Μενού Κλείσιμο

Χιωτάκης Σπυρίδωνας

Ο Σπυρίδωνας Χιωτάκης γεννήθηκε στη Μύρθιο Ρεθύμνου Κρήτης το 1949. Είναι επιχειρηματίας στον τουριστικό κλάδο και ιδιοκτήτης της εταιρείας «UNION», η οποία διαθέτει 80 λεωφορεία νέας τεχνολογίας για την εξυπηρέτηση τουριστών, και του τουριστικού γραφείου «SOLMAR TOURS», που ειδικεύεται στον τουρισμό υψηλού ποιοτικού και οικονομικού επιπέδου. Είναι παντρεμένος με την Πία Ζίφτινγκ Λάρσεν και έχουν αποκτήσει δύο παιδιά.

 Η καταγωγή του βιογραφούμενου, από την πλευρά του πατέρα του, είναι από τα Σφακιά. Τα Σφακιά είναι ιστορική περιοχή της νότιας Κρήτης, που βρίσκεται σήμερα εντός του Νομού Χανίων. Υπήρξε μία από τις πιο ανυπότακτες περιοχές της Ελλάδας και συχνά παρομοιάζεται με τη Μάνη και το Σούλι. Είναι ιδιαίτερα δυσπρόσιτη και τραχιά περιοχή που περιβάλλεται από τις απόκρημνες πλαγιές των Λευκών Ορέων και τα πολυάριθμα φαράγγια που σχηματίζονται σ’ αυτές ενώ νότια βρέχεται από το Λιβυκό Πέλαγος. Η περιοχή των Σφακίων αναφέρεται για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια των Αραβικών επιδρομών στην Κρήτη. Μετά την κατάκτηση της Κρήτης από τους Σαρακηνούς Άραβες, το 824 μ.Χ., οι Σφακιανοί αρνήθηκαν να δηλώσουν υποταγή και οργανώθηκαν σε δική τους αυτόνομη κοινότητα με δική τους εξουσία που την ονόμαζαν Γερουσία. Κατά τη διάρκεια της δεύτερης Βυζαντινής περιόδου κυριαρχίας στην Κρήτη (961-1204 μ.Χ.) το νησί διένυσε μία ειρηνική περίοδο. Ο Χριστιανισμός επανήλθε στο νησί με τη δράση του Αγίου Νίκωνα και του Αγίου Ιωάννη Ξένου. Το 1204, μετά την πρώτη κατάλυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, η Κρήτη πέρασε σε Βενετικό έλεγχο, όπου παρέμεινε μέχρι το 1669. Στο διάστημα αυτό σημειώθηκαν τουλάχιστον 27 επαναστάσεις στην Κρήτη. Πολλές από αυτές ξεπήδησαν από την περιοχή των Λευκών Ορέων, την περιοχή όπου δρούσαν οι Σφακιανοί. Στην περιοχή σημειώθηκαν πάνω από 13 εξεγέρσεις μεταξύ του 1207 και 1365. Η πρώτη εξέγερση ξέσπασε το 1212 αλλά γρήγορα κατεστάλη από τους Βενετούς. Στο διάστημα 1669-1898 η Κρήτη πέρασε σε Οθωμανικό έλεγχο. Την εποχή εκείνη άρχισε να ισχυροποιείται το ορθόδοξο Βασίλειο της Ρωσίας και οι Έλληνες άρχισαν να στρέφουν τις ελπίδες τους προς τους Ρώσους. Η επιδίωξη των Ρώσων να αποκτήσουν έξοδο προς τη Μαύρη Θάλασσα τους οδήγησε γρήγορα σε σύγκρουση με την Οθωμανική αυτοκρατορία. Η Αυτοκράτειρα Αικατερίνη η Μεγάλη (1762-1796) ονειρεύτηκε να αναβιώσει τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Πριν τον Ρωσο-Τουρκικό πόλεμο του 1768-1774 έστειλε πράκτορες στην Πελοπόννησο και στα νησιά με σκοπό να ξεσηκώσει τον τοπικό πληθυσμό εναντίον των Τούρκων. Αν και οι Κρητικοί δεν ήταν έτοιμοι για ένα τέτοιο εγχείρημα ελπίζοντας σε βοήθεια από τους Ρώσους ξεκίνησαν την επανάσταση το 1770, όταν εμφανίστηκε στο Αιγαίο ο στόλος του Αλέξιου Ορλόφ. Οι Κρητικοί τελικά αφέθηκαν αβοήθητοι από τους Ρώσους να αντιμετωπίσουν τον Τουρκικό στρατό, ο οποίος σύντομα κατάφερε να καταστείλει την επανάσταση. Οι Σφακιανοί, αν και υπέστησαν μεγάλες φθορές από την αποτυχημένη επανάσταση του 1770, κατάφεραν να ανασυνταχθούν και εμφανίζονται ξανά ισχυροί κατά το ξέσπασμα της Επανάστασης του 1821. Στην επανάσταση του 1821 συμμετείχαν σχεδόν από το ξεκίνημά της και χάρη κυρίως στις δικές τους δυνάμεις, κατάφεραν να διατηρήσουν την επανάσταση στην Κρήτη μέχρι το 1830. Η μισή σχεδόν στρατιωτική δύναμη των επαναστατημένων Κρητικών προερχόταν από τα Σφακιά. Οι Σφακιανοί συμμετείχαν και στις επαναστάσεις του 1841 και 1858. Μετά την απελευθέρωση της Κρήτης και την ενσωμάτωσή της στο ελληνικό κράτος η περιοχή των Σφακίων αποτέλεσε Επαρχία, ενώ από το 1998 αποτελεί διευρυμένο Δήμο.

Ο παππούς του βιογραφούμενου, Μύρων Χιωτάκης, γεννήθηκε περίπου το 1885 και σε νεαρή ηλικία μετακόμισε στη Μύρθιο Ρεθύμνης. Ήταν αγρότης και βοσκός. Παντρεύτηκε την Ειρήνη και από τον γάμο τους απέκτησαν πέντε παιδιά.

Ο πατέρας του βιογραφούμενου, Ανδρέας Χιωτάκης, ήταν το πρώτο παιδί της οικογένειας. Έζησε όλη τη ζωή του στο χωριό ασχολούμενος με τη γη και τα ζώα. Έλαβε μέρος στο Αλβανικό Μέτωπο (1940) και όπως πολλοί άλλοι έπαθε κρυοπαγήματα. Στο γυρισμό, επειδή δεν είχε λεφτά να πληρώσει τον βαρκάρη, τον πλήρωσε δίνοντάς του τα παπούτσια του. Έτσι έφτασε ξυπόλητος στην Κρήτη. Το 1937, παντρεύτηκε τη Σοφία Γιακουμάκη. Από τον γάμο τους απέκτησαν πέντε παιδιά: την Ειρήνη, τη Δέσποινα, τον Γιώργο, την Ελένη και τον βιογραφούμενο Σπυρίδωνα. O Ανδρέας Χιωτάκης πέθανε το 1989.

Η μητέρα του βιογραφούμενου, Σοφία Χιωτάκη, το γένος Γιακουμάκη, είχε καταγωγή από το χωριό Σελλί Ρεθύμνου. Γεννήθηκε το 1912 και έφυγε από τη ζωή το 2007.

Ο παππούς του βιογραφούμενου, από την πλευρά της μητέρας του, ονομαζόταν Σπυρίδων Γιακουμάκης και γεννήθηκε το 1889 στο Σελλί. Ήταν αγρότης και βοσκός. Παντρεύτηκε τη Δέσποινα, το γένος Μπαραδάκη, με καταγωγή από το ίδιο χωριό. Από τον γάμο τους απέκτησαν οκτώ παιδιά.

Ο βιογραφούμενος γεννήθηκε στη Μύρθιο Ρεθύμνης το 1949. Φοίτησε στο μονοθέσιο Δημοτικό σχολείο του χωριού και το 1961 φοίτησε στο Γυμνάσιο Ηρακλείου, που τότε ονομαζόταν «Εμπορική Σχολή». Φοιτούσε στο βραδινό τμήμα του Γυμνασίου και την ημέρα εργαζόταν σε τουριστικό γραφείο, γιατί τα χρόνια τότε ήταν δύσκολα και έπρεπε μόνος του να εξοικονομεί τα προς το ζην. «Χρόνια πέτρινα αλλά και πολύ όμορφα», όπως λέει ο βιογραφούμενος, έχοντας μέσα του βαθιά την αίσθηση ότι πρέπει να γίνει καλός άνθρωπος αλλά και τη γνώση ότι παρόλο που ζούσε μόνος από τα 12 χρόνια του, πάντα οι γονείς του ήταν εκεί και τον λάτρευαν. Σιγά σιγά το γραφείο στο οποίο εργαζόταν εξελισσόταν και έτσι ο βιογραφούμενος αφιέρωνε πολύ χρόνο στη δουλειά. Το γεγονός ότι ζούσε μόνος στο Ηράκλειο, τον ενθάρρυνε να εργάζεται για πολλές ώρες καθημερινά. Έχοντας θητεύσει δίπλα σε έναν πολύ αυστηρό αλλά και καλό διευθυντή, έμαθε τα πάντα για τη δουλειά. Η ανάγκη του να συνεννοείται με τους τουρίστες τον οδήγησε να μάθει τη Γαλλική και την Αγγλική. Κατόπιν, υπηρέτησε την στρατιωτική θητεία του στις Διαβιβάσεις για δύο χρόνια και τρεις μήνες, μεταξύ των οποίων, 24 μήνες στον Έβρο. Το 1973, μετά την στρατιωτική θητεία του, εργάστηκε για έναν χρόνο στο τουριστικό γραφείο που εργαζόταν στο παρελθόν. Το 1974, ανοίγει τουριστικό γραφείο συνεταιρικά με κάποιον, το οποίο λειτουργεί έως το 1977.

Το 1977, ο Σπυρίδωνας Χιωτάκης αρχίζει την προσωπική του καριέρα, με το τουριστικό γραφείο «SOLMAR TOURS» στο Ηράκλειο. Η επιχείρησή του ήταν επιτυχής και συνεργάστηκε με αντίστοιχα γραφεία της Κεντρικής Ευρώπης.

Το 1987, ο βιογραφούμενος ιδρύει συνεταιριστικά την εταιρεία «UNION» (Μεταφορές προσώπων-τουριστικά λεωφορεία). Το 1996, η «UNION» έρχεται στην πλήρη κυριότητα του βιογραφούμενου, μετά από την αγορά του μεριδίου του συνεταίρου του. Σήμερα η εταιρεία κατέχει 80 λεωφορεία νέας τεχνολογίας και απασχολεί 220 εργαζόμενους. Στεγάζεται στη ΒΙ.ΠΕ. Ηρακλείου.

Ο Σπυρίδωνας Χιωτάκης συνέχισε να συνεργάζεται με τα μεγαλύτερα γραφεία της Ευρώπης, όπως την TUI. Το τουριστικό γραφείο «SOLMAR TOURS» ειδικεύεται στον τουρισμό, υψηλού ποιοτικού και οικονομικού επιπέδου.

Ο βιογραφούμενος το 1977 παντρεύτηκε με την Πία Ζίφτινγκ Λάρσεν, με καταγωγή από την Κοπεγχάγη, αλλά, όπως αναφέρει ο βιογραφούμενος, «πιο Κρητικιά από τις Κρητικές». Έχοντας εκείνη αναλάβει την οικογένεια και εκείνος τη δουλειά στο γραφείο, έχουν καταφέρει να φτιάξουν μία ευτυχισμένη οικογένεια. Από τον γάμο τους απέκτησαν δύο παιδιά: τον Ανδρέα το 1980 και τη Σοφία Μελίνα το 1984.

Ο Σπυρίδωνας Χιωτάκης λατρεύει το διάβασμα και ειδικά να μελετά ιστορικά βιβλία. Έχοντας το υπόγειό του γεμάτο βιβλία, πιστεύει ότι το διάβασμα είναι «το μόνο πράγμα που μπορεί να ανοίξει τον νου του ανθρώπου». Πιστεύει πως από την Παιδεία ξεκινούν τα πάντα και γι’ αυτό θα πρέπει να της δώσουμε μεγάλη βαρύτητα. Επίσης του αρέσει η κηπουρική, με την οποία ασχολείται τον ελεύθερο χρόνο του.