Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος γεννήθηκε το 1933 στη Δράμα. Εκπαιδεύτηκε στα Ηλεκτροϋγειονομικά Μηχανήματα και ξεκίνησε να εργάζεται ως συντηρητής μηχανημάτων σε Νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης. Στη συνέχεια εργάστηκε για αρκετά χρόνια στη Siemens, έως το 1977 που δημιουργεί μαζί με συνεταίρους δική του εταιρεία, στην οποία αφοσιώνεται αποκλειστικά από το 1986 και έπειτα. Αντικείμενο της εταιρείας είναι το εμπόριο ακτινολογικών ειδών και μηχανημάτων.
Οι πρόγονοι από την πλευρά και των δύο γονιών του προέρχονται από τον Πόντο. Τη μητέρα του βιογραφούμενου, Μαρία Τανακοπούλου, που καταγόταν από την Τραπεζούντα, την είχε κλέψει κάποιος και είχαν αποκτήσει μαζί ένα κοριτσάκι. Ο πατέρας της Κυριάκος και η μητέρα της Δέσποινα σκοτώθηκαν από τους Τούρκους μέσα μια εκκλησία μαζί με άλλους Έλληνες. Στην Τραπεζούντα η οικογένεια ασχολούνταν με τα κτήματα και τις αγροτικές δουλειές.
Απέκτησαν επτά παιδιά: τον Λάζαρο, τη Σοφία, τη Μαρία (μητέρα του βιογραφούμενου), τον Ηλία, τον Χρήστο, τη Μαγδαληνή και την Αναστασία, η οποία πέθανε από τις κακουχίες στα βουνά όπου είχε καταφύγει η οικογένεια για να γλιτώσει από τις επιθέσεις Τούρκων-Τσετών. Εκεί οι συνθήκες ήταν άσχημες, μια και ζούσαν χωρίς ρούχα και σκεπάσματα για περίπου 4 χρόνια. Στο διάστημα αυτό χάθηκε και η γιαγιά Δέσποινα.
Η μητέρα του βιογραφούμενου, Μαρία, είχε αποκτήσει από τον πρώτο της γάμο ένα κοριτσάκι το οποίο έχασε από τις κακουχίες στην Τραπεζούντα, όταν βρισκόταν και εκείνη στα βουνά.
Το 1922 τα τρία αδέρφια, η Σοφία, ο Λάζαρος και η Μαρία ήρθαν στην Ελλάδα. Στην αρχή πήγαν στη Θεσσαλονίκη και έπειτα στη Δράμα. Τα υπόλοιπα αδέρφια προκειμένου να γλιτώσουν από τους Τούρκους πήγαν στη Ρωσία.
Η Σοφία εγκαταστάθηκε στο Ραχώνι (Παρανέστι). Ήταν χήρα του Ψαλτικίδη, τον οποίο σκότωσαν οι Τούρκοι και είχε ένα γιο, τον Μιχάλη. Ο Μιχάλης ήταν ένα θηρίο, ένας πραγματικά πολύ γεροδεμένος άντρας. Κάποτε, όταν τον συνέλαβαν με άλλα 25 άτομα οι Βούλγαροι και τους οδήγησαν σε ένα αλώνι για να τους εκτελέσουν, ο Μιχάλης κατόρθωσε, χάρη στον Αγ. Γεώργιο και τη μεγάλη δύναμη που είχε, να τους ξεφύγει.
Ο Λάζαρος έζησε και αυτός στο Παρανέστι και παντρεύτηκε τη Μαρία, με την οποία απέκτησε τρία παιδιά: τον Κυριάκο, τη Δέσποινα και την Αναστασία.
Η Μαρία, μητέρα του βιογραφούμενου, είχε γνωρίσει τον πατέρα του, τον Παναγιώτη Παπαδόπουλο (γεννημένο το 1889 στην Ορντού), στον Πόντο και είχαν παντρευτεί πριν έρθουν στην Ελλάδα. Τελικά πήγαν στη Δράμα, όπου πήραν έναν μικρό κλήρο.
Όταν η οικογένεια του Παναγιώτη Παπαδόπουλου ήρθε στην Ελλάδα έφερε μαζί της και τα παιδιά του αδερφού του Παναγιώτη, τον Κώστα και τον Σωκράτη.
Ο Παναγιώτης ήταν σιδηρουργός, κατασκευαστής εργαλείων και χτίστης. Η μητέρα δούλευε σε καπνεργοστάσιο. Ήταν καλοκάγαθος χαρακτήρας και εργατικότατος άνθρωπος. Αυτή έσωσε την οικογένεια στα δύσκολα χρόνια της κατοχής από την πείνα. Πούλησε όλα της τα κοσμήματα και ό,τι είχε και δεν είχε για να αγοράσει τρόφιμα. Είχε ένα μικρό χωράφι που της είχε παραχωρήσει μια συγγενής (Θεοδώρα) και καλλιεργούσε καλαμπόκι, το οποίο στη συνέχεια το άλεθε και έκανε ψωμί.
Οι γονείς του βιογραφούμενου ήταν πολύ εργατικοί άνθρωποι. Ο πατέρας έστησε μόνος του το σπίτι τους και το σιδηρουργείο με πέτρες που μάζευε από τους πρόποδες του βουνού. Το παρατσούκλι του ήταν Καραπάνος, από τη μαυρίλα (καρά) του μηχανουργείου. Είχε αποκτήσει μαζί με τη Μαρία δύο παιδιά: την Παρασκευή (γεννημένη το 1927) και τον Γεώργιο. Και τα δύο παιδιά δούλευαν στο μηχανουργείο του πατέρα τους.
Ο βιογραφούμενος γεννήθηκε το 1933 στη Δράμα και τελείωσε την Εμπορική Σχολή ενώ δούλευε στο μαγαζί του πατέρα του. Ως στόχο του είχε να σπουδάσει στην Ανωτάτη Εμπορική. Το 1953 αποφοιτά και κατατάσσεται εθελοντής στο Τεχνικό Σώμα ΚΕΤΕΣ.
Το 1954 πεθαίνει ο πατέρας του. Στη συνέχεια, εκπαιδεύεται στις τηλεπικοινωνίες. Αργότερα παίρνει για ένα χρόνο περίπου την ειδικότητα Ηλεκτροϋγειονομικών Μηχανημάτων. Τελείωσε μ’ αυτό τον τρόπο την πενταετία στη Θεσσαλονίκη, στο 424ο Στρατιωτικό Νοσοκομείο με τον βαθμό του δεκανέα. Ήταν δε ο μοναδικός Τεχνικός Μηχανικός στα Ηλεκτροϋγειονομικά Μηχανήματα στην περιοχή της Μακεδονίας. Εν συνεχεία, παρακολούθησε το τμήμα Εργοδηγών Ηλεκτρολόγων στη Σχολή Ευκλείδη.
Συγχρόνως συντηρούσε τα ηλεκτρικά μηχανήματα των Νοσοκομείων: Λαϊκό, Κεντρικό, Σανατόριο και ΙΚΑ, κερδίζοντας αρκετά χρήματα. Μ’ αυτό τον τρόπο έγινε γνωστός στην περιοχή της Θεσσαλονίκης.
Το 1958 του έγινε πρόταση από τη SIEMENS HELLAS για να εργαστεί εκεί. Το 1963 πηγαίνει για μετεκπαίδευση στη Γερμανία (τον στέλνει η εταιρεία SIEMENS). Μένει εκεί περίπου έναν χρόνο, επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη και φεύγει ξανά για μετεκπαίδευση μαθαίνοντας και παίρνοντας μαζί του απ’ όλα τα είδη των ιατρικών μηχανημάτων (ακτινολογικά, χειρουργικά, οδοντιατρικά), καθώς και χειρουργικές τράπεζες και φυσικοθεραπευτικά μηχανήματα.
Το 1974 ήρθε στην Αθήνα και συνέχισε ως μηχανικός πωλήσεων στη SIEMENS. Στη SIEMENS εργάστηκε έως το 1986. Στο διάστημα αυτό, παράλληλα με τις εκπαιδεύσεις που έκανε, γίνεται και υπεύθυνος υποκαταστήματος της SIEMENS στην Πάτρα και ταυτόχρονα είναι και μηχανικός πωλήσεων στην Ήπειρο και τα Επτάνησα.
Το 1977 δημιουργεί μαζί με άλλους τέσσερις μια αφανή εταιρεία, τη “FILMCO A.E. Ζανέλης και Σία Ο.Ε.”, όπου εισάγουν προϊόντα Dupon, ακτινογραφικά φιλμ, αυτόματα εμφανιστήρια κλπ. Από τον πρώτο χρόνο και για άλλα επτά έπαιρναν δουλειές του ΙΚΑ και έτσι η εταιρεία είχε ανοδική πορεία.
Το 1986 αφήνει τη SIEMENS και αφιερώνει τη δραστηριότητά του στη δική του εταιρεία, FILMCO Ε.Π.Ε. Δύο από τους συνεταίρους φεύγουν και απομένουν μόνο ο ίδιος και ο Χαβάκης με ποσοστό 50% ο καθένας. Μετά τον θάνατο του Χαβάκη η εταιρεία θα περιέλθει στον βιογραφούμενο, ο οποίος θα αγοράσει το μερίδιο του Χαβάκη από την οικογένειά του.
Η εταιρεία αυτή ασχολείται με το εμπόριο ακτινολογικών ειδών και μηχανημάτων (ηλεκτρονικών και συμβατικών συστημάτων απεικόνισης) και είναι αντιπροσωπεία των εταιρειών STERLING, PROTEC, TETENAL, PLANILUX, PEHAMED και B.S.
Για το μέλλον, ο Γεώργιος Παπαδόπουλος σκέφτεται την περαιτέρω ανάπτυξη της εταιρείας σε καινούργια προϊόντα νέας τεχνολογίας που αφορούν τη διαγνωστική απεικόνιση.
Το 1966 ο βιογραφούμενος παντρεύτηκε την Ελένη Μπαρμεκοπούλου από την Αθήνα και απέκτησαν δυο παιδιά: τον Δημήτρη το 1967 και τη Μαρία το 1972. Η Μαρία έκανε σπουδές Γραφιστικής και σήμερα ασχολείται με την οικογενειακή επιχείρηση. Μιλάει αγγλικά και γερμανικά. Ο Δημήτρης τελείωσε τα ΤΕΙ-Ηλεκτρολόγων και σήμερα ασχολείται και αυτός με την οικογενειακή επιχείρηση.