Το Δοξαρό είναι χωριό της επαρχίας Μυλοποτάμου. Απέχει 42 χμ. ανατολικά του Ρεθύμνου. Είναι κτισμένο σε υψόμ. 350 μ., στους πρόποδες του Κουλούκουνα, και έχει 130 κατοίκους. Στο χωριό υπάγονται και οι οικισμοί Κάμπος Δοξαρού, Χελιανακά και Μακρυγιάννη.
Πριν 100 χρόνια λεγόταν Κοκκινοχώρι και πριν πάρει τη σημερινή του ονομασία λεγόταν Κλεψίμια, επειδή είχαν κλέψει εκεί μια κοπέλα στα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Οι κάτοικοι των γύρω χωριών νίκησαν τους Τούρκους σε μια μάχη που έγινε στην τοποθεσία Δοξαρό και τους ανάγκασαν να φύγουν. Από τότε, το χωριό για να θυμίζει τη μάχη αυτή, πήρε το όνομα Δοξαρό.
Το χωριό ιδρύθηκε πριν 2φ0χρόνια. Παλιότερες οικογένειες, πελοποννησιακής κυρίως καταγωγής, είναι οι Μαυρουδήδες, Παπαδάκηδες, Κουγιουμτζήδες, Πλαΐτηδες, Κονιδάκηδες, Σταματουλήδες,
Αντιμισάρηδες. Οι κάτοικοι ασχολούνται με τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Καλλιεργούν ελιές και σταφίδες.
Στη διάρκεια της Τουρκοκρατίας έδρασε εδώ ο Σοπασής ή Κούβος, οπλαρχηγός που πέθανε στο Αρκάδι το 1866.
Τον καιρό της Κατοχής, υπήρχε στο χωριό αντιστασιακή ομάδα 40 ανδρών, με αρχηγό το Γεώργιο Σοπασή. Αυτή η ομάδα πήρε μέρος και στην απαγωγή του Κράιπε.
Στο χωριό ανήκει και η Μονή Βωσάκου, η οποία, με τον ηγούμενο Τιμόθεο, πήρε μέρος στον αγώνα κατά των Γερμανών. Κοντά στη μονή. υπάρχει η σπηλιά Μουγγρί, με σταλαγμίτες. Δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα η εξερεύνηση της.
Στο Δοξαρό υπάρχει και η δίκλιτη εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου και του Αγίου Χαραλάμπους, ρυθμού βασιλικής.
*Στοιχεία από 15ετή έρευνα 1980-1995.