Πέτρα Πρέβεζας

Η Πέτρα είναι ιστορικό χωριό της Πρέβεζας που βρίσκεται κοντά στη Φιλιππιάδα. Διοικητικά υπάγεται στον Δήμο Ζηρού και, σύμφωνα με την απογραφή του 2011, έχει 392 κατοίκους. Η ονομασία του οφείλεται πιθανότατα στη θέση του, στην ανατολική πλευρά ενός πετρώδους λοφίσκου, σύμφωνα με στοιχεία του Σεραφείμ Ξενόπουλου ο οποίος διετέλεσε μητροπολίτης Άρτας.

Στην περιοχή υπάρχει η ακρόπολη του αρχαίου Βουχετίου και των μεσαιωνικών Ρωγών. Οι πρώτες οχυρώσεις της ακρόπολης έγιναν τον 5ο π.Χ. αιώνα, όταν άρχισαν οι συγκρούσεις μεταξύ των  Ηλείων αποίκων και των Κασσωπαίων Ηπεριωτών. Το Βουχέτιο καταστράφηκε το 167 π.Χ. κατά την ρωμαϊκή εισβολή από τους Ρωμαίους του Αιμίλιου Παύλου μαζί με 70 άλλες πόλεις της Ηπείρου.

Η εποχή της ακμής του Κάστρου των Ρωγών συμπίπτει με την περίοδο της ακμής του Δεσποτάτου της Ηπείρου, τον 13ο και στις αρχές του 14ου αιώνα. Την περίοδο αυτή έγινε η τελευταία ανοικοδόμηση και το κάστρο πήρε τη σημερινή του μορφή. Η στρατηγική του σημασία οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι τα παλιά χρόνια ο ποταμός Λούρος ήταν πλωτός και χρησίμευε σαν οδός μεταφοράς προϊόντων και υλών από την πλούσια ενδοχώρα της Ηπείρου. Το κάστρο, χτισμένο σε ύψωμα επάνω σε καμπή του ποταμού, ήταν σε ιδεώδη τοποθεσία για τον έλεγχο της ναυσιπλοΐας στον ποταμό. Επιπλέον παλαιότερα, πριν από τις αποξηράνσεις του 1950, η περιοχή ήταν γεμάτη βάλτους που αποτελούσαν φυσική οχύρωση για το κάστρο.

Ο οικισμός πήρε το όνομα Ρωγοί ή Αρωγοί επειδή κατά το Μεσαίωνα έδινε καταφύγιο και βοήθεια («αρωγή») στους πληθυσμούς των παραλίων κατά τη διάρκεια εχθρικών επιδρομών, κυρίως από Σλάβους και Βουλγάρους. Μέχρι πριν λίγα χρόνια το κάστρο ήταν πλήρως εγκαταλειμμένο και οι ντόπιοι το ονόμαζαν Φιδόκαστρο επειδή η βλάστηση κάλυπτε τα σωζόμενα τμήματα και αποτελούσε καταφύγιο πλήθους ερπετών.

Μία από τις πρώτες πηγές που αναφέρονται στο χωριό είναι τα αρχεία της Βενετίας  από το έτος 1697, όπου η Πέτρα μαζί με πολλά άλλα χωριά της περιοχής, κατέβαλε φόρο στην Βενετική διοίκηση με αντάλλαγμα την προστασία από τις επιδρομές των πειρατών. Οι Βενετοί από τα τέλη του 17ου αιώνα άρχισαν να συνεργάζονται με διάφορες τυχοδιωκτικές ομάδες ατάκτων, κυρίως Ελλήνων από την Κεφαλονιά και την Ιθάκη, οι οποίες λεηλατούσαν τις πλούσιες περιοχές του κάμπου της Άρτας και της Πρέβεζας. Οι Βενετοί είχαν ως στόχο από τη μία να δημιουργήσουν προβλήματα στους Τούρκους και από την άλλη να ωθήσουν τους κατοίκους των αγροτικών περιοχών στο να ζητήσουν προστασία από τις ληστρικές επιδρομές, καταβάλλοντας ένα σημαντικό χρηματικό ποσό.

Αξιοθέατο του χωριού είναι ο ενοριακός ναός της Αγίας Κυριακής που κατασκευάστηκε τον 18ο ή κατά το α΄ μισό του 19ου αιώνα. Είναι μεγάλων διαστάσεων, μονόχωρος, με νεωτερικό χαγιάτι στα δυτικά και κωδωνοστάσιο που χρονολογείται από τις αρχές του 20ού αιώνα. Ο ναός και το κωδωνοστάσιο έχουν χαρακτηριστεί ως μνημεία τα οποία χρήζουν ειδικής κρατικής προστασίας.

 

 

 

Φωτό: https://www.kastra.eu/castlegr.php?kastro=rogoi