Οικισμός που ανήκει στο χωριό της Λαμπινής. Βρίσκεται στα βορειοδυτικά του χωριού και αποτελούσε τον τόπο παραθερισμού των κατοίκων της Λαμπινής. Οι κάτοικοι της Λαμπινής είχαν επικήσει τον οικισμό είτε ως κτηνοτρόφοι, είτε ως γεωργοί κατά τους μήνες της συγκομιδής. Όπως διηγούνται μάλιστα οι γεροντότεροι ι ου οικισμού, τα παλιότερα χρόνια πολλοί γεωργοί και βοσκοί έμεναν εκεί και το χειμώνα.
Τον ισχυρισμό αυτό ενισχύουν και τα ερείπια που υπάρχουν, στα οποία διαφαίνεται ο περίγυρος και επομένως η έκταση του οικισμού, ο χώρος και η διαρρύθμιση των σπιτιών.
Το όνομα του οικισμού είναι παραφθορά της ονομασίας Λοφιά. Στον οικισμό υπάρχουν δύο μισά ερειπωμένες εκκλησίες, που μόνο δύο φορές το χρόνο λειτουργούνται, τις ημέρες του εορτασμού των Πολιούχων τους. Οι εκκλησίες αυτές είναι αφιερωμένες στη μνήμη του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου και του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου. Στην έστω και μερική επαναλειτουργία των εκκλησιών συνέβαλαν ο παπάς Στυλιανός Καλλέργης και οι ενορίτες της Λαμπινής.
Τα οστά που βρέθηκαν στους τάφους που υπάρχουν μέσα κι έξω από τις εκκλησίες πιθανόν να προέρχονται από νεκρούς της εποχής της Τουρκοκρατίας.
Ίσως ο οικισμός αυτός να απετέλεσε κρησφύγετο για τους Κρήτες στην περίοδο της σκλαβιάς, αλλά και των Χαϊνηδων (ανταρτών) της περιοχής και γι’ αυτό καταστράφηκε σε μια από τις πολλές κρητικές επαναστάσεις. Σήμερα στον οικισμό δεν σώζονται παρά μόνο ερείπια.
*Στοιχεία από 15 ετή έρευνα 1980-1995.