Η Ελένη Ψυλλάκη, του Νικολάου και της Ασημίνας, γεννήθηκε στη Ρόδο. Αποφοίτησε από το Εξατάξιο Γυμνάσιο Θηλέων Ρόδου. Εργάστηκε για δύο χρόνια σε ιδιωτική εταιρεία ως βοηθός λογιστή και σε ηλικία 20 ετών διορίστηκε στο ΙΚΑ ως διοικητική υπάλληλος, από όπου συνταξιοδοτήθηκε έπειτα από 18 χρόνια. Από το 1986 κι έπειτα ασχολήθηκε με το ταξιδιωτικό πρακτορείο του συζύγου της, το οποίο σήμερα υφίσταται ως οικογενειακή επιχείρηση.
Ο προπάππους της βιογραφούμενης, ο Βιτάλης, καταγόταν από τη Βιέννη, αλλά όταν ο Ναπολέων κατέλαβε την Αυστρία, η οικογένειά του μετοίκησε στην Κωνσταντινούπολη. Σπούδασε στην Ευρώπη και μιλούσε οκτώ γλώσσες. Εξαιτίας της μόρφωσής του έγινε πρόξενος της Αγγλίας στην Antalya. Παράλληλα με την επαγγελματική του δραστηριότητα, ο Βιτάλης ήταν κυνηγός με ιδιαίτερη έφεση στα κοτσύφια. Από αυτή του την ασχολία του δόθηκε το παρατσούκλι Κοτσιφός, που έμελλε να γίνει το επώνυμο της οικογένειας.
Ο πρώτος του γάμος πραγματοποιήθηκε με μία κοπέλα που προερχόταν από πλούσια, αριστοκρατική οικογένεια του Πόντου, η οποία όμως πέθανε νέα. Παντρεύτηκε για δεύτερη φορά με την γκουβερνάντα των παιδιών του. Στη ζωή του απέκτησε συνολικά 18 παιδιά. Από έρευνες της οικογένειας διαπιστώθηκε ότι το σπίτι του προπάππου βρισκόταν στη σημερινή Νομαρχία της Αττάλειας. Η βιογραφούμενη έχει στην κατοχή της μία επιστολή-έπαινο την οποία απέστειλε ο πρωθυπουργός της Αγγλίας στον προπάππου της όταν ήταν πρόξενος στην Αττάλεια.
Το όνομα Κοτσιφός-Κοτσιφάκης-Κοτσιφόπουλος αφορά βασικά την ίδια οικογένεια, η οποία διασκορπίστηκε σε διάφορα μέρη της Ελλάδας από όπου διαμορφώθηκαν και οι εκάστοτε καταλήξεις του επιθέτου. Μέλη της οικογένειας με αυτό το επίθετο σήμερα βρίσκονται στην Αθήνα (μια οικογένεια ιατρών), στην Αμερική, τη Ρόδο και την Κρήτη. Ο θείος του πατέρα της, ο Αργύρης Κοτσιφάκης, ζούσε στην περιοχή της Νέας Ιωνίας. Διατηρούσε εργοστάσιο και ήταν κουμπάρος και φίλος με τον Πλαστήρα.
Ο Βασίλης Κοτσιφός, ο παππούς της βιογραφούμενης από την πλευρά του πατέρα της, γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αττάλεια της Μικράς Ασίας. Επρόκειτο για πολύ εύπορο άνθρωπο. Παντρεύτηκε τη Χρυσαφίνα. Μαζί απέκτησαν ένα αγόρι, τον Νικόλαο Κοτσιφό, και άλλα δύο κορίτσια. Όλα τα παιδιά ήρθαν στην Ελλάδα μετά την Καταστροφή της Σμύρνης.
Ο πατέρας της βιογραφούμενης, Νικόλαος Κοτσιφός, μεγάλωσε σε εύπορη οικογένεια στην Αττάλεια της Μικράς Ασίας. Τον επιστράτευσαν με τα γεγονότα της Σμύρνης, αλλά το έσκασε με τον διωγμό. Στην Ελλάδα ήρθε σε ηλικία 20 ετών. Στον Πειραιά συνάντησε μία γυναίκα από το Καστελόριζο με τέσσερα κοριτσάκια (το μεγαλύτερο ήταν 12 ετών), τα οποία έκλαιγαν επειδή είχαν μάθει ότι ο ναυτικός πατέρας τους πνίγηκε σε κάποιο ναυάγιο. Ο Νικόλαος, δείχνοντας ευσπλαχνία, πλησίασε την οικογένεια και ανέλαβε να τη βοηθήσει. Τους μετέφερε στον τόπο τους, το Καστελόριζο, όπου εγκαταστάθηκε και ο ίδιος. Παντρεύτηκε τη μεγαλύτερη κόρη της οικογένειας, την Ασημίνα Δεληλούκα, όταν αυτή έγινε 14 ετών. Ως προς τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας, τα φρόντισε σαν να ήταν ο πατέρας τους.
Ο Νικόλαος και η Ασημίνα παρέμειναν στο Καστελόριζο και ασχολήθηκαν με την αρτοποιία και τη ζαχαροπλαστική. Έζησαν σε ένα όμορφο σπίτι το οποίο κατασκεύασε ο Νικόλαος και απέκτησαν έντεκα παιδιά: τον Βασίλη, τον Ευάγγελο, τον Ελευθέριο, την Αικατερίνη, τη Σοφία, τη Χρυσαφίνα, τον Γεώργιο, τον Ελευθέριο τον δεύτερο, τον Κωνσταντίνο, την Ελένη και τη Βασιλεία. Τα μισά παιδιά γεννήθηκαν στο Καστελόριζο και τα υπόλοιπα στη Ρόδο, όπου και μετοίκησε η οικογένεια πριν από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Στη Ρόδο η οικογένεια ασχολήθηκε με το εμπόριο.
Το ένα από τα παιδιά τους, ο πρώτος Λευτέρης, πέθανε στο Καστελόριζο. Ο δεύτερος Λευτέρης σκοτώθηκε από βόμβα που έπεσε στη Ρόδο. Ο Βασίλειος, ο πρωτότοκος γιος τους, πέθανε κατά την περίοδο της Γερμανικής Κατοχής στην Αθήνα, όπου βρισκόταν με τον πατέρα του Νικόλαο, από πνευμονία. Όταν η Αθήνα υπέπεσε στην κατοχή των Γερμανών, ο Βασίλειος αποκλείστηκε με τον πατέρα του στην Αθήνα και δεν μπορούσε να γυρίσει πίσω. Η υπόλοιπη οικογένεια που ήταν στη Ρόδο δεν γνώριζε ούτε πού ακριβώς βρίσκονται, ούτε ότι πέθανε ο Βασίλειος. Ο πατέρας τους κατάφερε με κάποιο στρατιωτικό αεροπλάνο να γυρίσει στη Ρόδο. Εκεί συνέχισε να ασχολείται με το εμπόριο και το μονοπώλιο τσιγάρων. Επίσης, βοήθησε πολλούς ανθρώπους μετά την Κατοχή, ειδικά όσους ήθελαν να φύγουν μετανάστες, δεν άφησε όμως κανένα από τα δικά του παιδιά να ξενιτευτεί.
Η μητέρα της, η Ασημίνα Κοτσιφού, ήταν η τελευταία Καστελορίζια που απέμεινε να φοράει την πλούσια στολή του τόπου της.
Η βιογραφούμενη παντρεύτηκε σε ηλικία 19 ετών τον Στυλιανό Ψυλλάκη από τα Χανιά, ο οποίος διατηρούσε και διατηρεί το πρακτορείο τουρισμού ΚΥΔΩΝ, ονομασία που προέρχεται από την αρχαία Κυδωνία της Κρήτης. Απέκτησαν μαζί δύο γιους: τον Αντώνη και τον Νικόλαο, οι οποίοι ζουν στη Ρόδο και εργάζονται στο οικογενειακό πρακτορείο. Ο Νικόλαος είναι παντρεμένος με τη Βαρβάρα Καστελοριζού από την Κάρπαθο. Η Βαρβάρα είναι οπτικός και διατηρεί τρία καταστήματα οπτικών. Έχουν αποκτήσει δύο αγόρια, τον Στυλιανό, που σήμερα είναι 17 ετών και τον Βασίλειο που είναι 14 ετών.
Η Ελένη Ψυλλάκη έχει παρακολουθήσει μαθήματα λογιστικής και στενογραφίας. Για δύο χρόνια, από τα 18 έως τα 20, εργάστηκε σε λογιστήριο μεγάλης εταιρείας. Στα 20 της χρόνια διορίστηκε στο ΙΚΑ. Τα περισσότερα χρόνια της θητείας της εκεί υπήρξε υπεύθυνη του γραφείου Μισθοδοσίας όλου του προσωπικού του ΙΚΑ Ρόδου. Για 18 χρόνια εργάστηκε πολύ σκληρά και υπεύθυνα προσφέροντας τις υπηρεσίες της από διάφορες θέσεις, ούσα για πολλά χρόνια γραμματέας επιτροπών, μόνιμη ταμίας πληρωμών συντάξεων και δωροσήμων -που γίνονταν πάντα απογεύματα κάθε μήνα- και στις γιορτές, των δώρων των οικοδόμων. Υπήρξε προσωπάρχης για κάποια χρόνια, καθώς και Προϊσταμένη γραφείου Ασθενείας για τρία χρόνια. Παράλληλα βοηθούσε τον σύζυγό της στο Πρακτορείο Ταξιδίων και το Ναυτικό Πρακτορείο Tourist and Shipping Agency κρατώντας το λογιστήριο. Ανέκαθεν αγαπούσε πολύ τα ταξίδια και τις εκδρομές. Είναι η πρώτη που ασχολήθηκε με την οργάνωση εκδρομών στη Ρόδο, αρχικά για τους συναδέλφους της κι έπειτα για ολόκληρο το νησί.
Με την αποχώρησή της από το ΙΚΑ ασχολήθηκε εξ ολοκλήρου με το πρακτορείο ΚΥΔΩΝ και ασχολείται ειδικά με τις εκδρομές, μια δραστηριότητα που αγαπάει πολύ. Στις εκδρομές που πραγματοποιεί το πρακτορείο συνοδεύει η ίδια τα γκρουπ. Όπως η ίδια αναφέρει, η παρουσία της στα ταξίδια προσφέρει ασφάλεια και σιγουριά. Για περισσότερα από 40 έτη ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο. Είναι αξιοσημείωτο το ότι έχει πραγματοποιήσει πάνω από 400 ταξίδια στην Κωνσταντινούπολη και σε όλη την Τουρκία. Η πολυετής φιλία της με τον Πατριάρχη και τους Αρχιεπισκόπους της Ιεράς Συνόδου την ωθεί να επισκέπτεται συχνά την Πόλη. Διατηρεί αλληλογραφία με τον Πατριάρχη τα τελευταία 30 χρόνια και το γραφείο της στολίζουν οι ευχετήριες κάρτες με τις φωτογραφίες του. Έχει τιμηθεί από εκείνον με τον Σταυρό του Πατριαρχείου.
Εξαιτίας αυτής της ιδιαίτερης αγάπης, έχει πραγματοποιήσει Charter Flight από τη Ρόδο προς την Κωνσταντινούπολη σε όλες τις μεγάλες στιγμές του Πατριαρχείου: την ενθρόνιση του Πατριάρχη, τα εγκαίνια του Πατριαρχείου, χειροτονίες Επισκόπων και μεγάλες εορτές. Διατηρεί επίσης φιλία με τον Αρχιεπίσκοπο της Αμερικής Ελπιδοφόρο και τον Δεσπότη Προύσης Ιωακείμ.
Εκτός της Κωνσταντινούπολης, η Ελένη Ψυλλάκη έχει επισκεφθεί την Αμερική, την Αφρική, τη Σκανδιναβία καθώς και όλη την Ευρώπη. Έχει πάει στο Μαρόκο, την Τυνησία, την Κύπρο, την Ταϊλάνδη, την Κίνα, τη Σιγκαπούρη, το Μπαλί, το Ντουμπάι, την Καραϊβική και σε πολλά άλλα μέρη σε όλο τον κόσμο. Περισσότερες από 400 φορές έχει μεταβεί στην Τουρκία, ενώ επισκέπτεται κάθε χρόνο την Καππαδοκία στα βήματα του Πατριάρχη.
Τα ταξίδια είναι η μεγάλη της αγάπη, όχι όμως και η μοναδική της ασχολία. Η Ελένη Ψυλλάκη είναι διαχειρίστρια του γραφείου και Πρόεδρος της εταιρείας του συζύγου της, KYDON TOURS.
Μεγάλη στήριξη λαμβάνει από τα παιδιά της, για τα οποία μιλάει με ιδιαίτερη αγάπη και υπερηφάνεια. Ο Αντώνης Ψυλλάκης είναι σήμερα Διευθυντής του KYDON TOURS. Ο Νικόλαος Ψυλλάκης είναι Ναυτικός Πράκτορας, έχει το πρακτορείο RPS (Rodos port city agents) που είναι Tourist and Shipping Agency.
Η Ελένη Ψυλλάκη στηρίζει πολλούς από τους συλλόγους της περιοχής της όντας μέλος τους, όμως τα τελευταία χρόνια δεν διαθέτει πολύ ελεύθερο χρόνο για ενεργή συμμετοχή. Έχει τιμηθεί από τον κ. Αβραμόπουλο, όταν ήταν Δήμαρχος Αθηνών, με το μετάλλιο φιλίας του Δήμου Αθηναίων, όταν συνεργάστηκαν επί μία εβδομάδα για εορταστικές εκδηλώσεις στο Καστελόριζο.