Ο Παλαιολόγος Λιάζος γεννήθηκε το 1952 στο Καστράκι Γορτυνίας Αρκαδίας, είναι έγγαμος και πατέρας 1 παιδιού. Είναι πτυχιούχος του Οικονομικού Τμήματος της Ανωτάτης Βιομηχανικής Σχολής Πειραιά. Από το 1973 μέχρι το 1991 εργάστηκε ως Λογιστής, Διευθυντής Λογιστηρίου, Δ/ντής Διοικητικών Υπηρεσιών (Προσωπάρχης), Υπεύθυνος Κοστολόγησης, Υποδιευθυντής Εργοστασίου σε μεγάλες επιχειρήσεις ενώ από το 1991 μέχρι σήμερα ασχολείται ως Οικονομολόγος-Φοροτεχνικός-Σύμβουλος Επιχειρήσεων σε εργασιακά και φορολογικά θέματα, διατηρώντας γραφείο ελεύθερου επαγγελματία και συνεργάζεται με διάφορες μεγάλες επιχειρήσεις. Παράλληλα συνεργάζεται ως εισηγητής σε Εργασιακά, Οικονομικά, Φορολογικά Σεμινάρια, αρθρογραφεί σε περιοδικά και έχουν εκδοθεί δύο βιβλία του. Είναι έγγαμος και πατέρας ενός γιου.
Η οικογένεια του Παλαιολόγου Λιάζου κατάγεται από το Καστράκι Γορτυνίας Αρκαδίας. Το Καστράκι -όπως μετονομάστηκε το 1927, το προηγούμενο όνομά του ήταν Ρένεσι και με αυτό το όνομα είχε μικρή συμμετοχή στον αγώνα του 1821 (22 Μαρτίου 1821, οι Δεληγιανναίοι με 400 οπλοφόρους του τμήματος περαμεριάς της επαρχίας Καρύταινας)- είναι ένα μικρό χωριό στο κέντρο της Πελοποννήσου και στα όρια των Νομών Αρκαδίας και Ηλείας, ανάμεσα στη Λίμνη του Λάδωνα και την κοίτη του Ερύμανθου ποταμού, στον δρόμο που ενώνει την Τρίπολη με τον Πύργο.
Ο προπάππους του ονομαζόταν Ιωάννης Στασινός και η προγιαγιά ονομαζόταν Χρυσούλα Λιάζου και η οποία μετά τον γάμο της με τον Ιωάννη Στασινό έδωσε το επώνυμό της στην οικογένεια, καθώς ο προπάππους άλλαξε το επώνυμο του σε Λιάζος. Η Χρυσούλα ή Χρυσάφω βρέθηκε στο χωριό περί το 1840 ανήλικο κορίτσι που το έφερε ένας θείος της και διαχειριστής της περιουσίας της, ο οποίος σύμφωνα με πληροφορίες συνδεόταν με τον Θοδωρή Κολοκοτρώνη τον γνωστό Γέρο του Μοριά και ήταν χρηματοδότης του αγώνα και χορηγός του χωριού, συμβάλλοντας στην ανέγερση του πολιούχου Ιερού Ναού του Αγίου Δημητρίου και παραχώρησε έκταση για το Νεκροταφείο του χωριού. Προέρχεται από οικογένεια της Πόλης που οι Τούρκοι ήθελαν να «ξεπαστρέψουν» και διασκορπίστηκαν στην Ελλάδα και όσοι κινήθηκαν Βόρεια και Ηπειρωτικά έφεραν το επώνυμο Λάζος και η μια οικογένεια που κινήθηκε νότια πήρε το επώνυμο Λιάζος.
Ο παππούς του, από τη πλευρά του πατέρα του, ήταν ο Παναγιώτης Ι. Λιάζος (1880-1930), ήταν αγρότης, κλασικός άνθρωπος του χωριού. Αδελφός του ήταν ο Αθανάσιος Λιάζος, ο οποίος είχε διατελέσει και πρόεδρος του χωριού. Η γιαγιά του ήταν η Αρετή Μπουρνά (1884-1968). Γυναίκα έξυπνη, δραστήρια, ασχολείτο αποκλειστικά με την οικογένειά της και βοηθούσε στις αγροτικές δουλειές το σύζυγό της. Απέκτησαν έξι παιδιά συνολικά, τον Ιωάννη, πατέρα του βιογραφούμενου, τη Φωτεινή, τη Χρυσούλα, την Κατίνα, τη Δήμητρα και τον Γιώργο.
Ο παππούς του από τη πλευρά της μητέρας του, ήταν ο Παλαιολόγος Κουτσιουμάρης, ο οποίος πέθανε νέος, κάτω από την ηλικία των 40 ετών. Ήταν και αυτός αγρότης, κλασικός άνθρωπος το χωριού. Η γιαγιά του ήταν η Δήμητρα Κουτσιουμάρη, η οποία έζησε έως την ηλικία των 70 ετών, δυνατός άνθρωπος που αν και έμεινε πολύ νέα χήρα, κατόρθωσε και κράτησε την οικογένεια. Απέκτησαν τρία παιδιά, τη Θεοχάρη, μητέρα του βιογραφούμενου, τον Γιώργο και την Κωνσταντίνα.
Ο πατέρας του, Ιωάννης Παναγιώτου Λιάζος, γεννήθηκε το 1902 και πέθανε το 1980. Ήταν αγρότης, ασχολείτο με κτηνοτροφικές εργασίες και διατηρούσε και καφενείο στο χωριό. Δραστήριος άνθρωπος, ο οποίος έκανε τα πάντα για την οικογένειά του καθώς φρόντιζε να μην της λείπει τίποτα. Επίσης πολύ δυναμικός, ο οποίος ξεκίνησε με μικρή περιουσία και με τα χρόνια αλλά και με σκληρή δουλειά, κατόρθωσε να τη μεγαλώσει, με αποτέλεσμα να συμπεριληφθεί η οικογένειά του στους καλά κρατούντες του χωριού. Πολέμησε στην Μικρασιατική εκστρατεία από όπου επέστρεψε υγιής, καθώς δεν τραυματίστηκε. Πολέμησε επίσης και το 1940 στο Αλβανικό μέτωπο.
Η μητέρα του, Θεοχάρη Κουτσιουμάρη (1910-1986), ήταν γυναίκα που βοηθούσε σε όλα τον σύζυγο και την οικογένειά της, τους στήριζε όλους και επιθυμία της ήταν να ξεφύγουν τα παιδιά της από τη μιζέρια του χωριού, να σπουδάσουν και να γίνουν «αξιοπρεπή άτομα», όπως έλεγε. Ήταν ήρεμος και πράος άνθρωπος, καθώς περνούσε με καταπληκτικό τρόπο όλα όσα πίστευε και υποστήριζε σε όλα τα σημεία. Της άρεσε ο διάλογος και επιθυμούσε ο περίγυρός της να την αγαπά και να τη σέβεται. Απέκτησαν εννέα παιδιά συνολικά, από τα οποία όμως τα τρία πέθαναν σε παιδική ηλικία. Τα έξι παιδιά που επέζησαν είναι η Χρυσούλα (1933-2020), ο Παναγιώτης (1938), ο Δημήτρης (1941), η Μαρία (1945), ο Χρήστος (1949) και ο βιογραφούμενος Παλαιολόγος (1952).
Ο Παλαιολόγος Λιάζος γεννήθηκε στις 29 Μαΐου 1952, όταν άρχισε ο θέρος, στο χωριό Καστράκι (πρώην Ρένεσι) της επαρχίας Γορτυνίας του Νομού Αρκαδίας. Φοίτησε στο δημοτικό σχολείο στο Καστράκι, το οποίο ήταν μονοθέσιο με 60 παιδιά και λειτουργούσε πρωί και απόγευμα. Το εξατάξιο Γυμνάσιο το παρακολούθησε σε διάφορες πόλεις: Την περίοδο 1964-1966 πήγε γυμνάσιο στο χωριό Τρόπαια στην 1η και 2η τάξη. Την περίοδο 1966-1967 συνέχισε στο Γυμνάσιο Αρρένων της Καλλιθέας Αττικής στην 3η τάξη. Την περίοδο 1967-1968 φοίτησε στην 4η τάξη στο Γυμνάσιο Λαγκαδιών Γορτυνίας Αρκαδίας. Τις περιόδους 1968-1969 και 1969-1970 παρακολουθεί τις 5η και 6η τάξη στο Ιστορικό 1ο πρότυπο Γυμνάσιο Αθηνών στη Πλάκα (που ίδρυσε ο Καποδίστριας στην Αίγινα) του οποίου είναι απόφοιτος. Άλλαζε τόσο συχνά σχολεία καθώς ακολουθούσε τον αδελφό του στις μεταθέσεις που έπαιρνε τότε, αφού εργαζόταν στον ΟΤΕ.
Το 1971 εισήλθε μετά από εξετάσεις στην Ανωτάτη Βιομηχανική Σχολή Πειραιά, η οποία σήμερα έχει μετονομασθεί σε Πανεπιστήμιο Πειραιά, από όπου αποφοίτησε το 1975.
Ξεκίνησε να εργάζεται από πολύ μικρή ηλικία, από το 1965. Τον Μάρτιο του 1973 και ενώ ήταν στο 2ο έτος της Βιομηχανικής Σχολής, έκανε την πρώτη έναρξη του φοροτεχνικού του γραφείου, το οποίο διατηρεί έως σήμερα. Παράλληλα, ήταν έκτακτος εργάτης στον ΟΤΕ.
Το 1976 υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία για 28 μήνες στο Στρατό Ξηράς, πρώτα στην Κόρινθο στο 6ο ΣΠ όπου πήρε τη βασική εκπαίδευση. Στο πλαίσιο της εκπαίδευσης υπηρέτησε στο ΚΕΜΚ στη Νέα Πέραμο (Μεγάλο Πεύκο), στο ΚΕΒΟΠ στο Χαϊδάρι, στη Σχολή Πεζικού στη Χαλκίδα, μετά τοποθετήθηκε στη 12η Μεραρχία στο Στρατηγείο στην Αλεξανδρούπολη για 6 μήνες και τέλος στο Γενικό Επιτελείο Στρατού, από όπου και απελύθη μετά από θητεία 18 μηνών συνολικά.
Μετά το πέρας των στρατιωτικών του υποχρεώσεων εργάστηκε ως στέλεχος επιχειρήσεων σε διάφορες εταιρείες και ως αυτοαπασχολούμενος. Ενδεικτικά, την περίοδο 1979-1983 στο Συγκρότημα Σκαλιστήρη (μπαταρίες sunlight), ως προϊστάμενος διοικητικών και οικονομικών υπηρεσιών στην Ξάνθη όπου και εξελίχθηκε σε υποδιευθυντή εργοστασίου (πρότυπη κοστολόγηση, αναλυτική λογιστική, εφάρμοζαν τότε αρχές του standard cost) και την περίοδο 1986-1992 στο εργοστάσιο της ΗΒΗ-Παναγόπουλος, Pepsi Colla Hellas Ltd και Persico-HΒΗ ως Διευθυντής Λογιστηρίου. Από την 1η Ιανουαρίου 1991 εργάζεται ως αυτοαπασχολούμενος ελεύθερος επαγγελματίας Οικονομολόγος-Φοροτεχνικός-Σύμβουλος Επιχειρήσεων, ασχολία την οποία διατηρεί έως και σήμερα. Διετέλεσε Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της ΑΝΑΛΥΣΙΣ-Σύμβουλοι Επιχειρήσεων & Πληροφορικής, στην συνέχεια ίδρυσε την «PJL ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ ΦΟΡΟΤΕΧΝΙΚΟΙ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΛΙΑΖΟΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΙΚΕ».
Παράλληλα, είναι εισηγητής στον χώρο της επιμορφωτικής εκπαίδευσης, έχοντας στο ενεργητικό του αμέτρητες ώρες σε διάφορα επιμορφωτικά σεμινάρια. Συνεργάζεται με το ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ και τις εταιρείες εκπαίδευσης (ενδεικτικά) ΕΨΙΛΟΝ AE, DATA COMMUNICATION ΑΕ, ΕΕΔΕ, ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ ΑΕ, ΣΑΚΕΛΛΗΣ ΕΚΠ/ΚΗ ΕΕ, ATTITUDE ΕΠΕ, Pro Seminars OE, Forum International Training Ltd κ.λπ. με αντικείμενο αυτό των εργατικών, ασφαλιστικών θεμάτων, όπως επίσης και θεμάτων αναλυτικής λογιστικής ΚΒΣ-ΦΠΑ, Αγορανομικά, Transfer Pricing κ.λπ. Μαζί με άλλους συμβούλους και νομικούς έχουν δημιουργήσει το Ινστιτούτο Οικονομικών Φορολογικών Μελετών (ΙΟΦΟΜ) και μέσω αυτού έχουν συμμετάσχει σε διάφορες επιτροπές του Υπουργείου Οικονομικών.
Είναι αρθρογράφος σε περιοδικά του κλάδου ενασχόλησής του, όπως ηλεκτρονική επανέκδοση «Οικονομικός Ταχυδρόμος». Έχει γράψει και κυκλοφορούν δύο βιβλία του, το πρώτο με τίτλο «Μισθοδοσία Προσωπικού» Α΄ & Β΄ έκδοση 2009 και το δεύτερο με τίτλο «Πρακτικός Οδηγός ΦΠΑ & Θέματα Τιμολόγησης, Διακίνησης» από τις εκδόσεις TAXAD. Σε συνεργασία με την Δικηγόρο ΑΙΜΙΛΙΑ ΜΠΡΟΥΖΟΥ συνέγραψε το 2008 το «ΠΡΑΚΤΙΚΟΣ ΟΔΗΓΟΣ ΔΗΛΩΣΕΩΝ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΥ», που εκδόθηκε από την ΚΙΝΗΤΡΟΝ ΕΠΕ. Διατελεί μέλος του Οικονομικού Επιμελητηρίου και μάλιστα από τα ιδρυτικά του στελέχη, της Πανελλήνιας Ένωσης Φοροτεχνικών Επιστημόνων, όπου διετέλεσε Αναπληρωτής Γραμματέας επί σειρά ετών, των Ελεύθερων Επαγγελματιών Φοροτεχνικών Αθήνας καθώς και διαφόρων πολιτιστικών και τοπικών συλλόγων μεταξύ των οποίων ο Πολιτιστικός Σύλλογος των Απανταχού Καστρακιωτών Αρκαδίας. Ασχολείται παράλληλα και με την εκπαίδευση, συμμετέχοντας αμέτρητες ώρες σε διάφορα επιμορφωτικά σεμινάρια. Τον ελεύθερο χρόνο του τον αφιερώνει στο γράψιμο, σε διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις, στο διάβασμα, στις εκδρομές και στα ταξίδια και στη συλλογή σπάνιων εκδόσεων με πρωτότυπα κείμενα και την συγγραφή κυρίως επαγγελματικών βιβλίων και ως διαχειριστής Ιστοσελίδας φιλοσοφικών και Ιστορικών κειμένων. Γνωρίζει αγγλικά.
Το 1991 παντρεύτηκε τη Λαμπρινή Σωτηροπούλου που κατάγεται από το χωριό Κουτήφαρι Αριστομένους Μεσσηνίας. Η σύζυγός του είναι συνταξιούχος του Δημοσίου, πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχουν αποκτήσει έναν γιο τον Αλέξανδρο, ο οποίος γεννήθηκε στις 29 Φεβρουαρίου 1996 και έχει καταστεί Διπλωματούχος της Σχολής Αγρονόμων-Τοπογράφων του ΕΜΠ, με μεταπτυχιακές σπουδές στην Διοίκηση και Τεχνολογία του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (τ. ΑΣΟΕΕ).