Οι ρίζες της βιογραφούμενης από τους δύο γονείς της είναι από το χωριό Κόρωνος της Νάξου. Η ίδια γεννήθηκε στην Αθήνα. Σήμερα ζει στη Νάξο και δραστηριοποιείται επαγγελματικά ως αρχιτέκτονας στο νησί και στα γύρω νησιά, διατηρώντας δικό της γραφείο.
Ο παππούς της βιογραφούμενης από τη μεριά του πατέρα της ονομαζόταν Πέτρος Μανωλάς. Η μητέρα του ήταν από την Ανατολική Ρωμυλία. Το κανονικό του επώνυμο ήταν Αντωνόπουλος. Επειδή όμως στην Κόρωνο δούλευαν οι άνθρωποι για την εξόρυξη σμύριδας, ήταν ο πρώτος στη σειρά, οπότε άλλαξε το επώνυμό του και το έκανε Μανωλάς. Το παρατσούκλι βέβαια της οικογένειας στο χωριό εξακολουθεί να είναι Αντωνοπουλάδες. Ο παππούς δούλευε στο ορυχείο και ήταν παράλληλα και γεωργός και κτηνοτρόφος. Η γιαγιά λεγόταν Ευτυχία Κουφοπούλου. Είχε γεννηθεί στη Χώρα της Νάξου. Ο πατέρας της ήταν ιερέας. Λόγω των πειρατών ο παππούς της είχε πάρει την οικογένειά του και είχε πάει στο χωριό, για να γλιτώσει από αυτούς. Η γιαγιά Ευτυχία απέκτησε δέκα παιδιά, εκ των οποίων έζησαν τα επτά.
Ο παππούς της βιογραφούμενης από τη μεριά της μητέρας της ονομαζόταν Νικόλαος Μανωλάς. Το παρατσούκλι του ήταν Στοβάκης. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κόρωνο Νάξου. Μάλιστα ο πατέρας του παππού έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 102 ετών και η μητέρα του παππού σε ηλικία 99 ετών. Ήταν κτηνοτρόφος και γεωργός στο επάγγελμα, ενώ δούλευε και σε ορυχείο. Για ένα διάστημα είχε δουλέψει σε ορυχείο στη Θράκη για να ζήσει την οικογένειά του. Η γιαγιά λεγόταν Μαρία Μανωλά και το παρατσούκλι της οικογένειάς της ήταν Νεροβιτσάδες. Με τον παππού απέκτησαν δέκα παιδιά, αλλά επέζησαν τα επτά.
Ο πατέρας της βιογραφούμενης ήταν το δεύτερο παιδί της οικογένειας. Ονομαζόταν Εμμανουήλ Μανωλάς. Γεννήθηκε την 1η Ιανουαρίου 1925, ξημερώματα Πρωτοχρονιάς. Έφυγε από τη Νάξο σε ηλικία 17 ετών. Κλείστηκε στη φυλακή από τους Ιταλούς. Ήταν για δύο χρόνια στη Νάξο και μετά τον φυγάδευσαν στη Σάμο. Από εκεί δραπέτευσε και μαζί με άλλους, κολυμπώντας πέρασε από την Τουρκία προς τη Μέση Ανατολή. Εκεί κατετάγη στο ναυτικό. Μάλιστα υπηρέτησε στο Αντιτορπιλικό Αβέρωφ και γνώρισε όλο τον κόσμο μέσω του πλοίου, κάνοντας αγώνα για την απελευθέρωση. Όταν τελείωσε ο πόλεμος, γύρισε το 1945 με 1946 και δούλεψε στην Αθήνα ως οικοδόμος. Στο μεταξύ γνώρισε τη σύζυγό του, η οποία επίσης είχε φύγει μετά τον πόλεμο και εργαζόταν στην Αθήνα. Παντρεύτηκαν στην Κόρωνο, αλλά τον ίδιο χρόνο έφυγαν για την Αθήνα.
Η μητέρα της βιογραφούμενης, Ελένη Μανωλά, γεννήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 1928. Ζούσε στην Αθήνα και το 1987 ήρθε στη Νάξο, όπου έζησε τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής της. Με τον σύζυγό της απέκτησαν δύο παιδιά, τον Πέτρο και τη Μαρία. Η μητέρα φρόντιζε εκτός από τα παιδιά και τα μικρότερα αδέρφια της. Ήταν και αδερφή και μάνα μαζί.
Ο Πέτρος Μανωλάς, ο αδερφός της βιογραφούμενης, γεννήθηκε στις 15 Μαΐου 1951. Ζει και εργάζεται στη Βιέννη. Είναι μηχανολόγος στο επάγγελμα. Έχει επίσης θυγατρική εταιρεία στην Ελλάδα και την Κύπρο με εμπόριο μηχανών κοπής κρέατος. Έχει δύο παιδιά, την Έλενα και τον Μανώλη.
Η Μαρία Μανωλά γεννήθηκε στις 16 Μαρτίου 1956 στην Αθήνα. Σπούδασε στη Θεσσαλονίκη Αρχιτεκτονική. Αποφοίτησε στις 04 Μαρτίου 1981 και έναν χρόνο μετά παντρεύτηκε τον Ζήση Σιόντα, μαθηματικό στο επάγγελμα με καταγωγή από τη Λάρισα. Μέχρι το 1985 ζούσαν στην Αθήνα. Εκεί απέκτησαν δύο παιδιά. Τον Ιούνιο του 1985 ήρθαν στη Νάξο και το 1990 απέκτησαν το τρίτο τους παιδί.
Το πρώτο τους παιδί είναι η Κωνσταντίνα-Βαρβάρα, η οποία γεννήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 1983 στην Αθήνα και έχει σπουδάσει Πολιτικός Μηχανικός. Το δεύτερο παιδί είναι η Εμμανουέλα. Γεννήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 1984 και είναι Μηχανολόγος Μηχανικός. Το τρίτο παιδί είναι ο Στέλιος. Γεννήθηκε στις 07 Δεκεμβρίου 1990 και σπουδάζει Μηχανολόγος.
Η βιογραφούμενη έχει δικό της γραφείο στη Νάξο, αλλά δραστηριοποιείται επαγγελματικά και στα γύρω νησιά.