Η Πορτή είναι χτισμένη σε υψόμετρο 650 μ. στις πλαγιές των Αγράφων μέσα σε καταπράσινο περιβάλλον. Βρίσκεται ανάμεσα σε δύο βραχώδη βουνά και τον ποταμό Πάμισο να κυλά ανάμεσα τους. Απέχει 6 χιλιόμετρα από το Μουζάκι και 33 χιλιόμετρα από την Καρδίτσα και αριθμεί 276 μόνιμους κατοίκους, σύμφωνα με την απογραφή του 2011.
Το χωριό έχει μακρά ιστορία. Ο αρχαίος συγγραφέας Πολύβιος αναφέρεται στην Πορτή με την ονομασία «Άκρον» ή «Αθήναιον», όπου υπήρχε στρατόπεδο του βασιλιά των Αθαμάνων, Αμύνανδρου. Το χωριό ήταν μέρος των Γόμφων που βρίσκονταν σε στρατηγική θέση, καθώς έλεγχαν μεγάλο μέρος της δυτικής Θεσσαλικής πεδιάδας και τις δύο εισόδους προς την Ήπειρο. Η ακρόπολη της αρχαίας πόλης, που βρισκόταν στο όρος Ίταμος της σημερινής Πορτής, είχε ισχυρό τείχος. Σήμερα διασώζονται ίχνη αρχαίων τειχών και οικοδομημάτων. Τα λείψανα ενός κάστρου μαρτυρούν μάλλον ότι πρόκειται για αρχαίο ναό της Αθηνάς κατασκευασμένο με πελώριες πέτρες (πελασγικές). Τα τείχη των κάστρων καταστράφηκαν πρώτη φορά το 198 π.Χ. όταν η πόλη των Γόμφων κατελήφθη από τους Αθαμάνες με το βασιλιά Αμύνανδρο και δεύτερη φορά από τον Ιούλιο Καίσαρα το 48 π.Χ. στον Ρωμαϊκό εμφύλιο πόλεμο με τον Πομπήιο. Οι κάτοικοι είχαν ταχθεί με την πλευρά του Πομπήιου και αρνήθηκαν να ανοίξουν τις πύλες στον Καίσαρα. Μεγάλοι λίθοι, μετά την καταστροφή των τειχών, χρησιμοποιήθηκαν σε δεύτερη χρήση στην κατασκευή οικοδομημάτων κατά την Ρωμαϊκή εποχή και μεταγενέστερα.
Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας το χωριό αναφέρεται ως Μπορτί ή Πορτί και πιθανολογείται πως ήταν το μέρος όπου ο Καραϊσκάκης συνάντησε τον οπλαρχηγό Νικόλαο Στούρναρη, πριν τη συνεργασία τους εναντίον των Τούρκων.
Αρχαιολογικό ενδιαφέρον παρουσιάζει η θέση Παλαιόκαστρο, όπου σώζονται λείψανα αρχαίων τειχών. Από τα όμορφα σημεία της περιοχής είναι η «Παλαιοκαμάρα», το παλιό πέτρινο τοξωτό γεφύρι, που βρίσκεται στον οικισμό Τόσκες της Πορτής. Σύμφωνα με την παράδοση είναι έργο του Αγίου Βησσαρίωνος και πιθανότατα χτίστηκε το 1540 μ.Χ.
Η εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου χρονολογείται από τον 16ο αιώνα και είναι χτισμένη στον τύπο της τρίκλιτης ξυλόστεγης βασιλικής. Το ιερό του ναού ξαναχτίστηκε το 1781, ενώ ο νάρθηκας το 1804. Διασώζονται σημαντικές τοιχογραφίες που χρονολογούνται μέχρι και τον 16ο αιώνα. Επιγραφή πάνω από την είσοδο αναφέρει ότι ο ναός κηρύχτηκε σταυροπηγιακός το 1595 από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Ιερεμία Β’. Επίσης στην Πορτή υπάρχουν οι εκκλησίες των Αγίου Νικολάου (1872) και Αγίου Γεωργίου (1895). Σε αίθουσα του δημοτικού σχολείου λειτουργεί τα τελευταία χρόνια λαογραφικό μουσείο με πολλά εκθέματα.
Όμορφες πεζοπορικές διαδρομές αποτελούν η ανάβαση στις κορυφές Κούτσιμπου, Τσιλίγκα και Πύργου, το βουνό Ίταμος και το δάσος από καστανιές και δρύες. Επίσης, στη θέση «Σκάλα» υπάρχουν πολλές σπηλιές. Στο χωριό διατηρούνται δύο παλιοί νερόμυλοι που ξυπνούν αναμνήσεις από περασμένες εποχές.
Ο Πολιτιστικός και Λαογραφικός Σύλλογος Πορτής διοργανώνει κάθε χρόνο πανηγύρια στη γιορτή του Προφήτη Ηλία στις 20 Ιουλίου και στην Κοίμηση της Θεοτόκου στις 15 Αυγούστου. Επίσης μία εβδομάδα μετά την γιορτή της Παναγίας γίνεται η γιορτή πίτας.
Φωτό: https://www.portinews.gr/album/fotogkaleri-archiki-selida/#anoixi-sti-porti-2-jpg1 (Πολιτιστικός και Λαογραφικός