Η Σωτήρα Σιημήτρα γεννήθηκε στη Μηλιά Κύπρου το 1959. Είναι κόρη του Δημήτρη και της Ελένης με καταγωγή από τη Μηλιά Επαρχίας Αμμοχώστου. Σήμερα είναι επιχειρηματίας και διευθύνει την εισαγωγική εταιρεία με την επωνυμία «Marathon Food», με έδρα το Λονδίνο, που δραστηριοποιείται στην εισαγωγή και εμπορία ειδών τροφίμων και ποτών από την Κύπρο και την Ελλάδα. Είναι μητέρα δύο παιδιών.
Ο παππούς της βιογραφούμενης, από την πλευρά του πατέρα της, ονομαζόταν Σωτήρης Τουμάζου και ήταν αγρότης στο επάγγελμα. Παντρεύτηκε με τη Χρυστάλλα Σιήμητρα, αγρότισσα και νοικοκυρά, με καταγωγή από την Περιστερωνοπηγή Αμμοχώστου. Η Περιστερωνοπηγή ήταν ένα από τα μεγαλύτερα γεωργοκτηνοτροφικά χωριά της Μεσαορίας. Το Χωριό ήταν συνένωση δύο κοινοτήτων, της Περιστερώνας και της Πηγής. Η Περιστερώνα πήρε το όνομά της από τα περιστέρια, γιατί ήταν τόπος που εκτρέφονταν στα παλιά χρόνια. Στα προχριστιανικά χρόνια τα περιστέρια ήταν τα ιερά πτηνά της Θεάς Αφροδίτης. Η Πηγή είναι νεότερος συνοικισμός. Η παράδοση λέει πως κάποιος βοσκός, που έβοσκε το κοπάδι του, είδε ένα γουρούνι να σκάβει τη γη. Όταν πλησίασε είδε πως το χώμα ήταν υγρό, και όταν το καθάρισε έβγαινε νερό. Ο τόπος ονομάστηκε Πηγή, και τότε άρχισε να χτίζεται ο συνοικισμός κοντά στην Πηγή. Στα χρόνια της Φραγκοκρατίας η Περιστερωνοπηγή παραχωρήθηκε από τον βασιλιά της Κύπρου σαν Φέουδο στον Φράγκο Αρχιεπίσκοπο της Κύπρου. Μετά την άλωση της Κύπρου από τους Τούρκους, η Περιστερωνοπηγή υποχρεώθηκε μαζί με άλλα χωριά να πληρώνουν ετήσιο φόρο. Στην Περιστερωνοπηγή εγκαταστάθηκε ο Άγιος Αναστάσιος ερχόμενος από την Παλαιστίνη και γρήγορα διακρίθηκε για την αγιότητα και την ευσέβειά του. Σήμερα κάτω από την ομώνυμη εκκλησία, υπάρχει το σπήλαιο του Αγίου, που είναι λαξευμένο σ’ ένα βράχο. Η Περιστερωνοπηγή έχει τη φήμη πως είναι γενέτειρα πολλών δασκάλων και μορφωμένων ανθρώπων.
Το ζευγάρι από τον γάμο του απέκτησε οκτώ παιδιά, πέντε κορίτσια και τρία αγόρια. Την Παναγιώτα, τον Τουμάζο, τον Δημήτρη, πατέρα της βιογραφούμενης, την Ελένη, τη Ρουπίνα, την Ευφροσύνη, τον Παναγιώτη και την Ανδριάνα.
Ο Τουμάζος ήταν αγωνιστής της ΕΟΚΑ και διατηρούσε κρυψώνα στο σπίτι του, όπου έκρυβε άλλους αγωνιστές. Επίσης, κουβαλούσε όπλα, καλά κρυμμένα στη βράκα του. Η Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών (Ε.Ο.Κ.Α.) ιδρύθηκε την 1η Απριλίου 1951 με σκοπό να πετύχει με ένοπλο αγώνα την ανεξαρτητοποίηση της Κύπρου και άρχισε τις ένοπλες δραστηριότητες της την 1η Απριλίου 1955 με ένοπλες επιθέσεις στην Κύπρο κατά στρατιωτικών και πολιτικών στόχων του Ηνωμένου Βασιλείου. Είχε προηγηθεί δημοψήφισμα του κυπριακού λαού για την αυτοδιάθεση του, πλην όμως το αποτέλεσμα του δεν έγινε δεκτό από τους Βρετανούς. Αρχηγός της Ε.Ο.Κ.Α. ήταν ο στρατηγός Γεώργιος Γρίβας, γνωστός με το ψευδώνυμο «Διγενής», ενώ η οργάνωση έδρασε με τις ευλογίες του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου. Η δράση της Ε.Ο.Κ.Α. τερματίστηκε το 1960, έτος κατά το οποίο η Κύπρος απόκτησε την ανεξαρτησία της.
Ο πατέρας της βιογραφούμενης Δημήτρης γεννήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 1917 στο κατεχόμενο χωριό Μηλιά Αμμοχώστου, ένα όμορφο χωριό που βρίσκεται στην Ανατολική Μεσαορία και κοντά στον Λευκόνικο. Είναι κτισμένη στο δυτικό άκρο μιας επίπεδης βραχώδους επιφάνειας, η οποία σε σχήμα χαμηλού οροπεδίου συνεχίζεται προς ανατολάς και χάνεται προς την παράκτια περιοχή του κόλπου της Αμμοχώστου. Το όνομα του χωριού σχετίζεται μάλλον με το όνομα του ομώνυμου φυτού, στο χρονικό μάλιστα του Μαχαιρά αναφέρεται επί Φραγκοκρατίας ως Κατωμηλιά. Μία άλλη εκδοχή για την ονομασία του χωριού είναι ότι οι κάτοικοι ήταν ήσυχοι και δεν «άκουγες μιλιά». Αργότερα επί Τουρκοκρατίας ονομαζόταν και Πετρομηλιά ή τουρκιστί Τασλί Μηλιά, προφανώς λόγω της πετρώδους τοπογραφίας της. Στο χωριό Μηλιά αν κρίνουμε από τις ανασκαφές της Σουηδικής αποστολής που έγιναν στο χωριό το 1928, η ζωή πρέπει να άρχισε πολύ πριν από το 1800 π.Χ. Τούτο αποδεικνύεται από τα αγγεία της Υστέρας εποχής του χαλκού που βρέθηκαν στη νεκρόπολη στα νότια του χωριού. Οι ανασκαφές έφεραν στο φως αγγεία ντόπιας και Μυκηναϊκής κατασκευής καθώς και αγγεία Συριακής κατασκευής, εισαγόμενα στην Κύπρο, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να υπήρχε εδώ ακμάζων συνοικισμός πριν τη 2η χιλιετηρίδα π.Χ με εμπορικές συναλλαγές με τις γειτονικές χώρες της Μέσης Ανατολής. Στη Μηλιά υπάρχει η Ιερά Μονή Παναγίας Αυγασίδος. Το χωριό φημίζονταν για τα εσπεριδοειδή του και παλιότερα οι κάτοικοι ασχολούνταν με τη γεωργία.
Ο Δημήτρης ήταν άνθρωπος με έντονη και δυναμική προσωπικότητα, φιλόξενος, αγωνιστής και καλός οικογενειάρχης. Ήταν κτηματίας και μεγαλοαγρότης. Το 1942 παντρεύτηκε με την Ελένη Κωνσταντή, γεννημένη στις 7 Μαρτίου 1924 στη Μηλιά. Η Ελένη ήταν γυναίκα έξυπνη, με ανοιχτό μυαλό και εργασιομανής. Ασχολήθηκε με τις αγροτικές εργασίες και τα οικιακά. Το ζευγάρι από τον γάμο του απέκτησε επτά παιδιά, πέντε κορίτσια και δύο αγόρια. Τον Σωτήρη, τον Χρήστο, τη Χρυστάλλα, τη Χριστίνα, την Παναγιώτα, τη Χρυσούλα και τη βιογραφούμενη Σωτηρούλα.
Ο Σωτήρης γεννήθηκε το 1943. Σήμερα είναι συνταξιούχος και ασχολείται με την κηπουρική από χόμπι. Είναι παντρεμένος με τη Ζωή και πατέρας δύο παιδιών, του Δημήτρη και της Κυριακής. Και τα δύο παιδιά ζουν μόνιμα στην Κύπρο.
Ο Χρήστος γεννήθηκε το 1946. Σήμερα είναι συνταξιούχος. Είναι παντρεμένος με την Ευτυχία και πατέρας τριών παιδιών, της Ελένης, του Γεώργιου και της Δήμητρας. Όλη η οικογένεια ζει μόνιμα στην Κύπρο.
Η Χρυστάλλα γεννήθηκε το 1947. Σήμερα είναι συνταξιούχος και ζει μόνιμα στο Λονδίνο. Παντρεύτηκε με τον Δήμο και το ζευγάρι απέκτησε από τον γάμο του τρία παιδιά, δύο αγόρια και ένα κορίτσι. Τον Παναγιώτη, την Ελένη και τον Δημήτρη.
Η Χριστίνα γεννήθηκε το 1949. Είναι παντρεμένη με τον Ανδρέα και μητέρα τριών παιδιών, της Μαρίας, της Ελένης και του Κυριάκου. Μένουν μόνιμα στην Κύπρο και διατηρούν παραδοσιακό φούρνο στην περιοχή του Μάρι.
Η Παναγιώτα γεννήθηκε το 1950. Είναι παντρεμένη με τον Ανδρέα και μητέρα τριών παιδιών, του Κωνσταντίνου, της Ελένης και της Κυριακής. Το ζευγάρι είναι συνταξιούχοι και ζουν μόνιμα στην Κύπρο.
Η Χρυσούλα γεννήθηκε το 1954. Σήμερα ζει μόνιμα στο Λονδίνο. Είναι παντρεμένη με τον Πάτροκλο και μητέρα δύο παιδιών, του Δημήτρη και του Ρόδου.
Ο παππούς της βιογραφούμενης, από την πλευρά της μητέρας της, ονομαζόταν Σωτήρης Κωνσταντής και ήταν κτηματίας και Πρόεδρος του χωριού Μηλιά. Επίσης, υπήρξε Διευθυντής της Τράπεζας του χωριού. Παντρεύτηκε με τη Χριστίνα Ανδρέα, με καταγωγή από το Πραστειό Μεσαoρίας, χωριό στην κατεχόμενη περιοχή της Επαρχίας Αμμόχωστου. Ο εύφορος κάμπος της Μεσαορίας, της οποίας η γη διαμορφώθηκε από τις προσχώσεις του Πεδιαίου και του Ιδαλία, αποτέλεσε από πολύ νωρίς έναν εξαιρετικά θελκτικό τόπο για κατοίκηση, γι’ αυτό σημάδια της παρουσίας ανθρώπων συναντά κανείς σε όλη την έκτασή της. Ειδικά όσον αφορά στο Πραστειό, σε μια ακτίνα λίγων χιλιομέτρων γύρω του έχουν εντοπιστεί μυκηναϊκό οχυρό και νεκροπόλεις των αρχαίων χρόνων. Το ίδιο το χωριό Πραστειό παρόλα αυτά, το οποίο πρωτοαναφέρεται σε παπική βούλλα του 1196, φαίνεται να είναι ομαλή μετεξέλιξη ενός αγροτικού συνοικισμού της Βυζαντινής εποχής που αποτελούσε προάστιο (από όπου και το όνομά του) της σπουδαίας κώμης Σίγουρης.
Ο Σωτήρης και η Χριστίνα Κωνσταντή, το γένος Ανδρέας, απέκτησαν από τον γάμο τους τέσσερα παιδιά. Την Ελένη, μητέρα της βιογραφούμενης, την Κατελά, την Κυπριανή και τον Κωνσταντίνο.
Η οικογένεια της βιογραφούμενης στιγματίστηκε το 1974 από την Τουρκική κατοχή. Ο πόλεμος τους ανάγκασε να αφήσουν το σπίτι και την περιουσία τους και να ξεκινήσουν από το μηδέν. Βίωσαν δύσκολα και πονεμένα χρόνια. Η οικογένεια, όταν πήρε τον δρόμο της προσφυγιάς, έφτασε κοντά στις βάσεις των Άγγλων στο Βαρώσι. Εκεί κοιμόντουσαν κάτω από τα δέντρα και έτρωγαν με συσσίτιο και ό,τι τους έδιναν οι στρατιώτες των Ηνωμένων Εθνών. Κοντά στο μέρος που κατέλυσαν υπήρχε μία αποθήκη, που τη χώρισαν σε δωμάτια και εκεί έμεινε η οικογένεια, για να ξεχειμωνιάσει. Στη συνέχεια, πήγαν στην Καλαβάσο, όπου νοίκιασαν ένα μικρό σπίτι. Οι άντρες εργάζονταν στο τσιμεντοποιείο και οι γυναίκες στο σπίτι. Το καλοκαίρι του 1975, όταν οι Τούρκοι έφυγαν από την περιοχή Μάρι, η οικογένεια πήγε και πήρε σπίτι εκεί. Εκείνη την εποχή οι γυναίκες έψηναν ψωμιά και τα πουλούσαν, για να επιβιώσουν. Αργότερα, ο πατέρας της βιογραφούμενης άνοιξε ένα περίπτερο, όπου πουλούσε τα ψωμιά και τα κουλούρια. Εκεί στις 10 Δεκεμβρίου 1980 ο Δημήτρης έχασε τη ζωή του, καθώς περνώντας τον δρόμο, τον χτύπησε ένα αυτοκίνητο. Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 63 ετών. Η μητέρα της βιογραφούμενη Ελένη βοηθούσε στον φούρνο, στο Μάρι, έως τον θάνατό της από την επάρατη νόσο, στις 23 Νοεμβρίου 1998.
Η βιογραφούμενη, Σωτήρα Σιημήτρα, γεννήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 1959 στη Μηλιά Αμμοχώστου. Ήταν παιδί ζωηρό και ατίθασο και ίσως η πιο χαϊδεμένη, επειδή ήταν το πιο μικρό παιδί της οικογένειας. Αποφοίτησε από το Δημοτικό σχολείο της Μηλιάς. Η βιογραφούμενη διατηρεί μέχρι σήμερα όμορφες αναμνήσεις από εκείνα τα ήρεμα χρόνια. Στη συνέχεια φοίτησε για έναν χρόνο, έως το 1973, στο Γυμνάσιο Λευκόνοικου και στη συνέχεια, λόγω ασθενείας, έχασε τη χρονιά της. Το 1974, ο πόλεμος με την Τουρκία και η κατοχή, αναγκάστηκε να φύγει με την οικογένειά της από τα πατρογονικά της εδάφη. Οι γονείς της μέχρι να φτιάξουν τα πράγματα και να τακτοποιηθούν, την έστειλαν στην αδελφή της Χρυσούλα, που ήδη από το 1972 ζούσε στο Λονδίνο, παντρεμένη με τον Πάτροκλο.
Όπως θυμάται η βιογραφούμενη, «σε ηλικία μόλις 15 ετών μπήκα σε ένα καράβι μόνη μου για το μεγάλο ταξίδι της ξενιτιάς. Τότε δεν γνώριζα ότι φεύγω από την Κύπρο για λίγο διάστημα. Έφτασα στον Πειραιά και στη συνέχεια ταξίδεψα με αεροπλάνο έως το Λονδίνο. Η Χρυσούλα με τον Πάτροκλο διατηρούσαν εστιατόρια στο Λονδίνο κι εγώ τους βοηθούσα όπως μπορούσα, καθώς δεν γνώριζα την Αγγλική γλώσσα. Στη συνέχεια εργάστηκα σε ένα εργοστάσιο, όπου έραβαν γυναικεία ρούχα. Εκεί εργάστηκα έως τον Ιανουάριο του 1977, όπου σε ηλικία 18 ετών παντρεύτηκα και μετακόμισα σε νέο σπίτι. Συνέχισα να εργάζομαι στο σπίτι, διότι στις 16 Μαρτίου 1980 απέκτησα το πρώτο παιδί μου, τη Μαρία. Η Μαρία, παιδί δυναμικό και χαριτωμένο σπούδασε στο Κολέγιο. Παντρεύτηκε με τον Ανδρέα στις 3 Σεπτεμβρίου 2011 και το ζευγάρι έχει αποκτήσει δύο παιδιά, ένα αγόρι και ένα κορίτσι. Την Ελιάνα (4 ετών) και τον Κωνσταντίνο (2 ετών). Η Μαρία σήμερα βοηθά στην οικογενειακή επιχείρηση».
Η βιογραφούμενη, στις 25 Ιουνίου 1985 απέκτησε το δεύτερο παιδί της, τον Δημήτρη. Ο Δημήτρης, παιδί ζωηρό, αξιαγάπητο και ιδιαίτερα κοινωνικό, σπούδασε Business Management. Εργάστηκε σε τράπεζα για δύο χρόνια και στη συνέχεια, από το 2009, εντάχθηκε στην οικογενειακή επιχείρηση. Έχει σαν χόμπι τη γυμναστική, τις πολεμικές τέχνες και είναι φίλαθλος του ποδοσφαίρου. Σήμερα είναι αρραβωνιασμένος με την Κατελίνα, η οποία κατάγεται από την Κολομβία.
Το 1989 η Σωτήρα Σιημήτρα εντάχθηκε στην επιχείρηση, που είχε δημιουργήσει έναν χρόνο πριν συνεταιρικά ο πρώην σύζυγός της. Με δύναμη και πολύωρη εργασία, αν και είχε μικρά παιδιά, βρέθηκε στην επιχείρηση Marathon Food, εταιρεία που δραστηριοποιούνταν στο εμπόριο τροφίμων από Ελλάδα και Κύπρο. Εμπορεύονται προϊόντα όπως λάδι, κρασί, ελιές, τυριά, όσπρια, ζυμαρικά και κονσέρβες. Τα προϊόντα αυτά πωλούσε χονδρικώς στο Ηνωμένο Βασίλειο σε καταστήματα, super markets και εστιατόρια. Σήμερα η Σωτηρούλα, ηγέτης της Marathon Food, προΐσταται της εταιρείας, όπου στέκεται ψηλά ανάμεσα στις εισαγωγικές εταιρείες τροφίμων και ποτών από Ελλάδα και Κύπρο στη χώρα του Ηνωμένου Βασιλείου. Σήμερα η εταιρεία απασχολεί έντεκα (11) άτομα προσωπικό και διαθέτει δίκτυο οχημάτων ιδιωτικής χρήσης, αλλά και συνεργάζεται με άλλες εταιρείες μεταφορών, καθώς πολλοί πελάτες έρχονται απευθείας στην πηγή, που βρίσκεται στις αποθήκες, στη Commercial Road του Λονδίνου.
Όπως ομολογεί η βιογραφούμενη, «κουράστηκα πολύ όλα αυτά τα χρόνια, αλλά αισθάνομαι πολύ υπερήφανη, που κατάφερα να σταθώ σε έναν τόσο δύσκολο χώρο. Την περίοδο που τα παιδιά μου πήγαιναν σχολείο, ήμουν μέλος σχολικών επιτροπών. Σήμερα έχω τη χαρά να διαθέτω τον ελεύθερο χρόνο μου διασκεδάζοντας με τα εγγόνια μου, καθώς και να ταξιδεύω όσο μου επιτρέπουν ο φόρτος εργασίας και οι ευθύνες της Marathon Food».