Ο Μιχαήλ Ψωμάς, του Φίλιππου και της Μαρίτσας, γεννήθηκε το 1940 στην περιοχή Αθηένου της Κύπρου. Έκανε τα πρώτα επιχειρηματικά του βήματα το 1970 ιδρύοντας συνεταιρικά μια εμπορική εταιρεία, η οποία, όμως, διαλύθηκε μετά από δύο χρόνια λειτουργίας της. Όντας ανήσυχο επιχειρηματικό πνεύμα, ίδρυσε στη συνέχεια εξαγωγική εταιρεία, η οποία γνώρισε μεγάλη άνθηση μέχρι το 1974, χρονιά κατά την οποία πραγματοποιήθηκε το πραξικόπημα στην Κύπρο. Το 1975 μετέφερε στην Αθήνα την εταιρεία αυτή απ’ όπου πραγματοποιούσε εξαγωγές, κατά κύριο λόγο, στη Λιβύη. Η ανοδική πορεία της εταιρείας αυτής ήταν ραγδαία έως το 1982, οπότε και βραβεύτηκε από το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Αθηνών (Ε.Β.Ε.Α) με το «Βραβείο Εξαγωγών για τα εξαγωγικά επιτεύγματα της τελευταίας τριετίας». Παράλληλα με τις δραστηριότητές του στο εξαγωγικό εμπόριο, ο Μιχαήλ Ψωμάς διατηρεί συνεταιρικά εταιρεία γενικής αντιπροσωπείας και διανομής ρουλεμάν. Η εταιρεία, στην οποία ο ίδιος διατελεί Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου, διαγράφει μια ανοδική πορεία και κατέχει μια από τις πρώτες θέσεις ανάμεσα στις εταιρείες του κλάδου της.
Ο πατέρας του Μιχαήλ, Φίλιππος Ψωμάς, αφού εργάστηκε για κάποια χρόνια στο καφενείο που διατηρούσε, άνοιξε κρεοπωλείο, το οποίο διατήρησε μέχρι και τον θάνατό του, σε ηλικία 52 ετών. Με τη σύζυγό του, Μαρίτσα, απέκτησαν έξι παιδιά. Ως πατέρας υπήρξε αυστηρός και ιδιαίτερα προστατευτικός, συνεπεία των δύσκολων συνθηκών διαβίωσης εκείνης της εποχής. Παράλληλα, όμως, τον χαρακτήριζε μια αστείρευτη αγάπη και ένα άγρυπνο ενδιαφέρον για όλη του την οικογένεια, καθώς επίσης και μια παροιμιώδης γενναιοδωρία. Έζησε όλη του τη ζωή προσπαθώντας να προσφέρει στους άλλους καλύτερες συνθήκες διαβίωσης, πολλές φορές σε βάρος των προσωπικών του αναγκών.
Αντίβαρο στην αυστηρή και επιβλητική προσωπικότητα του πατέρα αποτελούσε η τρυφερή και αξιαγάπητη προσωπικότητα της μητέρας του βιογραφούμενου. Θα χαρακτήριζε κανείς με μία λέξη τη Μαρίτσα «αγία»· καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής της συμπαραστάθηκε ηθικά τόσο στον σύζυγο όσο και στα παιδιά της, έχοντας ιδιαίτερη αδυναμία στον βιογραφούμενο λόγω του ατίθασου χαρακτήρα του. Άνθρωπος βαθιά θρησκευόμενος, συμβούλευε τα παιδιά της να πορεύονται πάντα με βάση τις προσωπικές τους αρχές και τις αρχές του Ευαγγελίου. Πέθανε σε ηλικία 67 ετών, έχοντας χάσει κάθε ενδιαφέρον για τη ζωή από τότε που έχασε τον σύντροφό της.
Ο Μιχαήλ Ψωμάς γεννήθηκε το 1940 στην Αθηένου της Κύπρου. Αφού ολοκλήρωσε την πρωτοβάθμια εκπαίδευση, φοίτησε για τρία χρόνια στην εμπορική σχολή «Σαμουήλ» και στη συνέχεια άρχισε να εργάζεται σε οικοδομές για να συμβάλλει με αυτόν τον τρόπο στην ενίσχυση του οικογενειακού εισοδήματος, ενώ παράλληλα παρακολουθούσε μαθήματα Αγγλικών. Το 1962 μετανάστευε στη Λιβύη, όπου παρέμεινε για ένα χρόνο, εργαζόμενος σε οικοδομές. Έχοντας ήδη μάθει να μιλάει την αραβική γλώσσα και έχοντας αρχίσει να μαθαίνει να εκτιμά τη χώρα αυτή και τους κατοίκους της, επέστρεψε στην Κύπρο και το 1966 παντρεύτηκε τη Νίκη Δημητρίου. Το 1967 μετέβη ξανά στη Λιβύη, όπου παρέμεινε για εννέα μήνες, αφήνοντας τη σύζυγο και την κόρη του μαζί με τους γονείς της. Επιστρέφοντας στην Κύπρο, κι έχοντας ήδη αποφασίσει να ασχοληθεί με το εμπόριο, εκμεταλλευόμενος τη γνώση της αραβικής γλώσσας, ο βιογραφούμενος προσελήφθη ως υπάλληλος σε εξαγωγική εταιρεία, στην οποία εργάστηκε για δύο χρόνια με απώτερο σκοπό να αποκτήσει επαγγελματική εμπειρία στο χώρο.
Το 1970 έκανε τα πρώτα επιχειρηματικά του βήματα, ιδρύοντας σε συνεργασία με τον Μιχάλη Ελευθερίου, έναν αξιόλογο άνθρωπο, μια εμπορική εταιρεία. Το 1972, λόγω ποικίλων δυσχερειών, η συνεργασία αυτή τερματίστηκε και η εταιρεία διαλύθηκε. Όντας ανήσυχο επιχειρηματικό πνεύμα, ίδρυσε και πάλι συνεταιρικά μια καινούργια εξαγωγική εταιρεία, η οποία γνώρισε μεγάλη άνθηση μέχρι το 1974. Η αλλαγή, όμως, του πολιτικού σκηνικού, μετά το πραξικόπημα του 1974, επέφερε αλλαγές και στις εμπορικές δραστηριότητες του επιχειρηματικού κόσμου στην Κύπρο. Η διακοπή των δρομολογίων των πλοίων και κατά συνέπεια ο αποκλεισμός του νησιού, είχε ως αποτέλεσμα να αδυνατούν οι Κύπριοι επιχειρηματίες να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις προς τους πελάτες τους.
Έτσι, τον Απρίλιο του 1975, έχοντας ως μοναδικό κεφάλαιο δύο χιλιάδες Κυπριακές λίρες, ο βιογραφούμενος μετοίκησε μαζί με την οικογένειά του στην Ελλάδα και ίδρυσε ένα παράρτημα της Κυπριακής εταιρείας. Το 1976, η εταιρεία αυτή περιήλθε ολοκληρωτικά στην κυριότητα του βιογραφούμενου και μετονομάστηκε σε «Επιχειρήσεις Μιχαήλ Ψωμάς ΑΕΑΒΕ». Η εταιρεία αυτή έδρευε επί της λεωφόρου Αμαλίας και απασχολούσε δεκαπέντε άτομα προσωπικό. Το πρώτο επαγγελματικό του ταξίδι στη Λιβύη, ως επιχειρηματίας πλέον, απέδωσε τα μέγιστα. Εκτελώντας στο ακέραιο τις παραγγελίες και έχοντας, παράλληλα, την αρωγή της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος, η επιχείρηση άρχισε σιγά σιγά να ανθεί και να επεκτείνει τις δραστηριότητές της. Η κρατικοποίηση των επιχειρήσεων στη Λιβύη απέφερε ακόμα μεγαλύτερες παραγγελίες, καθώς άρχισε να συνεργάζεται με τους κρατικούς οργανισμούς της χώρας. Στο ξεκίνημά του, συνέβαλε καταλυτικά η προσωπική του σχέση με τον μετέπειτα αδελφικό του φίλο, Ahmed Mersel, Γενικό Διευθυντή του Κρατικού Οργανισμού Δερμάτων στη Βεγγάζη, τον οποίο ο βιογραφούμενος εκτιμούσε ιδιαίτερα. Χαρακτηριστικά αναφέρει ότι είναι ο τιμιότερος άνθρωπος που γνώρισε στη ζωή του, ο οποίος δεν καταδέχτηκε ποτέ να πάρει ούτε μία δραχμή προμήθεια. Η ανοδική πορεία της εταιρείας στον χώρο των υποδημάτων ήταν ραγδαία: η εβδομαδιαία παραγωγή ανερχόταν σε ενενήντα χιλιάδες ζευγάρια, εκ των οποίων το 95% εξαγόταν στη Λιβύη και το 5% στη Σαουδική Αραβία και το Ιράκ. Η πορεία αυτή βραβεύτηκε το 1982 από το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Αθηνών (Ε.Β.Ε.Α.) με το «Βραβείο Εξαγωγών για τα εξαγωγικά επιτεύγματα της τελευταίας τριετίας».
Το 1982, χρονιά κατά την οποία άρχισε η βιομηχανική ανάπτυξη της Λιβύης, η εταιρεία δραστηριοποιήθηκε στην εμπορία πρώτων υλών για την κατασκευή υποδημάτων, τροφοδοτώντας τα εργοστάσια της χώρας με δέρματα και φόντια. Στη συνέχεια δραστηριοποιήθηκε και στην εμπορία ποικίλων άλλων ειδών όπως κατασκευαστικά υλικά, μηχανήματα, αγροτικά είδη κ.ά.
Το 2000, και ενώ οι εξαγωγές είχαν ήδη μειωθεί δραματικά, η Ολυμπιακή Αεροπορία κατάργησε τα δρομολόγιά της προς τη Λιβύη, με αποτέλεσμα να σταματήσουν οι εξαγωγές από άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, κυρίως Ιταλία και Αγγλία, εις βάρος της Ελλάδας. Ο βιογραφούμενος προσδοκά τη συνέχιση των δρομολογίων της Ολυμπιακής Αεροπορίας και, κατά συνέπεια, του εξαγωγικού εμπορίου στη Λιβύη. Εκτιμώντας τα φιλελληνικά αισθήματα και τη φιλοξενία της Λιβύης, καθώς επίσης και τη μακραίωνη φιλία που ενώνει τους δύο αυτούς λαούς, ο βιογραφούμενος νιώθει την ανάγκη να εκφράσει τη βαθιά του δυσαρέσκεια για τη διακοπή των εμπορικών σχέσεων των δύο χωρών κατ’ αυτόν τον τρόπο. Ευελπιστεί ότι σύντομα η Ολυμπιακή Αεροπορία θα καταλάβει ότι η Ελλάδα είναι η κοντινότερη στη Λιβύη χώρα και ότι θα ικανοποιήσει το αίτημα τόσο των Ελλήνων όσο και των Λίβυων για αεροπορική επανασύνδεση των χωρών αυτών. Γι’ αυτόν τον λόγο ο ίδιος ο βιογραφούμενος με δικούς του πόρους και χρόνο κατάφερε το 2009, μετά από 17 χρόνια, να ενώσει πάλι την Ελλάδα με την Λιβύη υπογράφοντας συμφωνία με την Libyan Airlines με σκοπό την απευθείας σύνδεση των δύο χωρών με 3 πτήσεις εβδομαδιαίως. Δημιούργησε επίσης ένα ταξιδιωτικό γραφείο με το όνομα Libyana Travel, ως ο μοναδικός αντιπρόσωπος των Λιβυκών αερογραμμών στην Ελλάδα.
Παράλληλα με τις δραστηριότητές του στο εξαγωγικό εμπόριο, ο Μιχαήλ Ψωμάς διατηρεί, συνεταιρικά με άλλους τρεις αξιόλογους επιχειρηματίες, εταιρεία γενικής αντιπροσωπείας και διανομής ρουλεμάν και κουζινέτων. Η εταιρεία, παρ’ όλες τις δυσκολίες που αντιμετώπισε κατά τη διάρκεια των πρώτων χρόνων από την ίδρυσή της, από το 1994 και εντεύθεν διαγράφει μια σταθερά ανοδική πορεία, κατέχοντας μία από τις πρώτες θέσεις στον κλάδο της και απασχολώντας είκοσι πέντε άτομα προσωπικό. Η οργάνωσή της είναι βασισμένη στο άρτιο και πλήρως οργανωμένο δίκτυο πωλήσεων που διαθέτει καθώς επίσης και στο έμπειρο προσωπικό της, το οποίο αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της επιτυχίας της. Ο Μιχαήλ Ψωμάς διατελεί Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της εταιρείας αυτής.
Στην προσωπική του ζωή είναι πατέρας τεσσάρων παιδιών, της Μαρίας, της Έλενας, της Άντριας και της Φιλιππίας και παππούς εννιά εγγονιών.
Η Μαρία και η Έλενα, οι οποίες είναι απόφοιτες του Campion School και μιλούν άπταιστα την αγγλική γλώσσα, εργάσθηκαν στην επιχείρηση του πατέρα τους έως ότου παντρεύτηκαν.
Η Άντρια είναι απόφοιτος του Πανεπιστημίου Πειραιώς (πρώην Ανωτάτης Βιομηχανικής) και κάτοχος MSc in International Business & Economic Development από το Πανεπιστήμιο του Reading, της Αγγλίας. Μιλά άπταιστα αγγλικά, γαλλικά και ιταλικά (έχει άδεια διδασκαλίας για αγγλικά και γαλλικά) και εργάστηκε στην επιχείρηση του πατέρα της, ενώ παράλληλα είναι απόφοιτος του Πανεπιστημίου του Stratchclyde για την απόκτηση MBA.
Η Φιλιππία είναι απόφοιτος του τμήματος Marketing και Επικοινωνίας του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (Α.Σ.Σ.Ο.Ε), μιλά άπταιστα αγγλικά και γαλλικά και εργάζεται στην επιχείρηση του πατέρα της.
Τον ελεύθερο χρόνο του ο βιογραφούμενος τον διαθέτει στην οικογένειά του και κυρίως στα εγγόνια του, τα οποία λατρεύει. Του αρέσει επίσης να παρακολουθεί ενημερωτικές εκπομπές και ντοκιμαντέρ στην τηλεόραση, καθώς και να χαλαρώνει με τη συντροφιά των φίλων του.
Συμβουλεύει τους νέους να αξιοποιούν κατά το βέλτιστο τις προσωπικές τους ικανότητες, να μην επαναπαύονται στην επαγγελματική ασφάλεια που προσφέρει η εργασία στον δημόσιο ή τον ιδιωτικό τομέα αλλά να αναλαμβάνουν αποφασιστικές πρωτοβουλίες, δημιουργώντας δικές τους επιχειρήσεις. Επίσης, να διατηρούν άριστες σχέσεις όχι μόνο με τους συνεργάτες και υπαλλήλους τους, αλλά και με όλους τους ανθρώπους και να επιδιώκουν την υλική και ηθική ικανοποίηση με γνώμονα τη σκληρή και αποδοτική εργασία.
Ο Μιχαήλ Ψωμάς διακρίνεται για τη φιλοδοξία, την επιμονή και την εργατικότητά του, χαρακτηριστικά τα οποία συνέβαλαν αδιαμφισβήτητα στην επίτευξη των μέχρι τώρα επαγγελματικών και προσωπικών του στόχων. Οραματιστής, άνθρωπος που πιστεύει στη διαρκή προσωπική εξέλιξη, επιτυγχάνει απαρέγκλιτα τους στόχους τους οποίους ο ίδιος θέτει.