Μενού Κλείσιμο

Μπαμπίνη Αιτωλοακαρνανίας

H Μπαμπίνη είναι χωριό της Αιτωλοακαρνανίας που βρίσκεται ανάμεσα στα Ακαρνανικά Όρη και στη λίμνη Οζερός σε υψόμετρο 230 μέτρα. Υπάγεται στη δημοτική ενότητα Αστακού του Δήμου Ξηρομέρου και σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει πληθυσμό 413 κατοίκους

Το χωριό δημιουργήθηκε σταδιακά από κατοίκους των γύρω οικισμών. Η πρώτη αναφορά για το όνομα Μπαμπίνη Νιοχώρι γίνεται το 1521, ενώ υπήρχε και ο οικισμός Άνω Χώρα (Απάνω Χώρα) κοντά στον Άγιο Γεώργιο. Κατά μια εκδοχή, το όνομα του χωριού το έδωσαν οι Βενετοί που το ονόμασαν μικρό babino στα Ιταλικά, κατά την άλλη και πιο πιθανή εκδοχή οφείλεται στον τοπικό άρχοντα Μπαμπίνη ή Μπαμπινιώτη. Κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821 ήρθαν πολλές οικογένειες, είτε από την Ήπειρο, είτε από άλλα μέρη της Ελλάδος.

Το 1767 πέρασε από το χωριό ο πάτερ Κοσμάς ο Αιτωλός, στη διάρκεια της δεύτερης περιοδείας του που έγινε από το 1763 ως το 1773. Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός μίλησε στους Μπαμπινιώτες στο παρεκκλήσι της Αγίας Παρασκευής.

Βόρεια του χωριού Μπαμπίνη βρίσκονται τα ερείπια της πόλεως των αρχαίων Φοιτιών, που είχε  ένα θαυμαστό και απόρθητο κάστρο. Ιδρυτής των αρχαίων Φοιτιών φέρεται από τη μυθολογία ο Φοίτιος, ο γιος του Αλκμέωνα ή κάποιος απόγονός του με το όνομα αυτό. Τα ερείπια του κάστρου της αρχαίας πόλης εκτείνονται σε μεγάλη έκταση και στην περιοχή έχουν ανακαλυφθεί πολλά αρχαιολογικά ευρήματα. Ανάμεσά τους, ένα ολόχρυσο άγαλμα με καβαλάρη και αρχαία νομίσματα που φέρουν από τη μια πλευρά την κεφαλή του Ποσειδώνα και από την άλλη έναν τρίποδα. Στο εσωτερικό υπάρχουν πολλά ερείπια κτηρίων, μεταξύ των οποίων και του παλατιού, ενώ τα πολλά πηγάδια που βρίσκονται σκόρπια μέσα στο χώρο του κάστρου μαρτυρούν την αυτάρκεια της πόλης σε νερό. Στο βορειοανατολικό άκρο του κάστρου υπάρχει το αρχαίο θέατρο που είναι σήμερα χωμένο κάτω από τα ερείπια και τις προσχώσεις του εδάφους. Επίσης, σε κοντινή απόσταση βρίσκεται το μεγάλο νεκροταφείο της πόλης. Σε καλή κατάσταση σώζεται και η βόρεια πύλη που βρίσκεται κοντά στην παλαιά ρωμαϊκή οδό προς το μέρος του Αετού.

Στη νοτιοδυτική πλευρά της αρχαίας πόλης των Φοιτιών βρίσκεται η ιστορική μονή του Αγίου Γεωργίου Μπαμπίνης, γνωστή και ως μονή Πόρτας Μπαμπίνης, που χρονολογείται από την ύστερη βυζαντινή εποχή. Σύμφωνα με την παράδοση, κοντά στα υψώματα που βρίσκεται η μονή, σε μια μάχη μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων ήρθε και πολέμησε στο πλευρό των χριστιανών ο Άγιος Γεώργιος καβαλάρης σε λευκό άλογο και έτσι οι Έλληνες νίκησαν. Σε ανάμνηση αυτής της νίκης χτίστηκε τότε η εκκλησία αφιερωμένη στο Άγιο Γεώργιο και σε μερικά χρόνια έγινε γυναικεία Μονή. Μερικά χρόνια αργότερα ο γιος ενός Τούρκου, που είχε σκοτωθεί σε εκείνη τη μάχη, ήρθε και κατέστρεψε τη μονή, πήρε σκλάβες τις μοναχές και έσφαξε πολλούς χριστιανούς. Όταν έφευγε προς τον Αετό αφήνιασε το άλογο του και ρίχνοντάς τον κάτω τον σκότωσε. Η μονή ξαναχτίστηκε σε λίγα χρόνια από χρήματα που συγκέντρωσαν οι χριστιανοί (1691) με τη συνδρομή του Πατριαρχείου μέσω του Μητροπολίτου Ναυπακτίας και Άρτης. Πάνω από την κόγχη του ιερού υπάρχει μια κεφαλαιογράμματη επιγραφή με τη χρονολογία ανοικοδόμησης και εικονογράφησης (22 Μαΐου 1726) και το όνομα του Μητροπολίτη Ιωαννικίου. Καθ’ όλη τη διάρκεια της Επανάστασης ήταν ελληνικό στρατόπεδο και η οικονομική προσφορά της στον Αγώνα ήταν μεγάλη. Μετά την Απελευθέρωση πρόσφερε ένα σημαντικό ποσό για τη λειτουργία σχολείου στην επαρχία, όπως και οι άλλες μονές της περιοχής. Το καθολικό της μονής σώζεται σήμερα σε καλή σχετικά κατάσταση, όπως και ο περίβολός της. Η Μονή πανηγυρίζει ανήμερα της γιορτής του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου (23 Απριλίου), όπου τελείται πανηγυρική δοξολογία παρουσία πλήθους πιστών.