εποχές. Κάποτε μάλιστα μια Σχολική Εφορία επέμενε να αναρτήσει πλάκα με το όνομά του στο δημιούργημα αυτό του πολιτισμού, πράγμα που απέφυγε με κόπο και μαεστρία για να μην τους προσβάλλει.

Ήταν δραστήριο και πολύ αγαπητό μέλος της κοινωνίας της Νεάπολης και διετέλεσε τρία χρόνια Αντιπρόεδρος, Ταμίας και Μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδος. Ο πατέρας του βιογραφούμενου πέθανε σε ηλικία 57 ετών.

Ο παππούς του βιογραφούμενου από τη μεριά της μητέρας του, λεγόταν Ευάγγελος Σερέπετζης και ήταν γεννημένος στη Νεάπολη. Ήταν υποδηματοποιός. Παντρεύτηκε την Εριφύλη Τσαμπαρλάκη, η οποία καταγόταν από τη Νεάπολη. Απέκτησαν δέκα παιδιά. Τα παιδιά τους ήταν η Αριάδνη, ο Κώστας, ο Νίκος, η Μαρία, η Μαριάνθη -η οποία ήταν η μητέρα του βιογραφούμενου- η Καλλιόπη, η Αριστέα, ο Λευτέρης, η Ελένη και η Νίκη.

Η μητέρα του βιογραφούμενου, Μαριάνθη Σερέπετζη, γεννήθηκε το 1899 στη Νεάπολη. Προερχόταν από αστική οικογένεια και το επίθετο Σερέπετζη απαντάται στην Ενετική εποχή. Σπούδασε Παιδαγωγικά και εργάστηκε ως δασκάλα, ενώ παράλληλα ζωγράφιζε καταπληκτικά και έπαιζε εξαιρετικά μαντολίνο. Επίσης, τραγουδούσε υπέροχα, καθώς είχε πολύ μελωδική φωνή. Ήταν άτομο εξαιρετικά δραστήριο και δυναμικό με έντονη προσωπικότητα και ήταν πολύ αφοσιωμένη στον άντρα της και στα παιδιά της, τα οποία μεγάλωσε με πολλή φροντίδα και αγάπη. Την χαρακτήριζε η δικαιοσύνη, ενώ παράλληλα ήταν τρομερά φιλόξενη και πολύ αγαπητή σε όλο τον περίγυρό της. Πέθανε το 1979, σε ηλικία 80 ετών.

Τον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο του, ο βιογραφούμενος ασχολείται με την συγγραφή νομικών βιβλίων και άρθρων. Του αρέσει πολύ το διάβασμα και η μελέτη. Επίσης, αφιερώνει πολύ χρόνο στα εγγόνια του. Εξακολουθεί να έχει πολύ δυνατές σχέσεις με τις ρίζες του, καθώς πηγαίνει συχνά στην Κρήτη.