Ο Ιωάννης Σαμαρτζής, του Παναγιώτη και της Βασιλικής, γεννήθηκε το 1931 στο Θεόκτιστο Γορτυνίας και απεβίωσε το 2017 στην Αθήνα. Το φθινόπωρο του 1949 μπάρκαρε ως ναυτόπαις στο φορτηγό ΣΥΡΟΣ της εταιρείας ΚΑΡΕΛΛΑ. Αργότερα, εργάστηκε ως αξιωματικός καταστρώματος σε δεξαμενόπλοια και φορτηγά πλοία. Παρακολούθησε μαθήματα σε σχολεία ναυτικής πρακτικής και κολλέγια Εμπορικής και Ναυτιλιακής Κατεύθυνσης στο Λονδίνο. Εργάστηκε ως αρχιπλοίαρχος της εταιρείας ΚΑΡΕΛΛΑ στο Λονδίνο και διετέλεσε μέλος του τεχνικού της τμήματος, όπου διακρίθηκε ιδιαίτερα. Το 1971, αγόρασε το πρώτο του πλοίο, το οποίο διαχειριζόταν ο ίδιος. Από τότε μέχρι σήμερα, έχει αυξήσει τα πλοία του. Αρχικά ίδρυσε την εταιρεία διαχειρίσεως πλοίων OCCEANMAID SHIPPING CO. S.A. της οποίας υπήρξε Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος. Εν συνεχεία, το 1978 ίδρυσε την εταιρεία J.P. SAMARTZIS MARITIME ENTERPRISES CO. S.A. της οποίας ήταν Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος έως το 2014, μέσω της οποίας διαχειριζόταν τα πλοία του. Ο Ιωάννης Π. Σαμαρτζής στη μακροχρόνια ναυτιλιακή του καριέρα, συνεργάσθηκε και συνεταιρίσθηκε με μεγάλους ναυτιλιακούς οίκους του εξωτερικού. Υπήρξε μέλος του ΑΣΝΑ (Ανακριτικού Σώματος Ναυτικών Ατυχημάτων) ως αντιπρόσωπος των Ελλήνων Εφοπλιστών. Ήταν μέλος (εταίρος) του ΕΛΙΝΤ-Ελληνικού Ινστιτούτου Ναυτιλιακής Τεχνολογίας από ιδρύσεώς του. Ήταν μέλος της Ενώσεως Ελλήνων Εφοπλιστών και συμμετείχε συμβουλευτικώς στα συνέδρια της ΕΕΕ επί θεμάτων ασφαλίσεως των πλοιοκτητών έναντι ευθυνών προς τρίτους. Ήταν ο πρώτος Έλληνας πλοιοκτήτης που έγινε μέλος του Swedish Club (P+1). Το 1982 εξελέγη μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Swedish Club (P+1), στο οποίο ήταν ενεργό μέλος έως το τέλος της ζωής του. Συμμετείχε ως ο μόνος Έλληνας πλοιοκτήτης στον ναυτιλιακό όμιλο (POOL) Scanscot Freighters με έδρα το Gothenburg της Σουηδίας και υπήρξε μέλος της επιτροπής εργασίας (working committee) ως μέλος του ναυτιλιακού ομίλου (POOL) VOC με έδρα το Stanford των ΗΠΑ. Στον φιλανθρωπικό τομέα έχει βοηθήσει ποικιλοτρόπως τη γενέτειρά του, την κοινότητα Θεοκτίστου Γορτυνίας, και διά της οικονομικής του υποστηρίξεως συνετέλεσε στη δημιουργία της νέας πτέρυγας της Πανεπιστημιακής αιματολογικής κλινικής στο Λαϊκό Νοσοκομείο υπό τη διεύθυνση του Καθηγητή Αιματολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Γερασίμου Πάγκαλη.
Η οικογένεια Σαμαρτζή έλκει την καταγωγή της από τον Γεώργιο Φραντζή, ο οποίος υπήρξε γραμματέας της αυλής του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου. Στον Γεώργιο Φραντζή είχε παραχωρηθεί η περιοχή Τοπόριστα ή Τοπόριτσα, το σημερινό Θεόκτιστο στη Γορτυνία της Αρκαδίας, ως τιμάριο. Λέγεται ότι τα ερείπια, η δεξαμενή και η καταπακτή που βρίσκεται δίπλα και ΒΑ της εκκλησίας των Αγίων Θεοδώρων είναι ό,τι έχει απομείνει από τον πύργο της οικογένειας Φραντζή. Εκεί, υπήρχε και μια παλιά εκκλησία, οι Άγιοι Θεόδωροι, βυζαντινού ρυθμού, η οποία όμως γκρεμίστηκε το 1924 και στη θέση της χτίστηκε η σημερινή εκκλησία των Αγίων Θεοδώρων, που είναι πολιούχοι του χωριού. Έναν από τους απογόνους του Γεωργίου Φραντζή τον αποκαλούσαν και Σαμαρτζή, λόγω του επαγγέλματός του που ήταν σαμαράς (κατασκευαστής σαμαριών). Όταν έγινε η πολιτογράφηση στην Ελλάδα, αυτός πολιτογραφήθηκε με την επωνυμία Σαμαρτζής (=σαγματοποιός) κι από τότε οι απόγονοί του φέρουν το επώνυμο Σαμαρτζής και όχι Φραντζής.
Ο αρχηγός της οικογένειας, Γεώργιος Σαμαρτζής, γεννήθηκε κι έζησε στα χρόνια μετά την Επανάσταση του 1821. Παντρεύτηκε την μόλις 13 ετών Αγγέλω Κοντοβαζαινίτη. Οι Κοντοβαζαινίτιδες ήταν απ’ τους σημαντικότερους οπλαρχηγούς της περιοχής και η συγγένεια με αυτούς προσέδιδε ισχύ. Ο Γεώργιος και η Αγγέλω απέκτησαν πολλά παιδιά απ’ τα οποία επέζησαν τρία, ο Θεόδωρος (Θοδωρής), ο Ιωάννης (Γιαννάκος), παππούς του Ιωάννη, και ο Δημήτριος (Μήτσος). Ο νεότερος αδελφός, Δημήτρης, παρέμεινε στο πατρικό σπίτι που υπάρχει μέχρι σήμερα δίπλα στην εκκλησία των Αγίων Θεοδώρων. Ο Γιαννάκος έκτισε το 1886 δικό του σπίτι, το οποίο υπάρχει μέχρι σήμερα ανακαινισμένο. Ο Θοδωρής έκτισε δικό του σπίτι ακριβώς απέναντι απ’ αυτό του Γιαννάκου. Η γύρω περιοχή ήταν γνωστή με το όνομα Φραντζομαχαλάς ή Φραντζέικα, ονομασία που διατηρείται μέχρι σήμερα μεταξύ των γεροντότερων κατοίκων του χωριού. Ο παππούς του Ιωάννη, Γιαννάκος Σαμαρτζής, βαγενάς στο επάγγελμα, παντρεύτηκε την Αφροδίτη Οικονόμου κι απέκτησαν τρεις κόρες και δύο γιους: τη Λεμονιά, τη Χριστίνα, τη Θεοδώρα, τον Γεώργιο και τον Παναγιώτη. Η Λεμονιά γεννήθηκε το 1885 και πέθανε το 1913 και είχε παντρευτεί τον Ι. Δρακόπουλο (Μαϊκόγιαννη). Η Χριστίνα γεννήθηκε το 1887 και πέθανε το 1924 και είχε παντρευτεί το Δ. Χριστόπουλο (τον Παρασκευοδημήτρη). Η Θεοδώρα γεννήθηκε το 1890 και πέθανε το 1966 και είχε παντρευτεί τον Αγγελή Καλογερόπουλο (Τσιοτσιολή).
Ο Γεώργιος Σαμαρτζής γεννήθηκε το 1894. Σε ηλικία 16 ετών μετανάστευσε στις Η.Π.Α. Στη διάρκεια της ζωής του στην Αμερική ασχολήθηκε με επιχειρήσεις, ανοίγοντας δικά του εστιατόρια. Ύστερα από μακροχρόνια ασθένεια εγκατέλειψε την επιχείρησή του, ασπάστηκε το δόγμα των Ευαγγελικών και άρχισε να κηρύττει τον λόγο του Θεού. Πέθανε το 1981 στο Όκλαντ της Καλιφόρνιας.
Ο πατέρας του Ιωάννη, Παναγιώτης Σαμαρτζής, γεννήθηκε το 1897 στο Θεόκτιστο Αρκαδίας και ασχολήθηκε με την καλλιέργεια της γης. Παντρεύτηκε τη Βασιλική Καρέλλα (1898-1934) κι απέκτησαν οκτώ παιδιά, απ’ τα οποία επέζησαν τα τρία, η Αφροδίτη, η Έλλη και ο Ιωάννης. Η Αφροδίτη παντρεύτηκε τον Σπύρο Μερκούρη, έμπορο από τη Βυτίνα Γορτυνίας, κι απέκτησε μαζί του δύο γιους: τον Γιάννη και τον Παναγιώτη. Ο Γιάννης εργάζεται στις επιχειρήσεις του θείου του Ιωάννη Σαμαρτζή. Έχει ένα παιδί, τον Ιάσονα. Ο Παναγιώτης σπούδασε μαθηματικός και μετεκπαιδεύτηκε στον Καναδά όπου ειδικεύτηκε στη Στατιστική Επιστήμη παίρνοντας τον βαθμό του διδάκτορα (Phd). Εργάστηκε επί σειρά ετών στον Καναδά και σήμερα υπηρετεί ως επιστημονικός σύμβουλος στη Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος. Η Έλλη παντρεύτηκε τον Γεώργιο Κουρούσια, έμπορο με καταγωγή από την Κορινθία κι απέκτησαν δύο παιδιά: τον Παναγιώτη και τη Βίκυ. Ο Παναγιώτης σπούδασε Πολιτικός Μηχανικός στο Ε.Μ.Π. και διατηρεί δικό του τεχνικό γραφείο στην Αθήνα. Είναι παντρεμένος με τη Ζέλικα Κρανιά κι έχουν αποκτήσει δύο παιδιά: την Έλλη-Άννα και τον Γιώργο. Η Βίκυ σπούδασε φαρμακευτική και σήμερα διατηρεί φαρμακείο στην Αθήνα. Είναι παντρεμένη με τον Εμμανουήλ Μαρινάκη κι έχουν αποκτήσει μία κόρη, την Άρτεμη.
Ο Ιωάννης Σαμαρτζής γεννήθηκε το 1931 στο Θεόκτιστο Γορτυνίας. Παρακολούθησε το Δημοτικό στη γενέτειρά του και το Γυμνάσιο στην Τρίπολη. Το φθινόπωρο του 1949 μπάρκαρε ως ναυτόπαις στο φορτηγό ΣΥΡΟΣ της εταιρείας ΚΑΡΕΛΛΑ. Υπηρέτησε τη θητεία του στο Πολεμικό Ναυτικό ως Υπαξιωματικός Σηματωρός σε αντιτορπιλικά και στα επιτελεία του Αρχηγείου Ναυτικού Στόλου και Ναυτικής Διοίκησης Βορείου Αιγαίου. Μετά την εκπλήρωση των στρατιωτικών του υποχρεώσεων, εργάστηκε ως αξιωματικός καταστρώματος και πλοίαρχος σε δεξαμενόπλοια και φορτηγά πλοία. Ως υποπλοίαρχος, διέκοψε τη θαλάσσια υπηρεσία του και αφιέρωσε τρία χρόνια σπουδών στο Λονδίνο. Φοίτησε σε σχολεία ναυτικής πρακτικής και κολέγια Εμπορικής και Ναυτιλιακής κατεύθυνσης, όπου διακρίθηκε ιδιαίτερα για τις επιδόσεις του. Μετά το πέρας των σπουδών του, επέστρεψε στη θάλασσα, όπου ως πλοίαρχος παρακολούθησε, με την ιδιότητα του επιθεωρητού/αντιπροσώπου των πλοιοκτητών, την κατασκευή σε ναυπηγεία της Ιαπωνίας και της Γαλλίας νεοναυπηγούμενων πλοίων των οποίων αναλάμβανε την πλοιαρχία αμέσως μετά τη ναυπήγησή τους. Εργάστηκε ως αρχιπλοίαρχος της εταιρείας ΚΑΡΕΛΛΑ στο Λονδίνο και διατέλεσε μέλος του τεχνικού της τμήματος, όπου διακρίθηκε ιδιαίτερα. Το 1971 αγόρασε το πρώτο του πλοίο, το οποίο διαχειριζόταν ο ίδιος. Από τότε, κατάφερε με τις τεχνικές, οικονομικές και διοικητικές του γνώσεις, τη σωστή εκτίμηση της αγοράς και την τιμιότητα που τον διακρίνει, να αυξήσει τα πλοία του.
Τα πλοία αυτά διακρίνονται για την άψογη συντήρησή τους και τελούν υπό τη διαχείριση της εταιρείας J.P. SAMARTZIS MARITIME ENTERPRISES CO S.A. της οποίας ο Ιωάννης Σαμαρτζής διετέλεσε Διευθύνων Σύμβουλος και Πρόεδρος του Διοικητικού της Συμβουλίου.
Η οργάνωση των γραφείων είναι πρωτότυπη, στηρίζεται σε δημοκρατικές βάσεις και διέπεται από τους κανόνες λειτουργίας μιας σύγχρονης ναυτιλιακής επιχείρησης. Οι διευθυντές και τα στελέχη έχουν προσωπικό ενδιαφέρον στα διαχειριζόμενα πλοία και προέρχονται από το Εμπορικό Ναυτικό με αρκετή εμπειρία στη θάλασσα, έχοντας υπηρετήσει ως πλοίαρχοι ή μηχανικοί.
Η επιτυχία του Ιωάννη Σαμαρτζή στον ναυτιλιακό στίβο δεν είναι τυχαία, αλλά στηρίζεται σε ευρείες βάσεις και ήταν το φυσιολογικό αποτέλεσμα αφενός πολύχρονων κοπιαστικών προσπαθειών και γνώσεων και αφετέρου μεγάλης οξυδέρκειας και ικανότητας. Ήταν αυτοδημιούργητος και με βαθιά ναυτική συνείδηση. Ανέβηκε σιγά σιγά τα σκαλιά της ιεραρχίας στη θάλασσα κι απέκτησε μεγάλη πείρα στα θέματα του πλοίου, η οποία σε συνδυασμό με τις άρτιες θεωρητικές του γνώσεις τον καταξίωναν ως έναν από τους πιο καταρτισμένους πλοίαρχους/πλοιοκτήτες της ελληνικής ναυτιλίας.
Συνεργάστηκε στενά με γνωστούς οίκους (ναυλωτές, ασφαλιστές, μεσίτες), κυρίως της Αμερικής, της Σκανδιναβίας και της Ιαπωνίας, κι είχε εξασφαλίσει την εκτίμηση των στελεχών τους για την ευθύτητα που τον διακρίνει στις συναλλαγές του, την ακεραιότητα του χαρακτήρα του αλλά και την υψηλή απόδοση των πλοίων του.
Στην προσωπική του ζωή ήταν παντρεμένος με την παιδίατρο Λίνα Μερλίνο από τις Η.Π.Α.