H Λίμνη, το γραφικό παραλιακό χωριό της Βόρειας Εύβοιας με τα στενά δρομάκια, τα παραδοσιακά σπίτια, το πράσινο και τα καθάρια του νερά θυμίζει νησί. Είναι αμφιθεατρικά χτισμένη κοντά στο αρχαίο Ελύμνιον τον τόπου που, κατά τον Σοφοκλή, συναντήθηκε για πρώτη φορά ο Δίας με την Ήρα. Υπάγεται διοικητικά στον Δήμο Μαντουδίου – Λίμνης – Αγίας Άννας και κατά την απογραφή του 2011 αριθμούσε 1.642 κατοίκους.
Η ανθρώπινη κατοίκηση στην ευρύτερη περιοχή της Λίμνης φαίνεται ότι αρχίζει από τους μέσους παλαιολιθικούς χρόνους, όπως μαρτυρούν οι φολίδες και τα θραύσματα πυριτόλιθου καθώς και λιγοστά εργαλεία που έχουν εντοπιστεί, ενώ έχουν βρεθεί και μικροί νεολιθικοί οικισμοί. Μεγάλο αρχαιολογικό ενδιαφέρον παρουσιάζει ο λόφος Καστριά, όπου έχει εντοπισθεί οικισμός της αρχαιότερης νεολιθικής περιόδου και παρατηρείται μία συνεχής κατοίκιση έως και τους μεσαιωνικούς χρόνους. Η θέση ταυτίζεται με το μεσαιωνικό οχυρό Limene, Limne, Limen, όπως αυτό αναφέρεται στους πορτολάνους. Μία άλλη ενδιαφέρουσα αρχαιολογικά θέση είναι αυτή της «Παναγιάς» όπου και εδώ ο νεολιθικός οικισμός σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις διαρκεί έως και την Φραγκοκρατία. Μάλιστα οι μελετητές εικάζουν ότι στην Παναγιά κατέφυγαν οι Ελύμνιοι για να σωθούν από μία πειρατική επιδρομή το 900 μ.Χ.
Στη θέση του σημερινού οικισμού τοποθετείται η αρχαία πόλις Ελύμνιον που αναφέρεται από τον Καλλίστρατο (2ος αιώνας π.Χ.) ως μία κώμη της Εύβοιας. Στα χρόνια του αποικισμού δημιουργεί τις δικές της αποικίες, όπως Κλέωνες (και ίσως Ελύμνιον) στη χερσόνησο του Άθω. Το Ελύμνιο σύμφωνα με τις μέχρι τώρα ενδείξεις ήταν μία μικρή Ευβοϊκή πόλη που άλλοτε βρισκόταν υπό την πολιτική επιρροή της Χαλκίδος και άλλοτε, πιο συχνά αυτό, υπό την επιρροή της Ιστιαίας.
Στα ρωμαϊκά και μεσοβυζαντινά χρόνια το Ελύμνιο ευημέρησε ξανά λόγω της ναυτοσύνης του ενώ δέχτηκε επιδρομές από πειρατές και διάφορους επίδοξους κατακτητές. Για το λόγο αυτό ο οικισμός μεταφέρθηκε, κατά το 900 π.Χ., προς το εσωτερικό στις θέσεις Καστριά και Παναγιά. Στα χρόνια της Φραγκοκρατίας, το Ελύμνιο βρισκόταν οχυρωμένο στα «Καστριά» και βρέθηκε σε ακμή στην εποχή του ξακουστού ιππότη Λικάριου (13ος αιώνας), ενώ στα πρώτα χρόνια της Τουρκοκρατίας κατοικούνταν από 44 φορολογούμενες οικογένειες.
Στα μέσα του 16ου αιώνα, έφτασαν στο Ελύμνιο Αιγαιοπελαγίτες έποικοι. Τότε το χωριό μεταφέρθηκε ξανά στην παραλία και δημιουργήθηκε η σημερινή πόλη της Λίμνης. Την ίδια περίοδο βρέθηκε στην παραλία της Λίμνης η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας, που είναι η προστάτιδά της. Το 1790, κάτοικοι της Λίμνης, μετανάστευσαν στη Σκιάθο και ίδρυσαν τη συνοικία «Λιμνιά», που υπάρχει στο νησί μέχρι και σήμερα.
Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας η ναυτοσύνη της Λίμνης εξακολουθούσε να είναι αναπτυγμένη, με αποτέλεσμα να πρωτοστατήσει στην Ευβοϊκή εξέγερση για την απαλλαγή των Ελλήνων από τον τουρκικό ζυγό.
Μετά την απελευθέρωση δημιουργήθηκε στη Λίμνη ένας σημαντικότατος εμπορικός στόλος καθιστώντας τους ναυτικούς και τους ναυπηγούς της ονομαστούς σε ολόκληρη την Ελλάδα. Ενεργή ήταν και η συμμετοχή των κατοίκων της Λίμνης στην αντίσταση κατά των Γερμανών με σημαντική αντιστασιακή ηρωίδα, τη Λέλα Καραγιάννη.
Σήμερα η Λίμνη είναι τουριστικά εξελισσόμενη έχοντας ως σημαντικά στοιχεία της τη νησιώτικη παραδοσιακή δόμηση, ιστορικούς χώρους και μοναστήρια, μία πλούσια λαογραφική παράδοση και όμορφο φυσικό περιβάλλον με τα γαλάζια κρυστάλλινα νερά της και το επιβλητικό πευκόφυτο βουνό του Καντηλιού να φτάνει μέχρι τη θάλασσα. Ανάμεσα στα αξιοθέατά της ξεχωρίζει το Λαογραφικό Μουσείο, που στεγάζεται στο αρχοντικό του Αγγελή Φλόκου, όπου παρουσιάζονται ευρήματα από την προϊστορία και ιστορία του τόπου, καθώς και έπιπλα και αντικείμενα από το λιμνιώτικο σπίτι. Στη δυτική άκρη της πόλης, κοντά στην παραλία, βρίσκεται ο σπηλαιώδης ναός του Αγίου Χριστόδουλου, που ήρθε από τη Μονή Θεολόγου της Πάτμου τον 11ο αιώνα. Ενδιαφέρον παρουσιάζει και το εκκλησάκι της Ζωοδόχου Πηγής, στην τοποθεσία «Κρέμαση», το οποίο είναι χτισμένο πάνω σε ρωμαϊκά λουτρά. Στη Λίμνη υπάρχουν δύο παραδοσιακά κτήρια, με σχέδια του Τσίλερ, όπου στεγάζονταν στο παρελθόν η εφορία και η αστυνομία της πόλης. Νεοκλασικό κτήριο είναι και το δημαρχείο της Λίμνης.
Κάθε χρόνο, οργανώνεται τον Αύγουστο, η γιορτή των Ελυμνίων, με συναυλίες, θεατρικές και χορευτικές παραστάσεις. Τον Δεκαπενταύγουστο, φωτοβολίδες και πυροτεχνήματα εκτοξεύονται από καραβάκια στη θάλασσα. Στις 7 και 8 Σεπτεμβρίου, γίνεται το πανηγύρι της Παναγίας, με την εικόνα της Παναγίας να μεταφέρεται τη μία μέρα στο ξωκλήσι της Αγίας Άννας και την επομένη να περιφέρεται στους δρόμους της Λίμνης.