Λεόντιο Αχαΐας

Χτισμένο στις πλαγιές του Παναχαϊκού σε υψόμετρο 750 μέτρων, το Λεόντιο περιβάλλεται από δεκάδες πηγές με κρυστάλλινα νερά, ενώ κοντά του ρέει παραπόταμος του Σελινούντα. Διοικητικά υπάγεται στον Δήμο Ερυμάνθου και κατοικείται από περίπου 200 κατοίκους.

Το χωριό φέρει σήμερα το ίδιο όνομα με το αρχαίο Λεόντιο παρά το γεγονός ότι τελευταίες έρευνες τοποθετούν τον αρχαίο ομώνυμο οικισμό πιο μακριά, κοντά στη σημερινή Κάτω Βλασία του Δήμου Καλαβρύτων. Η παλιότερη ονομασία του ήταν Γουρζούμισσα ή Γουρζούμισα.

Στην ευρύτερη περιοχή του Λεοντίου έχουν αποκαλυφθεί τάφοι και ευρήματα της Μυκηναϊκής εποχής, ίχνη ακρόπολης που χρονολογούνται στον 3ο αιώνα π.Χ. και θεμέλια πρωτοχριστιανικής βασιλικής μεγάλων διαστάσεων στο πλάτωμα που είναι χτισμένος  ο ναός του Αγίου Ανδρέα του 4ου-5ου αιώνα μ.Χ.

Κατά την Τουρκοκρατία το χωριό αναφέρεται ως Τιμάριο με αύξοντα αριθμό 82 και την ονομασία Gourzoumista, το οποίο κατοικούνταν από 20 οικογένειες αλβανικής καταγωγής και απέφερε ως εισόδημα στην οθωμανική διοίκηση 1349 akce, δηλαδή άσπρα, όπως έλεγαν τα ασημένια νομίσματα της εποχής.

Σύμφωνα με αναφορές, το 1690 έφτασαν στην περιοχή Ρουμελιώτες, ενώ κατά την περίοδο των Ορλωφικών (1769-1770) εγκαταστάθηκαν μέτοικοι από τα χωριά των Καλαβρύτων, από την Αιγιάλεια και από τα Λαγκάδια Γορτυνίας. Τέλος, στις αρχές του 18ου αιώνα ήραν κάτοικοι από την Ήπειρο και κυρίως από τα Τζουμέρκα και το Σούλι.

Τον Ιούλιο του 1943 έλαβε χώρα η Μάχη του Λεοντίου ανάμεσα σε ομάδα αγωνιστών του ΕΛΑΣ με επικεφαλής τον Καπετάν Μίχο και του 3ου Συντάγματος «Ειδικού Πολέμου» της ιταλικής μεραρχίας Πιεμόντε. Οι Έλληνες αντάρτες πέτυχαν σπουδαία νίκη και αργότερα ως αντίποινα οι κατοχικές δυνάμεις έκαψαν το χωριό και σκότωσαν τουλάχιστον 10 κατοίκους. Στην κεντρική πλατεία έχει στηθεί μνημείο πεσόντων ως φόρος τιμής και μνήμης προς όλους αυτούς που έχασαν τη ζωή τους.

Η λαϊκή παράδοση του χωριού έχει διασώσει μια ιστορία που σχετίζεται με τον Απόστολο Ανδρέα. Η πρώτη αναφέρει ότι ο Απόστολος έφτασε εκεί κυνηγημένος από τους Ρωμαίους αλλά οι κάτοικοι χωρίς να ξέρουν ποιος είναι τον αντιμετώπισαν άσχημα. Στη θέση Πάτημα υπάρχουν δύο πλάκες που φέρουν σύμφωνα με την παράδοση το αποτύπωμα του παπουτσιού του στη μία και του γυμνού ποδιού του στην άλλη. Κατά μία άλλη εκδοχή, μάλιστα, ένας χωριάτης τον μαρτύρησε στους στρατιώτες και εκείνοι τον έδεσαν πισθάγκωνα, τον μετέφεραν στην Πάτρα και τον σταύρωσαν.

Χαρακτηριστικά στοιχεία των σπιτιών του Λεοντίου είναι η πέτρα, το κεραμίδι και οι μεγάλες αυλές. Η κεντρική εκκλησία είναι αφιερωμένη στον Προφήτη Ηλία και είναι χτισμένη σε ένα από τα υψώματα του χωριού.

Φωτό: http://leontio.blogspot.com/