Μενού Κλείσιμο

Άγκιστρο Σερρών

Το Άγκιστρο, το βορειότερο χωριό των Σερρών, είναι χτισμένο στους πρόποδες του ομώνυμου όρους, πολύ κοντά στα σύνορα με τη Βουλγαρία. Είναι γνωστό για τις ιαματικές πηγές του και το παλαιότερο φυσικό χαμάμ της Ελλάδας που χρονολογείται από τον 10ο αιώνα.

Η ιστορία του Άγκιστρου ξεκινά ήδη από τους αρχαίους χρόνους, όταν άρχισαν να χρησιμοποιούνται οι ιαματικές του πηγές. Στον 4ο π.Χ. αιώνα, στα χρόνια της βασιλείας του Φιλίππου Β΄ της Μακεδονίας, λειτουργούσαν στο όρος Άγκιστρο μεταλλεία χρυσού και σιδήρου, ενώ τότε ήταν η εποχή που ανακαλύφθηκαν τα θερμά νερά που αναβλύζουν από τα γύρω βουνά. Το πέτρινο λουτρό και ο πύργος που υπάρχει στο κέντρο του χωριού και λειτουργούσε ως ρολόι κατά τον 14ο αιώνα χρονολογούνται από τη βυζαντινή περίοδο. Επί Τουρκοκρατίας, τότε που το χωριό ονομαζόταν Τσιγκέλι, το χαμάμ αποτελούσε ιδιωτικό λουτρό του μπέη της περιοχής, ο οποίος απολάμβανε τα ζεστά νερά μαζί με το χαρέμι του. Την ίδια περίοδο, ο πύργος με το ρολόι χρησιμοποιήθηκε ως φυλακή και τόπος εκτελέσεων. Μέχρι σήμερα φαίνονται στις τέσσερις γωνίες του οι πέτρινες εξοχές, στις οποίες στήνονταν οι αγχόνες για τις εκτελέσεις.

Στις αρχές του 20ού αιώνα, κατοικούσαν στο Άγκιστρο πολλοί Βούλγαροι και υπήρχε βουλγαρικό σχολείο. Σύμφωνα με στοιχεία του 1910 είχε 1.500 κατοίκους, από τους οποίους οι 1.350 ήταν χριστιανοί σχισματικοί και 150 μουσουλμάνοι, ενώ το 1912 σε απογραφή του ελληνικού στρατού καταγράφηκαν 1.330 κάτοικοι, από τους οποίους οι 80 ήταν σλαβόφωνοι ορθόδοξοι, 1.100 σχισματικοί Βούλγαροι και 150 μουσουλμάνοι.

Το Άγκιστρο συμπεριλήφθηκε στα ελληνικά σύνορα μετά τον Β΄ Βαλκανικό Πόλεμο. Καθώς το χωριό βρισκόταν στα σύνορα Ελλάδας – Βουλγαρίας, για πολλά χρόνια η περιοχή ήταν στρατιωτικοποιημένη ζώνη. Μετά την ανταλλαγή πληθυσμών του 1923 οι μουσουλμάνοι κάτοικοι εγκατέλειψαν το χωριό και στη θέση τους εγκαταστάθηκαν προσφυγικές οικογένειες.

Στα χρόνια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το χωριό ερημώθηκε λόγω της γερμανικής εισβολής με κάποιους από τους κατοίκους να επιστρέφουν μετά το τέλος του εμφυλίου.

Το σημείο ενδιαφέροντος του χωριού που το έχουν αναδείξει σε σημαντικό πόλο έλξης επισκεπτών είναι οι ιαματικές πηγές με νερά που έχουν σταθερή θερμοκρασία 40 – 41oC και θεωρούνται ιδανικά για ρευματοπάθειες, αρθροπάθειες, δισκοπάθειες και μυαλγίες.

Φωτό: https://www.agistro.com/