Μενού Κλείσιμο

Νεμέα Κορινθίας  

H Νεμέα ήταν στην αρχαιότητα ένας από τους σημαντικότερους ιερούς χώρους και σήμερα η μεγαλύτερη αμπελουργική ζώνη της Ελλάδας στην οποία παράγονται τα ονομαστά κρασιά Νεμέας. Χτισμένη σε υψόμετρο 312 μέτρων κοντά στο όρος Προφήτης Ηλίας, απέχει 41 χιλιόμετρα από την Κόρινθο.

Το όνομά της προέρχεται από τη Νύμφη Νεμέα, κόρη του ποταμού Ασωπού. Η ιστορία της αρχίζει από τα προϊστορικά χρόνια όπως μαρτυρούν διάφορα ευρήματα που έχουν έρθει στο φως στην περιοχή. Εδώ, σύμφωνα με τη μυθολογία ολοκλήρωσε ο Ηρακλής τον πρώτο του άθλο σκοτώνοντας το λιοντάρι της Νεμέας που λυμαινόταν την περιοχή. Σύμφωνα με τον μύθο, ο ήρωας σκότωσε το λιοντάρι με τα γυμνά του χέρια, καθώς το δέρμα του ήταν από χρυσάφι και κανένα όπλο δεν μπορούσε να το διαπεράσει. Ενώ πάλευαν, το λιοντάρι έγδαρε τον Ηρακλή και το αίμα του έβαψε τα σταφύλια που βρίσκονταν εκεί δίνοντάς τους το χαρακτηριστικό κόκκινο χρώμα που κάνει μοναδικό το κρασί της Νεμέας.

Στην αρχαιότητα, ο κεντρικός οικισμός της περιοχής της Νεμέας ήταν η Φλειούς που γνώρισε μεγάλη ακμή τον 6ο αιώνα π.Χ. και είχε πολλούς ναούς, αγάλματα και ιερά. Από το 573 π.Χ. καθιερώθηκαν τα Νέμεα ή Νέμεια, αθλητικοί αγώνες προς τιμήν του Δία που γίνονταν στον ιερό χώρο του Ναού του Διός όπου υπήρχε στάδιο, μήκους 178 μέτρων και χωρητικότητας 40.000 θεατών, καθώς και ιππόδρομος. Τα Νέμεα ήταν από τις πιο σημαντικές διοργανώσεις της αρχαίας Ελλάδας και πραγματοποιούνταν κάθε δύο χρόνια, το δεύτερο και τέταρτο έτος εκάστης Ολυμπιάδος, τον μήνα Εκατομβαιώνα. Κατά την περίοδο των αγώνων που διαρκούσαν πολλές μέρες επικρατούσε εκεχειρία. Η γιορτή ξεκινούσε με θυσία στον Νέμεθιο Δία και ακολουθούσαν τα αγωνίσματα, τα οποία ήταν στάδιο, δόλιχος, δρόμος ίππιος, δρόμος οπλιτών, πάλη, πυγμή, παγκράτιο, πένταθλο και άρμα. Επίσης, διοργανώνονταν μουσικοί και δραματικοί αγώνες, ενώ το έπαθλο των νικητών ήταν στεφάνι από χλωρό σέλινο.

Μέχρι το 1923 η Νεμέα ονομαζόταν Άγιος Γεώργιος από την ομώνυμη βυζαντινή εκκλησία. Από εκεί πήρε το όνομά της και η οινική ερυθρή ποικιλία Αγιωργίτικο. Το σημερινό της όνομα, προς τιμήν της αρχαίας Νεμέας άρχισε να αναφέρεται από το 1840 και καθιερώθηκε μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Στα βυζαντινά χρόνια, η Νεμέα δέχτηκε επιθέσεις από Σλάβους και Βούλγαρους και κατακτήθηκε από τους Λατίνους αρχικά και από τους Τούρκους στη συνέχεια. Στην Επανάσταση του 1821 πολλοί κάτοικοι έλαβαν μέρος στον απελευθερωτικό αγών υπό την αρχηγία του Δανιήλ Παμπούκη. Η απελευθέρωση ήρθε το 1822 με την αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων από τη Νεμέα. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής έδρασαν στην περιοχή πολλές αντάρτικες ομάδες.

Σημαντικά αξιοθέατα της Νεμέας είναι, φυσικά, το αρχαίο Στάδιο με τη θολωτή στοά από την οποία εισέρχονταν οι αθλητές και οι κριτές, τα ερείπια του Ναού του Διός που χρονολογείται από τον 4ο π.Χ. αιώνα και το Αρχαιολογικό Μουσείο όπου εκτίθενται ευρήματα από την περιοχή της Νεμέας που ανάγονται από τις αρχές της Νεολιθικής εποχής έως τα βυζαντινά χρόνια.

Σε ένα βραχώδες ύψωμα λίγο έξω από τη Νεμέα βρίσκονται τα ερείπια του Φράγκικου Κάστρου του Αγίου Γεωργίου που χτίστηκε τον 13ο αιώνα για να εξυπηρετεί τον έλεγχο της Κοντοπόρειας Οδού, δηλαδή τη δίοδο από την Κορινθία προς την Αργολίδα. Κάτω από το Κάστρο είναι χτισμένη η Παναγία του Βράχου, μονή που πιθανολογείται ότι χτίστηκε μετά την εγκατάλειψη του Κάστρου, επί Τουρκοκρατίας. Ωστόσο, υπάρχουν στον ναό τοιχογραφίες του 11ου ή 12ου αιώνα που δείχνουν την προγενέστερη χρήση του, πιθανόν ως ασκητήριο. Η Μονή της Παναγίας του  Βράχου άκμαζε από τις αρχές του 19ου αιώνα μέχρι και την εποχή του Καποδίστρια και κατά τη διάρκεια της Επανάστασης πρόσφερε σημαντικές υπηρεσίες στον Αγώνα.

Κάθε χρόνο στα τέλη Αυγούστου με αρχές Σεπτεμβρίου γίνεται στη Νεμέα Γιορτή Κρασιού που πλαισιώνεται από δοκιμές κρασιού και πολλές εκδηλώσεις σε όλα τα οινοποιεία της περιοχής. Από το 1996 οι αγώνες αναβιώνουν στο στάδιο της Νεμέας με τη διεξαγωγή της Νεμεάδας κάθε 4 χρόνια, όπου άνθρωποι όλων των ηλικιών έχουν την ευκαιρία να αγωνιστούν στο ίδιο στάδιο που αγωνίζονταν οι αθλητές του 573 π.Χ. Οι συμμετέχοντες αγωνίζονται ξυπόλυτοι φορώντας έναν λευκό χιτώνα με τους νικητές να δένουν μια κορδέλα στο κεφάλι και να λαμβάνουν ένα κλαδί φοίνικα όπως στην αρχαιότητα, ενώ στο τέλος των αγώνων στεφανώνονται με στεφάνι αγριοσέλινου, σύμβολο του εφήμερου χαρακτήρα της νίκης.

Η κρυφή στοά που οδηγεί στάδιο Νεμέας