Η Δορβιτσά είναι ένας μικρός ορεινός οικισμός της Ναυπακτίας με λίγους κατοίκους, χτισμένη σε υψόμετρο 740 μέτρων στους βόρειους πρόποδες του όρους Μηλιός, ανάμεσα σε δύο κατάφυτους λόφους.
Η ονομασία το χωριού εικάζεται ότι προέρχεται από τη λέξη δέρβη, που σημαίνει δάσος από δρύες, επειδή παλιότερα υπήρχαν πολλά τέτοια δέντρα στην περιοχή. Πιθανολογείται ότι η Δορβιτσά χτίστηκε μερικά χρόνια μετά την Άλωση από κυνηγημένους που βρήκαν καταφύγιο στα τότε πυκνά δάση της περιοχής. Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας η Δορβιτσά αναφέρεται στον κατάλογο της περιοχής των Κραβάρων με 20 οικογένειες.
Κατά την περίοδο της Επανάστασης τα δασοτόπια του χωριού αποτελούσαν λημέρι των αγωνιστών. Από τους σημαντικότερους ήταν ο Γεώργιος Κραβαρίτης ή Παχούμιος, ο οποίος ήταν οπλαρχηγός-σημαιοφόρος του Αθανάσιου Διάκου και σκοτώθηκε μαζί με τον αρχηγό του στην Αλαμάνα. Στα χρόνια της επανάστασης το χωριό καταστράφηκε από τους Τούρκους και οι κάτοικοί του διασκορπίστηκαν σε διάφορα σημεία.
Στο κέντρο του χωριού βρίσκεται η «Πλατεία Αρχιεπισκόπου Δαµασκηνού», όπου υπάρχει και η προτομή του, και η «Πλατεία των Ηρώων» με μαρμάρινο μνημείο των πεσόντων και το Ηρώον του 1821. Ενδιαφέρον παρουσιάζει ο πετρόκτιστος ναός της Αγίας Παρασκευής που χρονολογείται από το 1922 και η πλακόστρωτη πλατεία στην Πλατανόβρυση με τις πετρόχτιστες καμάρες, τα δροσερά νερά και τα πλατάνια.
Ωραίες τοποθεσίες κοντά στο χωριό είναι ο Κεφαλόβρυσος και ο ποταμός «Κότσαλος» με το πέτρινο γεφύρι από την εποχή της Τουρκοκρατίας. Όμορφη είναι και η περιοχή όπου βρίσκεται το ερειπωμένο παλιό μοναστήρι της Παναγίας της Γερακαριώτισσας μέσα σε ένα πλάτωμα πυκνού δάσους και η «Πηγή της Παναγιάς» της οποίας τα νερά αναβλύζουν από υπεραιωνόβια πλατάνια.
Φωτό: http://www.kravara.com/cache/mod_aidanews2/thumbs/19-dorvitsa-nafpaktias-1-first.jpg