Συγγρός Ανδρέας (1830 – 1899)

Είχε γεννηθεί στην Κωνσταντινούπολη, το 1830, όπου ο Χιώτης πατέρας του ήταν γιατρός, αλλά ο β’ ρωσοτουρκικός πόλεμος έφερε την οικογένειά του στο Ταϊγανρόκ της Ρωσίας και το 1834 η οικογένεια Συγγρού μετακόμισε στην Άνδρο, εποχή κατά την οποία δίδασκε εκεί ο Θεόφιλος Καΐρης την θεοσεβική αίρεση. Τα σκάνδαλα και ο διχασμός στο νησί ανάγκασαν την οικογένεια Συγγρού να εγκατασταθεί στην Ερμούπολη, όπου ο νεαρός Ανδρέας συμπλήρωσε τις σπουδές του και αμέσως προσλήφθηκε στο εμπορικό κατάστημα του Χιώτη εμπόρου Ρ. Ροδοκανάκη και κατόπιν, το 1845, έφτασε στην Κωνσταντινούπολη, όπου εργάστηκε ως βοηθός λογιστού στον εμπορικό οίκο ενός άλλου Χιώτη εμπόρου, του Ν. Δαμιανού. Από εδώ ο Συγγρος άρχισε τις εμπορικές επιχειρήσεις του, αφού η ενασχόλησή του με τις εμπορικές υποθέσεις του Δαμιανού και άλλων εμπόρων της Κωνσταντινούπολης του έδωσαν ευκαιρίες να ανοίξει νέους δρόμους, ιδίως μετά τον Κριμαϊκό Πόλεμό (1853/4). Αναδείχτηκε, έτσι, από τους κορυφαίους οικονομικούς παράγοντες στην Κωνσταντινούπολη, δραστηριότητα που συνέχισε και στον τραπεζικό τομέα, φτάνοντας να γίνει ο τραπεζίτης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Τα ταξίδια του στην Αγγλία, Ιταλία, Γαλλία του άνοιξαν νέους δρόμους, ώσπου το 1867 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου μετέφερε το κέντρο των επιχειρήσεών του με συνεταίρους τους τραπεζίτες Γ. Κορωνιό και Στέφ. Σκουλούδη. Η εταιρεία τους υπέστη σοβαρό πλήγμα κατά την κρίση του Γαλλογερμανικού πολέμου του 1870 – 1871, αλλά ο Συγγρός με επιτυχείς ελιγμούς, διέσωσε την τεράστια περιουσία του. Λίγο μετά, οι τρεις συνεργάτες μετέφεραν την εταιρεία τους στην Κωνσταντινούπολη και ίδρυσαν την Τράπεζα Κωνσταντινουπόλεως. Το 1872 ο Συγγρός εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, οπού ίδρυσε την Πιστωτική Τράπεζα, έπειτα την Ελληνική Εταιρεία Λαυρίου, το 1881 την Τράπεζα Ηπειροθεσσαλίας, που αργότερα συγχωνεύτηκε με την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος. Πολιτικός φίλος του Χαρ. Τρικούπη συνέβαλε, ουσιαστικά, στην ανάπτυξη της οικονομίας του νέου ελληνικού κράτους. Με το Τρικουπικό κόμμα εξελέγη βουλευτής Σύρου, Αττικοβοιωτίας, Αττικής (1885 – 1816). Ο Συγγρός ανέπτυξε πλούσιο φιλανθρωπικό έργο, συμβάλλοντας στην ανέγερση του Δημοτικού Θεάτρου Αθηνών, νοσοκομείων στην Αθήνα και στην Θεσσαλονίκη, του Πτωχοκομείου Αθηνών, συνέδραμε την Μεγάλη του Γένους Σχολή, τα φιλανθρωπικά καταστήματα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, χορήγησε την ανέγερση σχολείων και πλήθος άλλων φιλανθρωπικών και εθνικών έργων. Ανάμεσα σε αυτά και το γνωστό «κτήμα Συγγρού», μεταξύ Αμαρουσίου και Κηφισίας, η Σχολή Αναβρύτων κ.α. Δικαίως, μετά τον Γ. Αβέρωφ, θεωρείται από τους μεγαλύτερους εθνικούς ευεργέτες.

Φωτογραφία: https://www.thessalonikiartsandculture.gr