Μενού Κλείσιμο

Γλαρός Φίλιππος

Ο Φίλιππος Γλαρός γεννήθηκε στο Βαθύ της Σάμου το 1956 από τον Χριστόδουλο και την Αργυρώ που κατάγονταν από τους Φούρνους Ικαρίας. Σπούδασε στο Οικονομικό Τμήμα της Σχολής Νομικών και Οικονομικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και δίδαξε για κάποια χρόνια στο Τεχνικό Επαγγελματικό Λύκειο της Σάμου. Στη συνέχεια μετανάστευσε στην Ελβετία και εργάστηκε σε διάφορες δουλειές. Σήμερα ζει στη Ζυρίχη και από το 2008 εργάζεται ως διευθυντής σε υποκατάστημα πολυεθνικής εταιρείας τυχερών παιχνιδιών. Είναι παντρεμένος με την Ελβετίδα Οτυλία Ρόζενμπεργκ και έχουν αποκτήσει ένα γιο.

Οι ρίζες της οικογένειας Γλαρού πιθανολογείται ότι είναι από την Olaregia ή Loreggia της Βενετίας και όλοι οι πρόγονοι ήταν ξανθοί με γαλανά μάτια. Ο προπάππους του βιογραφούμενου, Χριστόδουλος, πήγε στους Φούρνους από το χωριό Γλαρέδες, που βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα της Ικαρίας, τον Άγιο Κήρυκο.

Ο παππούς του βιογραφούμενου, Φίλιππος Γλαρός, γεννήθηκε στους Φούρνους Ικαρίας και έφυγε μετανάστης στην Αμερική όπου εργαζόταν ως οικοδόμος. Είχε νυμφευθεί την Άννα Ματούδη, με καταγωγή από το Καρλόβασι της Σάμου. Το ζευγάρι απόκτησε έξι παιδιά. Τον Χριστόδουλο, πατέρα του βιογραφούμενου, τον Εμμανουήλ, τον Δημήτριο, την Κούλα, τη Μαριγώ και την Ευδοκία.

Ο Χριστόδουλος Γλαρός, πατέρας του βιογραφούμενου, γεννήθηκε το 1910 στους Φούρνους Ικαρίας και ήταν το πρώτο παιδί της οικογένειας με έναν πατέρα μετανάστη και μία μητέρα που μεγάλωνε μόνη της τα παιδιά. Άριστος μαθητής που διακρίθηκε για την επιμέλειά του αλλά και σαν αθλητής, τελείωσε το δημοτικό και συνέχισε στο εξατάξιο σχολαρχείο της Ικαρίας. Εκεί σε συζητήσεις με συμμαθητές του μυήθηκε στις σοσιαλιστικές και κομμουνιστικές ιδέες, οι οποίες σηματοδότησαν και σημάδεψαν την υπόλοιπη ζωή του.

Όταν τελείωσε το σχολαρχείο ο πατέρας του βιογραφούμενου πήγε στην Αθήνα επιθυμώντας να σπουδάσει ιατρική και να μπει στη Σχολή Ευελπίδων. Συγχρόνως οργανώθηκε στην ΚΝΕ, την Κομμουνιστική Νεολαία, και σε μία εξόρμηση με έναν Αθηναίο σύντροφό του για να πουλήσουν εφημερίδες συνελήφθησαν από την ασφάλεια. Ήταν το 1932 επί πρωθυπουργίας Μεταξά. Ο σύντροφός του κατάφερε να ξεφύγει αφού ήξερε τους δρόμους αλλά εκείνος οδηγήθηκε στην Ασφάλεια Αθηνών, σε ένα κελί με υγρό πάτωμα κι ένα κρεβάτι τόσο βρόμικο που ούτε το ακούμπησε. Έπειτα από λίγες μέρες δικάστηκε και φυλακίστηκε για τρεις μήνες στις φυλακές της Αίγινας.

Οι πολιτικές πεποιθήσεις του Χριστόδουλου Γλαρού τον έφεραν σε ρήξη με τον πατέρα του ο οποίος ήταν δεξιών φρονημάτων. Τότε η οικονομική βοήθεια από το σπίτι σταμάτησε, γεγονός που δυσκόλεψε τις σπουδές του. Έτσι τελείωσε μία γεωπονική σχολή στην Αθήνα και στη συνέχεια έπιασε δουλειά στη χαρτοβιομηχανία Λαδόπουλου ως αρχιεργάτης. Κατάφερε να βάλει λίγα λεφτά στην τράπεζα αλλά ήρθε ο πόλεμος του 1940 και τα έχασε κι αυτά. Όταν έγινε η γενική επιστράτευση παρουσιάστηκε από τους πρώτους και πολέμησε κατά των Ιταλών στην Αλβανία. Είδε πολλούς συμπολεμιστές του να σκοτώνονται και ο ίδιος γλίτωσε από θαύμα όταν μία σφαίρα πέρασε και τον τραυμάτισε στο αυτί.

Πέρασε πολλές κακουχίες αλλά εκείνος συνέχισε πολεμώντας για την ελευθερία. Όταν μπήκαν οι Γερμανοί στην Ελλάδα, αντί να επιστρέψει σπίτι του, πήρε τα βουνά και βγήκε αντάρτης στην περιοχή του Χορτιάτη ως μέλος των αντάρτικων ομάδων του ΕΛΑΣ, από το Φεβρουάριο του 1942 έως τον Οκτώβριο του 1944.

Μετά το τέλος του πολέμου εργάστηκε ως αγρότης στην Κασσάνδρα Χαλκιδικής στα χωράφια του γαμπρού του Γεωργίου Σούσουρα, του συζύγου της αδελφής του Ευδοκίας. Μία μέρα που δούλευε στα χωράφια τον πλησίασαν 5 αρματωμένοι καβαλάρηδες της Εθνοφυλακής και του είπαν ότι πήγαν να τον σκοτώσουν. Εκείνος τους απάντησε ότι δεν έλαβε μέρος στον εμφύλιο πόλεμο, αλλά αν νόμιζαν ότι έπρεπε ας τον σκότωναν. Όμως αποδείχτηκε ότι ο γαμπρός του τους είχε ήδη δωροδοκήσει και τον πλησίασαν μόνο για εκφοβισμό.

Το 1948 ο πατέρας του βιογραφούμενου επέστρεψε στους Φούρνους για να τηρήσει την υπόσχεση που είχε δώσει στον Παρθένη, τον αδελφό της Αργυρώς Αμοργιανού ότι θα γυρίσει να την παντρευτεί. Η Αργυρώ γεννήθηκε το 1916 στους Φούρνους Ικαρίας και ήταν μία γυναίκα υπομονετική, ήπιων τόνων, με φωτεινό μυαλό και σωστή κρίση, που έγινε άριστη νοικοκυρά και πολύ καλή μητέρα.

Ο πατέρας της Αργυρώς και παππούς του βιογραφούμενου, Νικήτας, καταγόταν από την Αμοργό. Το ιστορικό της οικογένειας αναφέρει ότι το 1780 τρία αδέλφια κουρσάροι έκαναν επιδρομή με μια βάρκα στην Ικαρία και όταν έπειτα από συμπλοκές αναγκάστηκαν να φύγουν, άφησαν πίσω πάνω στον πανικό τους ένα μικρό παιδί. Αυτό το παιδί υιοθετήθηκε από μία οικογένεια και αργότερα παντρεύτηκε και έκανε τρία παιδιά. Ένα από αυτά ήταν πρόγονος της Αργυρώς που πήγε στους Φούρνους. Το πραγματικό επίθετο των Αμοργιανών ήταν Γιαλωρής ή Πράσινος. Η μητέρα της Αργυρώς, η Σεβαστή, είχε έρθει από την Κάλυμνο με τον ιερέα θείο της. Ο πατέρας της ήταν σφουγγαράς δύτης και πέθανε από την ασθένεια των δυτών.

Η μητέρα του βιογραφούμενου είχε εννέα αδέλφια: τον Γεώργιο, τον Φίλιππο, τον Νικόλαο, τη Μαριώ, την Καλλιόπη, τον Παρθένη, την Αγγελική, τον Χριστόδουλο και την Κατίνα.

Ο πατέρας του βιογραφούμενου πίσω στους Φούρνους πια, διετέλεσε πρόεδρος της Κοινότητας από το 1955 έως το 1967 όταν εκτοπίστηκε από τη δικτατορία και εστάλη για 4 χρόνια στα Γιούρα και στο Λακκί της Λέρου. Μετά τη δικτατορία, από το 1975 έως το 1982 επανεξελέγη πρόεδρος της Κοινότητας Φούρνων Ικαρίας. Διακρίθηκε για την τιμιότητά του ως πρόεδρος και τα πρώτα χρόνια της θητείας του συνεργάστηκε με τον σύλλογο της Αμερικής «Κουρσάρος» ο οποίος βοηθούσε οικονομικά την κοινότητα για την τέλεση έργων υποδομής. Παράλληλα, ο Χριστόδουλος Γλαρός εργαζόταν ως οικοδόμος και είχε κηπευτικά, ενώ αργότερα διατηρούσε καφενείο που νοίκιαζε στο κέντρο του χωριού στην παραλία.

Ο Χριστόδουλος Γλαρός έκλεισε τα μάτια το 1997. Ήταν ένας άνθρωπος δυναμικός, αγωνιστής, εργατικός, τίμιος και φιλόξενος που δίδαξε πάνω από όλα ήθος στα παιδιά του, στην Άννα και στον βιογραφούμενο Φίλιππο.

Η Άννα Γλαρού γεννήθηκε το 1949 στο Βαθύ της Σάμου. Τελείωσε το δημοτικό και εργάστηκε ως υπάλληλος του αγροτικού συνεταιρισμού Φούρνων για πολλά χρόνια. Παντρεύτηκε τον Ιωάννη Αμοργιανό και απόκτησαν τρία παιδιά που σήμερα είναι και τα τρία γιατροί. Τον Δημήτριο που είναι καρδιολόγος και ζει στην Αγγλία, τον Χριστόδουλο που είναι ορθοπεδικός χειρουργός και ζει στη Σαουδική Αραβία και την Ουρανία που είναι γενικός ιατρός και ζει στην Αγγλία.

Ο βιογραφούμενος, Φίλιππος Γλαρός, γεννήθηκε στο Βαθύ της Σάμου στις 5 Φεβρουαρίου 1956. Ήταν ένα ζωηρό και δημιουργικό παιδί και άριστος μαθητής. Τελείωσε το δημοτικό σχολείο στους Φούρνους που τότε είχε 250 παιδιά και συνέχισε στο μικτό εξατάξιο γυμνάσιο του Αγίου Κηρύκου Ικαρίας. Εκτός από άριστος μαθητής ήταν και πολύ καλός αθλητής τόσο στα 800 μέτρα όσο και ως ποδοσφαιριστής του ποδοσφαιρικού συλλόγου «Ίκαρος».

Τελειώνοντας το σχολείο, το 1974, εκλήθη στην τοπική πολιτοφυλακή λόγω της εισβολής στην Κύπρο. Πήγε σε ένα φυλάκιο στο βουνό και συγχρόνως διάβαζε για τις εισαγωγικές εξετάσεις στο πανεπιστήμιο. Πέρασε στο Οικονομικό Τμήμα της Νομικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, από όπου πήρε το δίπλωμά του το 1979.

Το 1980 κατατάχτηκε στο στρατό και υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία για 22 μήνες. Παρουσιάστηκε στην Τρίπολη ως υποψήφιος αξιωματικός και αφού έκανε τη βασική εκπαίδευση μετατέθηκε στη Θήβα και εκπαιδεύτηκε στο πεδινό πυροβολικό. Στη συνέχεια εστάλη στη Χίο σε αντιαεροπορική μονάδα από όπου και απολύθηκε.

Ενώ περίμενε το διορισμό του σε σχολείο έκανε διάφορες εργασίες για τα προς το ζην. Από το 1982 έως το 1984 δίδαξε οικονομικά στο Τεχνικό Επαγγελματικό Λύκειο Σάμου.

Εκείνη την εποχή γνώρισε και τη μέλλουσα σύζυγό του, την Οτυλία Ρόζενμπεργκ, Ελβετίδα που βρισκόταν στο νησί για διακοπές. Έτσι, το 1986 ο Φίλιππος Γλαρός μετανάστευσε στην Ελβετία και το 1987 νυμφεύθηκε τη σύντροφο της ζωής του.

Στην Ελβετία, ο βιογραφούμενος έκανε για ένα χρόνο μαθήματα γερμανικής γλώσσας και από το 1988 έως το 1990 εργάστηκε στο ξενοδοχείο «Carlton Elite» στη Ζυρίχη ως πορτιέρης. Από αυτή τη δουλειά θεωρεί ότι μάζεψε εμπειρίες ζωής και γνώρισε τη νοοτροπία διαφόρων πλουσίων από όλο τον κόσμο. Στη συνέχεια δούλεψε ως καθηγητής ελληνικής γλώσσας για ενήλικες στην Εμπορική Σχολή της Ζυρίχης, στην αεροπορική Swiss Air και σε άλλα σχολεία. Από το 2008 έως και σήμερα εργάζεται ως διευθυντής σε υποκατάστημα πολυεθνικής εταιρείας τυχερών παιχνιδιών που βρίσκεται στο Bremgarden, έξω από τη Ζυρίχη.

Ο Φίλιππος Γλαρός έχει διατελέσει στέλεχος και μέλος της ΚΝΕ και του ΚΚΕ Ελλάδος και έχει ως χόμπι το διάβασμα, τα ταξίδια και τον αθλητισμό. Δηλώνει ποδοσφαιρόφιλος και Ολυμπιακός.

Ο βιογραφούμενος έχει δημιουργήσει μία ευτυχισμένη οικογένεια με την Οτυλία που ήταν η αιτία της μετανάστευσής του στην Ελβετία. Η σύζυγος του βιογραφούμενου γεννήθηκε στην Ελβετία το 1954 από τον Γιόχαν και την Άννα. Σπούδασε δασκάλα και εργάζεται σχεδόν 40 χρόνια σε δημοτικό σχολείο. Είναι συναισθηματική και έχει ως χόμπι της τη ζωγραφική, την κιθάρα και την ανάγνωση καλών βιβλίων.

Το ζευγάρι ολοκλήρωσε την ευτυχία του με την απόκτηση ενός γιου, του Χρήστου.

Ο Χρήστος Γλαρός γεννήθηκε το 1991 και σπουδάζει Μηχανικός Υλικών στο Πολυτεχνείο της Ζυρίχης. Έχει ως χόμπι του το πινγκ πονγκ, γράφει άρθρα για την τοπική εφημερίδα, του αρέσει η φωτογραφία και μιλάει 5 γλώσσες: αγγλικά, γερμανικά, γαλλικά, σουηδικά και ελληνικά.