O Πολυχρόνης Δηλαβέρης γεννήθηκε το 1964 στην Αθήνα. Είναι πτυχιούχος και διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών με ειδίκευση στην Καρδιολογία. Σήμερα είναι Διευθυντής Ε.Σ.Υ. στο «Ιπποκράτειο» Νοσοκομείο Αθηνών. Είναι παντρεμένος με την Ιουλία Σπυροπούλου και έχουν αποκτήσει δύο παιδιά.
Οι Μικρασιατικές ρίζες της οικογένειας Δηλαβέρη χάνονται στο βάθος του χρόνου. Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας από τους Τούρκους, ο προπάππους του βιογραφούμενου, από την πλευρά του πατέρα του, μετακινείται από την περιοχή των Θηβών Βοιωτίας και εγκαθίσταται στη Σαλαμίνα.
Ο παππούς του βιογραφούμενου, από την πλευρά του πατέρα του, ονομαζόταν Πολυχρόνης Δηλαβέρης και γεννήθηκε το 1880 στη Σαλαμίνα. Η Σαλαμίνα, γνωστή από την αρχαιότητα και ως Κούλουρη, ονομασία που προέρχεται από το ακρωτήριο Κόλουρις άκρα (σήμερα Πούντα), στο οποίο ήταν χτισμένη η αρχαία πόλη και το λιμάνι του 4ου αιώνα π.Χ., είναι το μεγαλύτερο νησί του Σαρωνικού Κόλπου. Βρίσκεται βορειοδυτικά του Σαρωνικού Κόλπου και έναντι του Κόλπου της Ελευσίνας (νοτιοδυτικά του νομού Αττικής). Πρωτεύουσά της είναι η ομώνυμη πόλη. Η έκτασή της είναι 95 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Είναι η πατρίδα του ομηρικού βασιλιά Αίαντα του Τελαμώνιου και του τραγικού ποιητή Ευριπίδη. Η Σαλαμίνα έγινε διεθνώς γνωστή από την ομώνυμη Ναυμαχία που συνέβη το 480 π.Χ., που έδωσαν οι αρχαίοι Έλληνες σταματώντας την επέλαση της Περσικής Αυτοκρατορίας στην Ευρώπη. Στη Σαλαμίνα ο μεγάλος νεοέλληνας ποιητής Άγγελος Σικελιανός έμεινε σε ένα σπιτάκι από το 1933 έως το 1950, απέναντι από το Μοναστήρι της Φανερωμένης. Ο θρυλικός αγωνιστής της Ελληνικής Επανάστασης, Γεώργιος Καραϊσκάκης είχε το στρατηγείο του στην παραλία της Σαλαμίνας. Προστάτης του ήταν ο Άγιος Δημήτρης γι’ αυτό και τελευταία του επιθυμία ήταν να θαφτεί στο νησί. Στις βορειοανατολικές ακτές της νήσου βρίσκονται οι εγκαταστάσεις του Ναύσταθμου Σαλαμίνας. Σύμφωνα με τη μυθολογία, το νησί πήρε την ονομασία του από τη νεράιδα Σαλαμίνα, που είχε πατέρα τον θεό Ασωπό, μητέρα τη Μετώπη, αδελφή τη νεράιδα Αίγινα και σύζυγο τον θεό της θάλασσας Ποσειδώνα. Το όνομα Σαλαμίς μαρτυρείται ήδη στο Ομηρικό έπος. Στη Σαλαμίνα έχει εντοπιστεί πλήθος αρχαιολογικών ευρημάτων που αποτελούν δείγμα της ένδοξης ιστορίας του νησιού. Το νέο Αρχαιολογικό Μουσείο Σαλαμίνας περιλαμβάνει εκθέματα από τους οικισμούς και τα νεκροταφεία της προϊστορικής περιόδου, όπως και κεραμικά ευρήματα από τη γεωμετρική έως και την πρωτοβυζαντινή περίοδο. Επίσης στο μουσείο εκτίθενται το Μετρολογικό ανάγλυφο της Σαλαμίνας, μαρμάρινα επιτύμβια ανάγλυφα του 4ου κυρίως αιώνα, πλούσιο εποπτικό υλικό και εκθέματα που σχετίζονται με την ιστορία της πόλης, όπως ψηφισματικά ανάγλυφα και σχεδιαστικές αναπαραστάσεις της Ναυμαχίας της Σαλαμίνας. Τα αξιοθέατα του νησιού περιλαμβάνουν κυρίως θρησκευτικά μνημεία, όπως το Μοναστήρι της Παναγίας Φανερωμένης, και μερικά ανοιχτά θέατρα όπως το Ευριπίδειο θέατρο.
O Πολυχρόνης Δηλαβέρης είχε τέσσερα αδέλφια: τον Γιώργο, τον Νικόλαο, την Αικατερίνη και τον Δημήτριο. Το επάγγελμα όλων των αρσενικών μελών της οικογένειας ήταν ναυτικοί. O παππούς του βιογραφούμενου φεύγει από τη Σαλαμίνα και έρχεται να εγκατασταθεί στον Πειραιά. Εδώ απασχολείται με τη ναυτιλία αλλά και το εμπόριο. Είχε δικά του καράβια και εμπορευόταν κάρβουνα. Ταξίδευε και ο ίδιος πολλές φορές. Είχε συστήσει την Ένωση Ξυλαθρακεμπόρων Πειραιά, στην οποία διετέλεσε Πρόεδρος με Γραμματέα τον γιο του Ευάγγελο, πατέρα του βιογραφούμενου. Έλαβε μέρος στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο (1912-1913). Παντρεύτηκε την Τριανταφυλλιά Bασιλείου και από τον γάμο τους απέκτησαν έναν γιο, τον Ευάγγελο. O παππούς του βιογραφούμενου ήταν άνθρωπος εξαιρετικά δραστήριος, δημιουργικός, πολύ ικανός και εργατικός. Ήταν εξαίρετος επιχειρηματίας, πανέξυπνος και του άρεσε περισσότερο το «επιχειρείν» παρά το «ταξιδεύειν». Γι’ αυτό και τα καράβια του τα ναυπηγούσε για να εξυπηρετούν τις εμπορικές του δραστηριότητες. Είχε αποκτήσει μεγάλη περιουσία από το εμπόριο και την εκμετάλλευση των καραβιών του. H περιουσία αυτή χάθηκε στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Είχε, επίσης, ένα εξαιρετικά γρήγορο ξύλινο κότερο, το «ΦΛΩPA», το οποίο επιτάχθηκε από το Πολεμικό Ναυτικό, ως περιπολικό. Στο σκάφος αυτό υπηρέτησε και ο γιος του Ευάγγελος. Κατά τη διάρκεια του πολέμου, σε ιταλικό βομβαρδισμό από το «ΦΛΩPA» κατέρριψαν στο Μύτικα ιταλικό πολεμικό αεροσκάφος και έλαβαν εύφημη μνεία από τη Ναυτική Διοίκηση Βορείου Αιγαίου. Μετά την κατάληψη της Ελλάδας από τους Γερμανούς το 1941, το σκάφος επιτάχθηκε από τους κατακτητές, που το χρησιμοποίησαν ως περιπολικό μέχρι την απελευθέρωση. Αν και ο πατέρας του βιογραφούμενου προσπάθησε την ημέρα της αποχώρησης των Γερμανών να σώσει το σκάφος του, οι Γερμανοί το ανατίναξαν μαζί με πολλά άλλα, ανοιχτά από το λιμάνι του Πειραιά. Μετά τη βύθιση του πλοίου, ο Ευάγγελος Δηλαβέρης μπόρεσε και ανέσυρε τη μηχανή του πλοίου από τη θάλασσα για να ξεκινήσει με αυτή τη νέα του επαγγελματική πορεία, καθώς όλη η περιουσία της οικογένειας είχε χαθεί.
H γιαγιά του βιογραφούμενου, από την πλευρά του πατέρα του, Τριανταφυλλιά Δηλαβέρη, το γένος Βασιλείου, γεννήθηκε στη Σαλαμίνα και προέρχονταν από πολύ εύπορη οικογένεια γαιοκτημόνων. H κτηματική περιουσία τους ήταν εξαιρετικά μεγάλη. Ήταν πολυμελής οικογένεια. H γιαγιά Τριανταφυλλιά ήταν χαμηλών τόνων και πολύ καλοσυνάτη. Πέθανε σε νεαρή ηλικία από δάγκειο πυρετό, αφήνοντας τον γιο της ορφανό σε ηλικία 17 ετών. Μετά τον θάνατό της, ο Πολυχρόνης Δηλαβέρης ξαναπαντρεύτηκε την Αθηνά, με την οποία δεν απέκτησε άλλα παιδιά.
O πατέρας του βιογραφούμενου, Ευάγγελος Δηλαβέρης, γεννήθηκε το 1912 στη Σαλαμίνα. Τελείωσε το Δημοτικό σχολείο και το Γυμνάσιο και στη συνέχεια, σπούδασε στη Σχολή Εμποροπλοιάρχων όπου έγινε Πλοίαρχος του Εμπορικού Ναυτικού. Βοηθούσε, πριν τον πόλεμο του 1940, τον πατέρα του στις εμπορικές επιχειρήσεις του. Μετά την απελευθέρωση, ξεκινά να ταξιδεύει στα καράβια ως Πλοίαρχος. Παράλληλα, προσπαθεί να αναβιώσει την οικογενειακή εμπορική εταιρεία. Αγοράζει δικό του καράβι και υπήρξε πλοιοκτήτης έως το 1978, οπότε πούλησε το τελευταίο του καράβι και αποσύρθηκε με σύνταξη. Διετέλεσε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ναυτικού Επιμελητηρίου επί σειρά ετών. Έλαβε μέρος στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο υπηρετώντας στο Πολεμικό Ναυτικό, στη Θεσσαλονίκη, παρέχοντας Aντιυποβρυχιακή προστασία στον Θερμαϊκό Κόλπο. Παντρεύτηκε την Αντωνία Δεμένεγα και από τον γάμο τους απέκτησαν ένα παιδί, τον βιογραφούμενο Πολυχρόνη.
O Ευάγγελος Δηλαβέρης ήταν άνθρωπος τρομερά δραστήριος, εργατικός και πολύ έντιμος. Ήταν πολύ κοινωνικός και ιδιαίτερα αγαπητός στον κοινωνικό του περίγυρο, που τον αγαπούσε και τον σέβονταν βαθιά. Φιλοδοξούσε ο γιος του να γίνει Ναυπηγός, ωστόσο σεβάστηκε την επιλογή του ίδιου να ακολουθήσει τον ιατρικό κλάδο και στήριξε την προσπάθειά του οικονομικά και ηθικά. Πέθανε σε ηλικία 80 ετών, το 1992.
H μητέρα του βιογραφούμενου, Αντωνία Δηλαβέρη, το γένος Δεμένεγα, γεννήθηκε το 1924 στην Κέα. Η Κέα (επίσης Τζιά) είναι το δυτικότερο κατοικήσιμο νησί των Κυκλάδων. Το ψηλότερο βουνό είναι ο Προφήτης Ηλίας με υψόμετρο 568 μ. Επίσης στο νησί υπάρχει ένα από τα μεγαλύτερα φυσικά λιμάνια (όρμοι) της Μεσογείου, ο κόλπος του Αγίου Νικολάου. Η παλαιότερη ονομασία της Κέας ήταν Υδρούσα, ενώ κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας το νησί λεγόταν Τζιά. Η σημερινή του ονομασία οφείλεται στον ήρωα Κέω που ήταν επικεφαλής των Λοκρών από τη Ναύπακτο, οι οποίοι κατά την αρχαιότητα κατέλαβαν το νησί. Στους αρχαϊκούς χρόνους (7ος-6ος αιώνας), στην Κέα υπήρχαν τέσσερις ανεξάρτητες και δυνατές οικονομικά και πολιτιστικά πόλεις: η Ιουλίς, η Καρθαία, η Ποιήεσσα και η Κορησσός, ερείπια των οποίων υπάρχουν έως σήμερα και μαρτυρούν την μεγάλη ακμή του νησιού κατά την αρχαιότητα. Έπειτα, κατά τους Βυζαντινούς χρόνους, τη Φραγκοκρατία και την Τουρκοκρατία, το νησί περιήλθε σε παρακμή και ήταν ορμητήριο πειρατών. Από το 1830, η Κέα, όπως και όλες οι Κυκλάδες περιλήφθηκε στο νεοσύστατο Ελληνικό κράτος. Σημαντικά ευρήματα από τις ανασκαφές στο νησί φιλοξενούνται στο αρχαιολογικό μουσείο της Κέας. Πρωτεύουσα του νησιού είναι η Ιουλίδα, ενώ το κύριο λιμάνι της Κέας είναι η Κορησσία. Στην Κέα σημαντικό αριθμό επισκεπτών προσελκύουν τα μονοπάτια της, χτισμένα σαν πέτρινες σκάλες που διανύουν όλο το νησί. Το έντονο ανάγλυφο και οι μικροί όρμοι παρέχουν μοναδική ομορφιά στη διαδρομή. Επιπλέον, το νησί έχει πολλά καταφύγια θηραμάτων, κυρίως για αποδημητικά πουλιά. Εντυπωσιακή είναι και η χλωρίδα του νησιού, που καταγράφει 3.000 είδη φυτών. Το καλοκαίρι σε όλο το νησί πραγματοποιείται η γιορτή των Παραμυθιών.
H μητέρα του βιογραφούμενου τελείωσε την Αρσάκειο Παιδαγωγική Ακαδημία, όπου σπούδασε δασκάλα. Εργάστηκε ως δασκάλα σε διάφορες περιοχές της Κέας και των Αθηνών. Συνταξιοδοτήθηκε σχετικά νέα. Ήταν άνθρωπος χαμηλών τόνων, εξαιρετικά οργανωτική κι ανέθρεψε το παιδί της με πολλή αγάπη, στοργή και ενδιαφέρον. Γνώριζε να ισορροπεί ανάμεσα στην τρυφερότητα και την αυστηρότητα, δίνοντας έτσι στον γιο της τις ηθικές αξίες που ήταν απαραίτητες για να γίνει χρήσιμος πολίτης. Πέθανε σε ηλικία 90 ετών, το 2014.
O παππούς του βιογραφούμενου, από την πλευρά της μητέρας του, ονομαζόταν Νικόλαος Δεμένεγας και γεννήθηκε στην Κέα Κυκλάδων. Προέρχονταν από αγροτική οικογένεια με μεγάλη κτηματική περιουσία. Παντρεύτηκε τη Γεωργία Πατητή, γεννημένη στην Κέα. Από τον γάμο τους απέκτησαν οκτώ παιδιά: τον Βασίλη, τον Αντώνη, την Αικατερίνη, τη Μαργαρίτα, τη Σταυρούλα, τη Μαρία, τη Θεώνη και την Αντωνία, μητέρα του βιογραφούμενου.
O Νικόλαος Δεμένεγας ήταν άνθρωπος προσηνής, ευχάριστος, δοτικός και πολύ οργανωτικός. Την κτηματική περιουσία της οικογένειας ανέλαβε ο πρώτος γιος της οικογένειας Βασίλης Δεμένεγας.
O βιογραφούμενος, Πολυχρόνης Δηλαβέρης, γεννήθηκε στις 21 Οκτωβρίου 1964 στην Αθήνα. Τελείωσε το 24ο Δημοτικό σχολείο Πειραιά και το Γυμνάσιο-Λύκειο στην Iωνίδειο Σχολή του Πειραιά. Εισάγεται στην Ιατρική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και αποφοιτά 6 χρόνια μετά, έχοντας σπουδάσει με υποτροφία από το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών (I.K.Y) και την Πανελλήνια Ναυτική Εστία. Υπηρετεί την στρατιωτική του θητεία στον Στρατό Ξηράς, στο Υγειονομικό, και απολύεται από τη Σχολή Μηχανικού στο Λουτράκι. Στη συνέχεια, υπηρετεί το Αγροτικό ιατρείο του στο Κέντρο Υγείας στο Xαλκιόπουλο Αιτωλοακαρνανίας. Παίρνει ειδικότητα Παθολογίας για ένα έτος, στο Γενικό Ογκολογικό Νοσοκομείο Κηφισιάς «Άγιοι Ανάργυροι».
Την περίοδο 1992-1994 εργάζεται ως προδιδακτορικός συνεργάτης στην Πανεπιστημιακή Καρδιολογική Κλινική στο Νοσοκομείο «Ιπποκράτειο». Το 1994-1997 κάνει ειδικότητα στην Καρδιολογία στην ίδια Κλινική και το 1998 ολοκληρώνει το διδακτορικό του.
Το 1999, πηγαίνει στο Λονδίνο για μετεκπαίδευση στην Κλινική Ηλεκτροφυσιολογία, στο Saint George’s Hospital του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Παραμένει εκεί μέχρι το 2000, έχοντας ήδη πάρει δύο υποτροφίες για την παραμονή του από την Ελληνική Καρδιολογική Εταιρεία και το Κοινωφελές Ίδρυμα «Αριστοτέλης Ωνάσης».
Επιστρέφει το 2000 στην Ελλάδα και ανοίγει ιδιωτικό ιατρείο μέχρι να διοριστεί το 2001 στην «Παμμακάριστο» ως Επιμελητής B΄. Παράλληλα, ασκεί την Ηλεκτροφυσιολογία στο «Ιπποκράτειο» Νοσοκομείο. Το 2004, γίνεται Επιμελητής B΄ στο «Ιπποκράτειο» Νοσοκομείο, το 2009 γίνεται Επιμελητής A΄ και το 2016 Διευθυντής στο ίδιο Νοσοκομείο, που εργάζεται μέχρι σήμερα.
O βιογραφούμενος, Πολυχρόνης Δηλαβέρης, έχει δημοσιεύσει πάνω από 170 μελέτες και άρθρα σε ξένα και ελληνικά περιοδικά. Έχει συγγράψει Κεφάλαια ξενόγλωσσων και ελληνικών βιβλίων και έχει συμμετάσχει, ως ομιλητής, σε διαλέξεις και ανακοινώσεις σε πολλά ιατρικά συνέδρια, στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Είναι Πρόεδρος στην Ομάδα Εργασίας στην Ψηφιακή Καρδιολογία (e-Cardiology), στην Ευρωπαϊκή Καρδιολογική Εταιρεία. Είναι Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του International Society for Holder and Non Invasive Electrocardiology (ISHNE). Διοργάνωσε το 2007 το Παγκόσμιο Συνέδριο της ISHNE στην Ελλάδα με την εποπτεία του Καθηγητή κ. Στεφανάδη. Είναι Fellow της Ευρωπαϊκής Καρδιολογικής Εταιρείας και της Ευρωπαϊκής Ρυθμολογικής Εταιρείας. Από το 2007 έχει δώσει εξετάσεις και έχει πιστοποιηθεί από την Ευρωπαϊκή Καρδιολογική Εταιρεία για εμφυτεύσεις απινιδωτών-βηματοδοτών κ.ά.
O βιογραφούμενος, Πολυχρόνης Δηλαβέρης, παντρεύτηκε την Ιουλία Σπυροπούλου το 1995. Είναι γεννημένη στην Αθήνα και είναι Φιλόλογος. Από τον γάμο τους έχουν αποκτήσει δύο παιδιά: τον Βαγγέλη το 1997 και την Άννα-Νεκταρία το 2001. Ο Βαγγέλης είναι Ψυχολόγος και η Άννα-Νεκταρία φοιτήτρια στο Χημικό Τμήμα του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
O Πολυχρόνης Δηλαβέρης τον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο του τον αφιερώνει στην οικογένειά του, στο διάβασμα, στο κολύμπι, στο περπάτημα και σε ταξίδια στην Ελλάδα και το εξωτερικό.