Χωριό και κοινότητα της επαρχίας Ρεθύμνης. Βρίσκεται σε απόσταση 20 χμ. νότια του Ρεθύμνου και έχει υψόμετρο 500 μ. Στο χωριό ζουν σήμερα 100 κάτοικοι που ασχολούνται με τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Στην περιοχή καλλιεργούνται κυρίως ελιές, αμπέλια και λίγα δημητριακά.
Παλιότερα το χωριό ονομαζόταν Άγριο, γιατί οτο κέντρο του υπήρχε ένας μεγάλος βράχος. Σήμερα ο βράχος βρίσκεται στην τοποθεσία Βατές, ανατολικά του Όρους. Μετονομάστηκε Όρος την εποχή που η Κρήτη αποτελούνταν από «100 πόλεις», γιατί ήταν το ψηλότερο χωριό οτο βουνό Βρύσινας.
Την περίοδο της Ενετοκρατίας κατοίκησαν στο Όρος Ενετοί, όπως μαρτυρούν τα ερείπια ενετικών κτισμάτων που βρίσκονται στην τοποθεσία Μηλιώτη. Το τοπωνύμιο οφείλεται – σύμφωνα με την παράδοση στο όνομα Ενετού τσιφλικά, του Αιμίλιου.
Τα χρόνια της Τουρκοκρατίας κατοικούσαν στο χωριό Χριστιανοί και Τούρκοι και οι σχέσεις μεταξύ τους ήταν αρκετά καλές. Μόνο ο αγάς Τζουγκροτός ήταν άγριος και ο Χριστιανός Παπαδάκης αποφάσισε να τον σκοτώσει. Προδόθηκε όμως και εγκατέλειψε το σχέδιο του. Ο Παπαδάκης είχε το παρατσούκλι Ψύλλας, γιατί ήταν ευκίνητος και εξαφανιζόταν χωρίς να γίνεται αντιληπτός.
Στη Μάχη της Κρήτης πολέμησαν στα Περβόλια 10 περίπου χωρικοί. Οι Γερμανοί δεν έμειναν στο Όρος, αλλά ερχόταν σε ανυποψίαστο χρόνο. Στις 29 Αυγούστου του 1941 εκτέλεσαν έξω από το χωριό τον τότε πρόεδρο Παντελή Παπαδάκη με τη δικαιολογία ότι βοηθούσε τους
Άγγλους συμμάχους. Το 1942 εξανάγκασαν τους κατοίκους του χωριού και των γύρω περιοχών ν’ ανεβάσουν με κάρο ένα κανόνι στο Άγιο Πνεύμα, την ψηλότερη κορυφή του Βρύσινα. Εκεί εγκατέστησαν φυλάκιο μέχρι το 1944, που κατέρρευσαν.
Οι παλιότερες οικογένειες του χωριού είναι οι Παπαδάκηδες, οι Ψυλλάκηδες, οι
Χριοτουλάκηδες, οι Βαρβάκηδες, οι Ξυδάκηδες, οι Αλεβιζάκηδες, οι Πρινάρηδες κ.ά.
Στο Όρος υπάρχουν δύο σπήλαια ιδιωτών, που λέγονται Βαρδή και Τσιτώνη. Τα χρόνια της κατοχής χρησιμοποιήθηκαν σαν καταφύγια. Στα σύνορα του Όρους με τις κοινότητες Γουλεδιανών και Σελλιού, στην τοποθεσία Κερά, υπάρχει πηγή με πόσιμο νερό, από την οποία υδρεύονται και τα τρία χωριά.
Στην τοποθεσία Πηγαδάκια νοτιοανατολικά του χωριού, υπάρχει το ξωκλήσι Άγιος Ιωάννης. Είναι η παλιότερη εκκλησία με μεταγενέστερη προέκταση. Στο Όρος υπάρχουν επίσης οι παλιές αλλά ανακαινισμένες εκκλησίες, Άι-Βασίλης και Άι-Γιώργης.
Στην τοποθεσία Μυρμήγκι, που ανήκει στη γειτονική κοινότητα Καρέ, βλέπουν οι χωριανοί ένα αργοκίνητο φως που παρουσιάζεται ορισμένες μέρες του χρόνου. Το φως αυτό το ονόμασαν Σείτης.
*Στοιχεία από 15ετή έρευνα 1980-1995.
Φωτογραφία :https://www.rethymno.gr