Ποδοχώρι Καβάλας

 

Χτισμένο στους πρόποδες του Παγγαίου, το Ποδοχώρι ή Ποδογόριανη είναι χαρακτηρισμένος ως παραδοσιακός – ιστορικός οικισμός. Βρίσκεται 42 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Καβάλας, υπάγεται στον Δήμο Παγγαίου και ο πληθυσμός του φτάνει τους 600 κατοίκους.

Κοντά στο Ποδοχώρι έχουν έρθει στο φως λείψανα οικισμού προϊστορικών και πρώιμων ιστορικών χρόνων και ερείπια τρίκλιτης παλαιοχριστιανικής βασιλικής που τοποθετείται στα τέλη του 4ου με αρχές του 5ου αιώνα μ.Χ. και διαθέτει ζωγραφισμένους τοίχους και επιτοίχιο ψηφιακό διάκοσμο. Επίσης, μέσα στο χωριό έχουν εντοπιστεί κεραμικά ελληνιστικής – μεταβυζαντινής εποχής.

Η πρώτη αναφορά στο Ποδοχώρι υπάρχει σε περιουσιακό κατάστιχο της Μονής Ιβήρων, το οποίο χρονολογείται από το 1104. Μέχρι το 1923 το χωριό είχε μικτό πληθυσμό Ελλήνων και Τούρκων, με πλειοψηφία Ελλήνων. Μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών, εγκαταστάθηκαν 115 οικογένειες προσφύγων από την Καππαδοκία.

Στην όχθη του ρέματος του χωριού σώζεται οθωμανικό λουτρό του 17ου αιώνα που αποτελείται από έναν ορθογώνιο προθάλαμο και μια τετράγωνη κύρια αίθουσα που στεγάζεται με πλίνθινο θόλο. Ξεχωριστό αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον έχουν τα δύο πέτρινα γεφύρια του Ποδοχωρίου. Το γεφύρι του Λαζίδη που πήρε το όνομά του από τον ιδιοκτήτη παρακείμενου μύλου βρίσκεται στο κέντρο του χωριού. Είναι μονότοξο με σειρά από πέτρες που εναλλάσσονται με λεπτά διακοσμητικά κεραμικά, στοιχείο που παραπέμπει στη βυζαντινή περίοδο. Στην περιοχή υπήρχαν παλιότερα τέσσερις νερόμυλοι, με έναν εξ αυτών να σώζεται μέχρι σήμερα. Το δεύτερο γεφύρι είναι του Γοργία -από το όνομα του ιδιοκτήτη κοντινού σπιτιού- και βρίσκεται στη θέση Τσιρίφ, μια όμορφη περιοχή με πλατάνια. Έχει καμάρα από πωρόλιθο και μια σειρά από πέτρες που στεφανώνεται από μικρότερη διακοσμητική και εξυπηρετεί μέχρι σήμερα τις μετακινήσεις μεταξύ των δύο οικισμών του χωριού.