Δημόπουλος Γεώργιος

Ο Γεώργιος Δημόπουλος γεννήθηκε το 1935 στην Αθήνα. Γονείς του ήταν ο Ιωάννης και η Μαρουσώ. Αφού αποφοίτησε από την Ανωτάτη Εμπορική, εργάσθηκε αρχικά ως υπάλληλος και ως συνέταιρος σε εκτελωνιστικά γραφεία, με μεγάλη επιτυχία. Ακολούθως, το 1977, ίδρυσε την εταιρεία με την επωνυμία ΔΙΑΚΙΝΗΣΙΣ Α.Ε., την πρώτη εταιρεία στην Ελλάδα με αποκλειστικό αντικείμενο δραστηριότητας την παροχή ολοκληρωμένων υπηρεσιών logistics υψηλού επιπέδου, την οποία και διηύθυνε με απόλυτη επιτυχία, με αποτέλεσμα να συνεργάζεται με πολυεθνικές εταιρείες που κυριαρχούν στον χώρο και να έχει σταθερά ανοδική πορεία.

Οι ρίζες της οικογένειας Δημόπουλου εντοπίζονται στο χωριό Μανιάτι του νομού Αρκαδίας.

Ο παππούς του βιογραφούμενου, Δημήτριος Δημόπουλος, γεννήθηκε σε αυτό το χωριό το έτος 1868. Δεν έλαβε μόρφωση και ασχολήθηκε με τις αγροτικές εργασίες. Πολέμησε το 1897 στα Δαρδανέλια. Παντρεύτηκε τη Θεοδώρα Τσελά, που καταγόταν από το ίδιο χωριό, και απέκτησε 14 παιδιά (7 εν ζωή), ένα εκ των οποίων ήταν ο Ιωάννης, πατέρας του βιογραφούμενου. Ο πρωτότοκος γιος του μετανάστευσε στην Αυστραλία, όπου και χάθηκαν τα ίχνη του.

Ο παππούς του βιογραφούμενου ήταν αυστηρών αρχών και μετέδωσε στα παιδιά του την εργατικότητα, που είναι απαραίτητη για να εξασφαλίσει κάποιος τα προς το ζην. Πέθανε στο Μανιάτι το 1951.

Ο πατέρας του βιογραφούμενου, Ιωάννης, γεννήθηκε το 1900 στο Μανιάτι. Σε ηλικία 8 ετών ήλθε στην Αθήνα, προκειμένου να αναζητήσει την τύχη του. Δούλεψε από τα παιδικά του χρόνια στην ποτοποιία Βαρβαρέσου, ο οποίος του είχε απόλυτη εμπιστοσύνη. Τελείωσε το νυχτερινό σχολείο, δημοτικό και γυμνάσιο, στον Πειραιά. Δεν πολέμησε κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου, επειδή ήταν προστάτης, εν αντιθέσει με τ’ αδέλφια του, που πολέμησαν στο αλβανικό μέτωπο.

Ακολούθως, εργάσθηκε στην ποτοποιία Μεταξά. Σε ηλικία 23 ετών, προσελήφθη ως υπάλληλος στο παντοπωλείο Γ. και Α. Παπαπέτρου (του ΒΑΡΕΛΑ). Εκεί γνώρισε τη Μαρουσώ Παπαπέτρου, που καταγόταν από την Ίο, και την παντρεύτηκε το 1933. Απέκτησαν δύο παιδιά, την Παναγιώτα και τον Γεώργιο. Την ημέρα της γέννησης του γιου του, το 1935, ο Ιωάννης άνοιξε δική του επιχείρηση, ένα παντοπωλείο που συγκαταλεγόταν στα μεγαλύτερα της Αθήνας και βρισκόταν στο τέρμα της οδού Πατησίων, συνολικής επιφανείας 1200 τ.μ. Η επιχείρηση απασχολούσε 17 υπαλλήλους. Όλοι κατάγονταν από το Μανιάτι Αρκαδίας και αρκετοί ήταν συγγενικά του πρόσωπα. Κατά τη διάρκεια του πολέμου του 1940, οι περισσότεροι υπάλληλοι πήγαν στο μέτωπο για να πολεμήσουν, ενώ ο ίδιος πούλησε όλα τα προϊόντα του καταστήματος, με αποτέλεσμα να ζήσει και η δική του οικογένεια πολύ φτωχικά στην περίοδο της Κατοχής. Παρ’ όλα αυτά, κατάφερε να επιβιώσει. Μετά την απελευθέρωση, προσπάθησε να ανασυστήσει το μαγαζί του, το οποίο, δυστυχώς, δεν επανέκτησε την παλιά του αίγλη. Στο παντοπωλείο εργαζόταν όλη η οικογένειά του, συμπεριλαμβανομένου και του βιογραφούμενου, μέχρι το 1970, οπότε ο Ιωάννης Δημόπουλος συνταξιοδοτήθηκε και χάρισε την επιχείρηση σε κάποιον υπάλληλό του.

Ο πατέρας του βιογραφούμενου ήταν πολύ συντηρητικό άτομο. Χαρακτηριστική ένδειξη της νοοτροπίας του ήταν η εξής φράση, την οποία χρησιμοποιούσε κατά κόρον: «Από τότε που προέκυψαν η μεταχρονολογημένη επιταγή και το γραμμάτιο, χάθηκε το εμπόριο». Πελάτες του υπήρξαν πολλοί άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών. Απολάμβανε της πλήρους εμπιστοσύνης των συνανθρώπων του και μεγάλωνε τα παιδιά του με ηθικές αρχές, συμβουλεύοντάς τα να είναι έντιμοι και ηθικοί άνθρωποι. Πέθανε το 1976, στην Αθήνα.

Ο βιογραφούμενος, Γεώργιος Δημόπουλος, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1935. Τελείωσε το δημοτικό και το γυμνάσιο στο ιδιωτικό σχολείο Μιχαήλ, στην οδό Πατησίων. Λόγω του πολέμου, το 1940 λειτουργούσαν μόνο οι έξι τάξεις του Δημοτικού, και όχι το Γυμνάσιο, με μία δασκάλα, τη Ματίνα Χαλκούτση, την οποία οι γονείς της φυγάδευσαν στην Αθήνα επειδή τόλμησε να σηκώσει την ελληνική σημαία στην Κάλυμνο. Από τα εκατό παιδιά της τάξης, και χάρη στη μεγάλη συμβολή της δασκάλας τους, τα ενενήντα επτά αποφοίτησαν από ανώτατες σχολές.

Το 1948, σε ηλικία 13 ετών, ο βιογραφούμενος μοίραζε γάλα και αυγά και εργαζόταν στο παντοπωλείο, βοηθώντας τον πατέρα του, ενώ τα καλοκαίρια δούλευε κοντά στον νονό του, που ήταν εκτελωνιστής στον Πειραιά.

Το όνειρο του βιογραφούμενου ήταν να γίνει ναυπηγός ωστόσο δεν παρακολούθησε ποτέ μαθήματα διότι, επηρεασμένος από την καλοκαιρινή απασχόληση στο εκτελωνιστικό γραφείο του νονού του, επέλεξε να δώσει στην Ανωτάτη Εμπορική Σχολή της εποχής και να ακολουθήσει σπουδές στα οικονομικά. Κατόπιν εξετάσεων, εισήχθη στην Ανωτάτη Εμπορική το 1953, μία εποχή που οι φοιτητές πλήρωναν τα δίδακτρα και αγόραζαν τα βιβλία για τις σπουδές τους. Παράλληλα, δούλευε κοντά στον εκτελωνιστή νονό του. Το 1957, αποφοίτησε από την Ανωτάτη Εμπορική. Το 1958, άρχισε να υπηρετεί τη θητεία του στο Σώμα Οικονομικών Υπηρεσιών του Στρατού Ξηράς, ως έφεδρος ανθυπολοχαγός. Απολύθηκε το 1959 και στις αρχές του 1960 εργάσθηκε και πάλι στο γραφείο του νονού του, ως βοηθός εκτελωνιστή, αποκτώντας μεγάλη εμπειρία. Τον Ιούνιο του 1963 προσελήφθη στο γραφείο του εκτελωνιστή Σίμου Συμεωνίδη, πρόσφυγα από τον Πόντο, ο οποίος ήταν αυτοδημιούργητος.

Το 1965 έγινε συνέταιρος του Σίμου Συμεωνίδη, μέσω της απόκτησης ποσοστού του εν λόγω γραφείου εκτελωνισμού, το οποίο το 1970 εθεωρείτο το μεγαλύτερο του Πειραιά, χάρη κυρίως στη δική του συμβολή. Η σημαντική ανοδική πορεία του γραφείου αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι ενώ αρχικά εργάζονταν σε αυτό έντεκα άτομα, την περίοδο της ακμής του απασχολούσε 55 άτομα.

Το 1977 ίδρυσε την εταιρεία ΔΙΑΚΙΝΗΣΙΣ Α.Ε., που είχε αντικείμενο τη μεταφορά μη εκτελωνισθέντων εμπορευμάτων, υπό την επίβλεψη της ΠΑΕΓΑΕ, λειτουργώντας ως ιδιωτικό παράρτημά της. Παράλληλα, μίσθωσε για τις ανάγκες λειτουργίας της επιχείρησης αποθηκευτικό χώρο εκτάσεως 4.000 τ.μ. στην περιοχή του Ασπροπύργου. Το 1989 και το 1999 ίδρυσε δύο υποκαταστήματα, στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης και στην Πάτρα αντίστοιχα, αντιλαμβανόμενος τη στρατηγική σημασία των εν λόγω γεωγραφικών θέσεων. Η συνολική έκταση των αποθηκευτικών εγκαταστάσεων και χώρων γραφείων υπερβαίνει σήμερα τα 65.000 τ.μ.

Η ΔΙΑΚΙΝΗΣΙΣ Α.Ε. αποτελεί την πρώτη εταιρεία στην Ελλάδα με αποκλειστικό αντικείμενο δραστηριότητας την παροχή ολοκληρωμένων υπηρεσιών logistics υψηλού επιπέδου. Συνοπτικά, η εταιρεία παρέχει στους πελάτες της τις εξής υπηρεσίες: Παραλαβή εμπορευμάτων, μεταφορά, εκφόρτωση, αποθήκευση, ταξινόμηση και παρακολούθηση αυτών στους αποθηκευτικούς χώρους, αποθήκευση ξηρών φορτίων και προϊόντων προδιαγραφών ελεγχόμενης θερμοκρασίας και υγρασίας, διαχείριση αποθηκών μέσω εξελιγμένων συστημάτων, παραλαβή παραγγελιών μέσω οn-line μηχανογραφικής/ηλεκτρονικής επικοινωνίας με τους πελάτες, επεξεργασία, προετοιμασία, συλλογή, δρομολόγηση και έλεγχος των παραγγελιών αυτών, ενημέρωση πελατών αναφορικά με τις προς εκτέλεση παραγγελίες, μηχανογραφική έκδοση φορολογικών παραστατικών, διανομή και παράδοση των εμπορευμάτων, περισυλλογή και καταστροφές ακατάλληλων, διαχείριση επιστροφών και κενών παλλετών, είσπραξη αντικαταβολών για λογαριασμό πελατών. Επίσης, το 1992 η εταιρεία εγκαινίασε Τμήμα Ανασυσκευασίας και Προωθητικών Συσκευασιών, το οποίο είναι πιστοποιημένο σύμφωνα με τα πρότυπα ΕΛΟΤ ΕΝ ISO 9002, παρέχει πλήρη μηχανογραφική υποστήριξη του συνόλου των λειτουργιών, της, παρακολουθεί όλα τα στάδια ροής των αγαθών, συλλέγει και αναλύει στατιστικά δεδομένα, παρέχει διοικητικές πληροφορίες και επεξεργάζεται δείκτες απόδοσης, χρόνους ολοκλήρωσης παραγγελιών κ.λπ., με στόχο τη διαρκή βελτίωση της εφοδιαστικής αλυσίδας.

Η ΔΙΑΚΙΝΗΣΙΣ Α.Ε. διαχειρίζεται μία μεγάλη γκάμα προϊόντων, όπως προϊόντα super market, τρόφιμα, ζαχαρώδη, είδη προσωρινής υγιεινής, καλλυντικά, είδη οικιακού εξοπλισμού και επαγγελματικού καθαρισμού, μηχανήματα επαγγελματικού καθαρισμού, ανταλλακτικά αυτοκινήτων, αξεσουάρ, χαρτικά, βιβλία, παιχνίδια, πρώτες ύλες πλαστικών, είδη ένδυσης και υπόδησης, αθλητικά είδη και όργανα γυμναστικής, οικιακές συσκευές, ηλεκτρονικά και ηλεκτρικά.

Η εταιρεία απασχολεί σήμερα περισσότερους από 400 εργαζομένους, ενώ διαθέτει έναν πολύ μεγάλο στόλο οχημάτων παντός τύπου, καθώς και τον πλέον σύγχρονο εξοπλισμό, δεδομένου ότι, μεταξύ άλλων, είναι η μόνη εταιρεία στην Ελλάδα όπου λειτουργεί το σύστημα αποθήκευσης υψηλής τεχνολογίας Radio Shuttle, που είναι και το δεύτερο μεγαλύτερο στην Ευρώπη. Επίσης, από το 1986 τέθηκε σε λειτουργία το πρώτο μηχανογραφικό σύστημα της εταιρείας, που εκσυγχρονίζεται με συνεχείς και αδιάλειπτες προσπάθειες.

Αξίζει να επισημανθεί ότι η επιχείρηση δεσμεύεται ως «οικολογικώς υπεύθυνη» απέναντι στο περιβάλλον, υιοθετώντας διάφορες πρακτικές που αποβλέπουν στην προστασία του.

Η ΔΙΑΚΙΝΗΣΙΣ Α.Ε. είναι ενεργό μέλος σημαντικών διεθνών και ελληνικών φορέων του ευρύτερου κλάδου, όπως τoυ European Freight & Logistics Leaders Forum (F & L), του SOLE (Society of Logistics), του ECR (Efficient Consumer Response) και του Συνδέσμου Διεθνών Διαμεταφορέων Ελλάδος & Εταιρειών Logistics.

Στη διάρκεια της 25ετούς πορείας της στο χώρο των logistics, η εταιρεία προσφέρει στους πελάτες της μοναδική τεχνογνωσία, άρτιες υποδομές (κτίρια, εξοπλισμό και συστήματα ασφαλείας) και αυξημένες δυνατότητες αποθήκευσης, βασιζόμενη στο τρίπτυχο «ποιότητα, αξιοπιστία, ανταγωνιστικό κόστος», ενώ διαθέτει 30.000 σημεία παράδοσης σε όλη την Ελλάδα. Χάρη στους προαναφερόμενους λόγους, η επιχείρηση εξελίσσεται με ραγδαίους ρυθμούς και συνάπτει επωφελείς συνεργασίες με μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες, οι οποίες, κατά κοινή ομολογία, αποτελούν ηγέτιδες δυνάμεις στους κλάδους όπου δραστηριοποιούνται. Παράλληλα, οι πελάτες αυξάνονται συνεχώς, διότι αντιλαμβάνονται τα πλεονεκτήματα της εκχώρησης των λειτουργιών logistics στην εταιρεία, το γεγονός δηλαδή ότι με αυτό τον τρόπο αποκτούν μεγαλύτερη ευελιξία και δυνατότητα για ανάπτυξη με γρηγορότερους ρυθμούς.

Αναπόσπαστα στοιχεία της αναπτυξιακής πορείας της ΔΙΑΚΙΝΗΣΙΣ Α.Ε. αποτελούν, εδώ και πολλά χρόνια, οι συνεχείς επενδύσεις κεφαλαίου σε υπερσύγχρονες κτιριακές εγκαταστάσεις, κορυφαίο εξοπλισμό κ.λπ., γεγονός που εξασφαλίζει τη διεύρυνση του πελατολογίου της και την περαιτέρω ισχυροποίησή της στο χώρο, αφού αποτελεί μία από τις εταιρείες που πληρούν όλες τις αναγκαίες προϋποθέσεις για να καταστεί το μέλλον τους ευοίωνο.

Οι διακρίσεις που αποσπά αυξάνονται με την πάροδο του χρόνου. Έτσι, τον Φεβρουάριο του 2003, επελέγη ως συμμετέχουσα εταιρεία-Χρήστης σε ερευνητικό πρόγραμμα του Πανεπιστημίου Αιγαίου, που αφορά την πιλοτική χρήση της Τηλεματικής για τον εντοπισμό οχημάτων για το ήμισυ του στόλου της Αττικής και την ανάπτυξη λογισμικού δυναμικής αναδρομολόγησης. Επίσης, τον Ιούνιο του 2003 ολοκληρώθηκε η πρώτη φάση της εγκατάστασης του συστήματος φυσικού φωτισμού χωρίς την κατανάλωση ενέργειας, «Solatube». Το εν λόγω σύστημα παρέχει τη δυνατότητα εξοικονόμησης ηλεκτρικής ενέργειας και βελτιώνει την ποιότητα του φωτισμού στο χώρο εργασίας, αλλά και την ευεξία των εργαζομένων.

Από τον γάμο του με την Ειρήνη Βλαβιανού από την Αμοργό, ο Γεώργιος Δημόπουλος απέκτησε δύο κόρες, τη Μαρουσώ, η οποία σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων και συγκαταλέγεται στα Διοικητικά Στελέχη της εταιρείας, και τη Φωτεινή, μέλος της επιχείρησης, και έχει αποκτήσει τρία εγγόνια. Το 2003 αποσύρθηκε, αλλά παρέμεινε Πρόεδρος της εταιρείας, την οποία και αποφασίζει να πουλήσει το 2007.

Ως άνθρωπος, ήταν εγωιστής, με την καλή έννοια της λέξεως, προσπαθούσε να εκπληρώσει τις φιλοδοξίες του, καταβάλλοντας κάθε δυνατή προσπάθεια για την επίτευξη των στόχων που έθετε και ήταν διορατικός. Ήταν επίμονος και δεν απογοητευόταν, αλλά προσπαθούσε να ξεπερνά τα εμπόδια που εμφανίζονταν στον δρόμο του. Συν τοις άλλοις, απέκτησε πολλές εμπειρίες, οι οποίες συνετέλεσαν τα μέγιστα στην επιτυχία του. Δεδομένου ότι είχε το χάρισμα να προβλέπει τις εξελίξεις, κατάφερε να διευρύνει το πεδίο δραστηριοτήτων της επιχείρησής του. Είναι χαρακτηριστικό ότι από το 1960, όταν η χώρα μας προσχώρησε στη Συνθήκη της Ρώμης, σχεδίασε την επιχείρησή του σκεπτόμενος τη χρονική στιγμή κατά την οποία η χώρα μας θα εντασσόταν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ είχε στραφεί στη μελέτη κάθε είδους βιβλίων, προκειμένου να συμβάλει αποφασιστικά στην επιτυχή πορεία της εταιρείας του. Πίστευε απόλυτα ότι «ο άνθρωπος πρέπει να κατευθύνεται από τη λογική και να ακολουθεί το συναίσθημα». Οι διακοπές αποτελούσαν είδος εν ανεπαρκεία γι’ αυτόν, κατ’ επιλογήν του, αλλά διαμόρφωσε τη ζωή του όπως ήθελε.

Οι επαγγελματικοί του στόχοι ευοδώθηκαν, αφού σημείωσε πολλές επιτυχίες και απολάμβανε τη συμπάθεια των συνανθρώπων του και, κυρίως, των πεντακοσίων εργαζομένων στην επιχείρησή του. Θεωρούσε ότι τα άτομα που την επανδρώνουν έχουν πολλές δυνατότητες και τους αναγνώριζε το μερίδιο επιτυχίας της εταιρείας που τους αναλογεί.

Αφιέρωνε τον ελεύθερο χρόνο του στα εγγόνια του και στην ανάγνωση πολλών επιλεγμένων βιβλίων. Συνέχισε να διαβάζει τις εφημερίδες καθημερινά, να παρακολουθεί ειδήσεις και αθλητικά στην τηλεόραση, και να ασχολείται με το σπίτι του και το ψάρεμα στην αγαπημένη του Αμοργό, όπου και άφησε την τελευταία του πνοή στις 14 Σεπτεμβρίου 2020.