Μενού Κλείσιμο

Ροδολίβος Σερρών

Το Ροδολίβος είναι χτισμένο στους πρόποδες του Παγγαίου όρους σε μια περιοχή που φαίνεται να κατοικήθηκε από τους αρχαίους ακόμη χρόνους, καθώς το εύφορο έδαφος ευνοούσε τη γεωργία ενώ το βουνό δημιουργούσε ένα φυσικό προστατευτικό οχυρό παρέχοντας ασφάλεια σε περίοδο επιδρομών. Ο οικισμός υπάγεται διοικητικά στον Δήμο Αμφίπολης και απέχει περίπου 46 χιλιόμετρα από τις Σέρρες.

Ίχνη αρχαίων πολισμάτων κοντά στον Ροδολίβο έχουν εντοπιστεί στον λόφο του Αγίου Αθανασίου ‒δίπλα στα τελευταία σπίτια του σημερινού οικισμού‒ με διάρκεια  ύπαρξης του οικισμού από τη θρακομακεδονική εποχή έως τα νεότερα χρόνια και στη θέση «Κουριά» όπου έχουν εντοπιστεί λαξευτά σπήλαια και ευρήματα που χρονολογούνται στην Υστερορωμαϊκή – Παλαιοχριστιανική εποχή. Αυτοί οι αρχαίοι οικισμοί ανήκαν στην Ηδωνίδα, μία από τις φυλετικές περιοχές της Αρχαίας Θράκης και από το 42 π.Χ. στη ρωμαϊκή αποικία των Φιλίππων.

Σχετικά με την ονομασία του Ροδολίβου έχουν διατυπωθεί διάφορες εκδοχές με επικρατέστερες, αυτή που θεωρεί ότι προέρχεται από τις λέξεις ρόδα και λιβάδια και αυτή που υποστηρίζει ότι προέρχεται από το αρχαίο ρήμα «λείβω», δηλαδή υγροποιώ το ρόδον. Αυτές οι δύο εκδοχές βασίζονται στο γεγονός ότι από την αρχαιότητα οι κάτοικοι της περιοχής καλλιεργούσαν τριαντάφυλλα και εμπορεύονταν το απόσταγμα των ροδοπέταλων.

Η πρώτη γραπτή αναφορά στον Ροδολίβο γίνεται το 1098 σε έγγραφο δωρεάς του «χωρίου» από τον αυτοκράτορα Αλέξιο Α΄ Κομνηνό στη μοναχή Μαρία Βασιλάκαινα, η οποία στη συνέχεια το δώρισε στη Μονή Ιβήρων του Αγίου Όρους για τη σωτηρία της ψυχής του συζύγου της.

Στην περίοδο της Τουρκοκρατίας υπήρχε στον οικισμό τούρκικος μαχαλάς ο οποίος είχε αναπτυχθεί  κοντά στη σημερινή εκκλησία. Υπήρχε μάλιστα και τζαμί που κατεδαφίστηκε το 1922, ενώ μέχρι σήμερα σε εκείνη τη γειτονιά που ονομάζεται «Καφενές» σώζονται κάποια σπίτια παραδοσιακής αρχιτεκτονικής. Σύμφωνα με απογραφή των τελών του 19ου αιώνα, ζούσαν στον Ροδολίβο 4.000 Έλληνες και 300 Τούρκοι.

Πολλοί ήταν οι κάτοικοι του Ροδολίβου που πήραν μέρος στον Μακεδονικό Αγώνα συμμετέχοντας σε αντάρτικο σώμα που δρούσε στο Παγγαίο με αρχηγό τον Καπετάν Δούκα, ενώ άλλοι βοηθούσαν κρυφά τους αντάρτες.

Στον Ροδολίβο διατηρούνται σήμερα πολλά νεοκλασικά αρχοντικά της της δεκαετίας του 1920 για να μαρτυρούν την αίγλη εκείνης της εποχής. Τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν αυτά τα αρχοντικά είναι τα ευρύχωρα, ψηλοτάβανα δωμάτια, τα αετώματα, οι αρχαιοελληνικού τύπου κίονες που στηρίζουν τα μπαλκόνια, οι εντυπωσιακές εξωτερικές σκάλες και τα ανάγλυφα στις θύρες και στα παράθυρα. Αξιόλογο δείγμα τέτοιου αρχοντικού είναι το κτίριο που φιλοξενεί σήμερα το Δημαρχείο, το οποίο ανήκε στον καπνέμπορο Ζησίδη και σχεδιάστηκε από Αυστριακό αρχιτέκτονα. Ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής είναι και τα αγροτόσπιτα του προηγούμενου αιώνα τα οποία ήταν διώροφα με χαγιάτι, δηλαδή μεγάλο εσωτερικό μπαλκόνι.

Άλλα αξιόλογα μνημεία του Ροδολίβου είναι ο πετρόμυλος του Ναλμπάντη, ο οποίος ήταν συγχρόνως και εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος, καθώς και τα καπνομάγαζα, ογκώδη κτίρια που κατά καιρούς χρησιμοποιήθηκαν ως σχολεία, κέντρα διασκέδασης, σινεμά, καταστήματα ή και κατοικίες.

Η πιο σημαντική εκδήλωση στον Ροδολίβο είναι ο «Κουρήτος», η μεγάλη γιορτή κρασιού και αμπέλου που διοργανώνεται κάθε Σεπτέμβρη για ένα διήμερο. Η ονομασία προέρχεται από τους Κουρήτες (ορεινές πολεμικές θεότητες) που προστάτευαν τον θεό Διόνυσο στη βρεφική του ηλικία, από το μίσος της Ήρας. Έτσι οι παλιοί κάτοικοι της περιοχής, έδωσαν την ονομασία αυτή στο βαρέλι, επειδή αυτό προστατεύει το αγαπημένο ποτό του Διόνυσου που είναι το κρασί. Οι εκδηλώσεις για τον Κουρήτο περιλαμβάνουν εκτός από τη συμμετοχή οινοπαραγωγών με εκθεσιακά περίπτερα στα οποία παρουσιάζουν τα κρασιά τους, πάτημα σταφυλιών και γευσιγνωσία κρασιών, μουσικές συναυλίες, παρουσίαση παραδοσιακών χορών, ξεναγήσεις στο χωριό, θεατρικά δρώμενα και φυσικά λαϊκό γλέντι.

Φωτό: Ροδολίβος Σερρών | Facebook