Μοναστηράκι Αιτωλοακαρνανίας

To Μοναστηράκι είναι χτισμένο στα Ακαρνανικά Όρη σε υψόμετρο 340 μέτρων και σε απόσταση 10 χιλιομέτρων από τον Αμβρακικό κόλπο και τη Βόνιτσα. Είναι ένα πανέμορφο χωριό με εντυπωσιακή φύση ολόγυρά του και σε αυτό οφείλεται η παλιότερη ονομασία του που ήταν Παράδεισος. Το σημερινό όνομα Μοναστηράκι οφείλεται στο μοναστήρι της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος που βρίσκεται λίγο έξω από το χωριό.

Δίπλα από το Μοναστηράκι, ανάμεσα σε δύο ρέματα έχουν βρεθεί ίχνη ρωμαϊκού οικισμού. Η περιοχή αυτή ήταν από παλιά πλούσια σε βλάστηση και είχε άφθονα νερά, ενώ βρισκόταν κοντά στις ιαματικές πηγές της Κορπής και πάνω στον ρωμαϊκό δρόμο που οδηγούσε από το Θύρρειο στους όρμους της Παλαίρου και της Βόνιτσας.  Πιθανολογείται ότι ο ρωμαϊκός οικισμός είχε διαδεχθεί τον αρχαίο οικισμό που βρισκόταν στη θέση Λυκόνικο λίγα χιλιόμετρα πιο μακριά από το σημερινό χωριό.

Το Μοναστηράκι έχει λιθόστρωτα δρομάκια, πλατάνια και μια μεγάλη πλατεία που περιτριγυρίζεται από καφενεία και ταβέρνες. Το ομορφότερο σημείο του στην πλατεία είναι το Κεφαλόβρυσο με το γεφυράκι και από κάτω το ποτάμι που διασχίζει το χωριό και «δίνει ζωή» σε νεροτριβές που λειτουργούν μέχρι σήμερα. Στην είσοδο του χωριού η φύση μαγεύει τον επισκέπτη με τον εντυπωσιακό καταρράκτη του Σεπετού ύψους 80 μέτρων,  και τη νεραϊδοσπηλιά του. Ο μύθος που συνοδεύει τον καταρράκτη και τη σπηλιά είναι ότι μια όμορφη κοπέλα, απογοητευμένη που ο πατέρας της δεν την άφηνε να παντρευτεί τον αγαπημένο της, έπεσε από την κορυφή του καταρράκτη, αλλά σώθηκε από μια νεράιδα. Αφού επέζησε, ο πατέρας της της επέτρεψε να παντρευτεί τον εκλεκτό της.

Το μεγάλο πανηγύρι του χωριού γίνεται στις 18-20 Αυγούστου όπου εορτάζεται η Μεταμόρφωση του Σωτήρος με το παλαιό ημερολόγιο και συγκεντρώνει κόσμο από την ευρύτερη περιοχή που έρχεται να διασκεδάσει με παραδοσιακά δημοτικά και λαϊκά τραγούδια. Στις 19 Αυγούστου οι κάτοικοι τρώνε ψάρι επειδή η τοπική παράδοση αναφέρει ότι τα παλιά χρόνια όσοι μαγείρευαν κρέας εκείνη την ημέρα το έβγαζαν από τον φούρνο χαλασμένο κι έτσι καθιερώθηκε η ψαροφαγία.