Το Σουλάρι είναι ένα μικρο χωριό της Αρκαδίας, χτισμένο στους πρόποδες του Ταϋγέτου, σε υψόμετρο 540 μέτρων. Απέχει 13 περίπου χιλιόμετρα από τη Μεγαλόπολη και αποτελεί τοπική κοινότητα του Δήμου της. Σύμφωνα με την τελευταία απογραφή πληθυσμού έχει 83 μόνιμους κατοίκους που ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία.
Πιθανολογείται ότι η ονομασία Σουλάρι έχει τουρκική προέλευση και προέρχεται από τη λέξη sular που σημαίνει τα νερά. Το χωριό άλλωστε έχει πλούσιες πηγές που αναφέρονται ήδη από την αρχαία εποχή. Οι πηγές αυτές μάλιστα συνέβαλαν ουσιαστικά στον σχηματισμό του ποταμού Θειούντα (σημερινής Κουτουφαρίνας) που ήταν ένας από τους κυριότερους παραπόταμους του Αλφειού.
Η πρώτη γραπτή αναφορά για το Σουλάρι προέρχεται από τα κατάστιχα που βρίσκονται στο Πρωθυπουργικό Οθωμανικό Αρχείο της Κωνσταντινούπολης και στη Βιβλιοθήκη «Κύριλλος και Μεθόδιος» της Σόφιας και τα οποία παρουσιάστηκαν στο Α΄ Παγκόσμιο Διαδικτυακό Παναρκαδικό Συνέδριο που έγινε το 2006 από τον Τούρκο καθηγητή της ιστορίας Λεβέντ Καγιάμπιναρ. Σύμφωνα, λοιπόν, με τη «Δημογραφική Δομή της Καρύταινας» κατά την εποχή του Σελίμ Α΄ (1512-1520) η Καρύταινα ήταν ένα μεγάλο ζεμαέτ (τιμάριο, φέουδο) που διαχειριζόταν ο Αχμέτ Μπέης στο οποίο υπάγονταν, πέραν από το κέντρο της Καρύταινας και άλλα χωριά μεταξύ των οποίων και το Σουλάρι.
Το σημερινό χωριό δημιουργήθηκε και από άλλους μικροοικισμούς που βρίσκονταν στην ευρύτερη περιοχή του και ιδιαίτερα στη ανατολική πλευρά του, που σταδιακά, μετακινήθηκαν δυτικά και συνενώθηκαν με τον κύριο οικισμό στη σημερινή του θέση. Η μετακίνηση φαίνεται ότι δεν είχε ολοκληρωθεί κατά την Επανάσταση του 1821, αφού κάποιες οικογένειες φέρονται, ότι ήλθαν μετέπειτα. Πάντως, κατά τη μετεπαναστατική περίοδο, το χωριό είχε ενιαία εμφάνιση και ενιαία εκπροσώπηση στις τότε συνελεύσεις της Επαρχίας Λεονταρίου.
Στην τοποθεσία Παλαιό Σουλάρι βρισκόταν ο αρχαίος αγροτικός οικισμός της Παλιοδραμπάλας, από όπου περνούσε ο οδικός άξονας της ανατολικής Φαλαισίας, που οδηγούσε από την Μεσσηνία προς το Ορεσθάσιο.
Ιδιαίτερα γραφικό είναι το Κεφαλάρι με τις πηγές, τα αναβλύζοντα νερά και την πλούσια βλάστηση. Στα βράχια που σχηματίζονται εκατέρωθεν του ποταμιού σε ένα τοπίο σπάνιας ομορφιάς αλλά και αγριότητας, διακρίνει κανείς ακόμη τις καπνισμένες «τρούπες», τις μικρές δηλαδή σπηλιές όπου λημέριαζαν οι κλέφτες.
Στο Σουλάρι διοργανώνεται κάθε χρόνο πανηγύρι του Προφήτη Ηλία στις 20 Ιουλίου. Στις τριήμερες εκδηλώσεις συγκεντρώνεται πλήθος κόσμου για να γιορτάσει με ζωντανή μουσική, χορό και πολύ φαγητό και ποτό.