Σταθάτος Πέτρος

O Πέτρος Σταθάτος γεννήθηκε στο Ξενόπουλο της Κεφαλονιάς το 1940. Είναι γιος του Θεοχάρη Σταθάτου και της Ειρήνης Γεωργάτου με καταγωγή από το Ξενόπουλο Κεφαλονιάς. Εργάστηκε επί σειρά ετών στον κατασκευαστικό τομέα στις ΗΠΑ και σήμερα ασχολείται με το Real Estate. Είναι ιδρυτικό μέλος του Συλλόγου Homeowners και του Συλλόγου Κεφαλονιάς «Κέφαλος». Είναι παντρεμένος με την Αναστασία Λαγονίκου και πατέρας τριών παιδιών.

Οι ρίζες του βιογραφούμενου και από τους δύο γονείς του βρίσκονται στο νησί της Κεφαλονιάς. Η Κεφαλονιά είναι ένα καταπράσινο νησί του Ιονίου πελάγους και από τα λιγοστά μέρη στην Ελλάδα που συνδυάζει ψηλές κορυφές, πυκνό ελατοδάσος και μαγευτικές ακρογιαλιές. O αρμονικός συνδυασμός βουνού, πεδιάδας και θάλασσας κάνει τον τόπο αυτό ξεχωριστό. Μεγάλο μέρος της έκτασης του νησιού καταλαμβάνει η οροσειρά Αίνος χαρακτηρισμένη ως Εθνικός δρυμός. Οι υψηλές κορυφογραμμές που διατρέχουν το νησί σε συνεχείς εκτάσεις, αποτελούν το ιδανικό έδαφος για την ανάπτυξη της αιολικής ενέργειας. Τα τελευταία χρόνια η Κεφαλονιά έχει γνωρίσει μεγάλο ενδιαφέρον από επενδυτές για τη δημιουργία αιολικών πάρκων. Ήδη σήμερα λειτουργούν στο νησί τρία αιολικά πάρκα.

Ο παππούς του βιογραφούμενου, από την πλευρά του πατέρα του, ονομαζόταν Ζαχαρίας Σταθάτος και γεννήθηκε στο Ξενόπουλο, ένα πανέμορφο χωριό της Κεφαλονιάς, κτισμένο σε υψόμετρο 305 μ. Είχε και έναν ακόμη αδελφό, τον Δημήτρη, που έλαβε μέρος στη Μικρασιατική Εκστρατεία (1919 – 1922) και σκοτώθηκε πολεμώντας στη Μικρασιατική Καταστροφή (1922).

Ο Ζαχαρίας Σταθάτος ήταν γεωργός και καλλιεργούσε τη δική του κτηματική περιουσία. Καλλιεργούσε μόνος του αμπέλια και ελιές. Παντρεύτηκε με την Ξανθούλα Μαράτου και το ζευγάρι από τον γάμο του απέκτησε επτά παιδιά, τέσσερα κορίτσια και τρία αγόρια. Τη Ρεβέκκα, τον Θεοχάρη, πατέρα του βιογραφούμενου, την Ιφιγένεια, τον Θεμιστοκλή, τη Διαμαντούλα, τον Δημήτρη και την Άντα (Αδαμαντία).

Ο παππούς Ζαχαρίας ήταν ένας φιλήσυχος άνθρωπος και δεν πείραξε ποτέ κανέναν. Το μόνο που ήθελε ήταν να μην τον πειράζουν οι άλλοι και όποτε συνέβαινε αυτό γινόταν πολύ γκρινιάρης. Άνθρωπος εξαιρετικά δραστήριος μέχρι την ηλικία των 85 ετών. Στην ηλικία αυτή ανέβαινε στο γάιδαρο και πήγαινε και επιστατούσε τα χωράφια και τα αμπέλια του. Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 92 ετών.

Η γιαγιά Ξανθούλα Μαράτου γεννήθηκε στο Τσακαρισιάνο, έναν από τους τρεις οικισμούς που συνθέτουν το Πυργί. Το χωριό βρίσκεται στη ΒΑ Κεφαλονιά και είναι ένα από τα πιο ορεινά και τα μεγαλύτερα χωριά του νησιού. Είναι χτισμένο στους πρόποδες του Αίνου, μέσα στη φύση, με καταπράσινα δέντρα ολόγυρα. Το σκούρο έλατο του βουνού, η κεφαλληνιακή ελάτη, δημιουργεί μοναδικό τοπίο. Είναι από τα λίγα μέρη της Κεφαλονιάς που η θέα προς τη θάλασσα μπαίνει σε δεύτερο πλάνο, καθώς εδώ κυριαρχεί το πράσινο. Κοντά στο Πυργί, υπάρχει η Λίμνη Άβυθο, ένα από τα εντυπωσιακότερα τοπία της Κεφαλονιάς. Κάθε καλοκαίρι διοργανώνεται στο χωριό πλήθος εκδηλώσεων, με το ονομαστό πανηγύρι του Δεκαπενταύγουστου να κλέβει τις εντυπώσεις.

Η Ξανθούλα Μαράτου προέρχονταν από πολυμελή οικογένεια και ένα από τα αδέλφια της ήταν ο Παναγής. Η ίδια ήταν μία άφταστη νοικοκυρά, εξαιρετικά φιλότιμη και φιλόξενη. Τη σέβονταν και την αγαπούσαν σε όλο το χωριό. Σαν γιαγιά αγαπούσε πολύ τα εγγόνια και τους έδινε ό,τι είχε. Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 95 ετών, με πλήρη διαύγεια πνεύματος μέχρι το τέλος.

Ο πατέρας του βιογραφούμενου, Θεοχάρης Σταθάτος, γεννήθηκε το 1908 στο Ξενόπουλο Κεφαλονιάς. Φοίτησε στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού σχολείου και από μικρό παιδί ασχολήθηκε με τη γεωργία, καλλιεργώντας την κτηματική περιουσία της οικογένειας. Σε νεαρή ηλικία προσλήφθηκε φύλακας στις φυλακές και υπηρέτησε στις φυλακές Αργοστολίου, Τιρύνθου και Πάτρας. Με την πολιτική κατάσταση που επέβαλε το καθεστώς του Ιωάννη Μεταξά, ο οποίος υπήρξε στρατιωτικός και πολιτικός από την Κεφαλονιά, καθώς και πρωθυπουργός-δικτάτορας (1936-1941), ο Θεοχάρης Σταθάτος απολύεται και επιστρέφει στο χωριό του, όπου συνεχίζει τις αγροτικές εργασίες. Το 1947, παρόλο που στην πραγματικότητα δεν είχε ποτέ ανακατευτεί με την πολιτική, αλλά μόνο δια στόματος εξέφραζε τις πολιτικές του πεποιθήσεις, τον συλλαμβάνουν και τον φυλακίζουν, αρχικά, στο Αργοστόλι και στη συνέχεια σε άλλες φυλακές, που συνήθως πήγαιναν τους πολιτικούς κρατούμενους. Τελικά απολύθηκε από τις φυλακές της Καλλιθέας στην Αθήνα. Μετά την αποφυλάκισή του επέστρεψε στο χωριό και ασχολήθηκε με την αγροτική παραγωγή.

Ο Θεοχάρης Σταθάτος παντρεύτηκε με την Ειρήνη Γεωργάτου και το ζευγάρι απέκτησε από τον γάμο του τρία παιδιά, δύο αγόρια και ένα κορίτσι. Τον Σταύρο, τον βιογραφούμενο Πέτρο και την Ελένη.

Ο πατέρας του βιογραφούμενου ήταν άνθρωπος εργατικός και χαμηλών τόνων. Ένας φιλόξενος και ομιλητικός άνθρωπος, ιδιαίτερα κοινωνικός και πολύ αγαπητός στον κοινωνικό του περίγυρο. Στις σχέσεις με τα παιδιά του ήταν δημοκρατικός και τους άφηνε να κάνουν μόνοι τις επιλογές στη ζωή τους. Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 92 ετών.

Η μητέρα του βιογραφούμενου, Ειρήνη Γεωργάτου, γεννήθηκε το 1911 στο Ξενόπουλο Κεφαλονιάς. Από μικρή ηλικία εργάστηκε πολύ σκληρά, τόσο στα χωράφια, αφού ήταν από αγροτική οικογένεια, όσο και στο σπίτι και στο μεγάλωμα των παιδιών της. Η ίδια θέριζε, έσκαβε, μάζευε ελιές και έκανε όποια άλλη αγροτική εργασία χρειαζόταν. Ήταν γυναίκα πολύ εργατική, δραστήρια και δυναμική. Υπήρξε πάντα ειλικρινής και έντιμη. Σαν μάνα μεγάλωσε τα παιδιά της με πολλή αγάπη, στοργή και φροντίδα. Ακόμη μετέδωσε στα παιδιά της ήθος, αρχές και ηθικές αξίες. Επειδή ο σύζυγός της απουσίαζε από το σπίτι για πολύ καιρό, η ίδια στάθηκε για τα παιδιά της μάνα και πατέρας μαζί. Ήταν ιδιαίτερα τρυφερή με τα παιδιά της, τα οποία μεγάλωσε με πολλές στερήσεις και αγάπη. Η ίδια ήταν ιδιαίτερα φιλότιμη και φιλόξενη και έχαιρε μεγάλου σεβασμού και εκτίμησης από όλο τον κόσμο, αλλά και αγάπης, μιας και ήταν άνθρωπος πολύ αγαπητός.

Η Ειρήνη έζησε είκοσι δύο χρόνια στην Αμερική, αφού την είχε φέρει ο γιος της Πέτρος, ο οποίος της έβγαλε Αμερικανική σύνταξη, όπως και στον πατέρα του. Η μητέρα του βιογραφούμενου  έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 80 ετών.

Ο παππούς του βιογραφούμενου, από την πλευρά της μητέρας του, ονομαζόταν Θεοτόκης Γεωργάτος και γεννήθηκε στο Ξενόπουλο Κεφαλονιάς. Ήταν αγρότης στο επάγγελμα και παντρεμένος με τη Χριστίνα. Η Χριστίνα Γεωργάτου γεννήθηκε στο Πυργί της Κεφαλονιάς και είχε άλλες τρεις αδελφές, μεταξύ των οποίων, τη Μαρία, την Τασούλα.

Το ζευγάρι απέκτησε από τον γάμο του τέσσερα παιδιά, τρία κορίτσια και ένα αγόρι. Τη Σοφία, την Ασπασία, την Ειρήνη, μητέρα του βιογραφούμενου, και τον Λαμπρογιάννη. Και οι δύο παππούδες έφυγαν νέοι από τη ζωή. Μάλιστα η γιαγιά πέθανε μόλις γέννησε το τελευταίο της παιδί, τον Λαμπρόγιαννη.

Ο βιογραφούμενος, Πέτρος Σταθάτος, γεννήθηκε στις 23 Αυγούστου 1940 στο Ξενόπουλο της Κεφαλονιάς. Αποφοίτησε από το Δημοτικό σχολείο του χωριού και σε ηλικία 12 ετών, το 1953, έζησε έναν από τους πιο τρομερούς σεισμούς στο νησί. Ο σεισμός αυτός σχεδόν κατέστρεψε το νησί, αφήνοντας «όρθιο» μόνο το βορειότερο μέρος της νήσου, την χερσόνησο της Ερίσσου όπου και ο παραδοσιακός οικισμός του Φισκάρδου. Καταστράφηκαν τότε όλα τα σπίτια στο χωριό Ξενόπουλο, όπως και το σπίτι του βιογραφούμενου. Τούτο είχε σαν αποτέλεσμα να μαζεύουν ξύλα και με αυτά να φτιάχνουν κάποια ξυλόσπιτα (παράγκες), για να στεγαστούν προσωρινά. Στη συνέχεια, με τη βοήθεια του κράτους, έφτιαξαν και πάλι ένα κανονικό σπίτι, το οποίο διατηρείται έως σήμερα.

Ο δωδεκάχρονος Πέτρος εκείνες τις μέρες της καταστροφής πήγαινε και παρακολουθούσε τους Ηπειρώτες χτίστες, που ήρθαν στο Ξενόπουλο, για να φτιάξουν την εκκλησία και το σχολείο του χωριού. Εκεί μάζευε τις στραβές πρόκες που πέταγαν οι μάστορες, τις ίσιωνε και μ’ αυτές έφτιαξε το πρώτο τους ξυλόσπιτο, γιατί δεν είχαν χρήματα, για να τις αγοράσουν. Στον μικρό Πέτρο άρεσε η δουλειά και εκείνη την εποχή ήρθε στο χωριό μία Σχολή της Βασιλίσσης, που εκπαίδευε παιδιά για οικοδόμους και μαραγκούς. Παρακολούθησε ο Πέτρος αυτή τη Σχολή για τρεις μήνες που κράτησε η εκπαίδευση. Στο τέλος του προγράμματος τους έδωσαν από εννιά εργαλεία και μ’ αυτά συνέχισε να εργάζεται σε όποιον είχε ανάγκη στο χωριό και πληρωνόταν. Το επάγγελμα αυτό το ασκούσε στο Ξενόπουλο μέχρι την ηλικία των 17 ετών. Τότε ζήτησε από τη μάνα του, που του είχε και της είχε μεγάλη αδυναμία, να τον αφήσει να πάει στην Αθήνα, για να βρει δουλειά. Εκείνη έδωσε τη συγκατάθεσή της, μετά από μεγάλη πίεση και ο μικρός Πέτρος έφτασε στην πρωτεύουσα.

Στην Αθήνα ο Πέτρος Σταθάτος εργάστηκε στο εργοστάσιο του κυρίου Λευτέρη Κόντα, που βρισκόταν στο Αιγάλεω, για τέσσερις – πέντε μήνες. Στη συνέχεια, το αφεντικό του τον έστειλε στις οικοδομές, για να τοποθετεί πατώματα και κουφώματα. Επειδή ήταν πολύ καλός στη δουλειά του, το αφεντικό του τον προήγαγε σε επόπτη τεσσάρων εργατών. Εκεί εργάστηκε μία επταετία, ακόμα και το διάστημα που υπηρετούσε τη στρατιωτική θητεία του, μιας και υπηρετούσε στην Αθήνα, στο ΚΕΒΟΠ Χαϊδαρίου. Κάθε φορά που έπαιρνε άδεια, πήγαινε και εργαζόταν στο εργοστάσιο. Στην Αθήνα έμενε στο σπίτι ενός θείου του, του Νικόλα Σταθάτου, στην οδό Καρύτση 6. Εκεί γνωρίστηκε με τους γείτονες, όταν βοήθησε κάποιον με τη δουλειά του, και έκτοτε τον ζητούσαν στη γειτονιά για να τους κάνει μαραγκοδουλειές, από τις οποίες έβγαζε περισσότερα χρήματα απ’ ό,τι στο εργοστάσιο. Μετά την απόλυσή του από τον στρατό εργάστηκε ως εργοδηγός σε ένα ξενοδοχείο, στη διασταύρωση Ακαδημίας και Ιπποκράτους, στο κέντρο της Αθήνας.

Το 1963, μετά από μία τυχαία συνάντηση με έναν συγχωριανό του, πήγαν στον βουλευτή της Κεφαλονιάς και ο Πέτρος του ζήτησε να τον βοηθήσει, για να μπαρκάρει. Πράγματι ο βουλευτής τον βοήθησε και τον Δεκέμβριο του 1963 μπαρκάρει στο πλοίο «ΕΥΡΥΧΟΛΟΣ» του κυρίου Μαρκεζίνη. Με το πλοίο αυτό ταξίδεψε για έξι μήνες. Όταν έφτασαν στην Αμερική, συναντήθηκε με έναν ξάδελφο του, τον Βασίλη Στελλάτο, που ήταν ασυρματιστής. Στο δεύτερο ταξίδι του στην Αμερική φεύγει από το πλοίο και μένει στο σπίτι του κουμπάρου του, Χριστόφορου Αθανασάτου. Αρχικά, εργάστηκε σε εστιατόρια και στη συνέχεια στις οικοδομές σαν μαραγκός. Παράλληλα, αναλάμβανε και δικές του μικροδουλειές. Την εποχή εκείνη εργάστηκε κοντά σε έναν Εβραίο για 18 μήνες. Κατόπιν συνεργάστηκε με έναν ελαιοχρωματιστή από τη Σάμο, τον κύριο Νικόλαο Δάνο, και αναλαμβάνουν να βάψουν ένα σπίτι και τις μαραγκοδουλειές. Μετά από αυτό το σπίτι, οι δυο τους συνεργάστηκαν για πέντε χρόνια, αναλαμβάνοντας πολλές δουλειές και κερδίζοντας αρκετά χρήματα.

Το 1967 ο Πέτρος Σταθάτος παντρεύτηκε με την Αναστασία Λαγονίκου, με καταγωγή από τη Σπάρτη. Η Σπάρτη είναι πόλη της Πελοποννήσου και πρωτεύουσα του νομού Λακωνίας. Η σημερινή Σπάρτη είναι χτισμένη νότια από το κέντρο της αρχαίας ομώνυμης πόλης, κοντά στη δεξιά όχθη του ποταμού Ευρώτα. Η πεδιάδα που απλώνεται γύρω της είναι καταπράσινη από ελιές, πορτοκαλιές, λεμονιές, μουριές και άλλα δέντρα. Στα νοτιοδυτικά υψώνεται το όρος Ταΰγετος με τις πανύψηλες κορυφές και την άγρια ομορφιά του. Στα ανατολικά της πόλης βρίσκεται η οροσειρά του Πάρνωνα, που είναι κατάφυτη από έλατα και άλλα δέντρα. Η πόλη επανιδρύθηκε μετά την απελευθέρωση της χώρας το 1834, ύστερα από απόφαση του βασιλιά Όθωνα και σε επίσημη τελετή την 1 Ιανουαρίου 1857 έγινε η εγκαθίδρυση των αρχών από το Μυστρά στη νέα πόλη, που ήταν και η πρώτη στην Ελλάδα που χαράχθηκε με πολεοδομικό σχέδιο. Έχει πλατείες και δεντροφυτεμένους δρόμους, μεγάλες πλατείες, νεοκλασικές οικοδομές και πλούσια ύδρευση. Το ένδοξο παρελθόν της και η κοντινή απόσταση από τον πολυθρύλητο Μυστρά τραβούν την προσοχή πολλών επισκεπτών – τουριστών με προσεγγίσεις κρουαζιερόπλοιων στο Γύθειο. Η περιοχή έχει μακραίωνη ιστορία τόσο στην Αρχαιότητα, όσο και στον Μεσαίωνα και τη Νεώτερη Εποχή.

Το ζευγάρι απέκτησε από τον γάμο του τρία παιδιά, δύο κορίτσια και ένα αγόρι. Την Ειρήνη, τον Γιάννη και τη Γερασιμία.

Η Ειρήνη Σταθάτου γεννήθηκε το 1968 στη Νέα Υόρκη. Σπούδασε Οικονομικά στο St. John’s University και σήμερα εργάζεται ως μάνατζερ στο State Senator Michel Giannaris. Είναι παντρεμένη με τον Άρη Βασιλάκο, γεννημένο στη Νέα Υόρκη και με καταγωγή από τη Σπάρτη. Το ζευγάρι έχει αποκτήσει δύο παιδιά, την Αναστασία (23 ετών) που σπούδασε Λογιστική στο Pace University και έχει λάβει δεύτερο δίπλωμα στη Λογιστική και Πολιτική, και τον Νίκο Βασιλάκο (20 ετών) που σπουδάζει καθηγητής στο Columbia University.

Ο Γιάννης Σταθάτος γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη το 1969. Σπούδασε Αρχιτεκτονική στο St. John’s University και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές. Σήμερα εργάζεται ως ελεύθερος επαγγελματίας αναλαμβάνοντας δικές του οικοδομικές επιχειρήσεις. Όπως αναφέρει ο βιογραφούμενος, «ο Γιάννης από μικρός έμαθε τη δουλειά βοηθώντας εμένα».

Η Γερασιμία (Μέμη) γεννήθηκε το 1970 στη Νέα Υόρκη. Σπούδασε τη Νομική επιστήμη στο St. John’s University και στη συνέχεια εργάστηκε σαν βοηθός εισαγγελέα στο Queens της Νέας Υόρκης. Σήμερα έχει δικό της δικηγορικό γραφείο με δύο συνεργάτες και έχουν γύρω στους σαράντα δικηγόρους που δουλεύουν γι’ αυτούς. Είναι παντρεμένη με τον Μάθιου Φουτζιέρη, Ιταλικής καταγωγής, γεννημένος ο ίδιος, όπως και οι γονείς του, στη Νέα Υόρκη. Το ζευγάρι απέκτησε από τον γάμο του δύο παιδιά, τον Ματθαίο (12 ετών) και τον Ευάγγελο – Πέτρο (Evan – Peter).

Όταν ο συνέταιρος του Πέτρου συνταξιοδοτήθηκε και έφυγε για την Ελλάδα, καθώς ήταν μεγάλος στην ηλικία, ο βιογραφούμενος αναλαμβάνει μόνος του την επιχείρηση που είχαν δημιουργήσει. Έτσι συνεχίζει να εργάζεται για πολλά χρόνια για τον εαυτό του. Το 1969 ιδρύει τη δική του εταιρεία, με την επωνυμία «STATHOS CONSTRUCTION», την οποία διατηρεί μέχρι το 1985. Εντωμεταξύ, παράλληλα, κάθε δύο χρόνια αγόραζε και ένα σπίτι, το οποίο στη συνέχεια νοίκιαζε, αυξάνοντας αισθητά το εισόδημά του. Έτσι, το 1990 κλείνει την επιχείρησή του και ασχολείται με το Real Estate μέχρι και σήμερα.

Διαθέτει, επίσης, δύο φάρμες στο βουνό και η μεγάλη χαρά και απόλαυσή του είναι, όταν πηγαίνει για κυνήγι ελαφιών, επειδή είναι εξαίρετος κυνηγός. Του αρέσει ιδιαίτερα η καλή παρέα με αγαπημένους φίλους.

Ο βιογραφούμενος είναι από τα ιδρυτικά μέλη του Συλλόγου HOMEOWNERS, ένας Σύλλογος που κάθε χρόνο την Ημέρα των Ευχαριστιών προσφέρει δωρεάν φαγητό σε περισσότερα από 1.500 άτομα και μοιράζει πάνω από 500 γαλοπούλες σε Ελληνικές φτωχές οικογένειες. Επίσης, ήταν από τα ιδρυτικά μέλη του Συλλόγου Κεφαλονιάς «ΚΕΦΑΛΟΣ», του οποίου είναι μέλος για πάνω από 20 χρόνια. Ακόμη υπήρξε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Εκκλησίας του Τιμίου Σταυρού στην Korona της Νέας Υόρκης.