Μενού Κλείσιμο

Άγιος Γεώργιος Καρδίτσας

Ο Άγιος Γεώργιος είναι παραδοσιακός αγραφιώτικος οικισμός χτισμένος σε υψόμετρο 300 περίπου μέτρων και σε απόσταση 11 χιλιομέτρων από την πόλη της Καρδίτσας. Έχει στενά δρομάκια και λιθόκτιστα διώροφα αρχοντικά που τον χαρακτηρίζουν ως ιστορικό διατηρητέο οικισμό. Οι εναπομείναντες κάτοικοι ασχολούνται με την καλλιέργεια σιτηρών, την αμπελουργία και την κτηνοτροφία. Παλιότερα οι κάτοικοι ασχολούνταν με την κατασκευή ξύλινων γεωργικών εργαλείων, τις λεγόμενες ξυλόσβαρνες, τις οποίες πουλούσαν σε όλο τον Θεσσαλικό κάμπο και στη Μακεδονία.

Το σημερινό χωριό χρονολογείται από τα τέλη του 19ου αιώνα και προήλθε από τον παλιό βυζαντινό οικισμό με το ίδιο όνομα που καταστράφηκε από τους Τούρκους το 1821. Ο παλιός οικισμός, που πλέον ονομάζεται Παλιαγιώργης, βρισκόταν σε απόσταση 5 χιλιομέτρων από τον σημερινό. Ο Παλιαγιώργης ήταν το πρώτο χωριό του αρματολικιού του Καραϊσκάκη, καθώς ήταν χτισμένος σε υψόμετρο 850 μέτρων και από εκεί μπορούσε κανείς να ελέγχει την κάθοδο από τα Άγραφα προς την πεδιάδα της Καρδίτσας. Το χωριό λεηλατήθηκε μετά την αποχώρηση του Καραϊσκάκη από την περιοχή, με την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης.

Στο χωριό βρίσκεται ο ομώνυμος ναός του Αγίου Γεωργίου, ενώ στον παλιό οικισμό ξεχωρίζει η εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου που χτίστηκε το 1898. Η κεντρική πλατεία του χωριού, με την όμορφη θέα προς τον Θεσσαλικό κάμπο, φέρει το όνομα του Κωνσταντίνου Χατζημήτρου, ο οποίος καταγόταν από τον Άγιο Γεώργιο και είχε διατελέσει δήμαρχος Καρδίτσας. Στην πλατεία υπάρχει προτομή του ευεργέτη του χωριού Θεόδωρου Κουτσιούμπα. Κοντά στο χωριό έχει διασωθεί ένας νερόμυλος.

Ένα στοιχείο που χαρακτηρίζει μέχρι σήμερα την παράδοση του Αγίου Γεωργίου είναι τα θηλυκωτά τραγούδια και ο ομώνυμος (θηλυκωτός) χορός που οφείλει το όνομά του στη λαβή των χορευτών, των οποίων τα χέρια θηλυκώνουν, δηλαδή κουμπώνουν. Για τον χορό αυτό σχηματίζονται δύο σειρές: μία με χορευτές και μία με χορεύτριες. Τα θέματα των τραγουδιών ποικίλουν, από ερωτικά μέχρι και πατριωτικά και χορεύονται κυρίως το Πάσχα και τον Δεκαπενταύγουστο, στο πανηγύρι του χωριού, το οποίο γίνεται στον Παλιαγιώργη. Μάλιστα, την παραμονή του πανηγυριού, οι κάτοικοι του χωριού ανεβαίνουν στον Παλιαγιώργη και κατασκηνώνουν δίπλα στις καστανιές της περιοχής. Κάθε οικογένεια σφάζει το πρωί του Δεκαπενταύγουστου ένα κατσίκι και στους ξένους προσφέρουν το παραδοσιακό πλιγούρι.