Αρκουδόρεμα Αρκαδίας

Το Αρκουδόρεμα είναι ένα εγκαταλελειμμένο χωριό στη χαράδρα των Μαιναλικών Ορέων, το οποίο στα χρόνια της Τουρκοκρατίας ήταν σημαντικό κέντρο των κλεφτών, λόγω της απρόσιτης τοποθεσίας του.

Σύμφωνα με την παράδοση, από το 1530 είχαν εγκατασταθεί στο Αρκουδόρεμα και στο γειτονικό Λιμποβίτσι οι Κολοκοτρωναίοι. Το 1715 οι κάτοικοι των δύο αυτών χωριών αντιστάθηκαν με σθένος στην ανάκτηση της Πελοποννήσου από τους Τούρκους και το 1821 συμμετείχαν ενεργά στην Επανάσταση μέσω ενός εκλεκτού σώματος πολεμιστών που διοικούταν από τον αγωνιστή Αδάμ Κορέλλα.

Το 1829 στην απογραφή που διενεργήθηκε επί κυβερνήτου Ιωάννη Καποδίστρια, το Αρκουδόρεμα είχε 1814 κατοίκους. Το 1851 επί Όθωνος ήταν 454, ενώ το 1897 επί βασιλέως Γεωργίου Α΄ έφτανε μόλις τους 33 κατοίκους. Η ερήμωση του χωριού οφείλεται στη δυσπρόσιτη θέση του που ανάγκασε τους κατοίκους του να στραφούν προς εγκατάσταση στα πεδινά της Μεσσηνίας.

Σήμερα, στο ερημωμένο χωριό σώζεται μόνο το παλιό εκκλησάκι της Κοίμησης της Θεοτόκου που χρονολογείται από το 1719 και εορτάζει στα εννιάμερα της Παναγίας, στις 23 Αυγούστου.