Η Λάστα είναι ένας από τους πιο ορεινούς οικισμούς της Αρκαδίας, χτισμένη σε υψόμετρο 1.060 μέτρων, στις πλαγιές του όρους Μαίναλο. Έχει χαρακτηριστεί παραδοσιακός οικισμός.
Η Λάστα ανήκει στον Δήμο Βυτίνας και σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει μόλις 10 κατοίκους, ενώ στην περίοδο της Τουρκοκρατίας έφτασε να έχει 2.500 κατοίκους.
Πολλά εξωκλήσια που υπάρχουν και σώζονται ακόμα γύρω από τη Λάστα μαρτυρούν την ύπαρξη του οικισμού κατά τα πρωτοχριστιανικά χρόνια και την Βυζαντινή εποχή. Τα πρώτα γραπτά στοιχεία τα συναντάμε στον κώδικα της μονής Αιμιαλών Γορτυνίας το 1693, ενώ στα Οθωμανικά κατάστιχα καταγράφεται ως Βακούφιο. Η Λάστα είχε μεγάλη ενεργό συμμετοχή στην Επανάσταση του 1821 με τους καπεταναίους αγωνιστές Κωνσταντίνο Παπαζαφειρόπουλο, Γεώργιο Παπαζαφειρόπουλο στρατιωτικό ιερέα του Θ. Κολοκοτρώνη, Παναγιώτη Αρβαλή, Αθανάσιο Αθανασιάδη ή Ψόφιο, Κωνσταντίνο Δάνεση. Το 1826 ο Ιμπραήμ πάσας σε επιδρομή του στην Γορτυνία έκαψε τα Μαγούλιανα, την Λάστα και το Βαλτεσινίκο. Ο στρατός του Ιμπραήμ προχωρούσε να κάψει και αλλά χωριά και έχει μείνει πίσω ο ανιψιός του Ιμπραήμ ο όποιος στο δρόμο από Λάστα προς Καρβούνι έπεσε σε ενέδρα Ελλήνων και τoν σκότωσαν. Όταν το έμαθαν οι στρατιώτες που είχαν μείνει πίσω στο Βαλτεσινίκο και πολιορκούσαν τους κατοίκους που είχαν κρυφτεί στο μοναστήρι του Αγίου Νικόλα, γύρισαν πίσω στην Λάστα και την έκαψαν για δεύτερη φορά αφήνοντας μόνο ένα σπίτι όρθιο. Μετά την Επανάσταση και την καθιέρωση του Ελληνικού κράτους, οι Λαστέοι άρχισαν την μετανάστευση στους κάμπους το χειμώνα είτε σαν ποιμένες είτε σαν εργάτες στα χωράφια στον κάμπο.
Σήμερα, στην πλατεία του χωριού με την όμορφη θέα στα βουνά της Αρκαδίας και τα πλατάνια, ξεχωρίζει η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου και το παραδοσιακό, ιδιαίτερο καφενείο της. Το καφενείο της Λάστας μοιάζει με λαογραφικό μουσείο, αφού στους τοίχους του κρέμονται παλιά όπλα, φωτογραφίες και πορτρέτα αγωνιστών της Επανάστασης. Η μοναδικότητά του όμως δεν εξαντλείται σε αυτό το στοιχείο· είναι αυτοεξυπηρετούμενο και ο επισκέπτης μπορεί να σερβιριστεί ό,τι θέλει έχοντας την υποχρέωση να διατηρεί το χώρο καθαρό και αν επιθυμεί να αφήσει τον οβολό του στο ταμείο – κουμπαρά. Αξίζει να σημειωθεί ότι στο οίκημα αυτό είχε διαμείνει ο Ιμπραήμ Πασάς κατά την Επανάσταση του 1821.
Ένας χωματόδρομος 3 χλμ. καταλήγει στο Αγριδάκι, έναν έρημο οικισμό στα 1.130 μέτρα. Το χωριό έχτισαν διωγμένοι Σουλιώτες, οι οποίοι αρχικά εγκαταστάθηκαν στην Κυνουρία κι έπειτα μετακινήθηκαν στη σημερινή θέση του χωριού. Σήμερα μοναδικά απομεινάρια του αλλοτινού οικισμού είναι η εκκλησία του Αγίου Νικολάου, το παλιό Δημοτικό και οι παραδοσιακές βρύσες του.
Φωτό: Το αυτοεξυπηρετούμενο καφενείο της Λάστας.