Το χωριό Ίσαρης (ή Ίσαρι) είναι γραφικό χωριό, αμφιθεατρικά χτισμένο στην ανατολική πλαγιά του βουνού Άγιος Ηλίας, σε υψόμετρο 800 μ., ανάμεσα σε γαλαρίες και σε γεφύρια και πάνω από δασωμένες ρεματιές. Προσεγγίζεται μετά από μια εκπληκτική διαδρομή μέσα σε καταπράσινο και ορεινό τοπίο με δάση δρυών και καστανιών από διακλάδωση του δρόμου Μεγαλόπολης-Καλαμάτας. Σήμερα το χωριό ανήκει στο Δήμο Μεγαλόπολης και αριθμεί 86 κατοίκους, σύμφωνα με την απογραφή του 2011.
Ιστορικά, το Ίσαρι αναφέρεται από τον Ενετό περιηγητή Αntonio Pacifico, κατά την περιήγησή του στην Ελλάδα τον 18ο αιώνα. Για την ονομασία του υπάρχουν διάφορες εκδοχές. Μια εκδοχή είναι να προήλθε από το όνομα του πρώτου οικιστή που λεγόταν Ίσαρης, όπως αναφέρει και ο Παπαθανάσης Σιόρης. Η άλλη εκδοχή θέλει να προέρχεται από τους βυζαντινούς αυτοκράτορες τους Ισαύρους κατά παράφραση, όταν κατά τη βασιλεία τους ήρθαν στην Πελοπόννησο. Η τρίτη άποψη που αναφέρεται και πάλι στα απομνημονεύματα του Παπαθανάση, ως πιθανή, είναι να προέρχεται από την τουρκική λέξη «ισαρ» που σημαίνει φρούριο, από την οχυρωματική θέση του χωριού.
Το χωριό καταστράφηκε δύο φορές. Αρχικά από τους Τουρκαλβανούς μετά τα Ορλοφικά και από τον Ιμπραήμ, το 1825. Τότε ο Ιμπραήμ έστειλε ένα σώμα από 3.500 στρατιώτες να λαφυραγωγήσουν την περιοχή. Οι Ισαραίοι, αφού φυγάδευσαν τα γυναικόπαιδα, οχυρώθηκαν στην κεντρική εκκλησία του χωριού. Αν και δεν ξεπερνούσαν τους εκατό κατάφεραν να αντισταθούν όλη μέρα. Όμως η αριθμητική υπεροχή των εχθρών ήταν συντριπτική και έτσι στο τέλος της ημέρας αποφάσισαν ηρωική έξοδο μέσα από τις εχθρικές γραμμές. Αρκετοί, μεταξύ των οποίων και ο αρχηγός τους, Αθ. Σιώρης, διεσώθησαν, καταφεύγοντας στις γειτονικές περιοχές. Την επόμενη ημέρα οι Τουρκαλβανοί του Ιμπραήμ λεηλάτησαν και έκαψαν το χωριό. Αρκετές μαρτυρίες αναφέρουν τον Ίσαρη ως ορμητήριο αρματολών και κλεφτών στα προεπαναστατικά χρόνια, ενώ πολλοί Ισαραίοι έλαβαν μέρος σε διάφορες μάχες του 1821.
Ο Ίσαρης έχει χαρακτηριστεί με νόμο του κράτους παραδοσιακός οικισμός, λόγω της περικαλλούς θέσης του και της απαράμιλλης φυσικής ομορφιάς του, καθώς και της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής του. Τα αξιοθέατα που μπορεί να δει ο επισκέπτης στο χωριό είναι το Εκκλησιαστικό και το Λαογραφικό μουσείο, ο εγκαταλελειμμένος σήμερα σιδηροδρομικός σταθμός που λειτούργησε για πρώτη φορά το 1899, η ωραιότατη κεντρική εκκλησία του Αγίου Νικολάου με το υπέροχο καμπαναριό της και οι περίτεχνες πέτρινες βρύσες.
Στην ευρύτερη περιοχή επιβάλλεται ένας περίπατος στην οργιώδη βλάστηση του Καστανόλογγου, ενώ η θέα είναι μαγευτική από τον λόφο του Αγίου Αθανασίου, όπου βρίσκεται και το ομώνυμο εκκλησάκι, μέσα σε πυκνό άλσος πεύκων.
Φωτό: https://www.inarcadia.gr/