Μενού Κλείσιμο

Γριμπιλιανά

Τα Γριμπιλιανά είναι ένας πολύ παλιός οικισμός, που σήμερα έχει ενωθεί με το Κολυμπάρι Κισάμου και αποτελεί συνοικία του. Ο οικισμός υπήρχε από παλιά και προτού να δημιουργηθεί το καινούριο χωριό.

Υπάρχουν πολλές εκδοχές για την προέλευση του ονόματός του. Πολλοί πιστεύουν ότι το όνομα προήλθε από το Γριμπίλ – Αγά έναν Τούρκο που έζησε κάποτε στο χωριό. Βρίσκεται μάλιστα εδώ ένα ερείπιο που λέγεται ότι ήταν το «κονάκι» του. Άλλοι, πάλι, λένε ότι προέρχεται από ενετική λέξη, πιθανόν από το όνομα κάποιου Ενετού άρχοντα. Πάντως, στα παλιά κτίρια του χωριού διακρίνουμε σήμερα καμάρες, που καταλήγουν σε τόξα και δείχνουν να έχουν ενετική προέλευση.

Στα νοτιοδυτικά των Γριμπιλιανών και κοντά στο μικρό ρυάκι, που ρέει εκεί, λέγεται ότι οι ντόπιοι κάτοικοι σκότωσαν κάποτε έναν Τουρκοκρητικό, το Χοuσεΐν. Από τότε και κάθε Παρασκευή βράδυ, γύρω στα μεσάνυχτα, λέγεται ότι έβλεπαν πολλοί ένα μαύρο σκύλο να ανεβοκατεβαίνει το ρυάκι, γαβγίζοντας άγρια. Ο σκύλος αυτός ήταν ο Χουσεΐν, που σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, Βρυκολάκιασε. Μετά από χρόνια, μαζεύτηκαν σε κείνο το μέρος οι παπάδες της γύρω περιοχής και αναθεμάτισαν και καταράστηκαν το σκύλο. Από τις πολλές κατάρες, όμως, ο τόπος έπαθε καθίζηση και μαζί του θάφτηκε κι ο σκύλος, ο Χουσεΐν. Οι παλιότερες οικογένειες των Γριμπιλιανών είναι οι Ντουσάκηδες, οι Τζεράνηδες, οι Πατεράκηδες και οι Γεωργακάκηδες. Εδώ συναντάμε δυο αξιόλογες εκκλησίες, τον Άγιο Γεώργιο με το όμορφο καμπαναριό του και τον Άγιο Νικόλαο.

*Στοιχεία από 15ετή έρευνα 1980-1995.