Είναι χωριό και κοινότητα της επαρχίας Κυδωνίας. Βρίσκεται 20χλμ. νοτιοανατολικά από τα Χανιά, κτισμένο σε υψόμετρο 450μ., στους πρόποδες των Λευκών Ορέων. Έχει 400 κατοίκους οι οποίοι ασχολούνται κυρίως με την ελαιοκαλλιέργεια και την αμπελοκαλλιέργεια.
Νότια και γύρω από το χωριό υπάρχει ένα πλάτωμα (πεδινό μέρος) στο οποίο εγκαταστάθηκαν οι πρώτοι κάτοικοι (βρήκαν τη βολή τους, κατά την έκφραση των κατοίκων). Από το γεγονός αυτό προήλθε και η ονομασία του οικισμού. Στο χωριό, κοντά σε ένα συνοικισμό του, υπάρχει η βυζαντινή εκκλησία του Αγίου Νικολάου, με κατεστραμμένες τοιχογραφίες. Στην εκκλησία υπάρχει η πολύ παλιά και μεγάλης αξίας εικόνα του αγίου, που θεωρείται θαυματουργή. Κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας οι Χριστιανοί χρησιμοποιούσαν την εκκλησία σαν δικαστήριο και όρκιζαν τους κρινόμενους στην ιερή εικόνα.
Υπάρχει επίσης η διμάρτυρη εκκλησία της Γέννησης της Θεοτόκου με του Αγίου Κωνσταντίνου.
Οι κάτοικοι του χωριού ήταν άποικοι από τη γύρω περιοχή. Η πρώτη οικογένεια ήρθε από το Πέραν της Κωνσταντινούπολης με τα στρατεύματα του Νικηφόρου Φωκά. Παλιότερες οικογένειες είναι οι Περράκηδες, οι Τραχαλάκηδες, οι Λιθιάκηδες, οι Σαρικάκηδες, οι Δημοτάκηδες, οι Κοτσιφάκηδες, οι Γεργεράκηδες, οι Παπαδάκηδες, οι Αμπαδιωτάκηδες, οι Βερυκάκηδες, οι Κουτσουκλάκηδες, οι Χειλουδάκηδες, οι Βακαλουνάκηδες, οι Φαδάκηδες, οι Μπαγάκηδες και οι Καυκαλάδες.
*Στοιχεία από 15ετή έρευνα, 1980-1995.