Ο βιογραφούμενος, Χρήστος Αδαμόπουλος, λαμπρό παράδειγμα ενός αυτοδημιούργητου Έλληνα, γεννήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 1930 στους Αρμενιούς Κυπαρισσίας, απ’ όπου κατάγεται. Υπήρξε ο πρώτος τροχονόμος στη μεταπολεμική πρωτεύουσα, βραβευμένος ως ο καλύτερος τροχονόμος στην Ελλάδα, ο οποίος παραιτήθηκε όμως από τη θέση του λόγω της χούντας των συνταγματαρχών, έφυγε στην Αμερική και ασχολήθηκε εκεί με επιχειρήσεις πώλησης και διανομής υγρών καυσίμων. Μετά τον θάνατο της γυναίκας του και έχοντας πλέον συμπληρώσει τριάντα χρόνια δράσης στις ΗΠΑ, η νοσταλγία κυριάρχησε μέσα του. Το 1994, επέστρεψε οριστικά στην Αθήνα και σήμερα προεδρεύει της εταιρείας υγρών καυσίμων «ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΣ ΑΒΕΕ» που ο ίδιος έχει δημιουργήσει.
Ο πατέρας του βιογραφούμενου, Αθανάσιος Αδαμόπουλος, γεννήθηκε το 1900 στο χωριό Αρμενιοί Κυπαρισσίας και έζησε εκεί όλα τα χρόνια, ασχολούμενος με την καλλιέργεια της γης μέχρι το 1972, όταν ο βιογραφούμενος τον πήρε να εγκατασταθεί μαζί του στην Αμερική. Ο Αθανάσιος Αδαμόπουλος παντρεύτηκε την Αναστασία Στυλιανού (μητέρα του βιογραφούμενου), από τη Μάλη, ένα ορεινό χωριό του νομού Μεσσηνίας και απέκτησαν τρία αγόρια και μια κόρη, τον Χρήστο, τον Σωτήρη, τον Νίκο και την Όλγα. Ο Χρήστος γεννήθηκε το 1930. Ο Σωτήρης σήμερα δεν βρίσκεται εν ζωή. Ο Νικόλαος γεννήθηκε το 1941, ασχολήθηκε κι αυτός με την προώθηση υγρών καυσίμων στην Αμερική και σήμερα ζει στην Ελλάδα και είναι επιχειρηματίας, διατηρώντας πρατήριο βενζίνης στην Αχαρνών και parking στον Πειραιά. Η Όλγα γεννήθηκε το 1943, εργάστηκε στην επιχείρηση του βιογραφούμενου αδερφού της και πλέον έχει συνταξιοδοτηθεί.
Ο βιογραφούμενος γεννήθηκε στο χωριό Αρμενιοί Κυπαρισσίας. Θυμάται τα παιδικά του χρόνια στην Κυπαρισσία και πιο έντονα ακόμη θυμάται την ημέρα που μπήκαν οι Γερμανοί με τους Ιταλούς στο χωριό του (εκείνος ήταν 10 ετών). Άρχισαν, λοιπόν, να πυροβολούν προς όλες τις κατευθύνσεις. Εκείνη την ημέρα σκοτώθηκαν 3 συγχωριανοί τους. Οι γονείς του στην προσπάθειά τους να σώσουν την οικογένειά τους πήγαν στο χωριό της μητέρας του, τη Μάλη, όπου εκεί ήταν πιο ασφαλείς. Στους Αρμενιούς τελείωσε το δημοτικό και κάποιες τάξεις του Γυμνασίου. Ακολούθησε το στρατιωτικό του, ήρθε στην Αθήνα και το 1956 κατετάγη στην Αστυνομία Πόλεων, ενώ παράλληλα τελείωνε το νυχτερινό Γυμνάσιο του Αγίου Νικολάου Πευκακίων. Τον Μάιο του 1956, αποφοίτησε από τη σχολή και αρχίζει να υπηρετεί στο Γ’ Αστυνομικό τμήμα στην οδό Βαλαωρίτου, όπου έμεινε εκεί για ένα έτος πριν ζητήσει να μετατεθεί στην Τροχαία. Στην Τροχαία άρχισε να υπηρετεί το 1957, ενώ τον Ιούνιο του 1967 υπέβαλε την παραίτησή του. Η δεκαετία αυτή σημαδεύτηκε από τη βράβευσή του από τη διεθνή οργάνωση «Lions», με τον τίτλο του καλύτερου τροχονόμου της Ελλάδος, για το ήθος του και για τις αμέτρητες και ανεκτίμητες υπηρεσίες του στην τήρηση της τάξης σε πεζούς και οδηγούς. Η βράβευση αυτή συνοδεύτηκε από αμέτρητα δημοσιεύματα τόσο στον Ελληνικό, όσο και στον ξένο τύπο (New York Times), όπου έγιναν αλλεπάλληλες αναφορές στο έργο του και στην προσφορά του, όπως επίσης συνοδεύτηκε και από ένα ταξίδι στην Αμερική 25 ημερών, όπου τον δέχτηκαν συνάδελφοί του από την Αστυνομία της Νέας Υόρκης. Στις 15-7-1967, αντιτιθέμενος στο καθεστώς της Δικτατορίας, υπέβαλε την παραίτησή του. Στο σημείο αυτό πρέπει να αναφερθεί ότι το 1974, με την επάνοδο της Δημοκρατίας, ο βιογραφούμενος έκανε αίτηση, ζητώντας την επαναφορά του στο σώμα, χωρίς να πληρώνεται, ζητώντας οι μισθοί του να κατατίθενται υπέρ της Εθνικής Άμυνας, αφού ήδη στην Αμερική είχε δημιουργήσει μία σεβαστή περιουσία, δυστυχώς, όμως, ο τότε Αρχηγός της Αστυνομίας, Καραθανάσης, απέρριψε την αίτησή του. Ανήσυχο πνεύμα καθώς ήταν, ο βιογραφούμενος, το 1966, είχε ήδη κάνει τρία ταξίδια στην Αμερική. Στο τρίτο του ταξίδι ένας συμπατριώτης του τον προσκάλεσε στο σπίτι του, όπου εκεί γνώρισε την πρώτη του σύζυγο, την Αμερικανοϊταλικής καταγωγής Λίνα Μαρσεσάνι, με την οποία παντρεύτηκε και το 1967 εγκαταστάθηκε στο New Jersey. Μαζί απέκτησαν τρείς κόρες, την Αναστασία, την Άννα και τη Δήμητρα.
Η πρώτη του δουλειά στην Αμερική ήταν κοντά σε έναν Ελληνοαμερικανό, ο οποίος ήταν Γενικός Αντιπρόσωπος δίσκων και κασετών. Τρία χρόνια μετά, το 1972, άνοιξε μαζί με τα αδέρφια του, Νίκο και Σωτήρη, ένα πρατήριο βενζίνης TEXACO, από το οποίο αποχώρησε έξι μήνες αργότερα και αγόρασε ένα πρατήριο βενζίνης της MOBIL, το οποίο και κράτησε για τέσσερα χρόνια. Στη συνέχεια, το 1981, αγόρασε άλλο πρατήριο μεγαλύτερο, της εταιρείας SUNOCO, το οποίο βρισκόταν σε ιδιόκτητο χώρο, πάνω στον Εθνικό δρόμο και από την οποία εταιρεία επίσης βραβεύτηκε κατ’ επανάληψη για την κατοχή του μεγαλύτερου αριθμού ετήσιων πωλήσεων. Η επιχείρηση αυτή λειτούργησε μέχρι το 1994, οπότε και την πούλησε μαζί με όλα τα λοιπά ακίνητα που είχε στην κατοχή του και αποφάσισε να επιστρέψει στην Ελλάδα. Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφερθεί ότι όλα αυτά τα χρόνια της επιχειρηματικής του δραστηριότητας στην Αμερική, ψυχή των επιχειρήσεών του ήταν η ίδια η σύζυγός του, η οποία παράλληλα μεγάλωνε και τα τρία τους παιδιά. Η Λίνα Αδαμοπούλου δυστυχώς έφυγε από τη ζωή το 1987.
Το 1994, ο βιογραφούμενος επέστρεψε στην Ελλάδα, όπου ήδη από το 1986 είχε αγοράσει το πρατήριο βενζίνης της MOBIL στην οδό Μιχαλακοπούλου και Παπαδιαμαντοπούλου, όπου και στεγάζει την επιχείρησή του. Σήμερα, το γνωστό πάρκινγκ που ανήκει στην εταιρεία «Χρήστος Αδαμόπουλος ΑΒΕΕ», διαθέτει 8 υπέργειους και 4 υπόγειους ορόφους, 330 θέσεις πάρκινγκ και πλυντήριο αυτοκινήτων στο ισόγειο. Λειτουργεί όλο το 24ωρο και απασχολεί μόνιμα 20 εργαζόμενους.
Με τη γυναίκα του Λίνα απέκτησαν τρεις κόρες. Το 1971, γεννήθηκε η Αναστασία, η οποία τελείωσε το κολέγιο Berkeley College of Business, είναι παντρεμένη με τον Κώστα Χατζημάρκο, δάσκαλο, με καταγωγή από τον Βόλο και έχουν ένα γιο, τον Μανώλη και μια κόρη, την Αντζελίνα. Η Άννα γεννήθηκε το 1973, είναι απόφοιτη επίσης του Berkeley College, παντρεμένη με τον Γεώργιο Κοσσάρα, με καταγωγή από τα Ιωάννινα, ο οποίος απασχολείται ως υπεύθυνος στην οικογενειακή επιχείρηση και έχουν δύο παιδιά, τον Χρήστο και τον Άγγελο. Η τρίτη κόρη του βιογραφούμενου, η Δήμητρα, γεννήθηκε το 1979, είναι απόφοιτη του Αμερικανικού κολεγίου Αθηνών, παντρεμένη με τον Θωμά Αναγνώστου, Αστυνομικό από την Καρδίτσα και έχουν αποκτήσει τρεις κόρες, τη Μικελίνα, την Ελένη και τη Χριστιάνα. Και οι τρεις κόρες του εργάζονται στην οικογενειακή επιχείρηση.
Ο Χρήστος Αδαμόπουλος είναι ένας άνθρωπος που έχει μάθει να δουλεύει με πειθαρχία, την οποία απέκτησε στη διάρκεια της θητείας του στον Στρατό και την Αστυνομία. Μέχρι και σήμερα παραμένει στυλοβάτης της οικογένειας και έχει απλωμένα τα προστατευτικά φτερά του, διδάσκοντας στα εγγόνια του ήθος και αξίες, εμφυσώντας τους κυρίως το πνεύμα της αγάπης για τον ελληνικό τόπο και την Ελληνική ιστορία.